วันนี้ก็เป็นอีก 1 วันที่น่าจดจำถึงจะเป็นมุมเล็กๆก็ตาม

วันนี้ไปงานท่องเที่ยวที่ศูนย์ประชุมมา ขากลับประมาณทุ่มนึง ฝนตกหนักมาก ดันจอดรถไว้ที่ฝั่งตรงข้ามเพราะที่จอดข้างศูนย์ประชุมรถเยอะมาก จองร้านอาหารชาบูไว้ที่โรงแรม Imperial สุขุมวิท 22 ตอนทุ่มครึ่งด้วย เดินออกมาได้ยังไม่ถึงครึ่งทางเป็นทางเดินเชื่อมไปรถไฟใต้ดิน กะว่าจะใช้ทางนั้นข้ามไปอีกฝั่ง

ระหว่างทางหลังคาที่มีต้นไม่ช่วยบัง ฝนก็ทะลุตกลงมาเป็นเม็ดๆหยดลงหน้าบ้าง ผมบ้าง ปกติแล้วเป็นคนไม่ชอบฝนเลย ไม่ชอบอารมณ์ตอนฝนตกแล้วเดินแฉะๆ วันนี้ใส่คัชชูน้ำก็เข้ารองเท้านิดหน่อย อารมณ์ที่ขุ่นมัว + เอาแต่ใจก็ออกฤทธิ์ทันที งอแงใส่พ่อหมี อย่างหนัก จะไม่เดินไปที่จอดรถแล้ว หน้าก็งอ งอ งอ เพราะมันรำคาญตัวมาก

พ่อหมีก็บอกให้โทรไป cancel ร้านอาหาร แล้วกลับมาเดินในงานรอจนฝนหยุดก็ไม่เอา บอกให้เดินไปอีกนิดไปรอตรงใต้รถไฟใต้ดินจนฝนหยุดก็ไม่เอา ยืนเซ็งอยู่จนสุดท้ายพ่อหมีก็พาเดินไปนั่งรอด้านหน้าHallที่มีที่นั่งยาวๆ นั่งหน้างอ พ่อหมีมาแง๊วเท่าไหร่ก็ไม่หาย พ่อหมีบอกเดี๋ยวมานะค่ะ แป๊บนึง เดินหายเข้าไปในศูนย์อีกสัก 5 นาที เดินออกมาพร้อม ร่มMickey mouse สีขาว คันใหญ่ ...ว้าย จำวินาทีนั้นได้เลย พ่อหมีทำหน้าดีใจ เหมือนได้น้ำผึ้ง เย้ๆ "เค้าหาซื้อร่มมาให้ได้แล้ว ไม่หงุดหงิดแล้วนาที่รัก" ...

ตอนนั้นยิ้มแป้นเลย ดีใจอ่ะ ทำไมแฟนเรามันน่ารักงี้ว่ะ ความรู้สึกผิดก็แทรกทรึมมาทันที ไม่น่า งอแงเลย พ่อหมีบอกเราเหมือนเด็กเลย งอแงไม่เอาอะไรเลย แต่พอเห็นร่มก็แทบหุบยิ้มไม่ได้ ก็มันดีใจอ่ะ ขอบคุณพ่อหมีมากที่ใจเย็นสุดๆ ไม่รำคาญที่เค้าง๊องแง๊ง แถมยังพูดอย่างใจเย็นกับเราว่า "ที่ร้ากกไม่หงุดหงิดนะค่ะ ที่ร้ากเป็นคนอารมณ์ดีนะ อย่าหงุดหงิดเลยนะค่ะ ฝนมันตกก็เราก็ทำอะไรไม่ได้จริงๆ" ขอบคุณที่งุ๊งงิ๊งจนเราอารมณ์ดี และขอบคุณที่อุตส่าห์ไปหาซื้อร่มมาจนได้ แม้ว่าพอเดินมาถึงฝนจะเริ่มซาแล้ว

เราเดินข้ามฝั่งไปพ่อหมีก็เล่าโน้นเล่านี่หลอกล่อ แถมถามว่าเดินกางร่มท่ามกลางสายฝนแบบนี้เหมือนมิวสิค วีดีโอเลยป่ะที่รัก เราก็ขำๆไปๆมาๆแป๊บเดียว ถึงรถแล้ว ต้องขอบคุณพ่อหมีที่ใจเย็นมั่กๆ ร่มคันนี้มีความหมายกับเค้ามากเลยนะ ขอบคุณจริงๆค่ะ

Create Date : 06 กันยายน 2551
Last Update : 6 กันยายน 2551 0:55:47 น.		1 comments
Counter : 552 Pageviews.
Share Tweet