BlogGang.com : : roundfinger2547 : 0002: บ้าเรียน กับ บ้ากิจกรรม ใครเจ๋งกว่า?

0002: บ้าเรียน กับ บ้ากิจกรรม ใครเจ๋งกว่า?

ถาม:
ความรู้ที่เราเรียนมา กับ ชั่วโมงบิน ในการทำงาน อะไรสำคัญกว่ากัน
ระหว่างคนที่เรียนได้ 4.00 ได้เกียรตินิยม กับคนที่บ้ากิจกรรม ใครจะมีความสามารถในหน้าที่การงานดีกว่ากัน
-----------------------------------------------------------

ตอบ:
เคยเห็นคนประเภทที่เป็นประธานชมรมแล้วก็ได้เกียรตินิยมในคนเดียวกันไหมครับ?
ถ้าไม่เคย ก็อยากบอกว่า มีคนแบบนั้นอยู่บนโลกใบเดียวกันกับเราจริงๆ และไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ที่คนคนหนึ่งจะเก่งเรียนและเก่งกิจกรรมไปพร้อมๆ กัน แต่คนแบบนี้อาจจะมีน้อย จึงขอกระโดดข้ามไปไม่กล่าวถึง ในเรื่องที่เรากำลังจะพูด

เวลาจะรับใครสักคนเข้ามาร่วมหัวจมท้ายในเรือลำเดียวกัน (ออฟฟิศเดียวกัน) เราต้องการคนประเภทไหน?

แน่นอนว่า เรือหนึ่งลำนั้นมีหลายหน้าที่ที่ต้องช่วยกันพาเรือให้ฝ่าพายุ คลื่นลมแรงไปสู่ฝั่งให้ได้ หนึ่งหน้าที่ก็ต้องการคนหนึ่งบุคลิก เหมือนทีมฟุตบอลหนึ่งทีมก็ต้องการคนสิบเอ็ดตำแหน่ง เก่งคนละอย่าง ผู้รักษาประตูไม่ต้องยิงแรง โยนแม่น ขอแค่รับลูกให้หนึบให้เหนียว ปีกซ้ายไม่จำเป็นต้องเล่นขาขวาคล่อง แต่ขอให้มีตีนซ้ายทองคำโยนบอลเข้าหัวกองหน้าทุกครั้งไปก็พอ กองหน้าก็ไม่ต้องทำเกมเก่งกาจ ขอแค่วิ่งปาดลูกเข้าโกลให้ได้เมื่อมีจังหวะ แต่สิ่งหนึ่งที่ทุกคนมีเหมือนกันคือ “หัวใจ” เพื่อชัยชนะ และ “หัวใจ” ที่ว่าจะยิ่งเข้มแข็งเข้าไปอีกสิบเอ็ดเท่า เมื่อหลอมทั้งสิบเอ็ดใจเป็นหนึ่งเดียว

เวลาจะรับใครสักคนเข้ามาร่วมหัวจมท้ายในออฟฟิศเดียวกัน เราต้องการคนประเภทไหน?

“เกียรตินิยม” บอกอะไรกับเรา?
“เกียรตินิยม” นั้นย่อมมิใช่เพียงตำแหน่ง หรือ บรรดาศักดิ์ ที่แปะไว้ร่วมกับใบปริญญา เพื่อบอกว่าไอ้คนนี้เรียนเก่งโคตรเท่านั้น แต่ก่อนที่จะได้รับมามันย่อมมี “เส้นทาง” ให้บุกบั่นฟันฝ่าไม่น้อย และไม่ง่ายเลยที่ใครคนหนึ่งจะมุ่งมั่นตั้งใจเพื่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นเวลาถึงสี่ปี (ห้าปีและหกปีสำหรับบางคณะ)

อย่างน้อยมันเป็นเครื่องยืนยันกับผู้รับสมัครได้ว่า ไอ้น้องคนนี้ไม่ใช่ขี้ๆ ไม่ใช่คนหยิบโหย่ง ทำอะไรครึ่งๆ กลางๆ เป็นแน่ อย่างน้อยก็ต้องมีความมุ่งมั่นตั้งใจเอาการเอางานพอดู ยังไม่ต้องนับว่า ความเก่งที่พ่วงมากับความตั้งใจนั้นยังสามารถนำมาใช้ในวิชาชีพได้อีก สิ่งที่น่ากังวลสักหน่อยอาจอยู่ที่ว่า เอ...น้องคนนี้จะหัวรั้นไหม? จะหยิ่งทะนงในความเก่งของตัวเองจนเกินไปรึเปล่า? (บุคลิกของเด็กเก่ง) ซึ่งคำตอบของคำถามเหล่านี้น่าจะสังเกตได้ในวันที่น้องมานั่งสัมภาษณ์กับแบบตาต่อตา ฟันต่อฟัน ซึ่งหลอกกันยาก

หากสัมภาษณ์แล้วปรากฎว่าเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน นิสัยน่ารัก รู้จักรับฟัง ถ้าผมเป็นคนที่มีสิทธิ์ในการตัดสินใจ แล้วไล่น้องคนนั้นกลับบ้านไป บอกว่า เฮ้ย! พี่ไม่อยากรับเราว่ะ ก็เห็นทีว่าจะต้องให้แพทย์เช็คประสาทเสียหน่อย

…

ผมเคยนั่งคุยกับน้องช่างภาพคนหนึ่ง เขาบอกกับผมว่า เขาไม่ได้เรียนด้านการถ่ายภาพมาโดยตรง แต่โชคดีที่บริษัทเก่าที่เขาไปสมัครนั้นมีนโยบายนิยมรับคนที่เรียนมาไม่ตรงสาย ผมแปลกใจ ถามกลับไปว่าทำไมล่ะ? เขาตอบผมมาว่า เพราะทางบริษัทเชื่อว่า หากคนที่เรียนมาไม่ตรงสายแต่ทำงานได้ดีเท่าๆ กับคนที่เรียนมาโดยตรง นั่นเท่ากับว่า คนคนนั้นมีความพยายามในการหาวิชาความรู้มากกว่า และยิ่งน่าจะอยากเรียนรู้เพิ่มเติมมากกว่า ทำให้พัฒนาได้ไกลกว่า ไวกว่า ฟังดูแล้วผมก็คิดว่า มันเป็นวิธีเลือกคนที่น่าสนใจ

จึงดูเหมือนว่า ไม่ว่าจะเป็นความรู้ที่เราเรียนมา หรือ ชั่วโมงบินในการทำงานจริง ขอให้มันเป็น “ความรู้” ที่สามารถพัฒนาและปรับแต่งได้อย่างยืดหยุ่นให้เข้ากับงานที่ทำอยู่ พัฒนางานให้ดีขึ้นได้ ก็ไม่เกี่ยงทั้งนั้น จะเรียนนอกห้องเรียน เรียนในห้องเรียน เรียนนอกประเทศ ในประเทศ นอกออฟฟิศ ในออฟฟิศ น้องจะเรียนที่ไหนก็แล้วแต่น้องเถอะจ้า พี่ขอแค่น้องมีความรู้มาช่วยกันพาเรือของพี่ (ของเรา) ไปถึงฝั่งก็พอ

ยากที่จะตอบว่า ความรู้ที่เรียนในห้องเรียน กับ เรียนจากที่ทำงาน อย่างไหนเหนือกว่ากัน
เพราะมันขึ้นอยู่กับสาขาอาชีพ ศิลปินยิ่งวาดงานจริงยิ่งทดลองงานเอง ฝีมือก็ยิ่งพัฒนา และอาจไม่ต้องการ “หลักการ” หรือ “วิชา” มากนัก ต่างกับวิชาชีพด้านวิทยาศาสตร์อย่างหมอหรือวิศวกร ที่ไม่สามารถทดลองผ่าคนไข้ดูเล่นๆ หลังจากดูหมอรุ่นพี่ทำ หรือไม่สามารถคำนวนโครงสร้างอาคารจากการนั่งดูพี่ๆ ในออฟฟิศเขานั่งคิดกันได้ อาชีพเหล่านี้ต่างต้องการ “ความรู้” ในห้องเรียน

...

ที่จะลืมไม่ได้เลยก็คือ “ความรู้” ไม่มีที่สิ้นสุด
หากคนที่มีชั่วโมงบินหลายปี ผ่านงานมามาก แต่ไม่ศึกษา “ความรู้” ใหม่ๆ เข้าตัว ก็มีสิทธิ์ “รู้น้อย” กว่าคนที่มีชั่วโมงบินน้อยกว่าก็เป็นได้ จึงยากที่จะหาคำตอบแบบสำเร็จรูป

กล่าวให้ถึงที่สุดแล้ว, ไม่ว่าจะเป็น “เกียรตินิยม”, “กิจกรรม”, “ชั่วโมงบิน”, “ความรู้ที่เรียนมา” มันก็เป็นแค่ชื่อเรียกย่อยๆ ของ “ความรู้” ซึ่งเราสามารถศึกษาได้ที่ไหนก็ได้ ตามแต่ความถนัด ความสะดวก และข้อแม้เงื่อนไขในชีวิตของแต่ละคน และคนที่กระหายที่จะเรียนรู้ และไม่หยุดที่จะเรียนรู้นั่นแหละ คือ คนที่น่ารับมาร่วมเรือลำเดียวกัน เพราะคนคนนั้นย่อมไม่ได้พกมาแค่ “ความรู้ที่ผ่านมา” แต่พกพาเอา “ความรู้ในภายหน้า” ติดตัวมาด้วย – โคตรคุ้มเลยใช่ไหมล่ะ

และสิ่งที่ดูเหมือนจะสำคัญกว่าทั้งหมดที่กล่าวมา คือ “ความรู้” ที่ว่านั้นไม่จำเป็นต้องนำไปสู่ “ความสำเร็จ” ในชีวิต (ซึ่งโดยมากคนประเภทนี้มักจะสำเร็จอยู่แล้ว) แต่น่าจะนำไปสู่ “ความสนุก” ที่ได้ทำงานในสิ่งที่ตัวเอง “รู้” และ “อยากรู้” มากกว่า

เราไม่เห็นจำเป็นต้องไปเปรียบเทียบกับใครว่า ใครจะประสบความสำเร็จมากกว่าในชีวิต ขอแค่เรามีความสุขกับหน้าที่ที่ทำอยู่นั่นก็น่าจะเพียงพอแล้วใช่ไหม?

คนสนุกกับการเรียนก็สนุกจนได้เกียรตินิยม แต่ไม่ได้อยากได้มาเพื่ออวดดีอวดเก่ง
คนสนุกกับการทำกิจกรรมก็ทำกิจกรรมเก็บประสบการณ์ ได้รู้จักผู้คนมากมาย แต่ก็ไม่ได้มีเป้าหมายเพื่อมาข่มใครว่าฉันทำกิจกรรมมากกว่าแก ฉันผ่านอะไรมาเยอะกว่าแกตั้งเย้อะ!

เพราะไม่ว่าจะเป็นเด็กเรียนหรือเด็กกิจกรรมก็แล้วแต่ที่ทำสิ่งเหล่านั้นเพื่อความสำเร็จในอนาคต ฟังแล้วมันน่าเหนื่อย ผมกลับชอบคนที่ขยันเรียน หรือ ขยันทำกิจกรรมเหมือนที่ขยันหายใจ คือ ทำไปตามธรรมชาติ เพราะอยาก และเพราะขาดมันไม่ได้ ก็ทำแล้วมันมีความสุขนี่หว่า – ผมชอบคนแบบนี้ และอยากให้มีคนอย่างนี้เยอะๆ

ไม่ต้องฝืนเรียนหนักเพราะคนเขาบอกว่าจะได้ประสบความสำเร็จ และไม่ต้องทุ่มเททำกิจกรรมเพราะคำสอนที่ว่า คนทำกิจกรรมเยอะจะได้เปรียบ แต่ทำทุกอย่างไปตามธรรมชาติและความรู้สึกของตัวเอง

ผมเองน่ะเหรอ?
ผมไม่ใช่ทั้งพวกบ้าเรียน และบ้ากิจกรรม เรียนพอประมาณ ทำกิจกรรมเอาแค่ให้ไม่เหนื่อย เวลาเห็นเพื่อนได้เกียรตินิยม ก็ชื่นชมดีใจไปกับมัน เห็นเพื่อนทำละครสำเร็จก็โห่ฮิ้ว วี้ดวิ่ว ตีมือดังๆ ให้กับมันทุกครั้ง เพื่อนผมทั้งสองประเภทต่างมีหน้าที่การงานที่ดีไปคนละทาง เจอกันทีไร ผมก็ยังอดชื่นชมมันไม่ได้

เห็นแต่ละคนสนุกกับสิ่งที่ทำก็ยินดีด้วย หันมามองตัวเอง เออเว้ย กูก็สนุกกับสิ่งที่ทำอยู่เหมือนกันนี่หว่า ไม่ได้เรียนแล้ว ไม่มีตัวเลขบนใบเกรดให้ต้องมานั่งอิจฉากันแล้ว เจอกันก็นั่งล้อมวงซดเหล้า ผลัดกันเล่าเรื่องการงานให้กันฟัง ไม่รู้จะไปเปรียบเทียบอะไรกัน และเปรียบเทียบกันทำไม หากจะมีสักความรู้สึกเวลาที่ได้เจอเพื่อนที่เก่งโน่นเก่งนี่หลายๆ คนมานั่งรวมกัน ก็แค่อยากทำตัวเป็นท่านเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ที่จับคนเก่งแต่ละอย่างมารวมทีมกัน
แล้วช่วยกันทำประตู

Create Date : 04 เมษายน 2550

Last Update : 4 เมษายน 2550 0:02:16 น.

44 comments

Counter : 3571 Pageviews.

ดึกแล้วพี่เอ๋ ไม่หลับไม่นอน

โดย: สิ IP: 58.8.85.249 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:0:18:15 น.

จากที่เห็นพี่สาวตัวเอง ตอนม.ปลายมันบ้ากิจกรรมมาก

กลับบ้านดึกๆดื่นๆเพราะทำงานรร. แต่ตอนเอนท์ก็ออกมาดี

ปัจจุบันเรียนหมอ แต่ก็บ้ากิจกรรมตามเคย แต่เกรดก็ออกมาดี ดูมันมีความสุขกับชีวิตดี

คนเราถ้าเลือกจะทำให้ดีทั้ง2ด้านได้ หากแบ่งเวลาเป็น

หากทำได้ดีทั้ง2อย่างก็ถือเป็นกำไรชีวิต

สิเคยได้ยินคนพูดว่า บางอย่างที่เรียนตอนมหาลัย จบมาก็ไม่ได้ใช้หรอก

อันนี้สิไม่ทราบ เพราะยังไม่เคยเรียนมหาลัย

แต่ถ้าเป็นงั้นจริง สิว่าคนที่เก่งกิจกรรม น่าจะมีประโยชน์กว่า เพราะมันน่าจะนำไปใช้ในการเข้าสังคม การปรับตัวในอนาคตได้ เหมือนชีวิตจริง หากเก่งด้านการเรียน ก็อาจจะแค่ในตำรา

เหมือนที่เค้าชอบพูดกันว่า เก่งการเรียน แต่โง่การใช้ชีวิตหละมั้งคะ

ฝันดีพี่เอ๋ =]

ปล. ลืมไป ที่นู่นอาจยังไม่ถึงเวลานอนนิ 55+

โดย: สิ IP: 58.8.85.249 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:0:24:35 น.

ผลการเรียนของผมที่แสดงในกระดาษ 1 ใบ โคตรห่วย!
เหมือนเป็นปมด้อยทางการศึกษา
แต่ยังดีหน่อยที่เวลาสมัครงาน
เค้ามีที่ให้กรอกกิจกรรมที่เคยทำ
ไม่ใช่พวกบ้ากิจกรรม แต่ก็พอมีอะไรเขียนได้ ให้ยืดอก
โชคดีที่มีคนให้โอกาส
พอได้มีโอกาสทำงาน ก็ลุยเต็มที่
(เหมือนจะลบปมด้อยเรื่องเรียน)
การทำงานให้ประสบการณ์ทรงคุณค่า
งานอะไรก็มีค่าในตัวมันเองทั้งนั้น
ผมก็เลยนับถือทั้งคนที่ได้เกียรตินิยม
(เพราะเขาก็ทำงาน ทำการศึกษาหนักมาก)
และชื่นชมพวกบ้ากิจกรรม (เสมือนได้ทำงานตั้งแต่ยังเรียนไปด้วย แล้วยังจบได้อีกแฮะ)
ถ้าใครมีโอกาสก็อยากให้ทำทั้งสองอย่าง
ทั้งขยันเรียน และขยันทำกิจกรรม
เพราะนึกย้อนกลับไปทีไร
ก็รู้สึกอยากจะทำทั้งสองเรื่องให้มากกว่าเดิม
ส่วนใครที่ผ่านมาแล้ว
ผมคิดว่ามันไม่สำคัญหรอกที่เราจะเป็นคนฝั่งไหน
บ้าเรียน หรือบ้ากิจกรรม
เอาแค่ทำตอนนี้ให้เต็มที่ดีกว่า เอาให้สุดตัว

โดย: แขก IP: 125.24.243.113 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:0:48:00 น.

จะผิดมั้ย ถ้าสิจะบอกว่าที่ผ่านมาเห็นชื่อพี่แขก สินึกว่าพี่แขกคือผู้หญิง

- -"""

โดย: สิ IP: 58.8.85.249 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:0:50:52 น.

Shanghai I miss u.
Beijing

ไม่ไปซ่างไห่ไม่รู้ว่ายากจน
ไม่ไปเป่ยจิงไม่รู้ว่าต่ำต้อย

โดย: Bei IP: 124.120.114.51 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:1:09:05 น.

ตอนทำงานเกรดไม่ค่อยมีผลเท่าไหร่สำหรับใบเกรดนะคับ สำหรับผม แต่มันมีผลสำหรับการเรียนต่อนะคับ คนที่ทำกิจกรรมเยอะจะมีประสพการณ์เยอะนะผมว่า

โดย: frank3119

วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:1:24:37 น.

ไม่ผิดหรอกสิ ที่เห็นชื่อพี่แล้วนึกว่าผู้หญิง
แต่ถ้าเห็นหน้าพี่แล้วนึกว่าผู้หญิงนี่ซิผิด!!!

โดย: แขก IP: 125.24.243.113 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:1:25:34 น.

ถ้าได้เจองานที่ทุ่มเทให้แล้วมีความสุข คงที่สุดของชีวิตเลย

โดย: เป๋อน้อย

วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:9:04:49 น.

พี่เอ๋...
เรื่องนี้เหมือนชีวิตจริงที่เคยเจอมาเลยค่ะ

ตอนเรียนอยู่ มหาลัย ต้องไปดูงานที่เขาใหญ่ ซึ่งมันน่าจะสนุกสนานและที่สำคัญ เก็บคะแนน 10% แต่กลับไปขออนุญาตอาจารย์ไม่ไป เพราะลงเรียนโครงการ "เขียนด้วยใจ คงไม่พอ" ซึ่งมันชนกัน
หลังจากพูดจบ
อาจารย์ก็เงียบ
แล้วก็ยิ้ม
หลังจากยิ้ม
ก็อนุญาตให้ไม่ไปดูงานได้
อาจารย์พูดว่า "เธอเป็นคนที่เพ้อเจ้อที่สุดในรุ่น แต่อาจารย์เชื่อว่าเธอ ตั้งใจเลือกทางนั้น "
เหตุผลสำคัญที่เชื่ออยู่เสมอ คือ การที่ได้คะแนนดี มันไม่ได้แปลว่า เราจะต้องประสบความสำเร็จเสมอไป มันน่าจะขึ้นอยู่ที่ความตั้งใจและได้ลงมือทำมากกว่า
มาถึงตอนนี้ยังนึกขอบคุณอาจารย์เสมอที่ให้โอกาส ในวันนั้น

ป.ล. น้องสิ พี่เองก็คิดว่าพี่แขกเป็นหญิงเหมียนกันเลย 55

โดย: therainyseason IP: 58.8.180.206 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:9:35:34 น.

พี่เอ๋....
อิฐ หมดอ่ะก๊ะ จะมีมาอีกทีวันที่ 5 เมย. เศร้าจริง

ยังไม่อ่านเลย

โดย: therainyseason IP: 58.8.180.206 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:9:43:07 น.

ชอบค่ะชอบ
โดนค่ะโดน

โดย: Vingt-Neuf IP: 202.44.8.100 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:9:53:57 น.

เรื่องนี้โดนมากค่ะ
ความรู้ก็เป็นพื้นฐานส่วนประสบการณ์นี่ใครมีมากก็อาจจะได้เปรียบ
อย่างที่พี่เอ๋ว่าบางอาชีพประสบการณ์ก็สำคัญกว่าความรู้
มดว่าประสบการณ์ก็นำมาซึ่งความรู้ รู้ว่าสิ่งใดทำแล้วดี สิ่งใดทำแล้วไม่ดี หรือว่าได้ความรู้ใหม่ๆจากการทำสิ่งนั้นบ่อยๆ

หลายแง่มุมให้มองค่ะ
ไม่ว่าจะประสบการณ์หรือความรู้ ...
มีสิ่งที่สำคัญไปกว่านั้น... ความดีค่ะ

โดย: Modz(มด) IP: 58.137.48.4 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:10:20:37 น.

อาจารย์ของฝนประเสริฐมากๆ ฮ่าฮ่า
อืม เราว่า การถามตัวเองก็สำคัญ
ถามว่า ถ้าไปเขาใหญ่จะได้ เข้าโครงการจะได้อะไร
ถ้าตอบตัวเองได้ ก็ตอบอาจารย์ได้
คราวนี้ก็ต้องมาลุ้นแล้วล่ะว่า อาจารย์จะประเสริฐรึเปล่า?
ฮ่าฮ่า

ปล. อยากให้ "อิฐ" หมดแบบไม่มีมาอีกแล้ว จะได้พิมพ์อีก ฮ่าฮ่าฮ่า!

ปล.สอง อยากให้น้องๆ เห็นหน้าพี่แขก พี่สาวสุดสวยคนนี้จังเลยครับ

โดย: นิ้วกลม IP: 202.136.209.2 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:10:27:07 น.

หุหุ

พี่แขกนี่ผู้ชายหรอกหรอ

อ้าว ซะงั้น!?!?

ช้านเข้าใจผิดมาตาหลอดเยย

โดย: Modz(มด) IP: 58.137.48.4 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:10:31:02 น.

อดีต...
ตั้งใจเรียนเพราะอยากมีคำว่าด๊อกเตอร์นำหน้าชื่อแทนนางสาว (คิดว่าขึ้นคานชัวร์)
และตั้งใจทำกิจกรรมเพราะว่าเหงา อยากมีเพื่อน

ปัจจุบัน..
ยังไม่ได้ด๊อกเตอร์ ได้มาแต่เดอะด๊อกนำหน้าชื่อ
ส่วนเพื่อนๆที่เคยมีหนีไปมีแฟนกันหมด

อนาคต..
ฝากความหวังไว้กับความสงบของสามชายแดนภาคใต้ เพราะอาจเป็นที่เดียวที่จะรับเราไปเป็นอาจารย์ที่นั่น

โดย: เดอะด๊อก..เจน IP: 158.108.86.88 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:10:47:12 น.

ปล. เรารอซื้อ "อิฐ" อยู่นะเนี่ย อย่างพึ่งหมดสิ

ปล.สอง เราก็คิดว่าพี่แขกเป็นผู้หญิงอ่ะ สงสัยตัวจิงคงหล่อเนอะ

โดย: เจน IP: 158.108.86.88 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:10:50:23 น.

อ้าว! เซ็งเลย ทำให้สิ ฤดูฝน มด เข้าใจผิด
แสดงว่าตัวหนังสือพี่มันอ่อนหวานเกินไป
สงสัยต้องเพิ่มความเถื่อนให้มากกว่าเดิม
งั้นก็ระวังตัวกันไว้ให้ดี หุ หุ

แต่ว่า เจ้าท่านนิ้วเนี่ยสิ เป็นไปกะน้องๆด้วย
ถ้าอยู่ใกล้มือจะเบิ๊ดกะโหลกซะให้เดี้ยง!!!

โดย: แขก IP: 58.181.146.2 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:10:59:20 น.

น้องเจน ตัวจริงพี่ไม่หล่อครับ สาบานได้
แต่นิสัยหล่อมากๆ รับรองได้ ฮ่า ฮ่า

โดย: แขก IP: 58.181.146.2 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:11:00:59 น.

เฮ้ย พี่ ใจเย็นใจเย็น
รักษาภาพพจน์ผมนิ้ดนึง ฮ่าฮ่า
แหม ลำพังแค่เบิ้ดกะโหลกนี่ก็หล่อแบบซาดิสม์แล้วนะครับพี่พิศาล หุหุ

โดย: นิ้วกลม IP: 202.136.209.2 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:11:04:55 น.

เจ้านิ้ววววววว

ระวังตัวไว้ให้ดี!!!

โดย: แขก IP: 58.181.146.2 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:11:09:47 น.

สงสัยพี่แขกจะมาแบ่งเรทติ้งของท่านนิ้วแน่ๆ ตั้งพี่แขกแฟนคลับมาสู้ดีไหมพี่

โดย: เจน IP: 158.108.86.88 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:11:21:23 น.

เอ้ออ ว่าจะเข้าเรื่อง เรียนกับเล่น
แต่ว่าตอนนี้เข้าเรื่องลุงแขก คงอินเทรนด์กว่ามั้งเนอะ
"คนนั้น" ที่ทั่นนิ้วฯ กล่าวถึง ใช่ลุงคนเดียวกันป่ะคะ

ลุงแกมาป่วนแล้วนะ ระวังบ้านแตกนะคะคุณน้องเอ๋ เรทติ้งอาจกระจายไปฝากไว้กับลุงแกได้

ส่วนเรื่อง เรียนกับเล่น ก็ชอบทั้ง 2 อย่างนะ
ทำมันให้พอดีๆ ในสัดส่วนที่พอเหมาะ
ชีวิตเราก็คงจะพอดีและสมดุลได้มังคะ

โดย: pattararanee IP: 125.25.94.99 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:11:34:24 น.

วันนี้ใครบางคนฮ็อตน่าดู
อยากให้มีคนมาเห็น...อย่างที่เอ๋บอกนั่นแหละ

คำถามสองคำถามเนี่ย อยากบอกว่า...

คำถามแรกน่าจะเหมาะกับวัยเรา จะดีมากถ้าทำในสิ่งที่ดีด้วยความชอบ หรือทำสิ่งที่ชอบให้ได้ดี ทุกวันนี้รู้สึกดี ที่ทำสิ่งที่ดีด้วยความชอบ และคิดว่าคงทำได้ตลอดไป

คำถามที่สองเหมาะมากสำหรับน้องๆวัยเรียน (ทุกระดับ) เพื่อกระตุ้นให้เจ๋งทั้งสองด้าน เพื่อเป็นคนที่เต็มคน รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้บ้ามากมายทั้งสองอย่างนั่นแหละ เรียกว่าแบบกลางๆซะมากกว่า ชีวิตไม่ค่อยสุดโต่งน่ะ

โดย: jummdcu IP: 125.24.149.25 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:11:43:44 น.

จะดีมากถ้าทำในสิ่งที่ดีด้วยความชอบ หรือทำสิ่งที่ชอบให้ได้ดี ทุกวันนี้รู้สึกดี ที่ทำสิ่งที่ดีด้วยความชอบ และคิดว่าคงทำได้ตลอดไป

แก้คำ :
จะดีมากถ้าทำใน..สิ่งที่ทำได้ดี...ด้วยความชอบ หรือทำสิ่งที่ชอบให้ได้ดี ทุกวันนี้รู้สึกดี ที่ทำ...สิ่งที่ทำได้ดี...ด้วยความชอบ และคิดว่าคงทำได้ตลอดไป

โดย: jummdcu IP: 125.24.149.25 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:13:32:59 น.

พี่พิศาล(พี่แขก) หุหุ เชื่อแล้วค่ะว่าแมนจริง
โหดกันน่าดูเลยนะค่ะ
ตอนนี้กระโหลกพี่เอ๋เป็นไงบ้าง

โดย: therainyseason IP: 58.8.180.206 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:14:22:10 น.

(นอกเรื่องหน่อยน๊า)...พี่นิ้วกลมชอบกินป็อกกี้
รส
อะไร
คะ

โดย: กีต้าร์ IP: 125.24.201.206 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:14:46:57 น.

ฤดูฝน อย่าเชื่ออะไรง่ายๆ
พี่ว่าเรามารู้จักกันมากกว่านี้ดีกว่านะ
ตัวจริงพี่เป็นคนอ่อนโยนนะ
โหดบ้างแค่บางเวลา หุ หุ

บ้าเรียน กับ บ้ากิจกรรม ใครเจ๋งกว่า?
คุยเรื่องนี้ดีกว่านะ นะ คุณลุงขอร้อง!!!

โดย: แขก IP: 58.181.146.2 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:15:04:59 น.

โดย: แขก IP: 58.181.146.2 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:15:05:11 น.

พี่หญิงแขก...555

โอเคค่ะ
พูดกันเรื่องหัวข้อคำถามวันนี้ต่อก่อนก็ได้ 555
อันนี้คงใช้ตัดสินไม่ได้หรอกค่ะว่าใครจะทำงานดีกว่ากันเพราะการบ้ากิจกรรมไม่ใช่หมายถึงการทำงานในชีวิตจริงจะประสบความสำเร็จด้วย
ส่วนผลการเรียนเนี่ยอาจช่วยบอกได้นิดหน่อยว่าอย่างน้อยก็เป็นคนมีความรับผิดชอบและความตั้งใจค่ะ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าภาคปฏิบัติจะทำได้ดีด้วย
ถ้ามีถูกทุกข้อก็คงดีมั่งค่ะ เห็นได้จากใบสมัครงานทั่วไปนอกจากจะให้แนบผลการเรียนก็ยังให้กรอกความสามารถพิเศษ ผลงานหรือกิจกรรมได้ทำมา น้ำหนักในสองอย่างนี้ก็คงขึ้นอยู่กับลักษณะงานที่จะต้องทำด้วยค่ะ
หากเป็นงานที่ผิดพลาดไม่ได้เลยเนี่ยคุณสมบัติแรกคงได้เปรียบค่ะ แต่หากเป็นงานที่ต้องอาศัยประสบการณ์การทำงานเป็นทีมคุณสมบัติที่สองอาจมาแรงกว่า

เอ...ว่าแต่พี่แขกก็น่าจะเป็นพิศาลได้นะคะ (ตบแล้วกัดอ่ะ)
อิอิ
ล้อเล่นนะคะคุณลุง

โดย: yayaa IP: 203.188.39.124 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:15:26:39 น.

การรู้จักคนที่เราไม่เคยรู้จักมาก่อนตอนแรกอาจต้องมีการอ้างอิงมากมาย
แต่เมื่อรับเข้าทำงานแล้วเราคงไม่ดูทั้งประวัติการศึกษาและประวัติการทำกิจกรรมแล้วล่ะคะ
มาดูกันที่ความสามารถและผลงานดีกว่านะคะ

โดย: yayaa IP: 203.188.39.124 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:15:39:24 น.

เป็นอหนึ่งคนที่ทำกิจกรรม และเรียนได้

มันไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยากจนเกินไป

โดย: *modx IP: 124.120.49.25 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:16:03:28 น.

โอ๊ย ทำไมทุกคนว่างกันจังอ่ะ ยุ่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ง่ะ

โดย: ชายกลาง IP: 203.151.216.20 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:16:48:01 น.

อุ๊ย !พี่แขกสวย ไม่น่าเลย แต่จะว่าไปแล้วพี่แขกก็หน้าหวานเหมือนกันแหะ
อิอิอิ

โดย: ชายกลาง(อีกแล้ว) IP: 203.151.216.20 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:17:03:18 น.

อืม...เพิ่มชื่อญาญ่ากับชายกลางเข้าไปใน Death Note อีกสองคน
ว่าแต่จะเริ่มที่ใครก่อนดีเนี่ย หุ หุ

บ้าเรียนพร้อมกับบ้ากิจกรรม ไม่มีโอกาสได้กลับไปบ้าแล้ว
แต่ตอนนี้มีโอกาสบ้างาน แล้วก็บ้ากิจกรรมได้ด้วย
กิจกรรมที่มีคนกำลังทำให้บ้าอยู่ตอนเนี่ย นี่ล่ะ เจ๋งโคตร!

โดย: แขก IP: 58.181.146.2 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:17:50:10 น.

ว่าแต่ไม่มีชื่อเราในลิสต์ใช่ป่ะ ลุงแขก อิอิอิ

เพราะว่าโดน ลุงตบแล้วกัด ตายมาหลายปีแล้ว

*ณ เมืองปาย

**เนี่ย เราก็บ้ากิจกรรมนี้ มาหลายเดือนแล้ว

โดย: pattararanee IP: 125.25.94.99 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:18:05:55 น.

หวังว่าพี่แขกคงไม่เพิ่มเราเข้าไปอยู่ในลิสต์นะจ๊ะ
อุตส่าห์โทรไปให้กำลังใจแล้วน้า...
เราคงชินกับการถูกพี่แขกกัดแล้วล่ะ
เอ๊ะ!! หรือว่าเราเริ่มญาติดีต่อกันจนเลิกกัดกันไปแล้ว

โดย: jummdcu IP: 125.24.147.175 วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:10:27:30 น.

อ้อ !! พี่แขก...
ไปลงนามเยี่ยมบ้านหน่อยซิ
คงมีใครหลายคนอยากรู้จัก (มั้ง ?)

โดย: jummdcu IP: 125.24.147.175 วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:11:07:32 น.

อย่าไปล้อพี่แขกเค้าจิ 55+

มดก็เป็นคนนึงที่สับสนกับความเป็นผู้ชายของพี่แขก

อย่าถือสาเลยเน้อ ก็ตัวหนังสือพี่แขกออกจะอ่อนโยน+อ่อนหวานซ้า

โดย: Modz(มด) IP: 58.137.48.4 วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:11:15:44 น.

5555555555555555+

สิแค่สงสัยจริงๆนะว่าพี่แขกเป็นผู้ชายเหรอ

กลายเป็นว่าสิเป็นคนนำเทรนสงสัยพี่แขกซะงั้น

โดย: สิ IP: 125.26.39.51 วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:12:12:29 น.

เห็นน้องๆมีฟามสุขกับพี่ พี่ก็ดีใจ

อย่าสับสนอีกต่อไปเลยครับ
เพราะพี่เป็นคนชัดเจนมากๆ
แต่คุยออนแอร์ไม่ค่อยเหมาะ
ไว้คุยกันหลังไมค์ดีกว่านะขอรับ(+กระผม)

ท่านนิ้ว ไม่มีคำถามอื่นอีกหรือครับท่าน
เช่น ตบแล้วกัด หรือ กัดแล้วตบ ใครเจ๋งกว่า?
พี่พิศาลฝากมาถามครับ

โดย: แขก IP: 58.181.146.2 วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:18:09:16 น.

ตบแล้วกัด กัดแล้วตบ -- --"""

อ่านแล้วงงๆค่ะพี่แขก

โดย: สิ IP: 58.8.86.139 วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:20:27:25 น.

กำลังจะเรียนจบด้วย"เกรดนิยม"
พยายามถีบตัวให้ได้เกียรติ+++

พยายาม
พยายาม

อีก 1 ปีเท่านั้นT^T

โดย: iiws IP: 58.9.122.222 วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:8:38:35 น.

หนูชอบทำกิจกรรมมากกว่าเรียนนะ พูดจริงๆ

โดย: หนูหนู IP: 58.10.158.94 วันที่: 29 เมษายน 2550 เวลา:13:23:17 น.

ในชีวิตตั้งแต่เรียนจบมาหลายปี ยันทำงาน ผมเห็นคนบ้ากิจกรรมเข้าเส้นอยู่หลายคน ทุกคนมีอย่างนึงที่เหมือนกันหมด "อีโก้สูง" เป็นเจ้าคนนายคนไม่ได้ แล้วก็จะพูดเหมือนๆ กันหมดคือ กูเลียไม่เป็น เลยไม่โต 555+ ทั้งๆ ที่ไม่เกี่ยวเลย อยู่ที่คอนเนคชั่น การยอมรับ และการรับฟังคนอื่นล้วนๆ
ป.ล. เฉพาะคนที่ผมรู้จักนะ คนอื่นผมไม่รู้ และคอมเม้นท์ผมอาจมีอคติอย่างมาก

โดย: สักคนบนโลกใบนี้ IP: 171.7.88.140 วันที่: 7 ตุลาคม 2557 เวลา:1:01:35 น.