สวัสดีค่ะ แฟนคลับชาวโรสบลายน์เกอล์ทุก ๆ คน
เป็นไงบ้าง ดูรายการครอบครัวเดียวกันหรือยัง
วันเสาร์ที่ 13 เวลาห้าโมงเย็นที่ผ่านมา
หนูซึ่งเป็นเจ้าตัวได้ดูแล้วพร้อมกับครอบครัว
ตื่นเต๊น ตื่นเต้น มีผู้ชมที่เป็นเพื่อนแม่ เพื่อนพ่อ
โทรศัพท์มาหาพ่อกับแม่กันมากเลยค่ะ

บอกตรง ๆ ว่าพอได้ยินเสียงตัวเองพูดก็เขิน ๆ แต่พอมาฟังอีกที ( ฟังไปเรื่อย ๆ )
ก็รู้สึกว่า เสียงเราเย็นมาก เย็นเหมือนสายน้ำเลยก็ว่าได้

โอ้โห แรก ๆ ตอนตอบคำถามแรกก็เขินนะ เกร็งด้วย
แต่พอพี่พิธีกรถามหลาย ๆ ข้อเข้าก็ชักกล้าขึ้น ธรรมชาติขึ้น
ไม่ค่อยกลัวเกร็งอีกแล้ว เลยยิ้มเต็มที่ ก็จะไปกลัวอะไร

ออกทีวี 2-3 ครั้งที่ผ่านมา ไม่ได้ไปนั่งในสตูดิโอแบบนี้นะคะ
เขามาถ่ายถึงบ้าน แต่ครั้งนี้ ทั้งสตูดิโอ ทั้งบ้าน โรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย
โรงเรียนสอนคนตาบอดหรือหอพักเก่าของหนู หมดเลย

เอ้อ พูดถึงการสอนหนังสือเด็ก หนูก็รู้สึกเขินเหมือนกัน
เป็นครูในชุดนักเรียนม.ปลายเนี่ย ว้าว สอนนักเรียนตาบอด ป. 1
ซึ่งเป็นน้อง ๆ ที่สนิทสนมกันมาก ตอนหนูอยู่ที่นั่นก็เล่นกับพวกน้อง ๆ ตลอด
จนเป็นป้าเป็นหลานกันแล้ว ตอนนี้มาเป็นครู มันดูห่างเหินยังไงไม่รู้
แต่ มันก็คือความฝันของหนูด้วยนะคะ
เพราะโตขึ้น หนูก็อยากสอนหนังสือเด็กตาบอดที่นั่นค่ะ
ถือเป็นการซักซ้อมไปในตัวด้วยเลย

ตอนนั่งรถตู้ไปโรงเรียน ได้เห็นตัวเองนั่งคุยกับเพื่อนตาบอดอีกคนหนึ่ง
ซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันอยู่แล้ว ตอนลงรถก็จูงไปขึ้นสะพานลอยทุกวัน
แต่มาคราวนี้ฝนตกหนักมาก หนูเลยจูงเขาขึ้นสะพานลอย
วิ่งตากฝนเข้าโรงเรียนด้วยกัน เขาตามองไม่เห็นเลย
หนูพอมองเห็นบ้าง ต่างคนต่างทุลักทุเลกันเต็มที่ เฮ้อ เปียก

จบจากการถ่ายทำในวันนั้น จบยังไงหรือคะ
วันรุ่งขึ้น พายุเข้า หนูเป็นไข้ค่ะ จบเห่เลย
แล้วเรื่องพายุหนูก็เขียนไปแล้วก่อนหน้านี้ จำได้ใช่ไหมคะ

นี่คือความรู้สึกที่หนูได้ดูตัวเองในรายการครอบครัวเดียวกัน
อ้อ ตัวเองและครอบครัวสิ
แหม ดูจะให้ความสำคัญกับตัวเองมากไปหน่อยแล้วนะเรา
ไปก่อนนะคะ จุ๊บๆ

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2553 8:12:49 น.		9 comments
Counter : 1553 Pageviews.
Share Tweet