Bloggang.com : จิกน้ำ : เพื่อน...ที่ยังอยู่ในความทรงจำเสมอ

เพื่อน...ที่ยังอยู่ในความทรงจำเสมอ

เคยไหม...ที่มีเพื่อน 4 ขาที่น่ารักคอยนัวเนีย พันแข้ง พันขาตลอดเวลาที่อยู่ใกล้กัน พอเราลงนั่งที่พื้นก็จะมานอนหมอบเอาคางเกยขาเรา..ส่งสายตา ประมาณว่า..ทำอะไรอยู่เหรอ..ขอแจมด้วยดิ

แจม เป็นอีกหนึ่งชีวิตที่..คนข้างบน...เค้าส่งให้มาเติมเต็มความสุขให้กับฉัน..อิงลิช ค๊อกเกอร์..โอ๊ย..น่าร๊าก น่ารัก..หมาขนยาว หูยาว อยากได้ อยากได้ เป็นพันธุ์ในฝันที่อยากได้มากที่สุดก็ว่าได้..

ประโยคนี้มีอยู่ในหัวฉันตั้งแต่เด็กๆ แต่เมื่อโอกาสมาถึงก็ไม่ได้รีรอที่จะตัดสินใจ พาแจมก้าวเข้ามาในความทรงจำของใครหลายๆคน ครั้งแรกที่พาแจมเข้าบ้านฉันก็เสียวๆจะโดนแม่ดุเหมือนกัน เพราะก่อนหน้านี้ไม่นานก็เพิ่งพาสมาชิก 4 ขาที่ได้มาจากการช่วยเพื่อน (แบบว่า...เพื่อนอุ้มมา..สบตา..แล้วก็พากลับบ้านเลยไง) แต่ case ของแจมมีค่าใช้จ่าย หรือค่าตัวพอประมาณ(สำหรับตอนนั้นที่ยังเรียนไม่มีรายได้ของตัวเองต้องแคะกระปุกเลยก็ว่าได้)แถมต้องเลี้ยงไว้ในบ้านเพราะเค้ายังเล็ก และดูไม่เคยตกระกำลำบากที่ไหนมาก่อน ฉันก็ได้แต่หวังว่าหน้าตาบ้องแบ๊วจะทำให้เจ้าบ้านใจอ่อนเปิดประตูต้อนรับแต่โดยดี..และฉันก็ไม่ผิดหวัง...นับจากนั้นความทรงจำแบบป่วนๆก็เริ่มต้นขึ้น..แม้เป็นเพียงช่วงระยะเวลาสั้นๆ 4-5 ปี....แต่ก็ไม่เคยเลือนหายไปจากใจเลย.....แจมกลับไปแล้วคะ..แต่อย่าถามว่ากลับไปไหนนะเพราะไม่รู้เหมือนกัน..แต่เชื่อแน่คะว่าแจม ต้องไปในที่ดีดี...เพราะแจมเคยมอบแต่ความสุขความทรงจำที่ดี..ให้กับหลายๆคน...ถึงแม้จะปนกลับความโกลาหลบ้างในบางคราวก็ตาม