ฝัน (สี่) เรามีฝัน คนที่เรารักก็มีฝัน และ-เราก็มีสิทธิ์ที่จะเป็นหนึ่งในฝันของคนที่เรารัก คนที่เรารัก และคนที่รักเรา มักมีความรักและคาดหวังในตัวเราเป็นปกติ คาดหวังให้เป็นอย่างนี้อย่างนั้น คาดหวังให้ได้ดิบได้ดี ได้ดิบได้ดีในแบบที่พวกเขาคิดฝัน ซึ่งอาจเป็นคนละสิ่งกับที่เราฝัน คราวนี้จะทำยังไง? ในเมื่อเราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลก ตัวเราผูกอยู่กับหลายคน ในหลายสถานะ เมื่อเราขยับตัว ย่อมส่งผลกระทบต่อคนเหล่านั้นโดยไม่ตั้งใจ กระทบแรงบ้าง เบาบ้าง แต่ย่อมส่งผลกระทบ กระทบดีบ้าง กระทบแย่บ้าง แต่ย่อมส่งผลกระทบ สายสัมพันธ์คล้ายเส้นด้ายที่ผูกโยงเราไว้ด้วยกัน เมื่อมีรักก็มักมีสายสัมพันธ์เกิดขึ้นตามมา สายใยที่มองไม่เห็น จึงตัดไม่ได้ อย่าว่าแต่ตัดขาด แค่คิดจะตัดก็ไม่รู้จะจับต้นชนปลายตรงไหน ในเมื่อเราเป็นฝันของพวกเขา เราจะทำอย่างไร? อยากให้ฝันของเขาเป็นจริง ก็อยาก อยากให้ฝันของเราเป็นจริง ก็อยาก หากมันไม่ใช่สิ่งเดียวกัน ย่อมนำมาซึ่งทางสองแพร่ง ขณะยืนอยู่ ณ แยกนั้น เราจะตัดสินใจเดินไปสู่ทางใด? ทางแรก-ไปในทางที่คนที่เรารักวาดฝัน ทางสอง-ไปในทางที่เราวาดฝัน ทางแรก เดินไปให้สุดทาง ก้าวทุกย่างด้วยความตั้งใจ ทำทุกก้าวให้ดีที่สุด เพื่อให้คนที่เรารักและรักเราเค้าได้ปลื้ม แววตาในยามที่เค้ามองเราอย่างปลาบปลื้มนั้นน่ายินดี เหมือนเราได้เห็นแววตาของคนที่ได้เห็นความฝันที่เป็นจริง (โดยไม่ต้องออกรายการของคุณไตรภพ) แต่ในยามที่ส่องกระจก เราอาจพบแววตาแห่งความเสียดาย และคับข้องใจว่าถ้าเราเลือกเดินไปอีกทางจะเป็นเช่นไร? คนเรามีความสุขได้หลายวิธี สุขจากการที่ได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข ก็เป็นความสุขแบบหนึ่งใช่ไหม? หรือจะเลือกทางที่สอง? เดินไปตามความชอบและความฝันของตัวเอง อาจมีบ้างที่คนที่เรารักไม่เข้าใจ ไม่เห็นด้วย ไม่สนับสนุน แต่ก็ยืนยันที่จะเดินดุ่มไป ในทางที่พวกเขาบอกว่าอันตราย ยิ่งเลือกทางนี้ยิ่งเหนื่อย ยิ่งต้องฝ่าฟัน เพราะนอกจากฝ่า+ฟันกับอุปสรรคที่เรียงรายอยู่ตลอดเส้นทางแล้ว ยังต้องฝ่าฟันกับขวากหนามของคำเตือน คำสบประมาท คำดุว่า และความห่วงใยจากคนที่เรารักทั้งหลายด้วย รัก คือ อิสระ ใครหลายคนพูดไว้ หากความรักคืออิสระ การปล่อยให้คนที่เรารักได้ทำในสิ่งที่เขาคิดฝันและอยากลงมือ ย่อมคือความรักประเภทหนึ่ง ห่วงใยได้ แต่มิใช่กักขัง ยิ่งวันยิ่งเชื่อว่า คนเราต้องเรียนรู้ดีร้ายด้วยตนเอง ไม่มีใครสรุปบทเรียนชีวิตให้ใครได้ เพราะเราต่างมีศักยภาพที่แตกต่างกัน เธอทำไม่สำเร็จ ฉันอาจทำสำเร็จก็ได้ เธอทำสำเร็จ ฉันอาจทำไม่สำเร็จก็ได้ ประสบการณ์ของเธอจึงไม่ควรถูกหยิบขึ้นมาตัดสินชีวิตฉัน วิชาชีพนั้นดี วิชาชีพนี้ไม่ดี คำเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งจริงแท้เสมอไป ขึ้นอยู่กับว่า ‘ใคร’ ไปทำ ‘อะไร’ มากกว่า คนเราถนัดไม่เหมือนกัน มีความสามารถไม่เหมือนกัน รักอาชีพไม่เหมือนกัน และมีพลังกับการทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งไม่เท่ากัน คนหนึ่งอาจยอมทำงานอย่างหนึ่งถึงดึกดื่น ขณะที่ทำงานอีกอย่างหนึ่งถึงห้าโมงเย็นก็เหนื่อยหน่าย เรามักทุ่มเทพลังให้กับสิ่งที่เรารักเสมอ แล้วคนที่เรารักล่ะ? หากใครสักคนเลือกทางที่สอง-ก้าวไปตามทางที่ฝัน และลงมือทุ่มพลังกายพลังใจทั้งหมดที่มีใส่เป้แล้วออกเดิน ใช้เหลี่ยมคมแห่งความรักในทางเส้นนั้นฝ่าและฟันหนามแหลม ระหว่างทาง กรุยทางที่เคยเดินยากให้ราบเรียบลงได้ ใครคนนั้นอาจได้พิสูจน์อะไรบางอย่าง พิสูจน์กับตัวเอง และพิสูจน์กับคนที่เขารัก พิสูจน์ว่าทางเส้นนั้นสวยงามไม่แพ้ทางเส้นที่ไม่ได้เลือก ทางสองเส้นต่างสวยงาม อยู่ที่ใครชอบแบบไหน แต่ในเมื่อเราจำเป็นต้องเดินบนเส้นทางนั้นอย่างโดดเดี่ยว โดยมีคนที่เรารักทำได้แค่เพียงคอยเอาใจช่วยอยู่ห่างๆ เราก็น่าจะเลือกทางที่เราเห็นว่าสวย มิใช่ทางที่เขาเห็นว่าสวย ใช่หรือไม่? แต่หากใครมิได้เลือกทางที่ว่า อย่าได้เสียใจไป ใครคนนั้นอาจไม่ได้หลงใหลทางที่ไม่ได้เลือกมากเพียงพอ เพียงพอที่จะเสี่ยง เพียงพอที่จะยืนยันในความฝัน เพียงพอที่จะก้าวไป และเขาหรือเธออาจคิดและตอบกับตัวเองเป็นที่เรียบร้อยแล้วก็ได้ว่า “ฉันรักคนที่ฉันรักมากกว่าความฝัน” “ฉันอยากเห็นฝันของพวกเขาเป็นจริงมากกว่าฝันของฉันเอง” ซึ่งนั่นย่อมเป็นคำตอบที่สวยงามสำหรับเขาหรือเธอ แน่นอน-ใครสามารถเดินบนสองทางได้ย่อมน่าอิจฉายิ่ง เราต่างมีฝัน คนที่เรารักก็มีฝัน เราต่างรักกัน และความรัก คือ อิสระ.   Create Date : 08 เมษายน 2550 17 comments Last Update : 8 เมษายน 2550 23:59:58 น. Counter : 1318 Pageviews. Share Tweet

ใครหลายคนอาจมีความฝัน ซึ่งก็เป็นส่วนใหญ่ อาจมีบางคนที่ยังไม่มีฝันหรือเปล่า ถ้าคนรักกันสองคนแต่มีฝันคนละอย่างกัน ก็จงปล่อยความรักให้เป็นอิสระ ถึงแม้คนสองจะไปตามความฝันของตัวเอง แต่ความรักก็ยังอยู่กับเรา หรือเขาทั้งสองเสมอ   โดย: hero IP: 58.10.147.248 9 เมษายน 2550 19:46:46 น.

ถ้ามีคนถามว่ามีลูกจะให้มีอาชีพเดียวกันหรือเปล่า สำหรับตัวเองก็คงบอกว่า เป็นอะไรก็ได้ ขอให้ทำด้วยใจรักละกัน สิ่งใดๆก็ตาม ถ้าเราทำด้วยใจรัก เราจะเต็มที่กับมันเสมอ แต่ถ้าเป็นสิ่งที่คนอื่นรักแล้วหยิบยื่นให้ โดยที่เราไม่มีใจรักเลย คงจะลำบาก อาจจะทั้งกายและใจ ใครที่เจอทางแยกและกำลังเลือกเส้นทางให้กับตัวเองอยู่ เป็นกำลังใจให้นะ เพราะตัวเองก็ผ่านการเลือกเดินบนทางแยกมาแล้ว ได้บทสรุปกับตัวเองว่า เส้นทางที่เราเลือกด้วยใจรักนั้น แม้จะไม่ราบเรียบบ้างในบางที แต่เราก็จะผ่านมันไปได้ในที่สุด   โดย: jummdcu IP: 125.25.3.13 11 เมษายน 2550 21:03:16 น.

ฝันฉันยังฝัน รักฉันยังรัก อยู่ฉันยังอยู่(คนเดียว)   โดย: ช่อแก้ว(away_G) IP: 58.147.74.243 22 เมษายน 2550 13:11:31 น.

วันนี้ก็เงียบเหงาจัง พี่เอ๋แก้วกลับมาแล้วนะ ทุกๆปิดเทอม รายงานตัวคับ   โดย: ช่อแก้ว (คนกันเอง มาช้า แต่มาตั้งนานแล้ว ) IP: 124.157.210.170 24 เมษายน 2550 14:13:53 น.

ตอนนี้กำลังเดินตาม "รัก" ที่ปูทางของพ่อเเม่อยู่ ยังไม่ได้เลี้ยวหรือว่าเปลี่ยนเส้นทางไปไหน ว่าจะไปให้ถึงจุดหมาย.... เเล้วค่อยเก็บกระเป๋าออกเดินทางตามหา "ฝัน" ในใจตัวเองต่อ.. "ฝัน" รอก่อนนะ อีกไม่นานหรอก เชื่อว่า "ฝัน" ยังรอเราได้ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ เชื่อว่า "ฝัน" คงรอเราออกไปค้นหาอยู่   โดย: iiws IP: 58.9.123.48 28 เมษายน 2550 0:55:17 น.

ความฝัน กับ ความจริง หลายครั้ง..... มักสวนทางกันเสมอ ฉันเชื่อว่า.... ความท้าทายของชีวิตคือ เราจะนำความฝันและความจริง มา"ปะทะสังสรรค์" กันอย่างไร หลายครั้ง..... "เจ็บปวด" หลายครั้ง.... "สุขสม" ท้ายสุดแล้ว คนที่ชนะคือ "ตัวเราเอง" ว่าเราเลือกที่อยู่ระหว่าง "ความจริง" หรือ "ความฝัน" ....... ปล.ดูเหมือนว่าอารมณ์ที่คุณนิ้วกลมเขียนเรื่องนี้อยู่นั้น จะมีความ "ขัดแย้ง" ทางความคิดอยู่หรือเปล่า แล้วตอนนี้ตกลงใครชนะ ใครแพ้ แต่ทางที่ดีที่สุด ขอให้WIN WIN ทั้งสองฝ่าย หากหาทางออกไม่เจอ ลองกลับไปอ่านเจ้าชายน้อย(ดอกไม้ดอกนั้นที่แตกต่างดอกไม้อื่นๆ)   โดย: ตัวดี IP: 58.137.21.2 11 พฤษภาคม 2550 8:42:03 น.

ว้าว ชอบๆ ความฝันและความจริง "ปะทะสังสรรค์" ดูน่าสนุกดี ^O^   โดย: pattararanee IP: 125.25.84.193 15 พฤษภาคม 2550 12:17:57 น.

ส า ย สั ม พั น ธ์ ค ล้ า ย เ ส้ น ด้ า ย ที่ ผู ก โ ย ง เ ร า ไ ว้ ด้ ว ย กั น เ มื่ อ มี รั ก ก็ มั ก มี ส า ย สั ม พั น ธ์ เ กิ ด ขึ้ น ต า ม ม า ส า ย ใ ย ที่ ม อ ง ไ ม่ เ ห็ น จึ ง ตั ด ไ ม่ ไ ด้ อ ย่ า ว่ า แ ต่ ตั ด ข า ด แ ค่ คิ ด จ ะ ตั ด ก็ ไ ม่ รู้ จ ะ จั บ ต้ น ช น ป ล า ย ต ร ง ไ ห น ..... ชอบประโยคนี้จัง..เป็นคำที่ไพเราะจัง...   โดย: i f o n.. IP: 58.64.54.207 20 พฤษภาคม 2550 0:26:44 น.

จากที่ไม่ได้เข้าบล็อกของพี่เอ๋มานานหลายวัน จนเป็นสัปดาห์ เลยใช้เวลาช่วงเช้าๆแบบนี้ นั่งไล่อ่านไปทีละเรื่อง ก็มาสะดุดเอาตรงเรื่องนี้ เพราะมันคงโดนกับตัวเอง เจอสถานการณ์ที่เป็นทางสองแพ่งมาสดๆ ร้อนๆ เล่นเอาหมดแรงกายแรงใจไปพักใหญ่ แต่ยังไงเท้ามันก็ยังต้องก้าวไปข้างหน้า เพราะทุกๆอย่างเคลื่อนที่และแปรเปลี่ยนไปทุกนาที แต่อ่านบล็อกเรื่องนี้แล้วค่อยได้แรงใจหน่อย ขอบคุณนะค่ะ   โดย: therainyseason IP: 58.8.186.55 4 มิถุนายน 2550 9:00:40 น.

แวะเข้ามาบ้างเป็นครั้งคราวน่ะค่ะ แต่ได้แรงใจทุกครั้งที่เข้ามาอ่านบล็อกพี่เอ๋ ขอบคุณสำหรับตัวหนังสือน่ารักๆ กระตุ้นต่อมความคิดและ ความฝัน ขอบคุณค่ะ ฝันดีเพราะมีฝัน เนอะพี่เอ๋เนอะ   โดย: hotaru_mo IP: 203.131.220.25 12 มิถุนายน 2550 13:42:45 น.

ความฝัน คิดได้หลายอย่าง ที่อยากจะเป็น นึก รู้สึก แต่ทุกอย่างที่คิดและฝัน ถ้าไม่ลงมือ ก็เหมือนกับไม่ได้ฝันเลย   โดย: b IP: 58.10.90.42 13 มิถุนายน 2550 13:09:56 น.

อยากจะรู้จักทุกคนบ้างจัง ต้องทำงัย   โดย: b IP: 58.10.90.157 13 มิถุนายน 2550 13:13:06 น.

ลองเข้าเว็บที่แฟนคลับทำให้ดูนะคะ ตามลิงค์ หน้าแรกอะค่ะ   โดย: hotaru_mo IP: 203.131.220.25 29 มิถุนายน 2550 13:29:17 น.

คนรักของฉัน... ฉันเพียงอยากให้เธอรักฉัน ที่ตัวฉัน ... ที่ "ฝัน" ของฉัน ไม่ใช่... ที่การกระทำของฉัน ฉันปรารถนาให้... ...ฉันรักฝันของเธอ ...เธอรักฝันของฉัน... ( ฉันคิดว่าโลกคงจะสวยงาม ไม่น้อย.... )   โดย: sep1059 IP: 202.69.139.194 29 พฤศจิกายน 2551 18:07:16 น.

ขอความรัก อยู่คู่ทุกคน   โดย: สำรับกับข้าวของคุณยาย IP: 125.25.41.8 1 พฤษภาคม 2552 1:22:41 น.

ชอบจัง.... ความรักคืออิสระ...   โดย: ตรรกตะวัน IP: 192.168.200.101, 61.19.33.52 9 กุมภาพันธ์ 2553 13:54:59 น.

ห่วงใยได้ แต่มิใช่กักขัง ขอบคุณคับ สำหรับประโยคนี้ ผมเสียใจมาก ที่ปล่อยให้ความโง่ทำให้เราต้องเลิกลา ดีแต่คิดว่า จะเลือกในสิ่งที่ดี อยากให้เค้าพบสิ่งดีๆ โดยไม่ได้คิดเลยว่า สิ่งที่ดีของเรา มันดีสำหรับเค้ารึป่าว ไม่ได้ปล่อยโอกาศให้ใค้ได้เลือกสิ่งที่ดีจิงๆสำหรับเค้าเลย ขอบคุณอีกครั้งคับ ที่ทำให้คนๆนี้ หลุดจากโลกในมุมเดิมๆ   โดย: ชาเย็น IP: 192.168.1.122, 58.8.121.92 2 กันยายน 2553 3:10:44 น.