|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
สุดท้ายก็ได้กิน ซาลาเปา
ตอนนี้ นางสาว คนนี้ติดภารกิจหน้าที่ออร์แพร์อยู่
ทำให้เราได้เจอกับแฟนเราแค่ ศุกร์ - เสาร์ - อาทิตย์
ระหว่างสุดสัปดาห์เราก็จะทานแต่อาหารไทย ทุกมื้อ
เพราะถือว่าเราอยู่กับโฮสเราก็กินแต่อาหารเมกัน แม็คซิกัน อะไรก็ว่ากันไป
แต่ช่วงนี้แอบเป็นนางฟัาค่ะ ทำอาหารไทยให้โฮสทานทุก ๆ วันอังคาร
อันนี้ก็ไม่รู้ผีอะไรเข้าเรานะ ฮาโลวีนก็เพิ่งผ่านไปนี่น่าาา ผีน่าจะออกได้แล้ว
ต่อจ๊ะ พอดีเมื่อสัปดาห์ที่แล้วไรอั้นบอกว่าอยากกินซาลาเปา
คุณผู้ชายก็จะซื้อแบบแช่แข็ง นางมาร(คอหอย)คนนี้ก็บอกทันทีว่า ไม่เอา
ที่รัก เดี๋ยวสัปดาห์หน้าเราค่อยทำกินกัน ไม่ต้องซื้อเพราะว่ามันรสชาติืไม่ดีเท่าไหร
อ่ะจ๊ะ เค้าก็เชื่อ แล้วก็ไปซื้อแป้งทำ ซาลาเปามา อันนี้เอาแบบสำเร็จรูป
ซื้อมาเก็บไว้ ระหว่างสัปดาห์นั้นเราก็หาสูตรอาหารเกี่ยวกับการทำซาลาเปา
ที่จริงมันก็ไม่อยากหรอกนะค่ะ แต่ว่าก็อยากทำให้มันครบสูตร
พร้อมกับบอกไรอั้นว่า เราไม่มีที่นึ่งจะทำไงดีหล่ะ
เค้าก็บอกว่าไปหาซื้อก็ได้นี่ ไม่เห็นจะยาก (ที่ไหนหล่ะจ๊ะ)
เราไปเจอที่นึ่งที่ Walmart ทั้ง ๆ ที่แรกตั้งใจจะไปซื้อแบบสเตนเลสสตีล
ดันได้แบบไม้ไผ่ ผลิตจากจีน ราคา $7 มา
เรื่องยังไม่จบแค่นี้ค่ะ ระหว่างผสมแป้งก็ใช้เครื่องผสมแป้ง ปั่น ปั่น ปั่น
ข้างซองบอกว่าให้ผสม ปั่น ประมาณ 15 นาที แต่ปั่นไปได้ 5 นาที
กลิ่นไหม้มาเลยค่ะ เครื่องผสมแป้งช็อต ไหม้ ซาลาเปาฉัน
สุดท้ายก็ต้องใช้มือ แล้วมันก็ออกมาเป็นซาลาเปา
ทีแรกพ่อ กับ แม่ ไรอั้น ไม่กล้าชิม เพราะว่ากลัวเรื่องเผ็ด
เพราะทุกทีเราทำอาหารอะไรก็จะมีแต่เผ็ด ๆ ไรอั้นชอบเผ็ด ๆ
คราวนี้ เค้าเลยลองปรากฏว่าติดใจ บอกเราว่าอร่อยแฮะ
แต่ก็แอบดีใจที่เค้าชอบกัน
ส่วนเรื่องของไรอั้น เราจะทำกับข้าวไว้ให้เย็นวันอาทิตย์
สำหรับมื้อกลางวันของเค้า ทุก ๆ วันจันทร์ บางทีก็อังคารด้วย
อยากสัปดาห์ทีผ่านมาก็ทำ ซาลาเปา กับ แกงเขียวหวานไว้ให้
วันนี้เห็นบอกว่าพรุ่งนี้จะเอาแกงเขียวหวาน กับ ซาลาเปาไป
เฮ่อ! ค่อยหายห่วงหน่อย เพราะอย่างน้อยก็มีอาหารให้กิน
บางทีก็แอบสงสาร ที่เค้าต้องมาทำกับข้าวเอง
เช้าทำงาน เย็นไปเรียน ค่ำทำอาหาร
แต่ที่หนักกว่านี้ บางทีเธอไม่มีอะไรไปสำหรับมื้อเที่ยงที่ทำงานเลย
จะได้กินข้าวอีกทีก็เลิกงาน ตอนบ่ายสองโมงครึ่ง
เราก็อดห่วงไม่ได้ เค้าบอกไม่เป็นไร แต่เราทนไม่ไหวอยู่ดี
ตอนนี้ก็ได้แค่รอจบโครงการ เราคงได้ทำกับข้าวไว้ให้ไปทำงานทุกวัน
Create Date : 04 พฤศจิกายน 2551 |
|
14 comments |
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2551 20:14:37 น. |
Counter : 562 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: nakamuk 6 พฤศจิกายน 2551 8:23:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: OFFBASS 6 พฤศจิกายน 2551 16:12:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: niCky (freakie ) 6 พฤศจิกายน 2551 17:29:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: MeJayya 7 พฤศจิกายน 2551 2:34:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: Katja 7 พฤศจิกายน 2551 22:22:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: Katja 7 พฤศจิกายน 2551 22:23:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: MeMoM 8 พฤศจิกายน 2551 20:25:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Florida United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
"ชีวิตยังไม่สิ้น ก็ต้องดิ้นกันต่อไป"
อดีตสาว AE บริษัทออร์แกไนซ์ ที่เป็นคนที่ค่อนข้างมีความมั่นใจ ทะเยอทะยาน ชอบทำอะไรในสิ่งใหม่ ๆ ชอบการหาคำตอบหลาย ๆ เรื่องด้วยตัวเองมากกว่าที่จะเชื่อจากคำคนอื่น แต่ก็มักที่จะเก็บประสบการณ์คนอื่นไว้เป็นบทเรียนให้กับตัวเอง อาจจะเหมือนคำที่ว่า ดูละคร แล้วย้อนดูตัว ณ ตอนนี้ใช้ชีวิตอยู่ฟอริด้า กับครอบครัวที่ดีเลิศ เสมือนว่าเราเป็นครอบครัว ญาติพี่น้องกันมาตั้งแต่ชาติบางก่อน อันนี้ก็ต้องขอบคุณ คุณพระ คุณเจ้า, คำอวยพรจากพ่อแม่, เจ้ากรรมนายเวร ที่ส่งผลให้เราได้เจอคนที่ดี ๆ
|
|
|
|
|
|
|
แล้ววันนี้ทำอะไรกินจ๊ะ