**ติด(ใจ)ตลาดอีกแล้ว**
เหตุเกิดวันศุกร์ที่ผ่านมาเกิดอาการจิตตกอย่างแรงจากที่ทำงาน ไม่ไหว ไม่ไหว ไม่น่าเชื่อ บางครั้งเรื่องงี่เง่าๆ มันจะรบกวนจิตใจทำให้กิจกรรมสุดโปรดอย่างการนอนหลับซึ่งโดยปกติแล้ว เพียงแค่หัวถึงหมอนไม่เกิน 5-10 นาที ก็เข้าเฝ้าพระอินทร์อย่างสบายๆ ปรากฏว่าคืนนั้น สวดมนต์ก็แล้ว อ่านหนังสือก็แล้ว ไม่เป็นผล นอนดิ้นไปดิ้นมาเหมือนหนอนนกรอถูกส่งไปเป็นเหยื่ออันโอชะของปลาใหญ่ รุนแรงขนาดส่งผลต่อเนื่องถึงวันหยุดวันเสาร์ เลยต้องขอออกจากบ้านเพื่อไปหาที่บำรุงขวัญซะหน่อย ไปไหนดีๆ น้ำมันก็แพงแสนแพง เพราะฉะนั้นไปไกลมากๆไม่ดีแน่ สุพรรณบุรี น่าสนใจ ได้ยินชื่อ...ตลาดสามชุก...มานานแล้ว วันนี้ได้ฤกษ์ซะที นั่งรถชมวิวริมทางไปเรื่อยๆ เพลินดีเห็นทุ่งนาที่เพิ่งไถกลบหน้าดินน่าจะหว่านเมล็ดข้าวแล้ว สังเกตจากนกอะไรไม่รู้สีขาวๆ ยืนกันหน้าสลอนเต็มนาเชียว สงสัยกำลังกินเมล็ดข้าวหรือแมลงในท้องนา ขับไปอีกหน่อยก่อนเข้าเขตจังหวัดสุพรรณบุรีผ่านช่วงที่ขายกุ้งก้ามกราม บางร้านขึ้นป้าย "กุ้งเป็น" ถัดไปอีกร้านเขียนป้าย "กุ้งตาย" เลือกกันตามชอบสำหรับคนชอบกุ้ง เพียงชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงอำเภอสามชุก แล้วขับมาตามป้ายบอกทางที่มีบอกชัดเจน ตลาด ๑๐๐ ปีสามชุก...ทางเข้ามีป้ายชื่อตลาดใหญ่เบ้อเร่อ มีผังตลาดชี้จุดน่าสนใจชัดเจน ตลาดสามชุกเป็นแหล่งค้าขายสินค้าทางน้ำที่สำคัญในสมัยโบราณ เป็นตลาดเก่าที่สร้างด้วยไม้เป็นสถาปัตยกรรมโบราณเชิงชายไม้แกะสลักเรียงติดกัน อยู่ริมฝังตะวันตกของแม่น้ำท่าจีน พิพิธภัณฑ์บ้านขุนจำนงค์จีนารักษ์ ได้จัดนิทรรศการเกี่ยวกับความสำคัญของลุ่มแม่น้ำท่าจีน ซึ่งสัมพันธ์กับพัฒนาการทางประวัติศาสตร์ของเมืองสามชุก ตลาดสามชุก สังคม และสภาพวิถีชีวิตของผู้คนสามชุก มีการแสดงประวัติเจ้าของอาคารพิพิธภัณฑ์ คือ ท่านขุนจำนงจีนารักษ์ นายอากรเก่า อาคารพิพิธภัณฑ์หลังนี้ตั้งอยู่ในตลาดสามชุก ซอย ๒ ลักษณะเป็นอาคารไม้สามชั้น อายุกว่า ๙๐ ปีมาแล้ว นางเคี่ยวยี่ จีนารักษ์ ทายาทคนปัจจุบันได้อนุญาตให้คณะกรรมการพัฒนาตลาดสามชุกปรับปรุงบ้านจัดทำพิพิธภัณฑ์ เพื่อเป็นแหล่งรวมองค์ความรู้ของท้องถิ่นและส่งเสริมกระบวนการเรียนรู้ของชุมชน เข้าท่าดี!!
ฮั่นแน่...เข้ามาแล้วก็เม้นท์กันนิดส์นึงนะพี่น้อง..อิอิ
ขอแนะนำตลาดแถวบ้านเรา เป็นตลาด 100 ปีเหมือนกัน ตลาดวิเศษชัยชาญ จ.อ่างทอง รับรอง เจ๋งเหมือนกัน...ขอเชิญตากล้องฝีมือดี ทดสอบฝีมือกันได้เลยจ้า
แล้วตกลงหายหรือเปล่า อาการจิตตกนั่นน่ะ...พี่ยาสมินเป็นห่วงเน้อ