เดินผ่านเห็นโปสเตอร์หนังเรื่อง i am legend อ่ะโห เฮียวิลนี่อย่างเท่เลย คุณแฟนหันมาถามทันทีว่า ดูใช่มั้ย ประมาณว่ารู้ใจเมียว่าหลงใหลได้ปลื้มเฮียผิวดำสุดเท่ห์คนนี้ หลังจากเห็นแค่โปสเตอร์ก็ตัดสินใจทันทีว่าเรื่องนี้แหละ เป็นเรื่องต่อไปที่จะมาดู แต่พอเข้าไปในโรงได้ดูหนังตัวอย่าง เราก็ต้องตัดสินใจใหม่อีกที ว่ากรูไม่ดูดีกว่า นี่มันหนังซอมบี้หนิ ไม่ชอบอ่ะ ไม่ชอบ กลัวววววว ยิ่งเป็นคนขวัญอ่อนอยู่ด้วย งานนี้เฮียวิลไม่สามารถฉุดรั้งเราไว้ได้เลย รีบหันไปบอกคุณแฟนทันทีว่า "ไม่ดูแล้วนะ กลัวอ่ะ"

แต่หลังจากหนังเริ่มเข้าฉายก็เริ่มมีกระแสในห้องเฉลิมไทยเกิดขึ้น กระทู้เรื่องนี้ผุดเป็นดอกเห็ดเลยทีเดียว แถมบวกกับได้อ่านบทสัมภษณ์ของ ผกก เรื่องนี้ ว่าตั้งใจทำหนังให้นำเสนอวิถีชีวิตของผู้ชายคนนึงที่มีชีวิตรอดอยู่คนเดียว ว่าใช้ชีวิตอย่างไรในแต่ละวัน ไม่ได้เน้นที่บทสนทนาของตัวละคร นอกจากนี้ยังได้ไปอ่านรีวิวของคุณผมอยู่ข้างหลังคุณมาอีก ทำให้ได้รู้ว่า หนังเรื่องนี้มันแตกต่างจากหนังซอมบี้ ผีดิบทั่วไป แหวกแนวจากหนังแนวนั้นที่เน้นให้ตัวเอกควงปืนมาดเท่ห์ไล่กระหน่ำฆ่าอย่างบ้าเลือด ก็เลยตัดสินใจใหม่อีกที คิดว่าความน่ากลัวสยดสยองคงน้อยกว่าหนังซอมบี้ทั่วๆไป คิดได้ดังนั้นก็เลยยอมเสียตังให้เฮียวิลอีกซักเรื่อง

I AM LEGEND หนังที่นำเสนอเรื่องราวของผู้ชายคนนึงที่รอดพ้นจากการติดเชื้อของโรคที่ทำให้มนุษย์เกิดการกลายพันธุ์ คนที่ติดโรคนี้จะไม่ได้เสียชีวิตลงทันที แต่จะกลายเป็นเหมือนสัตว์ร้ายที่กลัวแสงสว่าง กินเลือดเนื้อเป็นอาหาร สัญชาติญาณของความเป็นคนหมดไป หากแต่ชายผู้นี้กลายเป็นคนที่ภูมิต้านทานเชื้อโรคนี้อยู่ในกระแสเลือด ทำให้เค้ากลายเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว

หนังเปิดเรื่องมาฉายให้เห็นที่มาที่ไปของโรคนี้ว่าเกิดขึ้นมาได้อย่างไร ตัดสลับกับเหตุการณ์ปัจจุบันที่นิวยอร์กกลายเป็นเมืองรกร้างและมีเฮียวิลของเรากะน้องหมาน้อยเป็นผู้รอดชีวิต หนังเรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงความว้าเหว่ ความเหงา และความหวาดกลัว โดยส่วนตัวแล้วรู้สึกได้เลยว่า ความเหงา มันเป็นเครื่องทรมานคนได้อย่างแสนสาหัสเลยทีเดียว โดยเฉพาะที่มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ต้องมีการติดต่อสื่อสาร พูดคุยกัน การที่ต้องมีชีวิตอยู่คนเดียวบนโลกใบนี้มันเลยยิ่งดูเป็นเรื่องน่าทรมานและหดหู่จิตใจยิ่งนัก

ต้องบอกเลยว่าหนังเรื่องนี้ เฮียวิลของเราได้โชว์ความสามารถทางการแสดงออกมาอย่างน่าชื่นชม แตกต่างจากเรื่องก่อนๆ ที่เห็นเฮียควงปืนทำมาดเท่ออกไล่ล่าผู้ร้าย หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่ต้องแสดงอารมณ์มากกว่าแอคชั่นด้วยซ้ำ ซึ่งจุดนี้เลยกลายเป็นสร้างความผิดหวังเล็กๆ ให้กับคนที่ชื่นชอบเฮียวิลในมาดนักบู๊ แต่โดยส่วนตัวกลับประทับใจหนังเรื่องนี้พอสมควร มีหลายๆ ฉากที่ทำเอาเกือบเสียน้ำตาเลยทีเดียว มีหลายๆ ฉากที่คนดูในโรงพร้อมใจกันถอนหายใจออกมา และก็มีหลายๆ ฉากที่ทำเอาเราสะดุ้งโหยง เอ่อ ก็ไม่คิดว่ามันจะชวนตกใจขนาดนั้นนี่นา ได่แต่สงสารคนที่นั่งเบาะหลังเราจริงๆ เค้าคงคิดว่าอีนี่เป็นอะไร กระตุกอยู่ได้ ก็บอกแล้วอ่ะ ว่าเป็นคนขวัญอ่อน ถึงแม้ว่าหนังไม่ได้น่ากลัวสยดสยองนัก แต่หนังมันก็ชวนให้ตกใจขวัญผวาอยู่ดี แต่ถ้าถามว่าชอบมั้ย ก็ขอบอกว่าชอบนะ กับการที่มันเป็นหนังแนวนี้แต่มันแหวกเส้นทางแหกกฏหนังประเภทเดียวกันออกมา