น้องโรส ผ่าตัดต้อกระจกแล้ว
ประสบการณ์วันผ่าตัดต้อกระจก
น้องโรส นอนพักผ่อน หลังการผ่าตัด
ทานอาหาร ที่ทางโรงพยาบาลให้มา
หวัดดีเจ้า แหม ไม่ได้เจอกันตั้งนาน คิดถึงจัง ไปนอนโรงพยาบาล ม.อ.ตั้งแต่วันอังคารี่ 16 เพิ่งออกจากโรงพยาบาลเมื่อวันอาทิตย์ที่ 21 นี่เอง เลยได้มีเวลามาทักทายชาวบล็อก เพราะหนูถือโอกาส ไปโรงเรียนวันพุธที่ 24 ซึ่งเป็นวันสอบวันแรกของหนูทีเดียวเลย เลยได้อยู่บ้านต่ออีก 2 วัน
เช้าวันอังคาร ที่ 16 ธันวาคม หนูและพ่อ เดินทางไปโรงพยาบาล ม.อ. เพื่อไปนอนเตรียมตัวผ่าตัดก่อน 1 คืน ก่อนจะเข้าห้องผ่าตัดในวันพุธที่ 17 ตอนแรกหนูได้นอนห้องรวมที่ชั้นหก วอร์ดตา ก็ หลับ ๆ ตื่น ๆ แต่โชคดี ได้ห้องพิเศษตอนห้าโมงกว่า ๆ อยู่ห้อง 982 อาคารเฉลิมพระบารมี ก็สบายดี
แต่หนูกลับนอนไม่ค่อยหลับ ต้องพึ่งยานอนหลับของหมอ เม็ดถึงสองเม็ด ( ไม่ใช่ทุกคืนนะ ไอ้ที่ 2 เม็ดน่ะ ) ห้องแอร์เย็น ๆ มีเมนูอาหารให้สั่งด้วย จะบอกให้ มีอยู่วันหนึ่ง หนูกินมากเกิน จนถึงขั้นอาเจียนออกมาเลยค่ะ พ่อจับล้วงคออาเจียนออกมาได้ครึ่งกะละมัง โธ่!
เอาละ ต่อนะคะ หมอก็ได้ชี้แจงถึงขั้นตอน และมอบวีดีโอการเช็ดตา หยอดตา ล้างตา แล้วก็เป็นโชคดีของหนูอีกนั่นแหละ เพราะพ่อจะไปรับไปส่ง จากโรงเรียน ญ.ว. ถึงบ้าน เพราะขืนอยู่หอเนี่ยติดเชื้อ อันตรายค่ะ แม่บอกอยู่ประมาณ 3 เดือน ดีใจจัง
เช้าวันพุธ ที่ 17 ธันวาคม เวลาเช้าก็ให้น้ำเกลือแค่ 1 ขวด เวลาบ่ายก็เข้าห้องผ่าตัด หนูรู้สึกว่า เวลาผ่านไปแค่ 1 วินาทีเสร็จ ที่ไหนได้ 2 ชั่วโมงแน่ะ เพราะเขาให้ยาสลบหนู ไม่รู้สึกเบลอเมื่อตื่น เหมือนตอนผ่าท้อง ที่โรงพยาบาลสงขลาเลยแม้แต่นิดเดียว แถมยังรู้สึกกระปรี้กระเปร่าซะอีก แล้วยังนึกเคืองหมอว่า ทำไมไม่ผ่า
ตั้งแต่วันพุธ ถึงวันอาทิตย์ หนูเป็นต้องลงไปตรวจวัดความดันตา ที่ชั้นหกวอร์ดตา โดยเจ้าหน้าที่ศูนย์เปลจะมารับไปในเวลา 07.30 น. ไปนั่งรอหมออยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง
ระหว่างนอนโรงพยาบาลก็ให้พ่อช่วยอ่านหนังสือให้ฟัง พาเดินเที่ยว เซเวนซ์อีเลฟเวนซ์ เพื่อน ๆ จาก ญ.ว.ทั้งต่างห้องและห้องเดียวกันก็มาเยี่ยมไม่ขาดสาย ต่างก็เข้ามาถ่ายรูป สนุกสนานเฮฮากันใหญ่ มีของกินตั้งหลายอย่างแน่ะ อาจารย์ก็มา ( อาจารย์ที่หอนะ ) อาจารย์ประจำชั้นก็ได้คุยทางโทรศัพท์
ตอนกลางวัน เวลาไปโรงเรียนก็ใส่แว่นตาดำ กันแดด กันฝุ่น กันกระแทก ส่วนเวลากลางคืนก็ใช้ฝาครอบตา ยาหยอดตามีมากเหลือหลาย เป็นถาดเลย เฮ้อ หยอดสองชั่วโมงครั้ง ทุก ๆ 5 นาที ( บางตัวนะ )
กลับถึงบ้าน เพื่อนบ้านก็มีน้ำใจนำของมาเยี่ยม มีทั้งกล้วยบวชชี นมรสต่าง ๆ อัดแน่นตู้เย็นไปหมดแล้วเนี่ย ก็ขอขอบคุณค่ะ
น้องริน พอเห็นว่าห้องที่หนูพักนี่ไฮโซว์ ถึงกับพูดว่า “แม่ ถ้าลูกป่วยลูกขอมาอยู่ม.อ. นะ มีอาหารตามสั่งครบครัน” แม่ก็บอกว่า “ได้ ไปให้รถชนก่อน แล้วแม่จะพาไป” น้องรินก็ตอบสั้น ๆ ว่า “ไม่เอา กลัวตาย” โถ แม่หนูน้อยเอ๋ย แต่ก็จริงของเขา พวกเพื่อน ครูที่มาเยี่ยมก็ยังบอกว่าตึกนี้ดูใหม่
ไปก่อนนะคะ หวัดดีค่ะ พรุ่งนี้ต้องสอบวันแรกแล้ว อย่าลืมส่งกำลังใจมาให้บ้างนะ จุ๊บ ๆ
เช้า ที่หาดใหญ่ มองผ่านกระจก หน้าต่างที่น้องโรสนอนอยู่
ยามเย็น
Create Date : 23 ธันวาคม 2551 |
|
23 comments |
Last Update : 23 ธันวาคม 2551 11:12:52 น. |
Counter : 1663 Pageviews. |
|
|
|