เข้มแข็งไม่พอ
ร้องไห้อีกแล้ว
กับเรื่องเดิม ๆ
ทั้ง ๆ ที่พยายามอดทนมาตลอด
ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับตัวเอง
จะไม่ร้องไห้ให้กับเรื่องนั้น
ไม่ว่าจะเสียใจแค่ไหน
จะอดทนและผ่านมันไปให้ได้
จะร้องไห้ไม่ได้
จะอ่อนแอไม่ได้
อดทนมาได้ตั้งหลายครั้ง
พยายามมาตลอด
ในที่สุดก็รู้สึกไม่ไหวจริง ๆ
เกินขีดจำกัด
สุดท้ายเมื่อวานก็ร้องไห้ออกมา
เสียใจมาก ๆ
เสียใจที่ผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับตัวเองด้วย
ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมีวันนี้
รู้สึกอ่อนแอเหลือเกิน
ในหัวมีแต่เรื่องนั้น ซ้ำไปซ้ำมา ๆ
แล้วน้ำตาก็ไหลไม่ยอมหยุด
จนหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้
ตื่นมาตาบวมเลย
ต้องไปงานเลี้ยงต่อ ทั้ง ๆ ที่ตาโคตรบวม
คิดว่าเรื่องจะจบแค่นั้น
คิดว่าผ่านมันไปได้แล้ว
ต่อไปคงจะไม่ร้องไห้อีก...
วันนี้ไปทำงาน
อยู่คนเดียวแล้วฟุ้งซ่าน
เลยโทรหาจุ๋ม
แต่จุ๋มไม่ได้รับ
สักพักอ้อมกลับมา เลยเล่าให้อ้อมฟัง
ระหว่างที่เล่า น้ำตาก็ไหลไปด้วย
ลูกค้าโคตรเยอะ โคตรจะอาย
แต่เช็ดน้ำตาเท่าไหร่ ก็ไม่ยอมหยุดสักที
อ้อมปลอบอยู่สักพัก ก็ดีขึ้น
แล้วจุ๋มก็แวะมาหาที่ร้าน
มาเอากุญแจรถที่ลืมไว้
อ้อมเลยบอกให้ลองปรึกษาจุ๋มดู
ก็เลยเล่าให้จุ๋มฟัง(อ้อมกลับไปแล้ว)
เล่าไปเล่ามา น้ำตาก็ไหลอีกแล้ว
ทั้ง ๆ ที่คิดว่า คงจะไม่ร้องไห้อีกแท้ ๆ
ทำไมถึงอ่อนแอเพียงนี้นะ
ทั้ง ๆ ที่อดทนมาได้ตลอด ทำไมคราวนี้ถึงอดทนต่อไปไม่ได้นะ
เราควรจะทำยังไงดี
ขอโทษอ้อมกับจุ๋มด้วยนะ กะรันหาแต่เรื่องให้ตลอดเลย ไม่เคยเป็นที่พึ่งพาได้เลย
อย่าทิ้งเรานะ
เราไม่เหลือใครแล้วจริง ๆ
วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:11:10 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [