ผม..คือ..หมาของนายครับ

ผมคือหมาของนายครับ
ผมมีอะไรอยากกระซิบให้นายฟังสักหน่อย
คือผมรู้ครับว่านายเป็นมนุษย์ที่มีชิวิตยุ่งเหยิง
ต้องทำงาน ต้องเลี้ยงดูลูกหลาน
ชีวิตของมนุษย์เต็มไปด้วยการวิ่งจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่ง
บ่อยครั้งที่พวกเขาวิ่งเร็วเกินไป
บ่อยครั้งที่วิ่งเร็วเกินไปจนไม่ตระหนักว่าอะไรคือสาระสำคัญของชีวิต

นายมองลงมาที่ผมสิครับ
ระหว่างที่นายนั่งอยู่กับเครื่องคอมพิวเตอร์
นายเห็นตาสีน้ำตาลของผมที่กำลังจ้องนายอยู่ไหม?
นายเห็นไหมว่าตาของผมเริ่มฝ้าฟางแล้ว
มันเกิดจากอายุที่มากขึ้นครับ
ขนสีเทาเริ่มปกคลุมรอบปากและจมูกของผม

นั่น นายยิ้มให้ผมแล้ว
ผมเห็นสายตาแห่งความรักที่นายมองผม
นายเห็นอะไรในตาของผมบ้างไหมครับ?
นายเห็นความในใจของผมไหม?
นายเห็นหัวใจที่รักนาย รักมากว่าที่ใครในโลกนี้จะรักได้ไหม?
หัวใจที่พร้อมจะมองข้ามความผิดเล็กน้อยทุกอย่างที่นายกระทำ

ผมขอเพียงอย่างเดียว
ขอให้นายใช้เวลาสักเล็กน้อยมาอยู่กับผม

ผมรู้ว่าหลายครั้งที่นายโศกเศร้าเมื่อได้อ่านเรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อนๆ ผมที่จากไป
นายครับ บางครั้งพวกเราก็ตายเร็วเกินไป กระทันหันจนนายรับการจากไปไม่ได้

บางทีพวกเราก็ค่อยๆ แก่ลงตรงหน้านาย
กว่านายจะรู้สึกตัว เวลาของพวกเราก็มาถึงเสียแล้ว
แต่เมื่อพวกเรามองนายผ่านสายตาฝ้าฟางที่ปกคลุมด้วยน้ำตา
พวกเรารู้ว่ามีความรักอยู่ที่นั่นเสมอ
แม้ว่าเราจะต้องเข้าสู่นิทราอันยาวนาน เดินทางไปสู่ที่แสนไกล

ผมอาจจะไม่ได้อยู่ที่นี่ในวันพรุ่งนี้
ผมอาจจะไม่ได้อยู่ที่นี่ในอาทิตย์หน้า
วันนั้นนายคงจะเช็ดน้ำตา เช่นมนุษย์ทั่วไปกระทำเมื่อทุกข์ทรมานจากความเสียใจ
นายอาจจะโกรธตัวเองที่ไม่สามารถให้เวลากับผมเพิ่มได้อีกสักวัน
เพราะว่าผมรักนาย..วิญญานผมจึงรับรู้ถึงความเศร้าของนายและทุกข์มรมานไปกับมันเช่นกัน

แต่ตอนนี้เรายังอยู่ด้วยกัน
นายมานั่งข้างๆ ผมบนพื้นนี่เถอะครับ
แล้วมองลึกลงไปในตาของผม
นายเห็นอะไรครับ?

ถ้านายตั้งใจมองให้ลึกพอ…
นายกับผมจะได้คุยกัน
คุยกันด้วยหัวใจ
ไม่ใช่ในฐานะผู้เหนือกว่า ไม่ใช่ในฐานะผู้ฝึกสอน หรือไม่ใช่ในฐานะพ่อแม่
แต่ในฐานะวิญญานที่เปี่ยมด้วยชีวิต
มองตากันและกันและสื่อสารกัน
บางทีผมจะเล่าเรื่องคสวามสนุกในการวิ่งไล่ลูกเทนนิสให้นายฟัง
บางทีผมอาจจะเล่าเรื่องลึกลับเกี่ยวกับตัวผม
แต่บางทีก็อาจจะเป็นเรื่องชิวิตธรรมดาทั่วไปก็ได้

นายตัดสินใจที่จะให้ผมอยู่เคียงข้าง
ก็เพราะว่านายต้องการแบ่งปันความรู้สึกกับใครสักคนที่แตกต่างจากนายไม่ใช่หรือ
ผมอยู่นี่แล้วครับ
ผมเป็นหมาตัวหนึ่ง
แต่ผมมีชีวิต มีอารมณ์ มีความรู้สึก
และผมสามารถสนองความต้องการของนายได้
ผมไม่ได้มองนายเป็น “หมาที่ยืนสองขา” หรอกครับ
ผมรู้ว่านายเป็นมนุษย์ แต่ผมก็ยังรักนายอยู่ดี

มานั่งกับผมบนพื้นนี่เถอะครับ
มาสู่โลกของผม
ปล่อยให้เวลาในชีวิตของนายช้าลงสัก 15 นาที
มองลึกลงไปในตาผม กระซิบข้างหูผม
พูดกับผมด้วยหัวใจของนาย ด้วยความสุข
เพื่อผมจะได้รับรู้ตัวตนที่แท้จริงของนายบ้าง…

บางทีพรุ่งนี้เราอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันอีก
แต่วันนี้เรายังมีกันและกัน
ชีวิตนี้มันสั้นนัก….
มานั่งข้างผมเดี๋ยวนี้นะครับนาย และแบ่งปันเวลาที่มีค่านี้ร่วมกัน


รักนาย ในนามของหมาทุกพันธ์
หมาของนายครับ


ผู้แสดงความคิดเห็น Donut Krab วันที่ลงประกาศ 06-05-2008 07:52:03 IP : 58.9.57.85

Create Date : 06 พฤษภาคม 2551		5 comments
Last Update : 6 พฤษภาคม 2551 16:23:21 น.
Counter : 3483 Pageviews.
Share Tweet