เป็นการร่ายรำเพื่อบูชาสิ่งศักสิทธิ์หรือเพื่อขอขมา นายประดิษฐ์ แก้วจิญ
ครูใหญ่โรงเรียนบ้านเจียด อ.เขมราฐจ.อุบลราชธานีได้นำมาแสดงครั้งแรก
ที่ทุ่งศรีเมือง ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากต่อมา ครูศิริเพ็ญ อัตตะไพบูลย์
หัวหน้าภาควิชานาฏศิลป์ สถาบันราชภัฏอุบลราชธานีเห็นควรจะส่ง
เสริมจึงได้นำเอาไปดัดแปลงให้เหมาะสมกับกาลสมัยและเป็นที่นิยมแสดงกันอยู่ทุกวันนี้
เครื่องดนตรีที่ใช้ประกอบการแสดงเดิมมีไม่กี่ชิ้น คือ แคน พิณ ซอ ไม้กรับต่อมา
วิทยาลัยนาฏศิลปร้อยเอ็ดได้นำเอาเครื่องดนตรีคือ โปงลาง มาเพิ่มขึ้นอีก เพื่อความ
ไพเราะสนุกสนานยิ่งขึ้นการแสดงชุดนี้จะเป็นท่วงทำนองเพลงล้วนๆหรือมีคำร้อง
ก็ได้แต่ถ้ามีคำร้องมักจะใส่สร้อยให้เป็นจังหวะด้วยคำว่า"เยือกเยือก"ซึ่งแปลว่า
เป็นระเบียบพร้อมเพรียงอยู่ด้วย
เครื่องแต่งตัวสวยดี มีทัดดอกไม้ด้วย
น้องๆ คนรำก็น่ารักดี เสียดายรูปเล็กไปหน่อย (แล้วก็น้อยไปหน่อยด้วย อยาก เห็นตอนรำ )