ถนนสายนี้มีตะพาบ หลัก กม.#306 : สิบสาม ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 306 "สิบสาม" โจทย์โดย คุณ จันทราน็อคเทิร์น     เห็นโจทย์ ก็คิดถึงแต่เรื่องอาถรรพ์ ลางร้าย อย่างโน้น อย่างนี้ เขียนไม่ออกจริงๆ ลากยาว จนถึงกำนด โจทย์ใหม่อีกแล้ว มาส่งโจทย์เก่าก่อนดีกว่าค่ะ เลข 13 เกิดจาก 1 บวก 12 / 2บวก 11/ 3บวก 10 / 4บวก9 / 5บวก8 และ 6บวก7  ส่วน การ ลบ คูณ และ หาร ยกกำลัง ถอดสแคว์รูทไม่พูดค่ะ ยากไปสำหรับแม่ตะลี มาเรื่องใกล้ตัวดีกว่าค่ะ เพิ่งคิดได้ ว่ากลุ่มเพ่อนสนิทที่หัวหกก้นขวิด ออกทริปกันตลอดๆ ทั้งนอกทั้งในประเทศ มีกัน13 คน หญิงล้วนๆ 12 คน เพิ่มสามีของเพื่อน เป็นชายแค่ 1 คน และในกลุ่มไลน์ของเราก็มีกัน 13 คน  คบกันมาตั้งแต่ มศ.ต้น ยันมหาวิทยาลัย แม้จะแยกเรียนต่างมหาวิทยาลัยกันก็ตาม ก็ยังคบกันอย่างจริงใจ คุยกันได้ทุกเรื่อง พ่อแม่ของแต่ละคน ก็รู้จักเพื่อนลูกกลุ่มนี้กันหมด ใครไม่ไปหาก็ยัง ถามถึงได้ถูกคน โดยเฉพาะเรา ที่เคยไปกิน นอนเที่ยวที่บ้านเพื่อนคนนี้ ตลอดช่วงมัธยมต้นและปลาย เราช่วยเหลือเกื้อกูลกันทุกเรื่อง แม้แต่สนับสนุนเรื่องการเงิน ช่วยเองโดยไม่มีการขอยืม  กลุ่มเราจึงไม่มีการผิดใจกันเรื่องเงินเด็ดขาด ไม่มีใครขอยืมใคร  รวยกันทุกคน...อันนี้ประชดค่ะ จนเพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งป่วยเป็นมะเร็ง เธอเป็นสาวโสด(ในกลุ่มสาวโสดเกือบทั้งแก๊งส์ แม่ตะลีรอดตัวค่ะ มีคนเห็นความงาม และอยากได้เป็นศรีภรรยา) พอตรวจพบ เพื่อนๆก็ช่วยกันติดต่อโรงพยาบาล เพื่อให้เข้ารับการผ่าตัด เพื่อนคนหนึ่งชวนให้เข้าผ่ารพ.เอกชนและบอกว่า พร้อมที่จะออกเงินค่ารักษาให้(เพราะเพื่อนที่ป่วยลาออกจากงานประจำแล้ว กินบำนาญไม่มาก)  แต่เจ้าตัวและหมอที่ตรวจรักษา บอกว่ามันเสียเงินเยอะ นัดผ่าที่รพ.ของรัฐที่มีแพทย์ฝีมือเยี่ยมดีกว่า ตกลงผ่าก้อนมะเร็งก้อนโตที่ปากมดลูกออก พวกเราก็ไปเฝ้าหน้าห้องผ่ากัน หลังการผ่าตัด ต้องให้คีโม แต่ละครั้งที่ให้คีโม เพื่อนๆก็ผลัดกันไปเฝ้าที่ รพ. ตามแต่ใครว่าง เพราะช่วงให้คีโม จะต้องนอนนิ่งๆบนเตียง อยู่นาน และเพื่อนจะมีอาการเวียนหัว อาเจียน ผมของเพื่อนร่วงทั้งหัว ต้องใส่หมวกเวลาเราไปเที่ยวกัน บางครั้งเพื่อนคนหนึ่งเฝ้ากลางวัน อีกคนมาเฝ้ากลางคืน ถามว่าพ่อแม่พี่น้องของเพื่อนมีมั๊ย ตอบว่า มีค่ะ พ่อเสียแล้ว แม่แก่มากๆ พี่สาวแก่ พี่เขยอัมพฤกษ์ น้องชายมีครอบครัวทำมาหากิน ถ้าไม่ทำ ไม่มีรายได้ เพื่อนๆเลยรับอาสา ดูแลแทนกันไป ไปเที่ยวก็หอบกันไป คอยดูแลกัน ในวันที่อาการของเพื่อนทรุดหนัก ตอนไปเที่ยวเพชรบูรณ์กัน เพื่อนอาเจียน ท้องเริ่มป่องมากขึ้น เพราะอาการ น้ำคั่งในช่องท้อง ต้องเจาะออกตลอด เหล่าเพื่อนสนิทปิดห้องคุยกันลับหลังเพื่อนที่ป่วย ว่า ...เพื่อนคงแย่แล้ว  ต่างนั่งร้องไห้กัน ไม่ให้เพื่อนรู้ เพื่อนที่ป่วย เป็นคนที่ไม่อินังขังขอบอะไร เป็นคนสบายๆ อินดี้สุดๆ เธอไม่ได้ฟูมฟาย หรือคร่ำครวญถึงโรคร้ายแรงที่รุมเร้า กลับบอกพวกเราว่า เฮ๊ย...ไม่เป็นไร ตายก็ตาย กลุ่มเราพยายามพาเธอไปเที่ยวเฮฮา เท่าที่เธอจะไม่ลำบากกาย เธอลาออกจากงานตั้งแต่อายุยังไม่มาก เพราะไม่ชอบเครียดเรื่องงาน ใช้เงินที่มีเที่ยวต่างประเทศที่อยากไป บางทริปชวนเพื่อนในกลุ่ม ไม่มีใครว่าง เธอก็ไปคนเดียว ไปจอยกับคนอื่นเอา โดยไม่ลำบากใจ ในที่สุดวันสุดท้ายก็มาถึง เธอเข้าโรงพยาบาล มีเพื่อนสนิทที่ว่างไปเฝ้า แล้วเธอก็จากไปโดยสงบ แม่ตะลีวางดอกไม้จันทน์ทั้งน้ำตา จนทุกวันนี้ เวลาไปเที่ยวกัน เราก็จะออกปาก เรียกเพื่อน ร่วมวงสนทนา หรือโต๊ะอาหารตลอด วลีที่พูดกันติดปากคือ...   "นี่ถ้า.."___" ยังอยู่ คงนั่งหัวเราะด้วยกัน" เพื่อนสนิทสิบสามคนวันโน้น  ตอนนี้เหลือสิบสองคนแล้วในวันนี้ คนที่สิบสาม เหลืออยู่ในความทรงจำตลอดมา เธอเป็นเพื่อนสนิทที่กลุ่มเรารักมากๆ เพราะเธอ อะไรก็ได้ ทริปสุดท้าย ที่เพื่อนไม่สบายหนัก ไปภูลมโล เขาค้อ ทุ่งกังหันลมกัน นัดกันได้แค่ 10คน อีก3 คนไม่ว่าง หญิง 9 ชาย 1คนเช่นเคย สวัสดี     Create Date : 30 กรกฎาคม 2565 7 comments Last Update : 30 กรกฎาคม 2565 16:03:50 น. Counter : 561 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณหอมกร, คุณtoor36, คุณทนายอ้วน, คุณสองแผ่นดิน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะว่าก๋า, คุณเริงฤดีนะ, คุณhaiku, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse, คุณtanjira, คุณไวน์กับสายน้ำ

มันเป็นเรื่องของวิบากกรรมค่ะแม่ตะลี นี่แสดงว่าเจอระยะลุกลามเลยไม่รอด แต่ก็ยังดีที่แม้ไม่มีญาติแต่ก็มีเพื่อนดีเสมือนญาติมาดูแลนะคะ   โดย: หอมกร 30 กรกฎาคม 2565 17:15:50 น.

เพื่อนกันก็ต้องดูแลกัน ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ เพื่อนหายไปคนยังไงก็ใจหาย ยิ่งเพื่อนที่สนิทๆ กันด้วย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 30 กรกฎาคม 2565 21:05:57 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ ถ้าไม่มีเรื่องเงืนมาเกี่ยวข้อง เพื่อนก็จะคบกันอย่างสนิทใจมากขึ้นจริงๆ ผมเสียเพื่อนสนิทไปคนนึง เพราะให้เพื่อนยืมเงิน จากนั้นเพื่อนก็หายไปเลย เจอกันเพื่อนบอกละอายใจไม่กล้ามาเจอหน้า ผมไม่เคยทวงเงินเพื่อนเลย สุดท้ายเพื่อนก็หายไปเลย เสียดายมากๆครับ สำหรับเพื่อนที่จากไป คงยินดีมากเลยนะครับพี่ ที่เพื่อนๆแสดงความห่วงใย และช่วยดูแลพี่เขาจนถึงวาระสุดท้ายเลย   โดย: กะว่าก๋า 31 กรกฎาคม 2565 6:46:39 น.

ต๋าขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะแม่ตะลี ประทับใจในมิตรภาพระหว่างเพื่อนที่มั่นคงยาวนาน ดูแลกันจนลมหายใจสุดท้าย และยังคงรักและคิดถึงเพื่อนเสมอค่ะ ขอบคุณแม่ตะลีสำหรับกำลังใจนะคะ   โดย: Sweet_pills 31 กรกฎาคม 2565 22:46:30 น.

สวัสดีค่ะคุณตะลี อ่านตะพาบจบ ดีจังค่ะมีเพื่อนกลุ่มน่ารักๆ เสียใจกับการจากไปของเพื่อนด้วยนะคะ คนที่ไปก่อนเค้าสบายไปแล้วนะคะ ไม่ต้องทรมานกับการเจ็บและป่วย เพื่อนคงมองลงมาแล้วก็ยิ้มให้กลุ่มเพื่อนๆเสมอแหละค่ะ ขอให้สุขกายสบายใจนะคะคุณตะลี   โดย: tanjira 1 สิงหาคม 2565 7:23:25 น.

คนในครอบครัวก็ทำใจกันยากครับพี่ ผมอาจจะทำใจเร็วที่สุด เพราะเห็นหน้าที่มารอเต็มไปหมด โดยเฉพาะเรื่องการดูแลร้าน ปีที่พี่ชายจากไป งานที่ร้านยุ่งมากครับ ทำงานหนัก 2-3 ปี จนผมไม่มีโอกาสไปเที่ยวไหนเลย พองานเริ่มจะซา อยากเที่ยว ก็เจอโควิดเต็มๆเกือบสามปี 555 ถ้าพี่ชายยังอยู่ เขาคงช่วยแบ่งเบาภาระเรื่องร้านให้ผมได้เยอะเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 1 สิงหาคม 2565 15:21:15 น.

เพื่อนถึงวาระ ก็ต้องจากไป... มีคนเห็นความงานอยากได้ไปเป็นภรรยา เลยรอดไป 555 ใช้คำที่เห็นภาพเลยครับ ... พรบ.อะไรนะครับ จะลงภาพต้องเบลอมิให้เห็นใบหน้าว่าใคร ทารุณมาก ทั้งคนทำภาพ และพวกเราที่ต้องมองภาพ ตาลาย เวียนหัว   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 5 สิงหาคม 2565 5:17:43 น.