เช้าวันที่6ก.ย.63 ออกจากที่พักวังผาเมฆ
กินอาหารเช้า มีเพื่อนที่ตรังเลี้ยง
โดนคะยั้นคะยอให้กินขนมจีนกับถั่วงอกเพาะสั้นๆ
เพื่อนบอกเจ้านี้อร่อย เรากินโจ๊กใส่ไข่
กาแฟ กับขนมไป จนอิ่มแล้ว
แต่เพื่อนก็จัดการแบ่งใส่จานมาให้
เรากลัวเสาะท้องอยู่เพราะไม่ค่อยถูกกับเส้นขนมจีนเท่าไหร่
แต่ก็กินน้ำยา ผสมแกงพุงปลาไป 1จาน
แกล้มด้วยถั่วงอกสดๆอีก 1 กำมือ



 

เดินทางต่อไปพัทลุง แวะกินเที่ยงที่ร้านกาแฟของเพื่อน
The Int. Cafe and Bakery นอกจากเครื่องดื่ม
และขนมเค้กที่หลากหลายแล้ว
ยังมีอาหารด้วย ซึ่งอร่อยทุกอย่าง ..
มีข้าวยำ อร่อยมาก สลัด หมูย่าง สลัดทูน่า
กินกันจนอิ่มท้อง





ขนมปังนี่อร่อยนุ่มหอมมากๆ ใช้แป้งข้าวสังข์หยดทำ






แต่....เพื่อนยกขนมจีน ที่เหลือหิ้วมาจากเมื่อเช้า
มาบังคับให้ทุกคนกินให้หมดๆไปซะอีกยก
บอกปัดว่าไม่เอาแล้ว แต่เพื่อนตัวการ
แบ่งใส่จานมาให้เช่นเคย พร้อมถั่วงอกดิบ ..อีกแระ!
ตกลงอิฉันล่อขนมจีนน้ำยาแกงพุงปลา
ที่ไม่ค่อยอยากกินไป สอง มื้อ
 

ผ่านสวนสนุกไม้แก้วพิสดาร แวะเข้าไปดูภาพสามมิติสักหน่อย
ค่าบัตร40บาท ตัองใส่ถุงเท้าทุกคน มีขายคู่ละ10บาท
สนุกไปเรื่อยๆ คิดว่าเป็นเด็กละกัน
ปรับอายุลงมาให้เป็นสาวรุ่น สนุกไปกับภาพโน้นภาพนี้
ตอนเด็กไม่มีแบบนี้ให้เที่ยว
สถานที่ไม่ได้กว้างขวางนัก อาคารที่เข้าไปมีสองชั้น
ด้านบนมีภาพศิปะ แต่ปิดซ่อม
เพราะฝนตกหนัก เพดานรั่ว น้ำรั่ว ภาพเสียหาย
อดเข้าไปดูอีก 
แต่ละภาพ คนแก่สนุกสนานกว่าเด็กเสียอีกค่ะ








...เดินทางต่อ..ผ่านทัองนา...ท้องไร่
บึงบัว อยากแวะลงถ่ายรูป



แต่เหตุการณ์เริ่มไม่สนุก
ท้องไส้ปั่นป่วน จะแย่เอา ห้องน้ำไม่มี ปั้มไม่ผ่าน
โอ๊ยๆๆๆๆๆๆ...จะรอดมั๊ย..อดทนอดกลั้นเต็มที่
บอกว่าเจอห้องน้ำตรงไหน แวะให้ก่อนได้มั๊ย
จะแย่แล้ว แต่ก็ไม่มี อีก 6 กม.ถึงที่พัก
โอ๊ะ...จะไหวมั๊ย...เริ่มกระสับกระส่าย
ทำนบจะแตกเสียให้ได้
อีก 3 กม. จะถึง...ข้าพเจ้าเริ่มจะกลั้นไม่ไหวแล้วนะ
แต่ก็หน้าเขียวหน้าเหลืองกลั้นได้จนถึงที่พัก
 ที่ รัศมีวิวเล



 

อิฉันก็วิ่งจู๊ดเข้าห้องน้ำทันที ทำนบแตกระเบิดระเบ้อ
แล้วขนมจีนถั่วงอก
ก็ทำพิษอิฉันอีก 5-6ยก ตลอด  มิหนำซ้ำยังนอนตดอีกทั้งคืน
เพราะพิษถั่วงอกดิบ


 เก็บกระเป๋าเข้าที่พักเสร็จไปกินมื้อเย็นกันที่ร้าน "บางชาม"
บางชามเป็นชื่อหมู่บ้านนะคะ ไม่ใช่ บางชามอร่อย
บางชามกินไม่ได้ค่ะ 
เราไม่กล้าแตะอาหารเผ็ดเลย ทั้งที่อาหารที่สั่งมา
เป็นอะไรที่ชอบกินเช่น ยำรากบัว สายบัวต้มกะทิกุ้ง
ห่อหมกไข่เจียว แกงเผ็ดหอยขมใบวะพลู
เราสั่งปลาทอดกระเทียมร้อนๆมากินกับข้าว
ไม่กล้าแตะอย่างอื่น กลัวอาการหนักอีก 
แต่ก็ไม่วายวิ่งเข้าห้องน้ำอีกหลายยก...
เฮ้อ...หลาบขรี้แตกขรี้แตน!!!
เจอขนมจีนตอนเดินทางกลับ
เลยเป็นที่ล้อเลียนของเพื่อนร่วมเดินทาง







วิวทิวทัศน์ของทะเลน้อย ที่มียอปักอยู่เป็นระยะๆ
งดงามเหมือนเคยเป็น
เสียดายไม่ได้ออกไปพายเรือเล่น ด้วยค่ำมืดแล้ว
ตอนเช้าว่าจะพายเล่น ก็ไม่สะดวกอีก
จะรอดูอาทิตย์ขึ้น ฟ้าก็ปิด เลยไม่เห็นฟ้าสีทองผ่องอำไพ
ได้มาแต่ภาพสีเทาๆทั้งยามเย็น





และภาพยามเช้า






บ้านพักเป็นหลัง ข้างในมี 3 เตียงห้องน้ำ 2 ห้อง นอนได้ 6 คน
แต่เราขอที่นอนเสริม ไม่กล้านอนกับเพื่อน
เพราะท้องไส้ปั่นป่วน อีกหลายยก
และระบายลมปู้ดๆๆๆ ทั้งคืน
หากนอนกับเพื่อน
กลัวจะถูกถีบตกเตียงค่ะ



เช้ามืดออกมาสูดอากาศหน้าบ้านกินกาแฟพลาง
ดูวิวพลาง  เพื่อนตะโกนบอก
มีพระนั่งเรือมาบิณฑบาตรด้วย
เราก็หันไปดู นึกอยากใส่บาตร
แต่..ที่ไหนได้ ...แท้จริงเป็นเรือพานักท่องเที่ยว
ออกไปดูบัวกลางทะเลน้อย เขาต้องใส่ชูชีพสีส้มๆเหลืองๆ
เพื่อนที่บอก สายตาสั้นน่ะเอง
เราก็หัวเราะกันกร๊ากกกก....
เรือที่เห็นอยู่ด้านหลังน่ะค่ะ



ไม่ได้เห็นอาทิตย์ขึ้น เพราะฟ้าคลึ้มเหมือนฝนจะตก
ดื่มด่ำกับบรรยากาศกันพอใขแล้ว 
ก็เก็บของเตรียมเดินทางกลับ
กินอาหารเช้าง่ายๆ เป็นชากาแฟโอวัลตินร้อนเย็น
โจ๊ก ขนมพื้นเมือง
และขนมจีนน้ำยา แกงพุงปลา
นี่แหละโดนเพื่อนล้ออีกยก

ขากลับป้าๆอยากแช่น้ำร้อนคลายเส้นเอ็น
ที่ปวดเมื่อยเพราะขึ้นเขามา
แวะที่บ่อน้ำร้อนเขาชัยสน
ปรากฏว่าปิดปรับปรุงค่ะ
คนแก่กระจองอแง อยากแช่
เดือดร้อนถึงเจ้าบ้าน ต้องให้ลูกชาย
ขับรถนำทางไปแถวๆรีสอร์ทของเขา
วกเวียนเข้าไปในหมูบ้าน ผ่านสวนผลไม้ สวนยาง
จนมาสุดที่คลองลำธาร 

เป็นลำฑารน้ำใสไหลเย็น มีตาน้ำผุดร้อนอยู่กลางลำธารบ้าง
บนริมตลิ่งบ้าง ที่ชาวบ้านแถวนั้น
เอาบ่อมาครอบไว้เป็นที่หมาย น้ำผุดอยูตามที่ทางของใคร
คนนั้นก็ทำหมายของตนไว้
เวลาทำสวนร้อนๆ อยากลงมาแช่น้ำร้อน ก็จะได้หาง่าย
ช่างเป็นธรรมชาติดิบๆจริงๆ
Amazing ยิ่งนัก
ไม่มีการพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวอะไร
ชาวบ้านเขาใช้อุปโภคบริโภคผ่านช่วงมาเป็น100ปี
เขาก็อยู่มาแบบนี้ บางปีน้ำหลากแรงมาก
ก็พัดบ่อล้มคว่ำคะมำหงายไปไกลจุด
ชาวบ้านพอมีกำลังแรงงานก็ไปยกกลับไว้ที่เดิม
ตามลำธารนี้ มีอยู่ตลอดคลอง หลายจุดทีเดียวค่ะ



ป้าๆผลัดผ้ากันในป่ายาง
แล้วก็กระโจนลงคลอง พาตัวไปที่บ่อกลางคลองทันที
เป็นพะยูนอาบน้ำแร่แช่น้ำร้อนกันสบายอารมณ์


เดินลงไปจนถึงบ่อ น้ำใกล้บ่อร้อนมาก
เอาก้นแจะลงไป สะดุ้งค่ะ รีบลุกแทบไม่ทัน



ใกล้บ่อร้อนมาก ก็ขยับออกห่าง
ให้น้ำร้อนไหลมาผสมน้ำเย็นเป็นน้ำอุ่น
เงือกชราแช่สบายตัวมาก



แช่กันจนพอใจ ก็ขึ้นไปผลัดผ้าในป่ายางอีกเช่นเคย
เดินทางกลับ

ผ่านร้านกาแฟสวนลุงนวย
มีพืชผักผลไม้ในสวนแยะ
เปิดให้ลงไปเดินเที่ยวเก็บเกี่ยวภาพกันได้

ลุงนวยเจ้าของสวนเก็บเสาวรสมาผ่าให้กิน ซดน้ำ อูย...เข็ดฟันค่ะ





อยากกินองุ่นมากกว่า แต่ยังไม่แก่






สวนกว้างขวางมาก มีต้นพันธุ์ขายด้วย




อุดหนุนเครื่องดื่มเขาเสร็จ 
ก็ออกเดินทางกันต่อ
มาแวะกินเที่ยง กันที่ร้าน ล่อคุ้ง ร้านดังในจ.ตรัง
ที่ผ่านมาทีไรก็ต้องแวะกัน
จานเด็ดก็คือ ราดหน้าทะเล และหอยจ๊อปุ
ขายดีมีลูกค้าจองคิวหน้าร้านแน่นเอี้ยด
เหมือนแจกฟรี
แต่ราดหน้าจานละ140 บาทค่ะ หอยจ๊อลูกเล็กๆลูกละ20บาท
ใครหิวมากๆๆๆๆ ไม่แนะนำค่ะ คิวยาว
ใครอยากมาก รอได้ก็รอไป
ถามว่าอร่อยมั๊ย...อืม..ก็งั้นๆแหละ ผัดกินเองที่บ้านอร่อยกว่านี้อีก!
แค่ให้ถึงเครื่องกุ้งหอยปูปลาแค่นั้นเอง
อ้าว!!...แล้วกัน ..แค่พูดความจริงค่ะ
จานนี้ 3 คน 420 บาทค่ะ
ดูที่กุ้งเป็นหลัก กุ้ง 1 ตัวคือ 1 คนกิน



หอยจ๊อให้มาแค่คนละ 2 ลูก อยากกินเยอะ ก็สั่งอีกจานแระกัน
จะไม่จัดให้เกินคนกินค่ะ เอากะเขาซิ




กินอิ่มก็กลับบ้านกันละ
แวะซื้อข้ามหลามนิ่มอร่อยที่กระบี่
ฝนตกหนักมาก และรถติดค่ะ เป็นชั่วโมง
กว่าจะถึงบ้านก็ค่ำพอดี
ทริปนี้กินอิ่มนอนหลับ และมีเรื่องราวกับขนมจีนถั่วงอกให้จดจำ



สวัสดี