ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 238 : "ในความทรงจำ" ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 238 : "ในความทรงจำ" หากถามว่ามีความทรงจำ ที่ไม่เคยลืมหรือไม่ ก็จะตอบว่า มีค่ะ มีแยะด้วย หลายความทรงจำเลย และหนึ่งในความทรงจำที่อยากเอามาเล่า คือ เมื่อครั้งยังสาวและโสด บรรจุเข้ารับราชการครั้งแรก และต้องไปอยู่ต่างจังหวัด ในดินแดนสีชมพูที่น่าอันตราย มีบ้านพักให้อยู่ ไม่ต้องหาเช่า ทำงานได้ 2ปี ก็มีหนุ่มใหม่มาบรรจุที่เดียวกัน อาศัยอยู่บ้านพักหลังติดกัน สังเกตุว่ามีหนุ่มมาเมียงมองอยู่หลังบ้านตลอดๆ และหลังๆ มาทักทุกครั้งที่เห็นเรายืนโผล่หน้าต่างบ้านพักอยู่ เรารู้จักชายหนุ่มคนนี้ดี จบเอกดนตรี วิชาเอกเปียนโนมา เพิ่งมาทำงาน ชอบเล่นกีต้าร์ให้เสียงลอยลมจากบ้านพักเขา ให้ลอยมาถึงบ้านพักเรา  โอ๊ะ...โอ๊ย เพลงฮิตที่ร้องตลอดๆ คือ รักใน C Mjor แฮ่ะ....เอิ่ม  คิดในใจ มาจีบตรูป่ะวะเนี่ย เพราะบ่อยเกินไปแระ เราไม่ได้แอ๊บแบ๊ว ทำเป็นไม่รู้หรอก อายุตั้งหลายแล้ว เจ้าหนุ่มคนนี้ มาเข้าทางเพื่อนสนิทของเรา ที่เป็นคนภาคเดียวกันกับเขา เพื่อนเราก็ท่าทางจะเห็นดีเห็นงาม ชอบเปิดโอกาสให้ เพราะเป็นคนบ้านเดียวกัน ก็เชียร์กันเข้าไป เราพักอาศัยในบ้านพักราชการ อยู่กับครอบครัวน้องที่ทำงานด้วยกันอีกห้องนึง เราพักห้องนึง พอโผล่หน้าต่างมาตอนเช้าตอนเย็น ก็ป๊ะเข้ากับหน้าเจ้าหนุ่มคนนี้ตลอดๆ เพราะพักอยู่บ้านติดกัน เป็นเด็กต่างจังหวัดมาบรรจุต่างบ้านเหมือนกัน ต้องพักในบ้านพักราชการที่เขาจัดให้ ดังนั้นเสียงเล่นกีต้าร์ ได้ยินถึงตลอด เพลงก็วัยรุ่นสมัยโน้นแหละ หลังๆเอาเสื่อมาปูที่ลานหลังบ้านเรา ชวนเราไปร้องเพลงคลอกีต้าร์ จนถึงสอนเล่น ร้องน่ะชอบเพราะเป็นนักร้องประจำโรงเรียนมาก่อน สมัยมัธยม แต่เล่นกีต้าร์ ไม่สนเพราะเจ็บมือ พี่แกก็พยายามลุ้นให้เล่น คงอยากจะแอบจับมือมั๊ง...คิดเอง แต่รู้ทัน ไม่เอา เราสาวหวงตัว เรามีจักรยานอยู่1คัน เป็นเฟสสันรุ่นปี2524 คันใหญ่ขี่สบาย เพื่อนก็ซื้อรุ่นเดียวกันอีกคัน อีก5คนซื้อแบบคันเล็กๆของผู้หญิง ขี่เที่ยวรอบหมู่บ้านด้วยกัน ไปไกลๆด้วยกัน วันดีคืนดี เจ้าหนุ่มคนนี้ก็ขอติดตามกลุ่มเราซึ่งมีสาวๆโสดล้วน7คน  ไปเที่ยวด้วย เพื่อนสาวรวมทั้งเรามีจักรยานกันทุกคน แต่หนุ่มคนนี้เพิ่งมา ยังไม่ได้มีรถถีบขี่ เพื่อนสนิทเราก็เสนอให้ขี่จักรยานของเราแล้วให้เราซ้อน ไอ้เราก็ชอบไปซิ  ไม่เหนื่อย  จริงใจ เพราะว่าไม่ได้คิดอะไรกับเขาหรอก  แล้วเราก็ขี่จักรยานเที่ยวกัน รอบหมู่บ้าน ขี่เร็วไล่กันไปเรื่อยๆ เที่ยวแก่ง เที่ยวเขา เที่ยวท้องนากัน สนุกสนาน ..แล้วก็มาถึงช่วงสำคัญ  เที่ยวเสร็จ ตอนขากลับบ้าน เพื่อนสนิทเราถึงบ้านพักก่อน ซึ่งอยู่คนละฟากกับบ้านเรา หนุ่มนี่ก็ขอยืมจักรยานเพื่อนเราขี่กลับบ้าน เพื่อนเราก็ให้ไป เราก็ต้องขี่เอง ไม่ได้ซ้อนแล้ว  ถนนเป็นลูกรังขรุขระมาก หินลอยตลอด พอเราขี่เร็ว เจ้าหนุ่มก็ขี่กวด เราก็ขี่หนี เขาก็จี้ติดอีก ขี่เร็วมาก จักรยานเกี่ยวกัน เราเสียหลัก ล้มพรืด ไถไปกับถนน แขนขาไถลไปกับพื้นลูกรัง โห......แหกค่ะ เลือดสาดทั่งแขน หัวเข่า กางเกงขาด เป็นลมค่ะ เพราะเหนื่อยด้วยขี่เร็ว หนุ่มคงตกใจ อุ้มเราขึ้นรถผอ. ซึ่งผ่านมาพอดี พาส่งโรงพยาบาล พยาบาลทำความสะอาดแผลที่แขนขา ใส่ยาพันแผลเสร็จ หนุ่มพาส่งบ้านพัก ขอโทษขอโพยใหญ่ พอมาถึงบ้านพัก เราพูดหยอกเขาไปว่า "แผลเป็นทั้งตัวแบบนี้ ใครจะอยากแต่งงานด้วยวะ" เจ้าหนุ่มรีบบอก  "ผมไงครับ ผมรับผิดชอบจะแต่งงานด้วย" อุ๊วะ...ช่างสวมรอยดีแท้ๆ   หนุ่มมาดูแล คอยเป็นห่วงเป็นใย บอกกับเราว่า ทำให้เราเจ็บ ต้องดูแลกัน ยิ่งเขาเป็นนักดนตรี เล่นดนตรีเป็นเกือบทุกเครื่อง เราก็เป็นนักร้อง  ก่อนเขามาเสียอีก จึงต้องมาซ้อมร่วมกัน เวลามีงานหรือมีแขกมาเยือน รวมทั้งไปงานแต่ง งานรื่นเริงนอกสถานที่ จึงสนิทกันมากขึ้น มากขึ้น เรื่อยๆ เจ้าหนุ่มเล่นดนตรี อยู่ข้างหลัง เราร้องอยู่หน้าเวที ช่วงดนตรีบรรเลง นักร้องรอดนตรีส่ง พอหันไปก็เจอสายตาปิ๊งๆตลอด ภาพนี้ เจ้าหนุ่มเล่นคีย์บอร์ดยิ้มแฉ่งอยู่ คุณเธอจะโซโลทรัมเป็ตเอง ถ้าเราร้องเพลง "รักฝังใจ" ถ้าเราร้องเพลง .."เพียงคำเดียว"   เขาก็จะโซโลแซ็กโซโฟน เราก็จะหันไปยิ้มให้ เขาก็ส่งยิ้มมา ทำตาวาวๆ...อุ๊ต๊ะ ในที่สุด คนที่อยู่ต่างถิ่น ช่วยเหลือกัน เห็นใจกัน คุยกันถูกคอ ก็กลายเป็นชอบพอ และรักกัน และแล้วหลังจากวันนั้นจนถึงวันนี้ คนที่หาข้าวหาน้ำมาให้กิน ก็เป็นเจ้าหนุ่มคนนี้  คนที่ยังหาข้าวหาน้ำ ขนมนมเนยสารพัด มาให้กินกับกาแฟเช้า บ่าย ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาถึง 34ปี เพราะจักรยานล้มแท้ๆ แผลเป็นใหญ่ยังอยู่ให้นึกถึงอดีตตลอด นี่ถ้าจักรยานไม่ล้ม ไม่เป็นลม สงสัยเราคงยังสถิตย์อยู่สูงบนคานทองเป็นแน่  เพราะเฟสสันแท้ๆ!! สวัสดี     Create Date : 14 ตุลาคม 2562 20 comments Last Update : 14 ตุลาคม 2562 20:58:35 น. Counter : 3181 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณtuk-tuk@korat, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณtoor36, คุณRananrin, คุณhaiku, คุณSai Eeuu, คุณnewyorknurse, คุณkae+aoe, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณJinnyTent, คุณหอมกร, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสองแผ่นดิน, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณmcayenne94, คุณSweet_pills, คุณเพรางาย, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณnonnoiGiwGiw

โดย: tuk-tuk@korat 14 ตุลาคม 2562 20:24:52 น.

มนต์รักเฟสสัน อิอิ น่าเอามาทำหนังรักได้เลยนะคะเนี่ย   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 14 ตุลาคม 2562 20:51:15 น.

เป็นเรื่องราวที่ดี "ผมไงครับ ผมรับผิดชอบจะแต่งงานด้วย" <--- อย่างเท่เลย รู้สึกแบบนั้นจริงๆ ครับ มันได้ใจมากเลย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 14 ตุลาคม 2562 21:02:31 น.

อ่านบันทึกวันนี้ของคุณแม่ตะลี ขำก๊ากเลยค่ะ จะจีบหญิงมากวดจักรยานเขา สาวล้มอีก เฮ้อ แขนขาเลือดสาด กางเกงขาดอีก นึกเห็นภาพแล้ว จีบกันตลกน่าดู ร้องเพลงยังต้องคอยยิ้มให้หนุ่มอีก แต่เหมาะกันจัง นักร้องคู่กับนักดนตรี ครอบครัวสุขสันต์สายเอนเทอร์เทน ภาพเก่าๆ คุณแม่ตะลี งามคล้าย คุณเพ็ญพิสุทธิ์นะคะเนี่ย   โดย: mcayenne94 14 ตุลาคม 2562 21:40:47 น.

วันนี้โหวตไปแล้ว พรุ่งนี้มาใหม่ค่ะ   โดย: mcayenne94 14 ตุลาคม 2562 21:43:17 น.

ว้ายๆๆๆๆ มาฟังนิยายรักของแม่ตะลี น่ารักๆ เหมือนนิยาย มหาลัยวัยหวานสมัยก่อนเลย ฮิ้วววว ขอรับผิดชอบด้วยการแต่งงาน กรี๊ดดดดด อ่านแล้วเขินแทนเลย   โดย: Sai Eeuu 15 ตุลาคม 2562 2:15:58 น.

วาววว บ้านอยู่เรียงเคียงกัน.. ลงเอยอย่างสมหวัง ...แต่งงานเลย อ่านเพลินเลยค่ะ   โดย: newyorknurse 15 ตุลาคม 2562 4:27:19 น.

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด หวานอ่ะ ชอบๆ ดูรูปแล้วน่ารัก เขิล   โดย: kae+aoe 15 ตุลาคม 2562 8:50:43 น.

เหมือนสาวจะมีใจให้แต่เริ่มเห็นหน้า ได้ยินเสียงดนตรีแล้วค่ะ ยังแถมเปิดทางด้วยคำถามว่าใครจะแต่งงานด้วย โห เฮียแกสะดวกโยธินอะไรขนาดนั้น 55 แล้วทำไมไม่เคยร้องเพลง บ้านเรือนเคียงกัน บ้างล่ะค่ะ เนื้อเพลงนั้นจะเข้ากั๊น...เข้ากันกับนิยายรักที่เล่ามาเลยค่ะ เช่น "เช้าตรู่ตื่นนอน แอบมองเสียก่อนสิ่งอื่น" เนอะ ว่าป่ะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 15 ตุลาคม 2562 9:00:04 น.

อร๊ายยยย อ่านไปก็ฟินไป นิยายรักดี ๆ จบแฮปปี้แอนดิ้งเล่มหนึ่งนี่เอง น่านำมาสร้างเป็นพร็อพนิยายรัก ของพระ-นาง กว่าจะฝ่าฝันอุปสรรค แหม๋ ขาดแต่นางร้ายนะนี่ มีแต่เพื่อนนางเอก ว๊า พระเอกฝ่าฝันน้อยไปนิด ไม่ค่อยมันส์เท่าไหร่ โรยด้วยกลีบกุหลาบ ที่ปูทางด้วยเพื่อนนางเอกเสียนี่ แต่ก็นั่นแหละ จะฝ่าฝันเส้นทางรักแค่ไหนไม่สำคัญ เท่ากับว่าครองรักอยู่กินกันมานานแสนนาน เป็นเพื่อนคู่ทุกข์คู่สู่ อยู่ด้วยกันแม้ยามสุขและยามยาก จนลูกเต้าโตกันหมดแล้ว ยังมีความสม่ำเสมอไม่เปลี่ยนแปลง ตรงนี้ต่างหากละคะ ที่เรียกว่า "รักแท้ คู่เคียงกัน" แม่ตะลีทำบุญมาดี เจอคู่ครองที่ดี ที่ในปัจจุบันนี้ หายากพอ ๆ กับถูกหวยค่ะ ภาพงานแต่งงาน น่ารักมาก ๆ ค่ะ ดูไปยิ้มไป ส่วนบ้านที่ อ.สะเมิง ก็คิดหาคนมาเช่ารายวัน แต่พ่อแม่ไม่เอาด้วยค่ะ ก็ตามใจเค้า เดี๋ยวหางานให้เค้าเหนื่อยอีก จินไม่ค่อยอยู่ เปิดร้านอยู่ในเมืองเสียส่วนใหญ่ ทุกวันนี้ พ่อทำหัตกรรมแฮนเมด จากกะลามะพร้าว และแม่จินทอผ้าทอไทลื้อขายด้วยค่ะ อยู่ที่บ้าน นักท่องเที่ยวที่รู้ก็จะไปเยี่ยมชมขอซื้อผ้าทอบ่อย ๆ ตอนนี้ หมู่บ้านจินเค้าเริ่มส่งเสริมเป็นหมู่บ้านของการท่องเที่ยว โดยมี ผ้าทอไทลื้อเป็นเอกลักษณ์ ถูกแล้วค่ะ จินเป็นคนไทลื้อ หมู่บ้านไทลื้อเลย จินพูดลื้อได้ แต่เด็ก ๆ สมัยนี้ อย่างเช่น ลูกจินพูดไม่ได้แล้ว เค้าอยุ่ในเมืองตั้งแต่เกิด จินกลับบ้าน คุยกับชาวบ้านก็คุยลื้อ สำเนียงคล้ายยอง เขิน ประมาณนี้ แม่ตะลีเคยได้ยินมั้ยคะ   โดย: JinnyTent 15 ตุลาคม 2562 11:06:14 น.

เอ๊ย พิมพ์ผิดค่ะ คู่ทุกข์คู่สุข   โดย: JinnyTent 15 ตุลาคม 2562 11:07:20 น.

ตะลีกีปัส Diarist ดู Blog ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆ ที่เล่าสู่กันฟังค่ะ   โดย: หอมกร 15 ตุลาคม 2562 11:53:27 น.

อ่านจบไป 2 รอบยังฮาอยู่เลยครับ เป็นความทรงจำหวานๆ ที่รู้เลยครับว่าตอนนั้นมันต้องสนุกมากแน่ๆ ดีนะผมรู้ตัวอย่างขี่มอเตอร์ไซค์ จักรยานแบบนี้ไม่แข็ง ยังไม่เคยพาสาวซ้อน ไม่งั้นอาจจะได้รับผิดชอบแต่งงานไปแล้วครับ 55555 หนุ่มนักดนตรีส่วนใหญ่มีเสน่ห์นะครับ ^^   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 15 ตุลาคม 2562 14:10:22 น.

บุพเพสันนิวาสยุครัตนโกสินทร์ ภาพซ้อนจักรยานน่ารักมากๆครับ   โดย: สองแผ่นดิน 15 ตุลาคม 2562 15:24:28 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกของรินนะคะคุณตะลีกีปัส เป็นเรื่องที่อ่านแล้วยิ้มตามไปด้วยค่ะ เป็นความน่ารัก ฉบับคลาสสิค ^^   โดย: Rananrin 15 ตุลาคม 2562 19:39:53 น.

สวัสดี ยามดึก จ้ะ น้องตะลี อ่านตะพาบ ในความทรงจำ ของน้องตะลีแล้ว อ่านไป ยิ้มไป ลุ้นไป เชียร์เจ้าหนุ่มนักดนตรีไปด้วย ขอให้จีบสำเร็จเถิด เอาใจช่วย ห้าห้า เป็นความรักที่สวยงาม มั่นคง จ้ะ หายากนะ ดีใจ ปลื้มใจในความรัก ในความทรงจำ ที่ดีเช่นนี้ของน้องทั้งคู่ จ้ะ โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต   โดย: อาจารย์สุวิมล 15 ตุลาคม 2562 21:58:51 น.

มาโหวตและอมยิ้ม หนุ่มสาวคู่นี้อีกรอบค่ะ บุพเพสันนิวาสแท้ๆเชียว ขำมุขกวดจักรยานสาวนี่ล่ะค่ะ ขี่กวดกันจนได้เรื่อง กางเกงขาด 555 สมัยนั้นมีดอกคอสมอสมาถือด้วยนะคะ ทันสมัยมากๆค่ะ   โดย: mcayenne94 15 ตุลาคม 2562 22:46:49 น.

อ่านแล้วอินค่ะแม่ตะลี เรื่องราวหวานน่ารักมากค่ะ แม่ตะลีเขียนได้อ่านสนุกอ่านเพลิน อยากมีโอกาสฟังเสียงร้องเพลงของแม่ตะลีพร้อมดนตรีจังค่ะ   โดย: Sweet_pills 15 ตุลาคม 2562 23:41:57 น.

อ่านไปลุ้นไป เห็นภาพงานแต่งน้ำตาคลอค่ะ ดีใจจังลงเอยกันด้วยดี แม้จะอาบเลือดก็เหอะ นึกถึงนิยายรักฉบับตัวเอง จะลงเอยยังไงน้อ   โดย: เพรางาย 17 ตุลาคม 2562 12:04:01 น.

เจ๋ง....ชอบตรงจักรยานล้ม อุ้มไปส่งรักษาด้วย โห เพลงรักในซีเมเจอร์ด้วย... เพลงนี้ชอบ ใครก็ชอบผมนำ ไปร้องหลายที่ คนฟังนั่งยิ้ม มือกุมกันสองข้าง แต่ละคนคงมี ความหลัง แอบรักคุณอยู่ในใจ 555 วันหลัง แม่ตะลี อัดเสียงร้องเพลงให้พวกเราฟังบ้างนะครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 17 ตุลาคม 2562 15:05:42 น.