โรงเรียนบนท้องถนน
วินาทีอันตึงเครียดบนรถเมล์ ยามเย็นที่มีฝนตกหนักในวันที่ 8 กันยายนที่ผ่านมานี้ หนูนั่งรถเมล์จากโรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัยกลับบ้านเหมือนทุกวัน แต่วันนี้กลับเย็นกว่าทุกวันเนื่องจากต้องสะสางการบ้านให้เสร็จ เพราะช่วงนี้อยู่ในระยะใกล้สอบปลายภาคเรียนที่ 1 แล้ว เย่! ดีใจจัง ผ่านไปแล้ว 1 เทอม
อ้าว นอกเรื่องแล้ว มาต่อกันเลยนะ ขณะที่นั่งมาในรถเมล์ หนูก็นั่งฟังเพลงมาเรื่อย ๆ อย่างสบายอารมณ์ แต่เมื่อเข้าเขตของอำเภอเมืองสงขลา แถว ๆ สามแยกสำโรง เลยมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลาไปนิดหนึ่ง ก็เกิดการจราจรติดขัดอย่างหนัก
โอ๊ย เหมือนจะบ้าตาย รถก็ติด ฝนก็ตก หนูพร่ำท่องอยู่ในใจซ้ำ ๆ ซาก ๆ แบบนี้ไปเรื่อย ๆ พี่กระเป๋ารถก็ดันปิดเพลงซะนี่ รถก็เลยเงียบเหงาไปตามเรื่อง แถมหนูต้องมานั่งหันซ้ายหันขวา ดูเวลาว่ากี่โมงแล้วหนอ ใกล้หกโมงหรือยัง แต่ก็ยัง
แล้วสมองก็แวบคิดอะไรขึ้นมาได้ ขณะที่รถกำลังติดอยู่นั้น หนูก็แต่งนิทานเรื่อง โรงเรียนท้องถนน ขึ้น
หนูจินตนาการให้รถเมล์คันที่หนูกำลังนั่งอยู่นี้เป็นครู กำลังเดินตรวจระเบียบแถวนักเรียนที่ผิดระเบียบ จับผม ตรวจเล็บ แต่งกายไม่เรียบร้อย โดยสมมุติให้รถกระบะ รถเก๋ง รถตู้ ที่จอดเรียงกันเป็นแถวตอนเดียวเป็นนักเรียนค่ะ โอ้โห สนุกอะไรอย่างนี้
แล้วสมมุติให้รถบรรทุกและรถที่มีขนาดใหญ่เหมือนรถเมล์คันนี้ เป็นเพื่อนครูค่ะ ถ้ารถเมล์แล่นช้า ๆ แล้วไปหยุดจอดใกล้ ๆ กับรถบรรทุก ก็หมายความว่า อาจารย์สองท่านกำลังยืนทักทาย และบ่นเรื่องนักเรียนทำผิดกฎระเบียบให้ต้องตรวจจับกันอยู่เรื่อย เหนื่อยจริง ๆ แต่งจนสนุกพอแล้ว รถก็ยังติดอยู่อย่างนั้น
ประมาณครึ่งชั่วโมงกว่า ๆ หนูถึงจะหายใจได้ทั่วท้องหน่อย ช่างเป็นวินาทีที่แสนจะตึงเครียดอะไรอย่างนี้ แต่ก็สนุก ที่ได้จินตนาการอะไรดี ๆ ขึ้นมา ไม่รู้คิดได้ไง
แล้วหนูก็เดินทางถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ตึงเครียดแต่ก็ประทับใจค่ะ ประทับใจบรรยากาศโรแมนติก ท้องฟ้าเป็นสีเทาเข้ม ลมเย็นผสมกับไอฝนมาปะทะร่างพอรู้สึก เพลงกล่อมแถมเป็นเพลงลูกทุ่งที่หนูชอบซะด้วย แต่ตอนรถติดพี่เค้ามาปิดซะนี่
บ๊ายบาย ไปก่อนนะ จุ๊บ ๆ
สงขลา ยามค่ำ ไม่มีฝนตก
โรสกำลังพิมพ์ ข้อเขียนนี้
Create Date : 02 ตุลาคม 2553 |
Last Update : 3 ตุลาคม 2553 9:40:03 น. |
|
2 comments
|
Counter : 1330 Pageviews. |
|
|
|
รถติดที่หาดใหญ่คงไม่ใช่เรื่องปรกติ น้องโรสอาจไม่คุ้นชิน เรื่องที่แต่งขึ้นระหว่างทางที่รถติด อาจช่วยทำให้คลายความอึดอัดหรือน่าเบื่อไปได้ แล้วยังทำให้ผู้เยี่ยมชมบล็อกได้จินตนาการตามไปด้วยครับ
หวังว่าคุณทวีศักดิ์และครอบครัวคงสบายดีนะครับ