ภาคภาษาอังกฤษ English Version
พ่อตาดี เล่าเรื่องลูกตาบอด



สวัสดีครับ ตอนนี้น้องโรสเรียนหนังสือ อยู่ที่โรงเรียน
ไม่ค่อยมีเวลามาบ้าน ผมก็เลยขอเขียนคั่นบ้าง บล้อคจะได้ไม่เหงา

ก็นั่งคิดอยู่นานเหมือนกัน ว่าจะเล่าเรื่องอะไรให้เพื่อนๆ พี่ๆ ลุงๆ ป้าๆ น้องโรสฟังดี
ก็คงต้องเล่าเรื่องที่เคยพบกับตนเองมา
โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับคนตาบอด เด็กตาบอดนะครับ

อันที่จริง ผมมีลูกตาบอดมาแล้ว เกือบจะ 17 ปี
เวลาเนิ่นนานขนาดนี้ ได้สัมผัสกับคนตาบอดมาก็มากครับ
โดยเฉพาะเด็กๆตาบอด ทั้งลูกเขา ลูกเรา

เด็กๆตาบอด เป็นเด็กที่ตนเราตาดีๆ ต้องให้ความช่วยเหลือ
เพื่อให้เขาได้มีชีวิต ไม่ลำบากมากนัก
ต้องพัฒนา ต้องให้เขาได้รับการศึกษา
เพื่อให้เขาได้มีความรู้ เพื่อเลี้ยงตัวเอง
ไม่เป็นภาระต่อสังคมในอนาคต

หลายครั้ง เมื่อขณะที่น้องโรสยังเล็กๆอยู่
ผมกับภรรยา คุณผมขาวจะไปยังโรงเรียนสอนคนตาบอดในหลายที่
ไปยังต่างจังหวัดบ้าง ต่างภูมิภาคบ้าง
เพราะตอนนั้น ทางภาคใต้ มีโรงเรียนสอนคนตาบอดอยู่ที่เดียว คือ
ที่จังหวัดสุราษฏร์ธานี
ไปเพื่อจะดูว่า เขาให้การศึกษาเด็กคนตาบอดอย่างไร
เพื่อจะได้นำมาพัฒนาน้องโรสในอนาคต
เพราะเขาก็โตขึ้นทุกวัน

เราได้พบเด็กๆมากมาย ได้รับฟังเรื่องราวหลากหลายจากคนตาบอดในแต่ละสถานที่นั้นๆ
บางเรื่องก็สนุกสนาน ตลกขบขัน
แต่บางเรื่อง ผม กับคุณผมขาวก็น้ำตาซึมอยู่เหมือนกัน

ในเรื่องราวต่างๆเหล่านั้น เมื่อเวลาผ่านมา เราก็จะลืมเลือนไป
แต่มีอยู่เรื่องหนึ่ง ที่ผมยังจำได้ ไปพูดที่ไหน ผมก็จะเล่าให้ผู้ฟังได้ฟัง
และก็เล่าไม่ค่อยจบ หรอกครับ
ตอนที่เขียนนี่ คอหอยมันก็ตีบตันอย่างไรก็ไม่รู้เหมือนกัน

จำได้ว่า วันนั้นเป็นวันที่ 15 สิงหาคม หลายปีมาแล้ว
เราได้ไปยังโรงเรียนสอนเด็กตาบอดโรงเรียนหนึ่งของทางภาคใต้
น้องโรสยังเล็กอยู่เลยครับ ก็อุ้มกันไป กระเตงกันไป
ที่โรงเรียนนั้นเราก็ได้พบเด็กตาบอดหลายคน แต่วันนั้นเป็นวันปิด

ปกติ เมื่อผมไปที่ไหน ก็จะไปดู บอร์ดต่างๆ ที่เขาติดไว้
เพราะได้เห็นกิจกรรม ที่ทางโรงเรียนนั้นได้ทำมา
ที่โรงเรียนนี้ก็เช่นกัน
ผมก็ไปเดินดูบอร์ดต่างๆ ที่ทางโรงเรียนเขาติดไว้ ให้ผู้เข้ามาเยี่ยมได้อ่าน
ตอนนั้น หลังวันแม่พอดี
ในวันแม่ ทางโรงเรียนก็ได้แจกกระดาษให้นักเรียนเขียนจดหมายถึงแม่
เด็กๆก็เขียนกัน เป็นภาษาเบรลล์ แล้วทางโรงเรียนก็มาแปลรวมเป็นภาษาปกติไว้ด้วยกัน

เด็กๆก็เขียนกันมากมาย ก็เหมือนกับที่เราได้เห็นๆกันนั่นแหละครับ
เพราะเด็กตาบอดก็เหมือนเด็กตาดี ทั่วไป ใส ซื่อ
ผมก็เดินอ่านดูไปเรื่อยๆ
ก็มาสะดุดเอา จดหมาฉบับหนึ่ง
เด็กคนนี้เขียนเอาไว้ว่า

วันแม่ปีนี้ อยากพบแม่ อยากกอดแม่มาก
5 ปีแล้วไม่ได้พบแม่เลย

ผมอ่านจดหมายนั้นไม่จบครับ
คอมันแห้ง ขมๆอย่างไรก็ไม่รู้

หลังจากนั้นเราก็กลับบ้าน
และผมก็บอกกับตัวเองว่า ถึงแม้เราจะลำบากกันมากมายขนาดไหน
แต่เราก็จะพยายาม ไม่ให้ลูก ต้องเขียนจดหมายเช่นนั้น เป็นอันขาด

ผมไปพูดที่ไหน ผมก็เล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังทุกที่
และก็เล่าไม่ค่อยจบสักครั้งเหมือนกันครับ
ครั้งนี้ก็เช่นกัน
ลาละครับ



Create Date : 26 สิงหาคม 2551
Last Update : 26 สิงหาคม 2551 10:49:47 น. 11 comments
Counter : 1270 Pageviews.

 

สวัสดีคะ แวะมาทักทาย ฝากความคิดถึงน้องโรสด้วยนะคะ



โดย: หน่อยอิง วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:11:06:38 น.  

 
อืม คนอ่านก็ไม่รู้จะเขียนอะไรดี มันตื้นๆ ตันๆ เหมือนกัน เอาเป็นว่าเป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: pumpond วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:11:56:57 น.  

 
ขนาดนุ้ยเป็นคนอ่าน ยังรู้สึกทราบซึ้งในความเป็นคุณพ่อที่แสนดีของน้องโรสจังเลยค่ะ
เพิ่งเข้ามาเจอบล็อคนี้วันนี้เอง ขออนุญาต Add เอาไว้นะคะ แล้วฝากบอกน้องโรสด้วยว่า พี่นุ้ย ขอเป็นเพื่อนน้องโรสด้วยคนนะคะ พี่นุ้ยจะเข้ามาติดตามเรื่องราวของน้องโรสบ่อย ๆ เพราะพี่นุ้ยก็เป็นอีกหนึ่งคนที่มีเวลาว่างก็จะให้ความสำคัญกับเด็กพิการทางสมองที่ประเทศออสเตรเลีย แต่พี่นุ้ยยังไม่มีโอกาสได้บอกกล่าวเล่าเรื่องเลยค่ะ เอาไว้ ปลายเดือนหน้า พี่นุ้ยจะอัพเดทบล็อค เกี่ยวกับกิจกรรมที่เด็กพิการ ( ทางสมอง ) ของที่นี่นะคะ

พี่นุ้ยไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษมากเท่าไหร่ แต่พี่นุ้ยรู้สึกได้ค่ะว่าความรู้สึกของน้อง ๆ เหล่านี้ไม่แต่กต่างไปจากพี่นุ้ยเลย มีเหงา มีเศร้าเช่นกัน แต่ต่างกันแค่เพียงร่างกาย ที่ไม่สมบูรณ์เท่านั้น แต่มีอย่างหนึ่งที่พีุ่้นุ้ยเห็นจากบล็อคนี้ก็คือ น้องโรส....มีครอบครัวที่อบอุ่นมาก ๆ ค่ะ

แล้วพี่นุ้ยจะกลับมาอ่านบล็อคของน้องโรสอีกนะคะ


โดย: nui_kiku วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:12:00:46 น.  

 
ชื่นชมค่ะ ทั้งคุณพ่อกับคุณแม่ของน้องโรส และอ่านข้อความของน้องคนนั้น
ที่อยากกอดแม่ อยากเจอแม่ ไม่ได้เจอ 5 ปี สงสารน้องเขาจับใจเลยค่ะ


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:12:21:53 น.  

 


โดย: ป้าจะอิ๊บ (jipnaja ) วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:12:41:42 น.  

 
เด็กๆ ทุกคนไม่ว่าจะตาดี หรือดาบอด หรือพิการด้วยเหตุใด ๆ ก็ตาม เด็กเหล่านั้นต่างต้องการความรัก ความอบอุ่นจากครอบครัวทั้งนั้น

น้องโรสโชคดีมาก ที่มีคุณพ่อที่แสนดีและแสนจะเข้าใจ

น้องโรสจะต้องมีความสุขและอบอุ่นมากๆ แน่ ๆ ค่ะ


โดย: แค่คนหนึ่งคน วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:13:31:24 น.  

 
สิ่งที่เด็กต้องการมากที่สุด คือความรัก และอ้อมกอดของแม่
ยิ่งเด็กกำพร้า จะเข้าใจความรู้สึกอันนี้ดีที่สุด

ครอบครัวของน้องโรส อบอุ่นมากค่ะ
ดีใจด้วยจริงๆ


โดย: นายกุหลาบ วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:21:15:29 น.  

 
อ่านแล้วทำให้เข้าใจเด็กๆจากเรื่องเล่านี้ครับ
ขอบคุณครับ


โดย: Insignia_Museum วันที่: 28 สิงหาคม 2551 เวลา:20:38:21 น.  

 



ธ ร ร ม ส วั ส ดี ค่ ะ

เอาบุญมาฝากทุกคนในครอบครัวค่ะ
วันนี้เป็นวันพระ เมื่อเย็นป้าไปสวดมนต์ทำวัตรเย็น
แถมนั่งสมาธิอีกนิด และเดินจงกรมอีกหน่อย ที่วัดใกล้บ้าน
แต่ไม่ได้อยู่ฟังพระธรรมเทศนา เพราะมีกิจทางบ้านค่ะ

พรุ่งนี้วันอาทิตย์หากไม่มีเหตุสุดวิสัยก็จะไปอีก
ช่วงนี้ที่วัดจะกิจกรรมสวดมนต์เย็นทุกวันพระและวันอาทิตย์ค่ะ
รับบุญด้วยนะคะ

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันค่ะ




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 31 สิงหาคม 2551 เวลา:1:19:59 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณทวีศักดิ์ ป้าแป๋วไม่ได้มาเยี่ยมหลายวันเลย
ขอแก้ตัวด้วยการไปตามเยี่ยมบล็อคที่ไม่ได้เข้านะคะ

ช่วงที่ผ่านมามีเวลาเข้าบล็อคจำกัดค่ะ
อีกทั้งต้องช่วยงานอิลุงนิดหน่อยค่ะ
แหะๆ แก้ตัวเสร็จแล้วมาเม้นต์ต่อดีกว่า

ป้าแป๋วก็ยังยืนยันว่าป้าแป๋วชื่นชมคุณทวีศักดิ์และคุณผมขาวมากๆ ค่ะ
ที่มีความรักและเป็นพ่อแม่ที่ดีมากๆ ค่ะ
ทุกวันนี้ป้าแป๋วเองก็พยายามเป็นแม่ที่ดี
เท่าที่ตัวเองจะทำได้
และอยากให้เค้าดูแลตัวเองและพี่น้องกันเองได้
บังคับให้ทำนู่นทำนี่ ให้รักกัน ให้อภัยกัน ให้ช่วยเหลือกัน
เผื่อว่าวันข้างหน้าจะไม่มีเรา....
เพราะเราไม่รู้ว่าชีวิตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร

อ่านเรื่องเรียงความวันแม่ หรือแม่แต่ฟังเพลงในวันแม่
อยู่ในบรรยากาศวันแม่ ป้าแป๋วก็ร้องไห้เหมือนกันค่ะ
ปีนี้ที่โรงเรียนลูกเปิดเพลง จดหมายถึงแม่ (จำชื่อผิดหรือเปล่าไม่แน่ใจนะคะ)
เด็กๆ ที่ไปแสดงบนเวทีหลายกลุ่ม
ก็ขึ้นไปร้องเพลงนี้
ก็ได้แต่สะท้อนใจและสัญญากับตัวเองเหมือนกันว่า
จะพยายามดูแลลูกให้ถึงที่สุด


โดย: แป๋วภูเก็ต วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:10:23:09 น.  

 
ยินดีที่ได้รู้จักน้องโรสนะครับที่ได้กิน mk กันเมื่อวานนี้ สุขสันต์วันปีใหม่และขอให้มีความสุขสมหวังในสิ่งที่ปรารถนานะครับ


โดย: พี่ณัฐ IP: 202.149.25.235 วันที่: 5 มกราคม 2552 เวลา:0:31:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คนตาพิการ
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




คนตาพิการ

ชื่อจริง นุ่นนิจ ถาวรรัตน์
ชื่อเล่น โรส

ปัจจุบัน อายุ 23 ปี ตาพิการทั้ง 2 ข้าง กำลังเรียนหนังสือ ณ สถาบันราชภัฏ สงขลา คณะ ครุศาสตร์ ปีที่ 3 โปรแกรมภาษาไทย

โรส ชอบเขียนเรื่องราวต่างๆที่ได้ประสบ พิมพ์เป็นตัวอักษรปกติบนคอมพิวเตอร์ แล้วพ่อจึง copy นำมา Post ที่นี่

ข้อความต่างๆส่วนใหญ่เป็น ความคิด
ความเข้าใจ และจินตนาการ บนพื้นฐานของความเป็น คนตาพิการ ของ น้องโรส ทั้งหมด


E-mail คุยกับน้องโรส คนตาพิการ
Your Link HTML Free Code

english version
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2551
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
26 สิงหาคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add คนตาพิการ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.