ถนนสายนี้มีตะพาบ ก.ม.252 : อุปสรรคจากเจ๊าะแจ๊ะ ถนนสายนี้มีตะพาบ 252 :อุปสรรค โจทย์โดยคุณต่อ toor36 ที่บ้านพักหลังแรก  ปกติเจ๊าะแจ๊ะจะนอนในห้องแม่ หน้าเตียงบ้าง ใต้เตียงบ้าง แต่ส่วนใหญ่นอนหน้าห้อง เพราะที่นอนนางอยู่นอกห้อง มีประตูหมาแมวรอด ให้เดินเข้าออกไปฉี่หน้าห้องน้ำได้ อยากเข้าห้องแม่ก็เข้าได้ อยากออกก็ออกได้ แม่ไม่ต้องคอยลุกเปิดประตูให้เหมือนตอนเด็กๆ ที่นางมาเคาะประตูจะเข้า จะออกทั้งคืน จนแม่ไม่ได้หลับได้นอน แต่พอแม่ไปนอนอีกบ้านหนึ่ง แม่นอนอยู่ชั้นสอง ปล่อยให้เจ๊าะแจ๊ะนอนข้างล่าง วางเบาะนอนไว้หน้าบันไดที่หนึ่ง ข้างโต๊ะทำงานแม่ที่หนึ่ง ไม่ให้นอนในห้องแม่เหมือนเคย บันไดเป็นไม้ขัดมันข้างใต้โล่ง  ซึ่งเป็นอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่สำหรับเจ๊าะแจ๊ะยิ่งนัก เจ๊าะแจ๊ะกลัว ไม่กล้าขึ้น ลง เพราะลื่น เคยจับไปตั้งไว้บนขั้นบันได อยากให้ขึ้นลงเอง นางยืนตัวสั่นอยู่กลางบันได สุดท้าย ทำใจกล้า ก้าวลง ผลคือลื่น ตกบันไดหลุนๆลงมาถึงพื้น  อิแม่ตกใจกว่า...ใจหายแว๊บ ตั้งแต่นั้นมา เจ๊าะแจ๊ะไม่กล้าขึ้นบันไดนี้อีกเลย ต้องนอนข้างล่าง ช่วงแรกๆที่ต้องนอนตัวเดียว  นางนอนไม่หลับ ร้องโหยหวนทั้งคืน พอแม่เริ่มปิดไฟหน้าทีวี ปิดประตูหน้าต่าง นางจะลุกเดินตามลุกลี้ลุกลน พันแข้งพันขา เป็นที่น่าปริเวทนายิ่งนัก ก่อนขึ้นนอน ก็จะบอกนางว่า.."แจ๊ะ แม่ขึ้นนอนอยู่ข้างบนแล้วนะ" นางแหงนหน้ามองตาละห้อย หางลู่หูผึ่ง คิ้วขมวด(จริงค่ะ) มองจนแม่เดินลับตาสุดบันไดไป แม่แอบมองอยู่ข้างบน นางยืนครางหงิงๆตลอด ไม่ยอมนอน    นานวันเข้า นางก็เริ่มเข้าใจ วันหลังแม่เปิดไฟตรงที่นอนไว้ให้เจ๊าะแจ๊ะ เพราะนางจะได้มองเห็นทางเดินไปฉี่หน้าห้องน้ำ ด้วย ตาของเจ๊าะแจ๊ะเป็นต้อ เริ่มเลือนลางแล้ว หากดับไฟมืดก็จะเดินสะเปะสะปะชนโน่นนี่นั่นเจ็บตัวเสียเปล่าๆ เล่าเรื่องอุปสรรคของเจ๊าะแจ๊ะผ่านไป มีอุปสรรคใหม่ของแม่ตะลีเกิดขึ้น บางเช้า หัวรุ่ง ตี4 ตี5 ได้ยินเสียงเจ๊าะแจ๊ะร้องตะโกนโหยหวนดังลั่นบ้าน ขนาดปิดประตูห้องนอนเปิดแอร์ ก็ยังได้ยิน ยิ่งคืนฝนตกฟ้าคะนอง อิแม่ไม่ต้องหลับกันละ สงสารก็สงสาร แต่ก็ต้องทนฟัง จนอิแม่ง่วงทนไม่ไหว หลับไปเอง แต่บางทีแม่หลับต่อไม่ได้แล้ว  เพราะเสียงร้อง เสียงตะโกนลั่นๆ ก็ตื่นลงข้างล่าง  สิ่งที่พบก็คือ  เจ๊าะแจ๊ะกระโดดหมุนตัวด้อกแด้ก ตะโกน ลั่นๆ เหมือนจะถามว่า ปลุกตั้งนานแล้ว ทำไมแม่ไม่ตื่นเสียที...เฮ้อ!!!   แล้วทุกๆเช้าแม่ก็จะได้ยินเสียงเจ๊าะแจ๊ะปลุกเสียงดัง อุปสรรคครั้งใหม่ ขัดขวางในการนอนสบายๆอยากตื่นสายของแม่ สวัสดี     Create Date : 05 พฤษภาคม 2563 17 comments Last Update : 6 พฤษภาคม 2563 6:50:38 น. Counter : 1045 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณnonnoiGiwGiw, คุณกะว่าก๋า, คุณSleepless Sea, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณhaiku, คุณmcayenne94, คุณThe Kop Civil, คุณอุ้มสี, คุณสองแผ่นดิน, คุณวลีลักษณา, คุณหอมกร, คุณSweet_pills, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณเนินน้ำ, คุณโอน่าจอมซ่าส์

55555+ อุปสรรคครั้งใหใ่หนักหน่วงมากจริง แจ๊ะก็ขึ้บ่นเหมือนปวกเปียกเลยค่ะ​ ชอบปลุกป้ามาดูนก แต่ขานั้นเสียงเบานางแหกปากป้าไม่ตื่น.. นางเลยใชเล็บฝนประตูแทน​ -​ -​" นี่น้องกำลังวางแผนจะเลี้ยงแมวสองตัวค่ะแม่ตะลี กะว่าจะให้ไปได้ทุกที่ในบ้าน​ ยกเว้นห้องนอน ไม่รู้จะรอดไหม.. ตอนเอาปวกเปียกมาเลี้ยง นางรบกวนการนอนของอิป้ามาก.. พอจะมีแมว ของตัวเองเลยว่าจะลองฝึกใก้นอนนอกห้องนอนดูค่ะ สวัสดีวันหยุดนะคะพี่   โดย: nonnoiGiwGiw 6 พฤษภาคม 2563 7:16:12 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ อ่านแล้วก็เห็นใจทั้งพี่ทั้งเจ๊าะแจ๊ะ แต่ก็ดูแลกันไปด้วยความรักและความเข้าใจ เค้าถึงบอกว่าเวลาเราเลี้ยงสัตว์เลี้ยงไปเรื่อยๆนานๆ จะผูกพันกันมากเหมือนคนในครอบครัวเลยนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 6 พฤษภาคม 2563 7:28:31 น.

สวัสดีครับ มาส่งกำลังใจนะครับ   โดย: Sleepless Sea 6 พฤษภาคม 2563 8:36:24 น.

อ่านแล้วสงสารแจ๊ะ ก็ต้องแก้ไขให้อยู่ด้วยกันได้นะคะ เลี้ยงมาแล้วก็เหมือนสมาชิกในครอบครัว นุ้งไม่มีกลิ่นเหม็นที่ตัว กลิ่นที่ก้นก็มีแต่หมอเท่านั้นที่ได้กลิ่น คือคงต้องชำนาญเรื่องนี้ นุ้งจะมีกลิ่นตัวเหมือนแชมพูที่อาบน้ำให้ค่ะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 6 พฤษภาคม 2563 9:59:52 น.

ทำได้แค่รอจริงๆครับพี่ สองเดือนแล้ว ไม่มีรายรับเลย มีแต่รายจ่าย ดีที่ไม่มีหนี้ แต่หนักงานผมเดือดร้อนทุกคน ช่วยได้เท่าที่ช่วย เพราะตัวเราเองก็ซวดเซเหลือเกินครับ   โดย: กะว่าก๋า 6 พฤษภาคม 2563 11:29:58 น.

เจ๊าะแจ๊ะคงจะเหงามาก นอนตัวเดียว เคยอยู่กันคับคั่ง กว่าจะปรับตัวได้ ตื่นมาแต่เช้ามืด คงจะสับสนกลัวถูกทิ้ง อยู่ตัวเดียว มองหาใครไม่เห็น ก็เลยร้องเรียก แม่ยังอยู่มั้ย หรือทิ้งไปแล้ว ขอให้โควิดจบไวๆ จะได้อยู่พร้อมครอบครัว กับน้องๆในเร็ววันนะคะ   โดย: mcayenne94 6 พฤษภาคม 2563 13:10:48 น.

เจ๊าะแจ๊ะฉลาด แสนรู้มากครับ ผมว่าถ้าขึ้นบันไดได้ เจ๊าะแจ๊ะคงไปเคาะประตูแล้วครับ   โดย: The Kop Civil 6 พฤษภาคม 2563 16:13:08 น.

อ่านแล้วสงสารน้องแจ๊ะ   โดย: อุ้มสี 6 พฤษภาคม 2563 18:02:56 น.

ปลุกด้วย บ่นด้วยนะคะ 5555   โดย: วลีลักษณา 6 พฤษภาคม 2563 21:50:07 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 7 พฤษภาคม 2563 6:00:48 น.

ตะลีกีปัส Pet Blog ดู Blog ตัวนี้ขนไม่สวยค่ะ ต้องพาไปหาหมอแล้ว   โดย: หอมกร 7 พฤษภาคม 2563 8:29:49 น.

เจ๊าะแจ๊ะคงอยากอยู่ใกล้แม่ตะลีตลอดเวลานะคะ รู้จักปลุกด้วย แสนรู้น่ารักมากค่ะ   โดย: Sweet_pills 8 พฤษภาคม 2563 0:09:27 น.

ความผูกพันธ์เยอะจริง ๆ เหมือนเด็กนะครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 8 พฤษภาคม 2563 5:23:18 น.

อุปสรรคใหญ่หลวงเลยนะคะเนี่ย ตอนเช้ามืดกำลังหลับสบายดีซะด้วยสิ เลยไม่ได้นอนตื่นสายเลยเนาะ   โดย: เนินน้ำ 8 พฤษภาคม 2563 10:47:16 น.

ขอบคุณครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 8 พฤษภาคม 2563 11:23:48 น.

น้องก็เบื่อฝีมือตัวเองเหมือนกันค่ะพี่.. แต่.. เมื่อวันก่อน พาแม่ออกไปซื้อผัดไทหอยทอด นางอยากกิน แล้วทั้งแม่ค้าพ่อค้า ผัดไปแมสเอาคาดหูนะ แต่ว่าอยู่ตรงคาง ปากก็เม้ากันไปกับร้านข้างๆ ตะโกนเสียงดัง คือน้องคิดเลย ว่าถ้าพวกเค้าเป็นโควิดกันนะ ตูต้องติดแน่... สรุป เลยเลิกกินนอกบ้านสักพัก กลับมาทำอาหารกินเองเหมือนเดิมค่ะ เหอๆ ส่วนแม่นางเป็นพวกความดันเกือบต่ำเลยไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องอาหาร แต่ว่าเรื่องนอนเนี่ยะ เป็นมากนอนไม่ค่อยหลับค่ะ น้องก็กลับมาเข้าเผ่างดแป้งแล้วเหมือนกันค่ะ สู้กันต่อไป.. ขอบคุณที่เข้าไปส่งกำลังใจนะคะพี่   โดย: nonnoiGiwGiw 8 พฤษภาคม 2563 11:28:44 น.

ขอบคุณค่ะพี่ ที่แวะไปอมยิ้มด้วยกัน   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 8 พฤษภาคม 2563 11:36:50 น.