ยาวอ่ะเพย

อ่านแบบสรุปๆ

เรื่องคาดหวังนี่ยังไงพี่ก็ยังเป็นอยู่นะ พลาดหวังไปก็มาก เจ็บตัวก็หลายหน อย่างเรื่องเพื่อนในเนทเนี่ยแหละ ตัวดีเชียว ซิก ซิก

คิดว่ายังไงคนเราก็ตัดความคาดหวังไม่ได้หรอก เพียงแต่ว่าต้องพยายามกดๆ อย่าให้มันเด้งขึ้นมา เพราะว่าบางทีทั้งคิดว่าไม่ได้คาดหวังอะไรกับไอ้คนนี้แล้ว ก็ยังอดรู้สึกผิดหวังไม่ได้ เวลามันทำอะไรแบบ...บรึ๋ยยยย

เรียกว่าคาดหวังให้ถูกที่ ถูกคน ถูกเวลาดีกว่ามั้งนะ แต่กี่คนล่ะที่จะทำได้

ยิ่งถ้าไม่ใช่เพื่อน แต่เป็นกรณีของคนรักกัน ยิ่งแล้วใหญ่ ยังไงก็ต้องคาดหวังน่ะ ถึงแม้จะรู้ว่าหวังไม่ค่อยได้ ใจมันก็พุ่งๆ ไปก่อนแล้ว
หวังให้น้อย ไม่หวังได้เลยก็จะดี แต่กี่คนจะทำได้
ปลอบตัวเองกะไอ้คนที่ถูกคาดหวังไปว่าถ้าไม่รักแล้วก็ไม่สนใจ คาดหวังก็เพราะให้ใจไง วู้ยยย น้ำเน่า ไปติดโรครักเพ้อเจ้อมาจากบ๊อกของคนแถวนี้แหละ ฮ่าๆๆ

พี่กปกป

คาดหวังกับคนที่รักอะ แต่ว่าคาดไปคาดมา ไม่ได้เรื่อง เลยเลิกซะเลย

ถ้ามีแควนใหม่ ก็คงคาดหวังอีกนั่นแหละ แต่ว่านะก็อย่างว่าอะ คาดหวังไปทำไมให้เจ็บตัวและเจ็บใจ ไม่คาดดีกว่า สู้เอาตัวเราให้รอดไว้ก่อนน่าจะดีกว่า

สมัยนี้ผู้ชายไม่ค่อยน่าเชื่อถือ ....ไม่รู้สิบอกไม่ถูกแฮะ

สวัสดีค่ะ คุณรำเพย ได้อ่านอาไรดีดี จากบล็อกนี้อีกแล้ว เรื่องความคาดหวังกับการผิดสัญญา มันมาคู่กันนะ เดี๋ยวนี้ไม่เคยคาดหวังอาไรเลย ให้มันเป็นไป แต่บางครั้ง มันก็มีบ้างนะค่ะ กับบางคน บอกแล้วก็ไม่ทำ เลยทำให้เรารู้สึกเฟลไปด้วย ทั้งๆ ที่บอกกับตัวเองแล้วว่าเราไม่สามารถไปจับมือ ให้เค้าทำอาไรหรือไม่ทำอาไรได้ บ่นยาวอีกแล้วเรา ขอบคุณค่ะ ที่เขียนสาระดีดีให้ได้เอาไปขบคิด

สุดท้าย ก็ยังเอาความสุขเราไปแปะไว้กับคนอื่นอยู่ดีอ่ะ
รู้ตัวแต่ทำอะไรไม่ได้

พอรู้ว่าไม่เป็นที่ต้องการยิ่งพยายาม ยิ่งรู้ว่าตัวไร้ค่า

ไม่รู้เหมือนกันว่าวันไหน จะทำได้อย่างที่คิดอ่ะ


ขอแอบคิดไปเองว่า เขียนให้น้องมดอ่านนะคะ
เหมือนวันนั้นที่คุยกันในเอ็ม T^T

หลายครั้งเลยค่ะที่เอาความสุขของตัวเองไปผูกติดกับขาของคนอื่น

หากเป็นคนอื่นๆไม่ค่อยเท่าไหร่ ... แต่ถ้าเป็นคนที่รัก หรือว่าแฟน นี่แลตัวดี จะคาดหวังมากและยึดในคำสัญญามากเลยค่ะ

แล้วนั่นแล ก็กลายเป็นหอกมาแทงเเสมอๆ ทั้งข้างหน้าและข้างหลัง

ยอมรับนะค่ะว่าตัวเองก็เคยทำผิดคำสัญญากับคนอื่น แต่บางทีด้วยเหตุผลที่น่าจะเข้าท่านะค่ะ (เข้าข้างตัวเอง) แต่ในเมื่อเรารู้ว่าเราผิดจริง เราก็ขอโทษพร้อมทั้งอธิบายเหตุผลนั้น ทีนี้ก็เหลือแต่ว่าเค้าก็เข้าใจมากน้อยแค่ไหน

#2 : ตอนนี้เลยเริ่มกลัวที่จะคบคนแล้วล่ะค่ะ ... อีกซักพักคงจะหาย แต่ว่าคงต้องมีแอนตี้ไวรัสมาเพิ่มแล้วล่ะค่ะ อิอิ

"เพราะว่าการที่เค้าไม่ทำอย่างที่รับปากกับเราไว้แล้ว มันเป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกได้ว่าเค้าไม่ได้ใส่ใจกับตัวเรา"

โดนมั่กๆ อ่ะ เพย...

มาเยี่ยมจ้า....

เคยเป็นทั้งคนคาดหวัง และคนผิดสัญญา เลยรู้ว่าไม่ได้ใส่ใจจริงๆ นั่นแหละ

ตกลงระหว่าง กปกป กับ รำเพย ใครแก่กว่าคะเห็นเรียกพี่ทั้งคู่

เคยเจอและแย่มากค่ะเพราะแสดงว่าเขาไม่ใส่ใจเรา เขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับเราเลย แต่ท้ายที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงเขาอยู่ดี

โอย โอย
entry นี้โดนเต็มๆ

พี่กะปลกกะเปลี้ยแก่กว่า (มัง ....เอิ๊กๆๆๆ)

อ่านกี่ทีก็ชอบblog นี่มากมาย^^ ไม่รู้ว่าขอเรียกพี่ได้รึป่าว :)

อันนี้กุ๊กว่านะ(คือเป็นเหมือนกัน) ความรักความรู้สึกไรแบบนี้อ่ะมันมากับความคาดหวังอยู่แล้ว คาดหวังว่าต้องเป็นแบบโน้นแบบนี้ (แต่ไม่ใช่ไปกฎเกณฑ์ไรนะ) คือคาดว่าจากที่เป็นอยู่ตอนนี้จะเป้นงี้ต่อไป รึอาจจะดีกว่านี้ ...

เคยคิดเหมือนกันว่าครั้งหน้านะฉันจะไม่คาดหวัง .. สรุปก็คือทำไม่ได้ .. เหมือนที่เค้าว่ากันว่าคิดได้แต่ทำยาก(กุ๊กคนนึงที่เป็น T_T )

สุดท้ายก็ได้แต่ปลง ปลง แล้วก็ปลง แล้วก็คิดให้ตัวเองได้ว่า ก็ปล่อยมันไป จะคาดหวังจะยังไงก็คงต้องเป็นไป ณ ช่วงเวลานั้น แต่อย่างนึงที่ต้องยอมรับคือผลที่ตามมา .. มันเหมือนเป็นวัฎจักรแล้วมั้ง เฮ่ออ ๆ ๆ บางทีก็อยากทำได้อย่างที่ใจคิดเหมือนกัน . .

ลป. comment ยาวไปหน่อยไม่ว่ากันนะฮะ ^^

เรียกพี่คงได้ ดูจากหน้าที่ profile เอาแล้วกันนะคะว่าแก่แล้วรึยัง รูปนั้นถ่ายปลายปีที่แล้วค่ะ ฮี่ๆๆ

จะไม่ทำให้ผิดหวังจ้ะ

"สมัยนี้ผู้ชายไม่ค่อยน่าเชื่อถือ"

เห็นด้วย เห็นด้วย

ความคาดหวังมักจะมาจากคนรอบข้างนะคะ
ส่วนของตัวเรา น่าจะไม่มาก เพราะเราสามารถประเมินความสามารถของตัวเราจากความเป็นจริงได้
ในขณะที่คนอื่นๆ จะประเมินตัวเราจากภาพลักษณ์ภายนอก

ถามต่ออีกหน่อยนะคะ

แล้วถ้าเจอสถานการณ์ที่เค้าไม่ใส่ใจ แต่ยังไง้ยังไงจะให้ตัวเราเองไม่คาดหวังซะเลยก็ยังทำได้ไม่ดีพอ เราควรเลือกที่จะทำอย่างไร

ระหว่าง....

ข้อหนึ่ง - อย่าเพิ่งคิดไรมากเลย เดี๋ยวเค้าก็คงกลับมาใส่ใจ (เป็นแม่สายบัวรออยู่นั่นแล้)

ข้อสอง - แสดงออกถึงความใส่ใจให้เค้าเห็นมากขึ้น (ประมาณว่านี่เป็นตัวอย่างของความใส่ใจ อาจทำให้เค้าชุกคิดที่จะทำขึ้นมาบ้าง)

ข้อสาม - ไม่ใส่ใจกลับซะเลย ไม่สนใจไม่โทรหาแล้ว ตัดชั้บๆๆ ไปเลย

พี่รำเพยว่าข้อไหนดีคะ

ปล. แล้วการหันหน้ามาคุยกันถึงเรื่องพวกนี้ จะช่วยสร้างความเข้าใจที่ดีมั๊ยคะ หรือว่าจะกลายเป็นการสร้างความกดดันให้อีกฝ่ายไปโดยปริยาย

พี่ไม่ค่อยอยากตอบเท่าไหร่เลยอะ เพราะว่ามุมมองพี่มันมุมมองผู้หญิงนะ อย่าลืมจิ

สำหรับพี่ พี่คงทำแบบข้อ 3 เพราะว่าพี่ถือคติว่า ถ้าเค้าไม่ใส่ใจเรา แล้วเราจะไปใส่ใจเค้าทำไมให้เสียเวลา

แบบฝรั่งจะพูดกันน่ะว่า He's not that into you!!!!

ก็ลองถ้าผู้ชายสนใจเราจริงๆน่ะ เค้าก็หาทางติดต่อมาจนได้แหละ ถ้าเค้าไม่เห็นว่าเราสำคัญกับเค้า เค้าก็ไม่ติดต่อมา ก็แค่นั้นน่ะ

ในเมื่อคนไม่ใส่ใจเรา....แล้วจะทนใส่ใจเค้าข้างเดียวไปเพื่ออะไร

He is not that into you. get it?

ปล. ไปตามพี่กึ่งยิงกึ่งผ่านมาช่วยตอบ จะได้ได้มุมมองของผู้ชายด้วยน่ะค่ะ

ขอตอบด้วยได้ไหมครับ

เรื่องอย่างนี้นะครับ อยากจะบอกว่า "คุยกันมากขึ้น" ครับ (เหมือนโฆษณาโทรศัพท์ป่ะครับ อิอิ) เพราะตัวผู้ชายเอง บางครั้งก็จะคิดและเก็บไว้ในใจ บางทีเค้าอาจจะไม่รู้อะไรเลยด้วยซ้ำ ถ้าเราไม่บอก (จะว่าผู้ชายโง่บางเรื่องก็ได้ครับ เป็นอย่างนั้นจริงๆ) จนบางทีสุดท้ายก็ "อ้าว อย่างนั้นหรอกเหรอ" และบางทีอาจจะลงเลยด้วยการจากลา

การไม่ใส่ใจของผู้ชาย บางครั้งไม่ได้มีความหมายอะไรเลย เค้าอาจจะเตะบอลมาเหนื่อย อาจจะคิดเรื่องงาน เรื่องเรียน ฯลฯ แต่อาจจะคิดอะไรอยู่ซักอย่างก็ได้ อันนี้มันเป็นเรื่องของแต่ละตัวบุคคล


คุยกันเลยครับ การพูดคุยกันเสมอ จะทำให้เข้าใจกันมากขึ้นครับ ไม่ต้องมานั่งเดา บางทีทำอะไรบุ่มบ่ามลงไป อ้าว! ซวยแล้ว กลายเป็นการจุดประกายให้เลิกกันเลยซะอีกนั่น

แต่ว่า .. ตัวเองตอบคนละแบบกับเค้าเลยอ่ะ อิอิ

กั๊กๆๆๆๆ ตอบกันคนละแนวเลยแฮะ

เอ!!! น่าเปิดคอลัมภ์ ถามตอบแบบความเห็นสองด้านนะ ชาย-หญิง พี่กึ่งว่าดีมะจ้ะ

เห็นด้วยกับคุณรำเพยค่ะ





...

เห็นด้วยค่ะ

ทำไมต้องอภัยครั้งแล้วครั้งเล่า

อืม จริงๆ

พออ่านที่พี่รำเพยตอบจบ
รู้สึกเลยว่า โอเค้....I get it !! (ฮึกเหิมอย่างแรง)

แต่พอมาอ่านของพี่กึ่งยิงกึ่งผ่านตอบปุ๊บ
รู้สึก... อ้าว เป็นอย่างงั้นเหรอคะ อืม.. ต้องคุยเหรอ อืม.. แล้วต้องเปิดประเด็นถกกันอีกแล้วหรือ แล้วไม่กลายเป็นว่าเป็นการง้องอนมากไปหรือคะ

พี่ๆทั้งสองว่าอย่างไรคะ

พี่ว่าฟังพี่กึ่งดีกว่าค่ะ เพราะว่าอย่างนึงคือพี่น่ะสภาพแวดล้อมไม่ใช่ไทยนะ เพราะงั้นบางทีความคิดมันก็ย่อมได้รับอิทธิพลตะวันตกมาค่อนข้างมาก (ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจน่ะ)

เรื่องความคิดผู้ชายน่ะ ฟังผู้ชายน่าจะดีกว่านะคะ

เอาครึ่งทางดีไหม ก็คุยกับเค้าดูแต่ถ้าเห็นว่าไม่ไหวก็ค่อยคิดอีกที เพราะว่ามันก็เสียเวลานะ ถ้าเราจะคบกับคนที่เค้าไม่ได้ใส่ใจอะไรกับเรามากมายเนี่ย เสียเวลาเปล่า แต่ว่าก่อนจะทำอะไรคุยกับเค้าให้เข้าใจตรงกันก่อนดีกว่าจ้ะ

ขอบคุณค่ะพี่รำเพย

จะเก็บไว้เป็นไอเดียค่ะ ตอนนี้ขอสงบนิ่งเพื่อแผ่เมตตาไปก่อน

ยาวมากครับ
แต่อ่านแล้วก็เห็นด้วยเป็นส่วนใหญ่
แต่อย่างที่คุณ = p o o k p u i = บอกแหละ จะคาดหวังอะไร ก็ดู คน และ กาละเทศะแล้วกัน
แต่ผม เลิก คาดหวังไปแล้วหล่ะ
กับคนอี่นที่มันไม่มีทางควบคุมได้
เหลือก้อแต่ คาดหวังกับตัวเอง

แต่จะคาดหวังหรือไม่ก้อตาม
อย่า ~+หมดหวัง+~ แล้วกันครับ
เป็นกำลังใจให้นะ

เคยคิดอย่างงี้ไปทีแล้ว ว่าเพราะอะไรกันแน่ ทำไมเค้าไม่ทำอย่างที่บอกไว้ คือเค้าไม่ได้สัญญาค่ะ แต่ชอบบอกว่าจะทำนี่ให้ทำโน่นให้ โดยที่เราไม่ได้ร้องขอ แล้วก็ผ่านเลยไปไม่เคยทำอย่างที่บอก โอเคอันนี้ไม่เป็นไร

แต่บางทีเราขอร้องเรือ่งบางอย่างว่าให้ช่วยทำให้หน่อย วานทำให้ ก็ไม่เคยทำได้ด้วยดี หรือทำแบบไม่สำเร็จลุล่วงให้จบ

ก็จะมานั่งนึกว่า ทำไมเค้าเป็นแบบนี้ ทุกวันนี้เลยตัดไปแล้วส่วนหนึ่ง ความไว้วางใจที่เคยมี ความนับถือที่เคยมีให้ก็ไม่เหมือนเดิม

ไม่คาดหวังอะไรมากมาย เพราะไม่ชอบ ไม่อยากคอยมาคิด มาระแวงกับคำพูดเค้าอีกว่า ถ้าเค้าพูดแบบนี้ รับปากแบบนี้ เค้าจะทำหรือเปล่า

คนคบกันโดยที่ความไว้วางใจ ความเชื่อถือกันมันมีน้อย ให้คบก็คบได้ แต่ไม่ได้ใจกันค่ะ

เสียใจนิดๆ

อ่อ เราก็เลือกข้อสามเหมือนกันนะ

แต่อีกข้าง เค้าคิดแบบคุณกึ่ง.

ดีจังค่ะ อ่านแล้วได้อะไรดีๆ
ตอนแรกเห็นด้วยกับคุณรำเพยอย่างแรง แต่พออ่านความคิดคุณกึ่งฯก็เลยได้รู้ความคิดผู้ชาย

บางครั้ง เราน้อยใจ เราคิดไปถึงไหนๆว่าเขาไม่สนใจแต่จริงๆแล้ว เขาอาจไม่ได้คิดอะไร ไม่รู้อะไรเลยด้วยซ้ำ อาจแค่ยุ่งๆไม่มีเวลา

แต่ทั้งนี้ การไม่สนใจ เฉยเมย ก็ควรจะมีลิมิต ในระดับหนึ่ง ถ้ามันมาก มันนาน ก็น่าจะเป็นได้ว่า เขาไม่สนใจเราแล้วจริงๆ

การจะด่วนสรุปว่าใครเป็นอย่างไรนั้น รำเพยทำไม่ได้นะคะ เพราะว่าข้อมูลมีน้อยเกินไป เมื่อมีคนถามว่าควรจะทำอย่างไร คำตอบที่ตอบก็คือคำตอบในวงกว้าง คำตอบที่แท้จริงอยู่ที่ตัวคนถามนั่นแหละ เพราะผู้ถามย่อมเป็นผู้ที่รู้ดีที่สุด เพียงแต่ว่าอาจจะยังไม่ "รับรู้" ความคิดของตนแค่นั้น

หรือแม้แต่ความคิดของน้ากึ่งยิงฯ ก็เป็นเพียงมุมมองจากประสบการณ์ของคนๆนั้น อย่าลืมว่าคนทุกคนมีความแตกต่างกัน เป็นเอกเทศ ต่างคนก็ต่างเหตุผล สิ่งที่เขียนที่นี่ก็แค่เป็นแค่มุมมองที่กว้างๆแค่นั้นเองค่ะ

กลับคำเสีย อย่าเอ่ยคำร่ำลา

อาจเป็นเพราะเราเหนื่อยและล้าเกินไป

ลองดีๆ พูดจากันใหม่

ก็เรามีกันอยุ่เพียงสองคน

เราน่ะ..สนใจ คุณรำเพย แต่เขาไม่เคยสนใจเราเลย
เพราะรำเพยไม่รู้จักเราแล้วจะสนใจทำมาย..สาเหตุเพราะม่ายรู้จักไง

ก็เข้าใจ..และม่ายคิดอารายค่ะ...

มาเยี่ยมบ้านคนดังคับ

ป้ารำเพยเล่นรำพัด ก็อย่าคาดหวังในตัวเขาจิ ให้เขายอมรับในตัวเราว่า เราเป็นแบบที่เขาเห็นเพราะจะต้องอยู่ด้วยกันตลอดไป ไม่ใช่การสร้างภาพให้เห็นชั่วขณะ

เห็นมาก็นาน อ่านบทความคุณรำเพยมาก็เยอะ
แอบเก็บเคล็ดลับความงามไว้ก็มาก

วันนี้มาเยี่ยม (ที่จริงก็มาหลายหนแล้วล่ะ)
งั้นลงชื่อไว้เลยแล้วกันนะคะ

ปล. add ไว้เป็นเพื่อนบ้านกัน ไม่ว่ากันนะคะ

อืมม์
เรื่องหวังไม่หวังยังไม่อยากพูดถึง
แค่ให้เค้าหันมาสนยังไม่ได้เลย...

หวังอะไรไม่เคยได้อย่างนั้น แต่พอไม่หวังกลับได้มากกว่าเกินที่หวัง .. .. แต่คนเราก็ยังหวังกันต่อไป สู้ๆ

ขนาดตัวเราเอง ยังกำหนดกะเกณฑ์อะไรไม่ได้เล้ย..แล้วไฉนไปยื่นกฎเกณฑ์ให้คนอื่นเล่า
เธอทำ ทำไม ฉันไม่ชอบ
เห็นอะไรในประโยคนี้หรือเปล่า
ทำไมเธอไม่ใส่ใจฉัน
เห็นอะไรในประโยคนี้หรือเปล่า
ถ้าไม่มี "ฉัน" โลกนี้คงสงบสุขอีกเยอะนะ ว่ามั๊ย?

เพื่อนแนะนำบล็อคพี่รำเพยมานานแล้วค่ะ ไม่ค่อยได้เข้ามา เคยติดตามเรื่อง...ที่ผ่านมาของพี่ กำลังคิดจะถามพี่เป็นการส่วนตัวเหมือนกัน แต่ได้มาอ่านจากที่พี่ลงไว้ อืม...จริงๆนะ เราเองแหละที่ดันผูกตัวเราเองเข้ากับคนอื่น และวสุดท้ายพอมีเรื่อง ใครล่ะทุกข์สุด เราเนี่ยล่ะทุกข์สุด มองไปทางไหนใครก็ซ้ำเติม เราเท่านั้นที่ต้องเอาตัวเองผ่านมรสุมต่างๆไปให้ได้ ขอบคุณข้อเขียนดีๆที่พี่รำเพยได้ให้ข้อคิดสะกิดใจ จะติดตามข้อคิด และความรู้ของพี่ตลอดค่ะ