|
Indy Book Film Music Art Festival 4
ไปเดินเล่นที่ถนนพระอาทิตย์อย่างตั้งใจ แต่เจอกับพี่โก๊ะ (พี่นักเขียน ช่างภาพ พ่อค้า ศิลปิน ฯลฯ) โดยบังเอิญ เนื่องจากเราไม่มีเศษสตางค์จะจ่ายค่าตุ๊กๆ ก็ได้พี่โก๊ะที่ยื่นมือเข้ามาช่วยแบบไม่คิดอะไร แต่พี่เค้าไม่มีคนช่วยขายของ เราเลยตอบแทนน้ำใจแบบไม่คิดอะไรเช่นกัน ^^ ได้เป็นแม่ค้าโดยบังเอิญแต่เสียงหัวเราะ รอบยิ้มและความอบอุ่นไม่ใช่ของบังเอิญแน่นอน
งานนี้บรรยากาศน่ารักมาก งานอยู่ติดกับป้อมพระสุเมรุเลยเป็นบรรยากาศที่สัปดาห์หนังสือไม่มีเพราะเป็นความอบอุ่นระหว่างคนเขียน (มานั่งขายเอง) และคนซื้อที่สื่อสารกันทางตรง เป็นการขายของที่น่ารักคำว่ากำไรคงเป็นสิ่งสุดท้ายที่น้องๆที่มานั่งขายหนังสือทำมือคิด เช่นเดียวกับพี่โก๊ะขายโปสการ์ดและหนังสือสมุดของตัวเองแบบมึนๆ นั่งหน้ามึน ยิ้มเป็นระยะและบริการน้องดีมากกกกกกก (ขอบคุณค่ะ)
สำนักพิมพ์ไปทำไม (ตั้งชื่อได้เก๋มักๆ) ที่เราไปขายโปสการ์ด หนังสือและสมุดบันทึก ที่เจ๋งคือ สามารถวาดรูปของเราลงบนหน้าสมุดบันทึกได้ด้วย คนวาดก็พี่โก๊ะนั่นแหละ เค้าเป็นทุกๆอย่างเลยจริงๆ หน้าตาก็จะออกมาประมาณนี้แหละค่ะ แต่ถ้าคุณหน้าตาดีก็จะออกมาดีกว่ารูปที่เห็น (อันนั้นหน้าอิฉันเองค่า
)
สนนราคาก็ไม่แพงค่ะ 100 บาทเท่านั้น พี่เค้าว่าเป็นค่าสมุด + ค่าเสียหน้า (แล้วใครจะกล้ามาให้พี่วาดล่ะนั่น)
สมุดบันทึกมากมายหลายแบบ รวมถึงหนังสือ on the way ที่นำมาวางขายแบ่งปันภาพสวยๆและประสบการณ์ค่ะ พี่เค้าว่าดูแล้วจำได้ก็ไม่จำเป็นต้องซื้อไป ^^
เป็นงานที่ใช้ภาษาได้คุ้มค่ามาก เราพูดอังกฤษ และเกาหลี หญิงนี่จะได้อังกฤษ และจีนกลาง ส่งภาษากันมันส์มาก จนพี่โก๊ะแซวว่าภาษาที่เราสองคนพูดไม่เป็นคือภาษาคน ที่เหลือพูดได้หมด (ฮึ่ม..มันน่าช่วยไหมล่ะนั่น)
ในงานยังมีหนังกลางแปลง ดนตรีเล่นสดสด อยู่ๆก็เดินถือเครื่องดนตรีเข้ามาคนละชิ้น 2 ชิ้น แล้วก็วางลง สักพักก็เล่น เราก็นึกว่าลองเสียงเราก็เออ
แค่ลองเสียงยังเพราะเลยวุ้ย ผ่านไปเป็นชั่วโมง
เราก็เอ
ทำไมยังลองเสียงไม่เสร็จหว่า หันไปมองหน้าหญิง (เพื่อนที่ไปด้วยกัน) เลยอ๋อ เค้าเริ่มเล่นไปตั้งนานแล้วยัยเซ่อเอ้ย
นอกจากนี้ยังมีศิอปินมานั่งวาดรูป ฝีมือดีมากๆ และงานออกมาเนียบจริงๆ ราคาแค่ 150 บาทเอง (แต่ต้องมีเวลานั่งเป็นแบบนานนิดนึงนะ
ยัยเสื้อชมพูถึงกับเหงือกแห้งเลย (เพื่อนอิฉันเอง) แต่รูปออกมาสวยจริงๆ
ผึ้งเห็นรูปยัง สวยไหม?
แกว่าแกสวยไหมล่ะ หน้าเหมือนแกเลย
งั้นก็สวยมากแน่ๆ พอมันพูดเสร็จพี่คนวาดเค้าทำหน้าปู้เลี่ยนเลย เหอเหอ
ที่ฉายหนังกลางแปลงค่ะ ตอนนี้ยังไม่เริ่ม พอเริ่มนี่คนตรึมเลย เดิ้นมากๆ บรรยากาศสมัยเด็กๆกลับมาอีกรอบเลย
หนังสือและสมุดที่อยู่ในความครอบครองของข้าพเจ้าค่ะ เหอะเหอะ (เป็นค่าจ้างที่มีค่ามากกว่าเงินมากๆค่ะพี่โก๊ะ ขอบคุณจริงๆ)
ปล.1 พี่โก๊ะพี่เป็นคนที่บังเอิญมาเจอกัน เกื้อกูลกันที่มีค่ามากๆ และพวกเราอยากบังเอิญเจอพี่อีกหลายๆครั้งนะคะ
ปล. 2 คนที่มาเดินในงาน 1 ใน 3 เป็นคนต่างชาติ ที่อ่านภาษาของเราไม่ออกแต่ก็เข้ามาดูและถามว่าข้อความใต้รูปนี้แปลว่าอะไรเหรอ พอฟังเราแปลเสร็จเค้าบอกว่าน่ารักดี แล้วก็ซื้อไป เค้าคงอ่านไม่ได้ความหมายจากตัวอักษรใต้ภาพ แต่เค้าสามารถอ่านได้จากภาพ ที่ไม่ว่าใครก็อ่านได้ไม่ต่างกัน
| Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2550 |
|
14 comments |
| Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2550 12:03:35 น. |
| Counter : 1470 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
สงสัยชีวิตไม่อยากก้าวไปข้างหน้าอยากอยู่ที่เดิม