Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2548
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
20 กรกฏาคม 2548
 
All Blogs
 

ยำใหญ่เหลิมไทย ( ภาค 3 )


บางลำภูสแควร์ ยามค่ำ วันพฤหัส ของเดือนธันวาคม ดอกเก็ตถวาสีขาว ปลิวตามสายลมโชยเอื่อย บรรยากาศยามดึกสงัดแบบนี้ดูวังเวงพิลึก ส่งผลให้อาเล่อคิดถึงบ้านเกิดขึ้นมาตะหงิดๆ เขาเดินเรื่อยเปื่อยอยู่ที่นั่นนานพอดู ก่อนจะตัดสินใจทิ้งชีวิตพ่อครัวใหญ่ กลับไปเป็นอาเฮียและป๊ะป๋าที่บ้านเกิด บ้านของเขาที่เมืองจีน..แม้จะเป็นเพียงกระท่อมน้อยในไร่ส้มหลังเล็กๆ แต่จันทร์ยามค่ำกับตะวันยามเช้าของที่นั่น กลับสร้างความสุขใจให้กับเขาได้อย่างประหลาด อันที่จริงแล้ว...เขาก็แค่คนขี้เหงาคนหนึ่ง ที่มาไขว่คว้าหา ดวงดาวในบ่อน้ำ แต่ตอนนี้ ตาของเค้าสว่างซักที "ไม่มีที่ไหนอีกแล้วที่จะดีไปกว่าบ้านของเรา" อาเล่อคิดได้ดังนั้น จึงหอบเสื่อผืนหมอนใบไปนั่งรอเรือสำเภา เพื่อเดินทางกลับบ้านในเช้าวันรุ่งขึ้น
การเดินทางล่าช้าไปพอสมควร เหตุเพราะทางเดินขึ้นเรือชำรุด มีป้ายเขียนด้านหน้าว่า กรุณาใช้บริการช่องถัดไป ดังนั้น...ผู้โดยสารมากมาย จึงต้องอาศัยบันไดอีกด้านซึ่งเล็กและแคบกว่ากันมาก แม้การเดินทางจะไม่สะดวกสบายนัก แต่ดูเหมือนผู้โดยสารทุกคน ต่างมอบความอบอุ่นและมิตรภาพให้แก่กัน อาเล่อสังเกตได้จากการที่พวกเค้า แสดงความบริสุทธิ์ใจด้วยอมยิ้ม
บนเรือ....อาเล่อได้เพื่อนใหม่ชื่อ ไล่ฮก เขาเป็นคนที่พูดจาฉะฉาน และเป็นนักกินหมูกระทะตัวยง ไล่ฮกเล่าว่า เขาเคยลงทุนร่วมกับเพื่อนชาวต่างชาติ ชื่อ เบนนี่ ทักกี้ เปิด Rock Caf'e แต่เปิดได้ไม่นานก็ต้องปิดตัวลง เพราะทนกระแสคนนิยมจิ้มจุ่มไม่ไหว ตอนนี้ก็เลยตัดสินใจกลับมาตั้งหลักที่บ้าน โดยหอบเอาเจ๊สะเดา ภรรยาคนแม่กลอง กลับมาด้วย เจ๊สะเดาค่อนข้างจะพูดมากสักหน่อย แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นคนไม่ดี ดังนั้น...อาเล่อจึงแบ่ง ข้าวหมูกระเทียม+ไข่ดาว ที่ตั้งใจทำมาเป็นอาหารกลางวัน ให้กับ2สามีภรรยาด้วย ไล่ฮกกล่าวขอบคุณ พร้อมทั้งหยิบเครื่องดื่ม R๐oOTBeer ออกมาส่งให้ ทั้ง3รับประทานอาหารร่วมกันอย่างมีความสุข
ปู๊นปู๊นนน...เสียงหวูดเรือดังขึ้นเมื่อจอดเทียบท่า ซึ่งช้ากว่ากำหนดเล็กน้อย ชองอึน ภรรยาชาวเกาหลีที่เฝ้ารอการกลับมาของสามี อุ้มเจ้าตัวกลมลูกชาย มายืนมองๆยิ้มๆ รออยู่ หลายปีที่ไม่ได้พบกัน อาเล่อมองภรรยาอย่างชื่นชมว่า ทำไมเธอยังดูเป็นคุณป้ายังปิ๊งได้ขนาดนี้ ต่างจากเค้า...ที่เมื่อก่อน หน้าตาไม่ผ่าน อย.ยังไง...ปัจจุบันก็ยังเป็นเช่นนั้น
อาเล่อกลับมาอยู่กับครอบครัว อย่างมีความสุข โดยตั้งใจว่าจะเอาเงินเก็บที่มีอยู่ มาลงทุนเปิดร้านขายขนมจีบกะซาลาเปา แถมมีโครงการจะขาย ข้าวโพดต้มหวาน เป็นรายได้เสริมที่หน้าร้านอีกด้วย.. "มันจะดีเหรอค่ะ" ชองอึนถามขึ้น เมื่อเห็นว่าขนมจีบซาลาเปา กะข้าวโพด ดูจะไม่เข้ากันนัก แต่คนมั่นใจอย่างอาเล่อคิดว่า "โป๊ะเช๊ะครับผม" มันต้องดีแน่ๆ คิดได้ดังนั้น อาเล่อจึงไปต่อรองกับอาซิ่มข้างบ้าน ขอเช่าที่ในตลาดเพื่อทำร้านทันที อาซิ่มตอบตกลง พร้อมส่งยิ้มปริศนาหวานหยดมาให้ ..."อาเล่อ ลื้อเอาอาKoPoKหลานอั๊วไปเป็งเหล็กเสิร์ฟล้วยนะ..โอเค๊" อาเล่อตอบตกลงเพราะเกรงใจอาซิ่ม อีกทั้งดูๆไป KoPoK เด็กน้อยเมื่อหลายปีที่เขาเคยรู้จัก ก็จิ้มลิ้ม..น่ารัก ดูเหมาะจะเป็นเด็กเสิร์ฟ จะติดอยู่ก็ตรงที่ออกจะเป็นคุณหนูอารมณ์ร้ายไปหน่อยเท่านั้น




ย้อนมาทางด้านคุณหนูladydunce...เมื่อเดินทางกลับมาถึงบ้านพร้อมกับpeterคนรัก แรกๆชีวิตก็มีความสุขดี จนเมื่อพระนางแววดาวและหญิงนุ่มนิ่ม สืบรู้ว่า peterหลบอยู่ที่นี่ จึงแกล้งส่งหมายเรียกตัวเขาไปเกณฑ์ทหาร เมื่อคนรักไม่อยู่ แถมดูอะไรๆก็ไม่ได้อย่างใจซะอย่าง แม้แต่อาหารในบ้านที่เคยถูกปาก ตอนนี้ก็ดูจะไม่ได้เรื่องเอาเลย คุณหนูฯจึงบอกฝาก นายสำรวม คนสวนที่18 ให้ไปต่อว่าอาเล่อที่ระยะหลังดูจะฝีมือตกไปมาก จึงได้รู้ว่า อาเล่อนั้นหนีออกจากบ้านไปนานแล้ว เพื่อความเป็นกลาง และแกงส้มไข่ชะอมของโปรด คุณหนูฯตัดสินใจว่า ยังไงซะ..เธอต้องไปตามง้ออาเล่อ ให้กลับมาเป็นพ่อครัวให้จงได้
เธอไปติดต่อคุณปลัดKick ให้เขาช่วยเหลือเรื่องการเดินทาง โดยนัดเจอกันที่สีลมซอย26เพื่อรับเอกสาร จากนั้นก็นั่งเรือjetboat ติดตามอาเล่อไปยังเมืองจีนทันที เมื่อไปถึง โชคดีที่บังเอิญเจอที่พักในตัวเมือง ราคาไม่แพงนัก มันเป็นห้องพักชั้นบนห้องสุดท้ายในบ้านของMr.Vop ซึ่งตั้งอยู่ด้านหลังกำแพงเบอร์ลิน งานนี้ต้องขอบคุณนุทศรี!! สาวไกด์ใจซื่อ ที่ช่วยแนะนำที่อยู่ให้กับคนไม่ค่อยจะรู้แบบเธอ
คุณหนูladydunce ตื่นตาตื่นใจกับห้องพักที่ดูจะใหญ่โตเกินราคา ภายในห้องมีกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกพิกุลสด มีต้นกุหลาบหินกับดินปนทรายปลูกไว้ในตะกร้าหวายสีขาว จัดวางตามมุมห้อง สีOldroseของดอกไม้นั่น ขับให้ห้องดูสว่างสดใสขึ้นมาก จากระเบียงมองลงไป พบทุ่งดอกลินสีด กำลังผลัดใบอยู่ในสายหมอก...กลางลมหนาว คุณหนูฯตอนนี้อารมณ์สีฟ้าจนอดไม่ได้ที่จะออกไปชื่นชมธรรมชาติด้านนอกนั้น
เธอเดินไปเรื่อยๆจนได้พบกับลิงน้อยตัวหนึ่ง มีป้ายห้อยคอเขียนว่า "monkeygig" เจ้าลิงน้อยดูขมุกขมอมจนคุณหนูฯนึกเอ็นดู จึงอุ้มพากลับมาที่ห้อง โดยตั้งใจว่าจะอาบน้ำให้ แต่เมื่อเอื้อมมือไปแกะป้ายห้อยคอออกฉับพลัน..ลิงน้อยกลายร่างเป็นตี๋หล่อมีเสน่ห์ ไซน์มาตรฐานชายไทยที่หล่อสุดๆแทน กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ.... "แหม..ถ้าไม่มีpeterล่ะก็..." คุณหนูฯคิดถึงคนรักขึ้นมาแบบเซ็งๆ



ลิงน้อยmonkeygigเล่าว่า จริงๆแล้วเขาคือ องค์ชายรอง สมัยวัยรุ่นเป็นคนเจ้าชู้จนได้รับฉายาว่า โจรล่าใจเขาจีบสาวมาแล้วทั่วทุกสารทิศ โดยหญิงทุกคนเป็นคนไม่พิเศษสำหรับเขา จนวันหนึ่งได้พบเจ้าหญิงข้าวแกงเรือ สำหรับเขาแล้ว...เธอก็แค่..ดอกไม้ริมทางเมื่อจีบแล้วก็สลัดทิ้ง โดยไม่รู้เลยว่า..เจ้าหญิงข้าวแกงเรือนั้น เป็นหลานสาวสุดหวงของปีศาจจิ้งจอกเก้าหางที่ปลอมตัวมา หลังถูกทิ้งเธอเสียใจมากจนตรอมใจตายโดยเขียนข้อความทิ้งไว้ข้างกายว่า "จะอยู่ยังไงถ้าไม่มีหัวใจ" ปีศาจจิ้งจอกเก้าหางโกรธมากที่องค์ชายรองทำให้หลานสาวต้องตาย จึงสั่งให้ลูกกระจ๊อกของโฮกุโตะเพื่อนชาวญี่ปุ่น ไปนำตัวองค์ชายรองมา จากนั้นก็สาปให้กลายเป็นลิงอย่างที่เห็น การจะแก้คำสาปนั้น..เริ่มแรกต้องนำป้ายห้อยคอออกก่อน..จากนั้นเขาจะกลับกลายร่างเป็นคน แต่จะคงร่างนี้อยู่ได้เพียงไม่นาน..เพราะหลังเทศกาลเมษาพาเพลิน(เทศกาลประจำหมู่บ้าน) หากยังไม่ได้.ดอกไม้สายรุ้งและพลอยสีรุ้ง2สิ่งนี้มาแล้วล่ะก็ เขาจะต้องกลายเป็นลิงไปตลอดชีวิต องค์ชายรองเล่าเรื่องราวต่างๆทั้งน้ำตาพลางจิ้มยำผักบุ้งกุ้งสดอาหารเย็นลดน้ำหนักของคุณหนูฯเข้าปาก2คำ ด้วยความหิว เมื่อองค์ชายรองเล่าจบ....คุณหนูจึงบอกจุดประสงค์การเดินทางมาของเธอบ้าง เมื่อได้ฟัง...องค์ชายรองนึกขึ้นได้ว่าเขาเคยรู้จักกับอาเล่อ เพราะในอดีต ทั้งคู่เคยประดาบเพื่อแย่งชิงแม่นางแมลงสาบเทวีฯซึ่งงดงามดังเจ้าหญิงทอผ้าจากดวงจันทร์กันมาแล้ว แม้การต่อสู้ครั้งนั้นจะไม่รู้แพ้ชนะ เพราะนางถูกพระเจ้าตาHadgehog ชิงตัวไปซ่อนไว้ในหม้ออุ่นทิพย์ซะก่อน(เพื่อลดอาการงง...แนะนำให้กลับไปอ่านภาค1เจ้าค่ะ) แต่เหตุการณ์นี้ ก็ทำให้ทั้งคู่แปรสภาพจากศัตรูหันมาเป็นเพื่อนรักในเวลาต่อมา จากวันนั้น...ถึงวันนี้ แม้องค์ชายรองไม่ได้พบอาเล่ออีก แต่เขาก็ยังจำทางไปบ้านของเพื่อนรักได้ดี



วันรุ่งขี้น....องค์ชายรองพาคุณหนูฯเดินทางไปที่บ้านอาเล่อ..แต่ไม่พบใคร...จึงสอบถามจากอาซิ่มข้างบ้าน จนรู้ว่า อาเล่อไปเปิดร้านอยู่ในตลาดจึงตามไป...และได้พบกับเขาในที่สุด
คุณหนูฯพยายามขอร้องอาเล่อ อาเล่อดีใจ ที่คุณหนูฯยังไม่ลืม..และเห็นความสำคัญของพ่อครัวอย่างเค้า สำหรับเธอแล้ว..ถ้าไม่รักไม่มา..NAKA แต่เพราะได้ตัดสินใจแล้ว เขาจึงต้องปฏิเสธไปอย่างไร้หัวใจ ถึงกระนั้น..คุณหนูก็เข้าใจดี เธอเคารพในการตัดสินใจของเขา
แม้เรื่องของอาเล่อจะได้ขอสรุปแล้ว...แต่คุณหนูฯยังกลับบ้านไม่ได้ เธอคิดว่าควรหาทางช่วยองค์ชายรองก่อน แต่ก็จนหนทาง จึงปรึกษาอาเล่อ เพื่อขอให้เขาช่วยอีกแรง อาเล่ออาศัยความเป็นคนพื้นที่เก่า เลยพอจะรู้ว่า ดอกไม้สายรุ้งนั้น อยู่บนต้นมหายมยักษ์ ในป่าซึ่งมีทรายสามสี สิ่งที่จะสังเกตได้ง่ายที่สุดคือภายในอาณาเขตรอบๆต้นไม้นี้ ทรายสามสีจะเปลี่ยนเป็นทรายสีเงินทั้งหมด ส่วนเรื่องพลอยสีรุ้งนั้นอาเล่อจนปัญญา "พวกลื้อไม่รู้...แต่อั๊วรู้" KoPoK ซึ่งกำลังกวาดหน้าร้าน และได้ยินเรื่องราว กล่าวขึ้น พลอยสีรุ้งที่ทุกคนกำลังตามหา..คือสมบัติเก่าตกทอดของตระกูลเธอนั่นเอง....ผู้ที่ดูแลคนปัจจุบันคืออาซิ่ม ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องความงก การจะขอยืมมาดีๆเห็นจะยาก KoPoKจึงเสนอตัวว่าจะแอบย่องไปขโมยมาให้เอง


๑๙กุมภาฯนี้ ก็จะเป็นงานแก้วตาขาร็อค ของ นายคาราเมลเสียงใสแล้ว และอีกไม่นาน..ก็จะถึงงานเมษาพาเพลิน อาเล่อจึงแนะนำให้เริ่มดำเนินการ เขาเตรียมม้าสีเทาไว้ตัวหนึ่ง เพื่อให้องค์ชายรองได้ควบไปยังป่าทรายสามสี โชคร้ายในระหว่างทาง..ไปเจอเข้ากับนางมารกระบี่อิงฟ้า กิ๊กเก่า..ที่เมื่อก่อนเคยเป็นยัยเจี๋ยมเจี้ยม แต่หลังจากโดนเขาทิ้งไม่นาน นางก็เปลี่ยนไป เป็นนางมารร้าย ไล่ฆ่าคนไปทั่ว น่ากลัวมากๆ......องค์ชายรองต้องอาศัยความเป็นคนเก่งฟ้าประทาน ในด้านความกระล่อน...หลอกล่อจนเอาตัวรอด และเดินทางไปจนพบต้นมหายมยักษ์ในที่สุด เขาปีนขึ้นไปเพื่อเด็ดดอกไม้สายรุ้งที่อยู่ด้านบนสุด ด้วยความยากลำบาก เพราะต้นมหายมยักษ์นั้น มีละอองพิษ ซึ่งเข้าตาจนแสบไปหมด โชคดีที่พกยาหยอดตามาด้วย จึงช่วยบรรเทาไปได้มาก หลังจากได้ดอกไม้ฯแล้ว องค์ชายรองจึงเดินทางกลับทันที
ทางด้านคุณหนูฯและKoPoKก็ร่วมมือกันเพื่อขโมยพลอยสีรุ้ง โดยอาศัยช่วงที่อาซิ่มนอนกลางวัน แอบย่องไปหยิบมา
เมื่อได้สิ่งของมาครบแล้ว องค์ชายรองจึงเริ่มทำการถอนคำสาป โดยเอาพลอยและดอกไม้แช่ในน้ำค้างกลางดอย จนน้ำใสๆนั้น เปลี่ยนเป็นสีรุ้ง จากนั้นอาเล่อก็นำน้ำสีรุ้งไปปรุงเป็นก๋วยเตี๋ยว 1 ชาม แล้วนำไปให้องค์ชายรองรับประทานเป็นอาหารเย็น
เช้าวันรุ่งขึ้น เป็นงานเมษาพาเพลินพอดี องค์ชายรองดีใจ..ที่ในที่สุด เขาก็ได้หลุดพ้นจากคำสาป เขากล่าวขอบคุณอาเล่อ....เอาพลอยสีรุ้งคืนให้KoPoK...และตั้งใจว่าจะขอคุณหนูฯแต่งงาน แต่ก็ไม่สามารถทำได้..เมื่อคุณหนูสารภาพว่าเธอมีPETERเป็นแฟนอยู่แล้ว.. คุณหนูฯตัดสินใจกลับบ้าน...โดยมีองค์ชายรองตามไปส่งทั้งน้ำตา เขาให้สัญญาว่า จะเลิกเจ้าชู้สักที...เพราะความเจ้าชู้นี่เอง ที่ทำให้ต้องทรมานเป็นเจ้าลิงmonkeygigอยู่ตั้งหลายปี.... คุณหนูฯยิ้มให้เพื่อนใหม่ที่กำลังจะจาก และสัญญาเช่นกันว่าเธอจะหาโอกาสกลับมาเยี่ยมเค้าอีก

จบภาค 3 ค่ะ




 

Create Date : 20 กรกฎาคม 2548
6 comments
Last Update : 13 สิงหาคม 2548 4:03:23 น.
Counter : 1312 Pageviews.

 

อิอิอิ...คราวนี้เก็บได้ 95 login...เหอะๆๆๆๆๆ มั่วจริงๆอิชั้น....เหอะๆๆๆๆ

 

โดย: ใสแจ๋วแหว๋ว 13 สิงหาคม 2548 4:13:10 น.  

 

โห ... แจ๋วแหว๋ว เจงๆ ...

อยากได้บทไหน .. หลังไมค์ไปโลด .. เจ๊จัดให้ ..


(แอบกระซิบ : เจ๊รู้จักล็อคอินคนในพันทิปเยอะโคตรๆ ว่ะค่ะ)

 

โดย: Think (ขี้เกียจล็อคอิน) IP: 221.128.101.250 13 สิงหาคม 2548 5:01:53 น.  

 

โห ... เจ๊

สะสมล๊อคอินไว้กี่ชื่อเนี่ย

แจ๋วสมชื่อเลยนะคะ

^^

แต่งเก่งมั่ก ๆ

 

โดย: เสือดาว IP: 61.91.116.217 13 สิงหาคม 2548 9:32:09 น.  

 




ชอบมั๊ก ๆ คร่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา


เป็นนางเอกมาฉองตอนแระ ( ^__^)//



เอ่อ...งวดหน้า หมูกะทะดีมะคะ







 

โดย: ladydunce 13 สิงหาคม 2548 16:41:01 น.  

 

เสียใจจังหนูเหงี่ยมหายไปไหนค่ะแจ๋วแหว๋ว

 

โดย: หนูเหงี่ยม IP: 124.120.25.232 3 สิงหาคม 2549 22:31:17 น.  

 

เอ้ย.....เหงี่ยม..มาไงเนี่ย

 

โดย: ใสแจ๋ว IP: 58.64.88.160 13 กันยายน 2549 1:55:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ใสแจ๋วแหว๋ว
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





Friends' blogs
[Add ใสแจ๋วแหว๋ว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.