ปล. หย่อนจดหมายไปในตู้อิเล็กทรอนิกส์ 2 ฉบับนะคะ

รับทราบค่ะ...

จำศีล

โชคดี แล้วเจอกัน ^O^

*ถือศีลด้วยก็ดีนะคะ

พอกันเลย แต่ยังพยายามหาเวลาแวะเข้ามาละลายความเครียดเรื่อยๆนะ

จะจำศีลกี่ชั่วโมงครับท่านนิ้ว

คิดถึงท่านนิ้วจังแฮะ หายไปหลายชั่วโมงแล้ว
สงสัยต้องเอาจอบเอาเสียมไปขุดดูว่าจำศีลอยู่รูไหน

จำศีลแล้วงดทานอาหารด้วยรึเปล่าเล่า? ระวังผอมนะพี่เอ๋

จำศีลแล้วถือศีลไหม?
ถือศีลแล้วอดอาหารไหม?
อดอาหารแล้วจะกลมอยู่ไหม?

นะโม นะโม

รับแซบ
ช่วงนี้โลกร้อน น้ำแข็งละลายเร็ว หมีขั้วโลกนอนไม่พอ หงุดหงิดง่าย เฮ้ย ! ไม่เกี่ยว

สาธุ

งะ อีกนานเลยอ่าจิ
คิดถึงแย่เลยยยยย

จ้า

อ้าว
มาคราวนี้ นานๆมาที แต่พี่ดันหนีไปจำศีล
เยเรายังไม่ได้คุยกันเลยนะพี่เอ๋
อนุโมนาสาธุ
มาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับพระหน่อยแลวกัน

เมื่อวันที่ 12 ที่ผ่านมานี้ เพื่อนแก้วบวชค่า
ที่หนองคายโน้นหล่ะ
แก้วก็ว่าจะไปหละ แต่พอดีประสบอุบัติเหตุเสีย
เขาว่าเป็นเพราะ เบญเพศ บ้างก็ว่า สวย ซวย และซู่มซ่าม 555
อ้าวนอกเรื่องอีกแล้วประจำเลยนะช่อแก้ว
แก้วไม่ได้ไปงานบวช
เลยเขียนกลอนใส่โปสการ์ดไป1 บทประมาณว่า
คนนึงนั่งเหงาในมุมสงบ
เล้นหลบความวุ่นวาย
จะทำอย่างไรให้ใจดาวได้ดังเดิม
และคำที่ว่าขออนุโมธนาสาธุด้วยนะคะ
ประมาณเนี่ยเขียนลงในโปสการ์ดรูปประที่พระเทศลาว
เพราะคาดว่ามันจะใกล้ชิดและอบอุ่นกับหนองคายมากกว่าชลบุรี
เสร็จแล้วก็ไปตีตราEMS27บาทเนะ แพงกว่าที่คิด 7 บาท
อีกสามวันก็โทรหาหม่อมเข้ม(ที่นั่นเรียกพระว่าหม่อม เท่ดีนะ ใครอยากมียศหม่อม ไปบวชได้ที่ อุดร หนองคาย)
หม่อมเข้ม ได้รับโปสการ์ดยัง
หม่อมบอกว่าเนี่ยกำลังเป็นทอร์คอ๊อฟเดอะทาวเลย
ในประวันศาสตร์ชาติวัดแห่งนี้ มิเคยมีสีกาส่งโปสการ์ดหาหม่อมองค์ใดเลย
แล้วมันผิดไหมหล่ะหลวงพี่(ไม่ชอบหม่อมเลยกระดากปาก)
มันไม่ผิดหรอกแต่มันแปลกๆ

เก็บมาเล่าให้ฟังค่า สัตว์จำพวกนิ้วกลมจำศีลกี่เดือน ใครตอบได้บ้าง

^
^

นานเท่าที่เจ้าตัวต้องการ

พี่เอ๋เป็นหมีหรอ 55 ล้อเล่น

ที่ไทยคงจำศีลหน้าร้อนไม่ได้ฮะพี่นิ้ว(กลม)

เมื่อเช้าดูข่าวคุณ(ลุง)สรยุทธ์ มียายเสียชีวิตะเพราะว่าอากาศร้อน.....


รอพี่นิ้ว(กลม)จำศีลค่ะ

งวดนี้ไปนานจริงๆ ครับ
เจอกันอีกทีเป็นเล่มเลยครับ
ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันครับ

งวดนี้ไป นานจิง เหรอครับ
เจอกันอีกทีเป็น โรค เลย

ล้อเล่น รออ่านอยู่ จ้ะ

ฮั่นแน่ พี่เอ๋

ข่าวดีของวันเลยนะคะเนี่ย

รอผลิตภัณฑ์ชิ้นใหม่อยู่นะ
แล้วเจอกันจ้า

นานน่าดู คิดถึงแย่

นานแค่ไหนก็จะรอ

แต่อย่านานมากนะ... สายตายาวพอดี

สวัสดีค่ะ

ออมคงไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้ของพี่เหมือนทุกคนในนี้

เพราะเพิ่งอ่านหนังสือของพี่ไปแค่เล่มเดียว

โตเกียวไม่มีขา

หนังสือที่เห็นหน้ามันตั้งแต่ตีพิมพ์ครั้งที่ 1 แต่เพิ่งหยิบเงินออกมาซื้อเมื่อตีพิมพ์ครั้งที่ 5

แต่กลับเป็นหนังสือเล่มแรกในชีวิตที่อ่านจบภายในวันเดียว

เป็นหนังสือที่อร่อยที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมาเลยค่ะ

ขอบคุณที่เขียนหนังสือดีๆอย่างนี้ออกมานะคะ

ขอบคุณสำหรับแรงบันดาลใจค่ะ

ออม

กรี๊ด กี๊ซ กี๊ด กร๊ากกกกกกกก

เเหมะ พี่หายไปนานเเล้วได้อ่านเป็นเล่มก็ดีนะคะเนี่ย
take care พี่นิ้ว อย่าหักโหมนะพี่ เดี๋ยวงานไม่อร่อย

ขอให้เขียนให้อร่อยค่ะ
จะได้รออ่านกันอย่างอร่อย

เจอกันเป็นเล่มมันก็ดีใจ
แต่ไปนานเลยหรอค่ะ
จะหายไปนานเหมือนบ้านเก่าเลยป่าวค่ะ

โหหหห
พึ่งจะเข้ามามีส่วนร่วมในบล้อกก้จะหนีกันไปซะแระพี่นิ้ว

เสียใจจัง

นิ้วกลมจะจำศีลช่วงหน้าร้อนเลยเหรอ เหอๆๆ เกิดไรขึ้นเนี่ย ....... ยังไงก็รีบกลับมานะคะ รักรออยู่ 555

จำศีลนี้
หมายถึงว่า
บ่มอารมณ์ให้คุกรุ่น สุกงอม
เพื่อที่จะปลอดปล่อยความอร่อยออกมาเป็นลูก(เล่ม)
งั้นแสดงว่าที่คิดออกมาทุกวันนี้มันทำให้วัตถุดิบร่อนหรอหรือเปล่า

อ้าวไหนๆพี่เอ๋จำศีลแล้ว

งั้นพวกเราออกหาเหยื่อเอ้ย หาอะไรหนุกๆทำกัน
อ้าวเข้าบอร์ดเร็วๆ

เข้าใจความรุ้สึกนะคะ
แบบไม่ค่อยมีอารมณ์ทำอะไร
จำศีลดีกว่า (เหอๆๆ)

ปล. แต่อย่าจำบ่อยนะคะ (ฮ่าฮ่า)

จำศีล ? กลัวลืมเหรอพี่5555
ล้อเล่น รีบมานะพี่ คิดถึง

หง่ะ จำไปไหนอ่ะ

สาธุ..............................

ช่วงนี้คนที่รู้จักกำลังจะไปตั้งต้นชีวิตใหม่ที่ต่างประเทศหลายคนเลย บางคนก็พึ่งรู้จักเอง แต่ไหงมันเศร้าจัง
ยังไงขอให้พี่รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อยู่ที่ไหนถ้าร่างกายแข็งแรง กินได้นอนหลับมีชัยไปกว่าครึ่งแล้ว สู้ตายคะ

ตั้งแต่ต่าย serendipity แนะนำหนังสือคุณนิ้วกลมมา เพิ่งจะมีโอกาสซื้อมาอ่านค่ะ

เนปาลประมาณสะดือ ใช้เวลา 6 ชั่วโมง จบในวันเดียว

แบบว่าลุ้นตามไปด้วยว่าจะขึ้นถึงป่าว แล้วก็เปลี่ยนใจว่า คงไม่ไปเนปาลตามคำเชิญของเพื่อนแล้วด้วยค่ะ ท่าทางจะไม่รอดค่ะ

ปล.ถึงคุณช่อแก้ว นกอยู่ อ.เมืองค่ะ แต่ทำงานศรีราชา ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

ไปดีเถอะ

kring! kring!
need voice from princess

มาขอบคุณครับ
ได้รับ "ของ" จากพี่จุ๋มเรียบร้อยแล้วนะครับ ขอบคุณมากๆ เลย
โปสการ์ดของพี่แขกก็ได้อ่านแล้วครับ ขอบคุณมากๆ นะครับพี่
พิม เราได้รับโปสการ์ดแล้วเน้อ ขอบคุณมั่กๆ
อ่านโปสการ์ดที่ส่งมาจากบ้านแล้วรู้สึกอีกระดับจากอีเมล
(ฮ่าฮ่า เหมือนก๊อปปี้โฆษณาเลย)
ขอบคุณมากๆ นะครับ



ปล. ปัท? หวัดดี!!


varissaporn327 (คุณนก) ครับ
เนปาลไม่เหนื่อยหรอกครับ วางแผนดีๆ ก็ไปได้สบายๆ
ไปสิครับ สวยดีออก ขอบคุณที่อ่านหนังสือผมนะครับ

ดีใจที่ได้รับ "ของเก่าๆเหล่านั้น" แล้ว
หวังว่าจะช่วยให้หายเบื่อ หายเซ็ง หายฯลฯ นะ

ถึง...คุณนิ้วกลม

ซึม....ไป 2 วัน
หลัง...อ่าน "สมองไหวในฮ่องกง"จบภายใน 2 ชั่วโมง
กับ...."ความไม่แน่นอน" ที่ตอกย้ำผ่านตัวหนังสือ โดยเฉพาะเรื่องความรัก
เห็นด้วยและเห็นด้วย
แต่....หลายครั้งที่คนเราชอบที่จะอยู่กับ
"ความฝัน" มากกว่า "ความจริง"
เมื่อ "ความจริง" มักโหดร้าย
บอกตัวเองตลอดว่า "พบเพื่อจาก"
แต่เมื่อมีใครมาตอกย้ำบ่อยๆ
"ความกลัว" จึงเกิดขึ้น เพราะความระแวงที่ฝังอยู่ในใจ
แต่....ขอไม่เห็นด้วยกับ "นิ้วกลม" อย่างแรงงงงงงงง
กับบรรทัดที่ว่า....
เราควรจากไปเมื่อยังอยู่ในฤดูร้อนอันแสนอบอุ่น
ก่อนที่ฤดูหนาวจะมาเยือน
หากเป็นเช่นนั้น...
จะไม่กลายเป็นเจ้าสาวที่กลัวฝนหรือ
กลัวที่จะเปียก
ในความเปียก....
อาจเป็นความรู้สึกที่อบอุ่นกว่าเป็นได้
หากเรากลัวหนาวเราจะรู้จักร้อนได้อย่างไร
เหมือนที่พระพุทธเจ้าบอกไว้ว่า....
หากเราไม่รู้จัก "ทุกข์"
เราไม่รู้ว่า "สุข" ที่แท้จริงเป็นอย่างไร
Anyway..............
ขอเปลี่ยนชื่อเป็น "ใจสยิวในฮ่องกง"

ขอบคุณมากๆ ครับ
นี่แหละครับที่อยากให้อ่านแล้วมาถกกัน
แต่ถ้าอ่านดีๆ ก็จะรู้ว่า ผมไม่ได้ "กลัวฝน"
แถมยังชอบเดินตากฝนอีกต่างหาก
แต่ตากนานไปก็เกรงจะเป็นหวัด คัดมูก น้ำมูกน้ำตาไหล
พอตากฝนได้สักระยะ จึงต้องวิ่งหลบเข้าบ้าน

เอ...และเท่าที่จำได้
ผมไม่น่าจะเขียนว่า "เราควร" จากไปก่อนที่ฤดูหนาวจะมาเยือน
จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่า เขียนว่า
"หากเราจากไปก่อนที่ฤดูหนาวจะมาเยือน
ฤดูร้อนอันอบอุ่นตลอดกาลอาจมีอยู่จริง"

(หากเราจากมาก่อน ไม่ได้แนะนำหรือฟันธงว่า ควรจากมา)

หากเราจากมาก่อน...ที่ฤดูหนาวจะเดินทางมาถึง
แต่โดยมาก เมื่อเรารักที่จะอยู่บนแผ่นดินนั้น
เราก็มักจะสมัครใจอาศัยอยู่จนถึงฤดูหนาว
และถ้าโชคดี เราก็ปรับตัวเข้ากับฤดูหนาวจนได้
กระทั่งสุดท้าย เราก็อาศัยอยู่บนแผ่นดินนั้น
และพร้อมรับกับทุกฤดู

หากเราจากมาก่อน...ที่ฤดูหนาวจะเดินทางมาถึง
แต่สักกี่คนที่จะจากมาก่อน
และกี่คนที่จะไม่อพยพหนีออกจากแผ่นดินนั้น
ด้วยเพราะทนความหนาว และเย็นชา ในฤดูหนาวที่วนมาไม่ไหว

แผ่นดินที่มีแต่ฤดูร้อนอันอบอุ่นตลอดไป ไม่น่าจะมีจริง
มีแต่แผ่นดินที่เราสมัครใจจะทนหนาวในบางคราว
ส่วนจะเป็นแผ่นดินไหน ก็ตัวใครตัวมันล่ะครับงานนี้

ขอบคุณมากๆ นะครับ
สำหรับการอ่านและการนำความเห็นมาแบ่งมาถกกัน
ชอบผู้อ่านแบบนี้จังครับ




พี่จุ๋มครับ กำลังฟังเพลงของพี่จุ๋มอยู่เลย

ไหนบอกว่าจะจำศีลไงท่าน
ทั้งมาตอบ ทั้งอัพบล็อก

ในที่สุดก็หาทางกลับมาถึงบ้านพี่นิ้วจนได้ = =

^
^
^
^
^
^
^
ขออภัย

รู้สึกว่าสำนวนภาษามันจะแปลกๆชอบกล

แวะไปบ้านเก่ามา เห็นข้อความนี้ มีพาดพิง...
ไปอ่านกันเอาเองเน้อ
#

ปอนด์ Says:
April 15th, 2007 at 12:26 pm

ทำการบ้าน คร้าบ ทำการบ้าน…ตอบพี่แขก กับ คุณ เอ

ซ่งฉือเริ่มต้นเล่าอย่างน่าประทับใจ ‘นานมาแล้ว มีลูกชายคนหนึ่งแย่งยึดเอาทุกอย่างไปจากแม่ไปจนหมดแต่ยังคงมองแม่ด้วยสายตาไม่พอใจ ผู้เป็นแม่จึงถามว่า ลูกเอ๋ย เจ้ายังอยากได้อะไรอีก ลูกชายตอบว่า อยากได้หัวใจของแม่! ผู้เป็นแม่จึงควักหัวใจของตนออกมาให้ลูกชาย ลูกชายประคองหัวใจไว้ในมือแล้ววิ่งออกไปนอกประตูอย่างดีอกดีใจ บังเอิญสะดุดหกล้มทำให้หัวใจกระเด็นไปตกที่พื้น แต่คำพูดที่หัวใจของแม่เอ่ยถามก็คือ ลูกแม่ ลูกล้มเจ็บตรงไหน’
เฉามั่วฟังด้วยความสะเทือนใจ ขอบตาแดงเรื่อขึ้น ร้องบอกว่า ‘เลิกเล่าเถอะ! แม่ลำบากมาชั่วชีวิตเพื่อลูก แต่ลูกกลับ…’

จากหนังสือ ‘ยอดตุลาการราชวงศ์ซ่ง’
เฉียนหลินเซิน เขียน
เรืองชัย รักศรีอักษร แปล
สำนักพิมพ์มติชน จ้า
จริงๆ หน้านี้เราขี้โกงจ้า เอามาจากหน้า 169 ค้าบ

tag ใครต่อดีละเนี่ย อ่ะเล่นของสูงหน่อย
tag ต้อม (ต่อ) และคุณนิ้วกลม ละกัน (ถ้ามาอ่าน)
โอ้ ข้าน้อยช่างเป็นสตรีที่กล้าหาญจริงๆ หุ หุ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
//www.roundfinger.bloggang.com

เอี้ยง...

น้องปอนด์ "เล่นของสูง" จริงๆนั่นแหละ
ชอบเนื้อหาที่ปอนด์เอามาทำเป็นการบ้านใน book tag จัง
(ซาบซึ้งอ่ะ)
ว่าแต่ว่านิ้วกลมจะว่างทำการบ้านนี้เหรอจ้ะ
ช่วงนี้ยิ่งจำศีลอยู่ด้วยซิ

รอการกลับมาอีกครั้ง ฮ่ง ฮ่ง!

ท่านพี่ .. หายไปเรยยยยนิ
ท่านพี่มีอะไรจะบอก เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ข้าน้อยไปเที่ยวเกาะมา ข้าน้อยขน . อิฐ . ไปด้วย ขอบคุณท่านพี่นะที่ท่านพี่ได้ปั้นอิฐก้อนเนี๊ยะ ให้ชาวโลกได้อ่าน เป็นอิฐที่ไม่ยักกะหนักกระเป๋า แต่ไปหนักในกบาลแทน ล้อเล่น..

อ่านแล้วสะใจท่านพี่ อิฐท่านพี่มันมาก่อรอยหยักในสมองของข้าน้อยได้มากเลยทีเดียว..

ดูแลตัวเองนะท่านพี่ ..บาย

โห พี่เอี้ยง ขอบคุณพี่ที่ช่วยโปรโมต(และแอบแซว หุ หุ)

พี่จุ๋ม ปอนด์เป็นพวกบ้าบิ่นแบบสมองบวมๆอ่ะ 55555

พี่เอ๋บอกไว้ มันคงตรงกับสถานการณ์ตอนนี้

หากเราจากมาก่อน...ที่ฤดูหนาวจะเดินทางมาถึง
แต่สักกี่คนที่จะจากมาก่อน
และกี่คนที่จะไม่อพยพหนีออกจากแผ่นดินนั้น
ด้วยเพราะทนความหนาว และเย็นชา ในฤดูหนาวที่วนมาไม่ไหว

แผ่นดินที่มีแต่ฤดูร้อนอันอบอุ่นตลอดไป ไม่น่าจะมีจริง
มีแต่แผ่นดินที่เราสมัครใจจะทนหนาวในบางคราว
ส่วนจะเป็นแผ่นดินไหน ก็ตัวใครตัวมันล่ะครับงานนี้


ฉันยังคงอยู่กับฤดูร้อน รอคอยฤดูฝน และอดทนกับฤดูหนาว
ใช่ว่าจะพูดให้ดูดี คนมันเป็นอย่างนี้จริงๆ
แม้จะมีคิด มีเขวไปมากบ้างน้อยบ้าง
สุดท้ายก็ยังคง อยู่ รอคอย และอดทน
เพราะไม่รู้คนเรามันต่างกัน
สถานการณ์ของเราและเขาก็ไม่เหมือนกัน
ดั่งใจเรา ดั่งใจเขาเป็นคนละเรื่อง

สู้สู้ เพราะยังไงเราก็ต้องอยู่คนเดียว ไม่ว่าจะยังอยู่หรือตาย

คิดถึงพี่เอ๋จัง
ได้อ่านที่พี่เอ๋ลงใน seventeen ด้วย
ทั้งของเดือนที่แล้ว (เมษา) และเดือนนี้เรย (พฤษภา)
มีรูปพี่เอ๋ลงด้วย
น่ารักดีอ่ะ

อยากอ่านหนังสือเล่มใหม่ของพี่เอ๋เร็วๆจัง
พยายามเข้านะ

จำศีลฤดูร้อนรึคะ?

คิดถึงพี่ อ. จัง
จากน้อง ป.

...
...
...
รักษาโต๋เน้อ

(^______________^)

น้องนิ้วกลมคะ
ตอนนี้ จำ ศีล ได้กี่ข้อแล้วคะ

ท่านนิ้วลง seventeen ด้วยเหรอครับ
น่ารักดีด้วยเหรอครับ หุหุหุ
ท่านนิ้วมาอ่านคงนอนปลื้มหน้าบานไปแล้วครับ