เมื่อได้อ่านเรื่องราวของพี่เฮฮา คุณจะอยากติดตามอ่านเรื่องต่อๆไป และจะเสียดาย... ที่ไม่ได้อ่านเรื่องที่ผ่านมา... : โกแป๊ะเจ้าของร้านโอเลี้ยงหน้าปากซอย
Group Blog
 
<<
กันยายน 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
24 กันยายน 2551
 
All Blogs
 
เ มื่ อ ย า ม รั ก . . . น้ำ ต า ล ย่ อ ม ห ว า น น้ อ ย ก ว่ า . . .


เวลามีนัดทานข้าวเคล้าน้ำเมาเมื่อไร ผมชอบนึกถึงช่วง
เมื่อใกล้สิ้นปีที่แล้ว มีงานเลี้ยงเพียบไปหมด
เวลามีลูกค้าจากต่างประเทศ เข้ามาเยี่ยมชมงานในบริษัทฯ
จะไปไหนกันที ก็แน่นอน ต้องมีผมไปด้วย ไปเป็นล่ามบ้าง
ไปเป็นเพื่อนนายกินเหล้าบ้าง ส่วนมากผมก็นั่งนิ่งเรียบร้อย
แลบลิ้นแผล็บๆ

กล้ามแขนโตข้างเดียว เพราะยกแก้วดื่มบ่อย…

วันหนึ่ง… เลขานายโทรมาตาม ประชุมทีมงานเสร็จ
ให้ตามเข้าไปที่โรงแรมเอราวัณทันที… วันนั้นผมยุ่งทั้งวัน
มื้อกลางวันกลายเป็นกาแฟ 1 แก้วเพราะรีบมาก
ตกเย็นรถก็ติดเหลือเกิน กว่าจะถึงโรงแรมก็ 2 ทุ่มกว่าๆ
เข้าไปถึงเห็นอาหารเต็มโต๊ะนายแล้วอุ่นใจ รอดตายแน่ๆ…

…โอ้ย…หิวแสบไส้…

เจ้านายผมยิ้มร่า บอกผมด้วยน้ำเสียงแบบเริ่มกึ่มนิดๆ
“อ้าว เฮฮา… มาแล้วเหรอ ไปทักทายโต๊ะนั้นก่อนสิ
เห็นมั๊ยว่าใครมา แล้วเดี๋ยวค่อยมานั่งคุยกัน…”

ผมยิ้มรับ พยักหน้าหงึกๆ “ครับๆ…”
มองไปอีกโต๊ะที่ใหญ่ไม่แพ้กัน มีผู้ใหญ่อีกหลายท่าน
นั่งกันเต็ม กวักมือเรียกผมแหม็บๆ

“เฮฮา มานี่ก่อน… มาๆๆ มาชนแก้วกันหน่อย…”

ผมละสายตาจากอาหารบนโต๊ะนาย มองหาอาหารบนโต๊ะใหม่ทันที…
“ครับๆ…" เดินไปถึง ยกมือไหว้ท่านๆเรียงตัว ผมเก็บหูเก็บหางเรียบร้อย
แอบเหลือบตามอง "อุ้ยโหย๋… " เวงกำ อาหารเก็บหมดแล้ว
มีแต่เหล้าเรียงแก้วแถวยาวเป็นขบวนพาเหรด

กำลังจะหมุนหางเสือเรือกลับแบบเต็มลำ แต่ไม่ทันเสียแล้ว
“อ้าวมาแล้ว… นายเฮฮายอดขุนพล ไม่ได้เจอตั้งนาน
ว่างๆแวะมาช่วยงานของผมบ้างสิ… เอ้าๆๆ ชนกันหน่อย หมดแก้วๆๆ”
ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งยกแก้วขึ้นชนกับผมด้วยหมัดขวาตรงทันที…

พอเริ่มคุยกันเรื่องงานในปีที่ผ่านมาได้สักพัก
ผู้ใหญ่อีกท่านก็ส่งหมัดฮุกซ้ายเข้าตับขวาของผมแบบเต็มๆ
สักพักก็ส่งต่อให้เพื่อนต่างชาติของท่าน ที่ตั้งการ์ดรออยู่แล้ว
“นี่ๆ มา drink กับเพื่อนๆผมหน่อย อย่าเสียชื่อคนไทยนะ…"
"เอาๆ หมดๆ…" เท่านั้นแหละครับ ทั้งนายไทย จีน ฝรั่ง
แขกหน้าตาเริ่มคล้ายกันไปหมด ผมจะไปพูดอะไรออกนอกจาก…

“ครับๆ…”

เวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมง เสียงฮาจากโต๊ะ 2 โต๊ะ
ดังกลบเสียงเพลงในโรงแรมไปหมด ผมได้โอกาส
เดินโรยตัวคลานมุดเชือก ลงจากสังเวียนกลับมาที่โต๊ะนาย
เจ้านายผมกำลังนั่งหัวเราะร่วนกับเพื่อนๆ บอกเด็กเสริฟทันที
“มาๆๆ … บ๋อยๆ ผสมเลย คนนี้อย่าช้า หนุ่มๆเค้าใจร้อน…
เอา… ยกหมดแก้ว ฮาฮา”


ผมแอบเหลือบตามองความหวังสุดท้ายบนโต๊ะ แต่แล้วก็ต้องตกใจ…
“อ๊ะ จ๊ากกก!!!… เค้าเก็บอาหารไปหมดแล้ว”


รุ่นพี่ที่นั่งข้างๆ ยกแก้วเหล้าขึ้นแทงผมข้างหลังทันที
“เฮ้ย… ยังไม่ได้ชนกับพี่เลยเลย หมดๆๆ” (ฉึก!!!)
ลูกค้าชาวไต้หวัน ส่งภาษาจีน ที่ผมเข้าใจ
เป็นภาษาไทยว่า ให้ยกแก้ว… “yesๆๆ…” (ฉึก!!!)


และอีกหลายๆ เสียง “ฉึก!!!” ที่ตามมา….


คุยกันไป ชนกันไปอีกสักพักเจ้านายผมก็หันมาถามคำถาม
ที่ผมกับน้องพยาธิในท้องเฝ้ารอ “เอ่อ… เฮฮา ว่าแต่ทานอะไรมารึยังล่ะ…”
ผมตอบแบบงอนสุดๆ แต่ยังพยายามยิ้มสู้ไปว่า

“หง่า…ยังเลยครับ แต่พยาธิในกระเพาะของผม เมากันหมดแล้วครับ…ฮาฮา”

เจ้านายผมหัวเราะร่วน… “งั้นดีๆๆๆ… ผสมเพิ่มอีกเลยน้อง ฮา”
เด็กเสริฟหูไวไม่รอช้า บริการเหล้าแก้วใหม่สีชาเข้มราวกับโค้ก
เนรมิตมาอยู่ตรงหน้าผมทันที ผมได้แต่นึกในใจคนปากหมา
กับหมาปากเมาไม่ต่างกันก็วันนี้ ซวยแล้วดันล่อมุขผิดเวลา…โอ้ย…หิว…


“ครับๆๆ…”
“ครับๆๆ…”
“ครับๆๆ…”


สักพักทั้งสองโต๊ะ ก็รวมมากลายเป็นหนึ่ง ผมเริ่มจำอะไรไม่ได้
โดยเฉพาะความหิว ผมเริ่มรู้สึกเคลิบเคลิ้ม เหมือนตกลงไปในสำรับอาหาร
สวยงาม เพียงแต่ทุกอย่างมันบรรจุอยู่ในแก้ว…

อืมม์ อร่อย ไอ้นี่ก็อร่อย ยกแก้วเข้าปากเหมือนเลือกตักอาหารที่ผมชอบ
อืมม์… อร่อยๆ สักพักก็ต้องสะดุ้งตื่นจากภวังค์ เมื่อได้ยินเสียงเจ้านาย
ดังเข้ามาข้างหู…


“ไปๆๆ… ไปต่อแถวรัชดากันดีกว่า ไปกันหมดๆเลย ฮาฮา”


“ครับๆ…” เที่ยงคืนแล้วเหรอเนี่ย ผมหางตกหูตูบเดินตัวเอียง
ตามนายไปต่ออีกร้าน ในใจนึกว่าไหนๆก็ไหนๆแล้ว ร้านต่อไป
ผมว่าจะสั่งเหล้าแบล็คเลเบอร์อบไวน์ ผสมเบียร์ ราดชีวาส
อีกสักแก้วหนึ่งให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย…วู้ยยยย…


……………………………………………..
……………………………………………..


ห๋า… อะไรนะครับ… เรื่องน้ำตาลหวานน้อยกว่าความรักหน่ะเหรอครับ…
โอ้ยยย… คูณ ณ ณ ผมไม่รู้เรื่องหรอก ผมเมาจะแย่แล้วคร๊าบ





วันนี้กำลังจะผ่านไปอีกวันแล้วครับ


Create Date : 24 กันยายน 2551
Last Update : 24 กันยายน 2551 21:36:20 น. 15 comments
Counter : 601 Pageviews.

 
อ่านแล้วรู้สึกเมาตามพี่เฮฮา

ว่าแต่พี่หายไปนานเลยนะคะ ...


โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:19:23:40 น.  

 
อ่านจนจบไม่เจอน้ำตาล เจอแต่น้ำเมา..

สบายดีนะคะ


โดย: nanida วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:21:13:10 น.  

 
สรุปแล้ว

น้ำตาลหวานน้อยน้อยกว่าจริงๆด้วยค่ะ

เพราะหนูเจอแต่น้ำเมา

พี่เฮฮาหายไปนานนะค่ะ

สบายดีนะค่ะ


โดย: บางส้มเปรี้ยว วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:22:01:54 น.  

 
ทั้งสงสาร

ทั้งขำจนน้ำตาไหล

ทั้งคิดถึง

บอกตรงๆนะ ไม่ได้ขำอย่างนี้มานานแล้วในรอบปี

อ่านไปลุ้นไป สงสารไป ขำไป อิอิ

ขอบคุณนะคะ

สู้สู้นะจ๊ะ


โดย: ploy IP: 202.91.19.206 วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:22:23:46 น.  

 


โธ่...อุตส่าห์ ลุ้น




โดย: ต้นข้าว_ต้นนั้น วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:0:22:47 น.  

 
โห....พี่
เจอะแต่น้ำเมาทั้งเรื่อง....ไม่เจอน้ำตาลกะความรักเลยนะเนี่ย

ดีใจจังพี่มาอัพได้สักที....อิอิ


โดย: NuHring วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:19:58:40 น.  

 
โฮ! ปล่อยให้คิดถึงยู่ตั้งนานหายไปไหนมาเนี่ย

พอกลับมาก็ชวนเมาหัวทิ่มบ่อเชียวนะ ระวังสุขภาพด้วยละค่ะ ชีวิตอีกยาวนาน ถามทีไร ไม่มาวว....ว ทุกที


โดย: ป๋อมแป๋ม IP: 203.185.151.254 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:9:01:38 น.  

 
รูปหนุ่มที่ไหนเนี่ย

ที่พี่เฮฮาถามน่ะค่ะ

เขาชื่อ บอมเบย์ ค่ะ


โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:20:35:55 น.  

 
วิเคราะห์ได้ถูก!


โดย: nanida วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:21:02:55 น.  

 
แวะมาเยี่ยมนะพี่ ..


รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ


โดย: จ่าสิบเอกโจ วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:23:07:32 น.  

 
...
อ่านไปก็รู้สึกหัวทิ่ม เหมือนเมาด้วยยังไงไม่รู้

รักษาสุขภาพด้วยนะพี่


โดย: สิงห์อมบ๊วย วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:2:29:02 น.  

 
ตามหาน้ำตาล...ไม่มีอะพี่ (- -")

เง้อ...พยาธิเมา เลยอดข้าวเลย หุหุ

...................................

หายไปนาน ไม่ได้ทักทายกันเลยนะคะ

งานยุ่งมากมั๊ยคะพี่


โดย: แม่นู๋มี่ วันที่: 12 ตุลาคม 2551 เวลา:20:24:40 น.  

 
น่าสงสาร
สงสารพยาธิ์น่ะ
คงเมาหัวหมุนอ้วกแล้วอ้วกอีกแน่ๆเลย อิๆ

มาชวนไปทำบุญกันค่ะ


โดย: kai (aitai ) วันที่: 14 ตุลาคม 2551 เวลา:8:34:41 น.  

 
อิอิ


โดย: เพราะรักไม่สิ้นสูญ วันที่: 28 มีนาคม 2552 เวลา:21:13:46 น.  

 
วันนี้กำลังจะผ่านไปอีกวัน


โดย: ตุ๊กตาไล่ฝน IP: 172.16.1.73, 119.46.164.213 วันที่: 29 กันยายน 2554 เวลา:20:04:31 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พี่เฮฮา
Location :
Texas A&M United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ตอนอยู่อนุบาลหนึ่ง คุณครูสาวคนสวย
บอกให้ผมเขียน กอไก่ ผมถามคุณครูว่า

"ไก่ตัวผู้ หรือไก่ตัวเมียฮะ?"

คุณครูทำหน้างง ถามผมกลับว่า
ทำไมต้องไก่ตัวผู้ หรือไก่ตัวเมียล่ะค่ะ
ผมตอบคุณครูตามความรู้สึกของเด็กๆว่า

"ก้อ..อ.. ไก่ตัวผู้มันมีหงอนฮะ..."

การเล่น blog สำหรับผม คงเหมือนเด็กอนุบาล
เพื่อนคนหนึ่ง กำลังพยายามสอนวิธีใช้งาน
ให้ผมทำความรู้จักกับ blog ผมอยู่ระหว่าง
การเรียนรู้ และทดลองว่ามันเล่นอย่างไร

ให้เวลาผมสักหน่อย อีกพักคงตามคุณๆทัน
ผมมีอะไรๆมาเล่าให้ฟังเยอะแยะไปหมด
เรื่องที่เคยเขียนไว้ เรื่องที่อยากจะเขียน
เรื่องที่เพื่อนหลายคนเคยเขียนไว้

สำหรับคนที่ผมรู้จัก ดีใจจัง ที่ได้มาเจอกันอีกครั้ง
ทุกเรื่องที่ผมเคยเขียนเมื่อวันก่อนๆ
และเรื่องที่จะเขียนของวันนี้ คงจะค่อยๆ
เรียบเรียงตามๆกันมา เก่าบ้างใหม่บ้าง
ก็เอาน่า ใจเย็นๆ คิดถึงคุณๆเสมอ

ระหว่างนี้ ถ้าแวะเข้ามา ก็ทักทายกันสักนิด
ยินดีที่ได้รู้จักนะคร๊าบ... ส่วนเรื่องใส่รูป
ปรับหน้าสวยๆ คงต้องรอสักพัก ทำไมเป็นอ่ะคับ แฮ่

rumburi@gmail.com
Friends' blogs
[Add พี่เฮฮา's blog to your web]
Links
 
MY VIP Friend


 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.