." ผมหล่อมั๊ยครับ ."

      ขึ้นต้นหัวกระทู้  หยิกๆหยอกๆกันหน่อยนะ     วันนี้ตั้งใจเขียนกระทู้เบาๆ  สบายๆ  ตามสไตล์

ของบ้านที่ไม่มีเด็กนะคะ

   ทุกตอนเย็นของการเลิกงาน  เราสองคน  จะต้องอมยิ้มแทบทุกวัน  เมื่อกลับถึงบ้าน  เพราะจะมีเจ้าน้องหมาตัวน้อย

มายืนรอที่ประตู  พร้อมทั้งส่งเสียงทักทาย แบบทักถามว่า ไปไหนมา  รอมาทั้งวัน   ความสุขเล็กๆของคนที่ไม่มีลูก

มีน้องหมา  เป็นยาอายุวัฒนะ  ให้อายุยืน  คนสองคนยืนอยู่บนความน่ารัก  ของสัตว์ตัวเล็ก

การพูดคุยสนทนา  ก็พาให้ชวนคุยแต่เรื่องเบาๆ  บวกๆ  ชีวิตก็พลอยเดินตามเรื่องบวกๆ  ไปด้วย

นี่  แค่แนวคิด  ของสองเรา .... ที่ยืนอยู่ตรงจุด  ที่เราเรียกว่า  ความสุขค่ะ

    นี่คือภาพถอยหลัง  ไปเมื่อ เดือนเมษาปี  58  ได้ไปซื้อน้องหมา ปอมเมอร์เรเดียน  ซึ่งไปเจอโดย

บังเอิญที่ตลาดนัดใกล้บ้าน  คนขายอธิบายได้ดีมาก  ก็เลย  เดินกลับไปตามคนที่บ้าน

" พ่อ .. ลงจากรถไปดูโน่นหน่อย "

  คนที่บ้าน  ก็เดินตามมา  หารู้มั๊ยว่า  จะต้องถูกควักเงินออกจากกระเป๋า  เมื่อคนที่บ้านมาเห็น  ก็นึกชอบ

ขึ้นมาเหมือนกันนะ   พอนำเค้าขึ้นมาบนรถ   จึงถามเค้าว่า  พ่อ   ตั้งชื่อว่าอะไรดี

คำตอบคือ  Built  in  

     ภาพตอนนี้  คืออายุเค้าประมาณสามสี่เดือน  แรกๆ มา  น้องบิวท์อิน  ร้องคืนเดียวเอง  เท่าที่จำได้  ต้องเลี้ยง

อย่างระมัดระวังมาก  กินมากก็ไม่ได้  กินนู่นกินนู่นนี้มากก็ไม่ได้  ต้องกินอาหาร  ของเขาโดยเฉพาะ  ปากเล็กมาก

อาหารแข็งเกินไปก็ไม่กล้าป้อน  อาหารรสจัดก็ไม่ได้  ถ้ามีกระเทียม  พริกไทย  เหล่านี้  ต้องงดไปเลย

ภาพที่เห็น  คือการสอน  ให้  ฉี่และอึ  บนหนังสือพิมพ์  จำได้ว่า  สอนสองสาม  ครั้ง  เค้าก็ปฏิบัติตามทันที

     ภาพ  นี้  เป็นการเปรียบเทียบ กับน้องหมาชิตสุ  ตัวเดิม  ที่ได้เลี้ยงมาก่อนแล้วค่ะ  

ช่วงแรก  เป็นการปรับตัว  ให้เค้าสองคนอยู่กันได้

    ด้วยความที่เป็นน้องหมาตัวเล็กมาก  และค่อนข้าง  เป็นน้องหมามนุาย์สัมพันธ์ดี  เข้ากับหมาตัวอื่นได้ง่าย

จึงรู้จักเล่น  รู้จักหยอก  รู้จักอ่อนโอนตามน้องหมาตัวเดิม  เจ้าของจึงได้แต่นั่งดู  และอมยิ้มอยู่ในใจ

คนสองคน   เมื่อมาอยู่ด้วยกัน  ธรรมชาติไม่ได้ส่งเด็กๆตัวเล็กๆมาให้

   บางครั้งเราก็ต้องปรับตัวตามสถานการณ์  หาอะไรก็ได้ที่เราชอบ  ที่มีเสียง  มีความเคลื่อนไหว

มีการตอบรับ  จากการที่เราพูดคุยด้วย  บรรยากาศ  ก็มีความสุขสดชื่นได้เหมือนกันนะ

กลายเป็นความเคยชิน  ที่เราก็มีเขา  ในขณะเดียวกัน  เขาก็มีความสุขที่อยากอยู่ใกล้เรา  รอเรา

กลับจากที่ทำงาน

   เลี้ยงมาเรื่อยๆ   อีกไม่กี่วัน  ก็จะโตเป็นหนุ่ม  เต็มที่แล้วค่ะ  อายุครบหนึ่งปี  ฉลองพร้อมๆกันเลย

พ่อกับลูก  เกิดวันเดียวกันซะด้วย   มีเสียงเรียกร้องจากคนที่บ้าน  เสมอ  ว่า  เมื่อไหร่  จะทำคลิปให้น้องหน่อย

เอาใจ  ลูกชายคนโตที่บ้านหน่อยนะคะ 

ภาพด้านล่างนี้  คือ  ภาพ  ตอนปัจจุบันนี้ค่ะ  

" ถ่ายภาพนี้ให้..พ่อหน่อย "

มีเสียงหนึ่งบอกมา..

...
อย่ามองข้าม ความสุขใกล้ๆที่เรามองเห็นอยู่ทุกวัน.. ครอบครัว
คนใกล้ตัว...แม้จะเป็นสิ่งเดิมๆที่เราได้เห็น แต่เป็นสิ่งแรก
และสิ่งสุดท้าย ที่เป็นเงาและสะท้อนตัวตนของเรา
ตลอดเวลา และเป็น ของแท้
มิใช่ของเทียม

ถ้าใครดูแล้ว    ไม่มีรอยยิ้ม   ไม่มีความสุข  ยกมือบอกได้นะคะ......

^^..โต๊ะกาแฟ Banlumboo..^^

เสียงของคนใกล้ๆ บอกว่า..
" .. แม่ครับ ผมหล่อมั๊ยครับ "

Create Date : 02 พฤษภาคม 2560 Last Update : 2 พฤษภาคม 2560 16:52:24 น. Counter : 1247 Pageviews.		10 comments
Share Tweet