ภาคภาษาอังกฤษ English Version
บทความ เรื่อง ความท้อถอยและกำลังใจที่จะต่อสู้


ความท้อถอย หมายถึง เมื่อเราพบปัญหาหรืออุปสรรคอย่างใดอย่างหนึ่งมาก ๆ หรือบ่อย ๆ เข้า เราก็จะเกิดความแห้งเหี่ยว เศร้าหมอง ไม่คิดที่จะลุกพรวดขึ้นมาเพื่อเดินต่อไปอย่างห้าวหาญด้วยพละกำลังที่เรามีอยู่ แต่กลับนั่งจับเจ่าหมดสภาพ แล้วคิดที่จะหนีปัญหาอย่างเดียว

หากเราเป็นเช่นนั้น ก็เท่ากับว่า เรากำลังหันหลังกลับไปสู่ทางที่เราเพิ่งเดินมา โดยยังไม่ได้ทันถึงจุดหมายด้วยซ้ำ หรือไม่ก็วิ่งหนีไปตามทางเก่า เพราะอุปสรรคด้านหน้านั้นกำลังขวางเรา เราก็เลยคิดว่า เฮ้อ ไม่ใหว กลับดีกว่า เรากลัว เราไม่อยากเดินไปแล้ว ท้อแล้ว ฝันเราคงไม่สำเร็จ จุดหมายปลายทางเราคงไม่ถึง กลับ กลับ

ส่วนหนึ่งของความท้อถอยในความคิดของหนูนั้น เกิดจากความริษยา หนูทราบดีค่ะ เพราะ หนูเคยดูในโทรทัศน์ เห็นเด็กคนหนึ่งกำลังร้องไห้เพราะเต้นลีลาศแพ้ แล้วเธอก็ให้สัมภาษณ์กับผู้สื่อข่าวว่า

“รอบนี้หนูแพ้ค่ะ ตกรอบ เพื่อนเขาเต้นได้ดีกว่าเรา” นั่นหมายถึงว่า เขาเริ่มแล้ว เริ่มทั้งท้อถอยและเห็นว่าตัวเองไม่เก่งเท่าเขา

ความจริง ในความคิดของเรามีทั้งบวกและลบ แต่ถ้าเราคิดในแง่บวก ก็คิดเสียว่า “เขาเต้นชนะ เราก็ยินดีกับเขา และเต้นใหม่ พยายามนำส่วนที่ดีของเขามาฝึก พยายามอีกนิด ก็จะดีขึ้น” ดีกว่าไปคิดว่า “เขาเต้นได้ดีกว่าเรา เราตกรอบ เราแพ้” แต่ทำยังไงได้คะ ก็แล้วแต่ความคิดของแต่ละคน

แต่นี่หนูขอเสนอความคิดของหนูนะคะ เพราะคุณแม่สอนหนูอยู่เสมอและหนูก็เคยอ่านจากในหนังสือว่า เมื่อเพื่อนได้รับสิ่งดี ๆ แต่เราไม่ได้รับ เราก็ควรแสดงความยินดีต่อเพื่อนอย่างบริสุทธิ์ใจค่ะ

ส่วนกำลังใจที่จะต่อสู้นั้น ก็คือ แรงผลักดันให้เราสามารถลุกขึ้นก้าวไปข้างหน้า เปรียบดังเข็มทิศที่ชี้ทางให้เราเดินไปถึงฝัน และเราควรจะมีอาวุธเพื่อต่อสู้กับอุปสรรคขวากหนามทั้งหลายทั้งปวงที่มาขวางเราหรือมาทำให้เราท้อถอยไม่กล้าสู้ นั่นก็คือ หัวใจ ค่ะ

ทำไมถึงเป็นหัวใจน่ะหรือคะ หัวใจของเราสำคัญมาก ถ้าหัวใจเราแฟบ ฟีบ ไม่อยากสู้ ท้อ ก็เท่ากับว่าอาวุธนั้นทู่ ไม่แกร่ง แต่ถ้าหัวใจเราคมกริบ แกร่ง พร้อมที่จะใช้งาน เราก็สามารถฟันฟาดทิ่มแทงไปได้ จริงไหมคะ

ดูสิ ขนาดดวงอาทิตย์ยังฉายฉานอยู่ทุกวัน ดวงจันทร์ยังส่องสว่าง คลื่นยังมีกำลังโถมซัดหาดทราย แล้วตัวเราล่ะ ลองหวนนึกดู หากเราเป็นเช่นนั้น เราก็จะมีความสุขค่ะ แต่หากเราท้อ ก็เท่ากับว่าเราแพ้ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ คลื่น หรือแม้แต่หัวใจของเราก็ยังเต้นอยู่ทุกวันไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย นี่ไงคะ สิ่งต่าง ๆ รอบตัวเราก็ยังต่อสู้ ไม่ท้อถอยเลย จริงไหมคะ

หนูขอทิ้งท้ายด้วยกลอนบทหนึ่งที่หนูอยากแต่งเพื่อเป็นกำลังใจแก่ผู้ที่กำลังท้อถอยอยู่ในขณะนี้นะคะ ลองอ่านดูเนอะ บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ

ความท้อถอยก็คือการยอมแพ้
ไม่แยแสจะสู้รู้แต่หนี
หากเราท้อมากมากคิดดูซี
ว่าชีวีของเราเป็นเยี่ยงไร

แต่ถ้าเรานั้นเพียรพยายาม
กำจัดหนามที่แทงใจเราอยู่
มาเถิดมาพวกเราลุกขึ้นสู้
เดินไปสู่ภาพฝันอันสวยงาม

( ขอมอบบทความและกลอนบทนี้ให้แก่ผู้ที่กำลังคิดจะหันหลังกลับสู่ทางเก่า หรือผู้ที่กำลังเผชิญกับวิกฤตทุกท่าน จงต่อสู้ไป เพื่อชัยที่ต้องการ )



Cool Slideshows!


รูปของโรส เมื่อไปแข่งขันการอ่านเบรลล์ที่กรุงเทพ ปีก่อนนี้ ไม่ได้รางวัล เพราะหาญกล้าท้าแข่งกับรุ่นพี่ ม 6 แต่ตัวเองอยู่ ม 2 ชนะมาหมดแล้ว เลย ( ถูกบังคับ) ให้แข่งกับรุ่นพี่ๆ

เมื่อ slide กำลังเลื่อนอยู่ ถ้าจะดูภาพนิ่ง เพียงเอา cursor วางบนภาพ ภาพก็จหยุด เอาออก ภาพก้เคลื่อนต่อไป ถ้าจะให้เลื่อนเร็วขึ้น คลิกที่ เครื่องหมาย + มุมล่างซ้ายของกรอบ ค่ะ



Create Date : 17 กรกฎาคม 2550
Last Update : 20 กรกฎาคม 2550 21:23:18 น. 31 comments
Counter : 1689 Pageviews.

 
สั้นๆครับ ขอเป็นกำลังใจให้ครับ


โดย: ปลาอ้วน วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:33:17 น.  

 
ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่นำมาให้รู้ครับ


โดย: Mr.ใหม่_01 วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:36:08 น.  

 
ขอบคุณมากครับ เป็นบทความที่ให้กำลังใจ สำหรับคนที่ท้อ มีแรงที่จะลุกขึ้นพยายามอีกครั้ง


โดย: Black Pig IP: 58.136.93.86 วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:43:40 น.  

 
ดีครับ ขอบคุณน้องนะครับ ที่เขียนเรื่องดีๆ ให้อ่าน
คนเราสำคัญอยู่ที่จิตใจอ่ะครับ


โดย: sak (psak28 ) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:00:02 น.  

 
เก่งมากเลยครับ


โดย: wbj วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:33:24 น.  

 
โอ๊ยยยย เจ็บบบบบ
อิๆๆคุงป้าโดนคำคมน้องโรสบาดเอา ล้อเล่นน๊า
แหม น้องโรสนี่ช่างรู้จัก คิดจริงๆเลยค่ะ
ขนาดคุนป้าเปนผู้ใหญ่แล้ว บางครั้งยัง
ปล่อยให้ความท้อถอยมาโจมตีอยู่บ้างเปนบางครั้ง
แต่คราวนี้คุณป้าจะเอากำลังใจจากน้องโรส
มาแปะในใจคุณป้า แปะด้วยกาวตราช้างเลย
จะได้ไม่หลุดไงค่ะ อิๆๆๆ

เข้ามาเล๊ยยย เจ้าท้อถอย 5555 ชั้นไม่กลัวแกหรอก 5555
ชั้นมีกำลังใจจากน้องโรสคนเก่ง

จุ้บๆๆๆ นอนหลับฝันดีนะค๊ะ อย่าฝันถึงคุนป้า
เพราะมันอาจกลายเปนฝันร้าย อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ปอ ลอ หมู่นี้คุนพ่อน้องโรสดูท่าทางสนุกใหญ่
มีของเล่นมากมาย อิๆๆๆ
ปายแว้ววว ค๊า ฟิ้ววววววววววววววววววววววววววววว


โดย: ป้าซ่าส์ วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:41:19 น.  

 
กลับมาอีกครั้งทำไมคุนป้าเข้าคอมเม้น
บล๊อคคุนผมขาวไม่ได้ค๊ะ คุนพ่อเช็คด่วนนนนนนนนนนนน


โดย: ป้าซ่าส์ วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:46:38 น.  

 
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ นะคะ น้องโรส


โดย: rebel วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:31:18 น.  

 
ผมลองเข้าไปโพส ในบล้อคของคุณผมขาวดู โดยไม่ได้ลอกอิน ผมเข้าได้ครับ ป้าซาส์ ไม่ทราบว่าท่านอื่นโพสได้ใหมครับ


โดย: ทวีศักดิ์ IP: 203.113.76.74 วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:54:53 น.  

 

ลืมบอกไป ข้างล่างเป็น url ของคุณผมขาวครับ

https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=duangta&date=14-07-2007&group=1&gblog=23


โดย: ทวีศักดิ์ IP: 203.113.76.74 วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:58:13 น.  

 
ฝ่ายประกอบดนตรีมาช้าไปหน่อยนะครับ ...




อยากแนะนำน้องโรสและคุณทวีศักดิ์ลองเข้าไปที่ storythai
บ้านของ"ป้าวี" (dragonV)

//dragonv.storythai.com/

ป้าวีเค้าบอกว่าเข้ามาอ่านเรื่องของหนูโรสหลายครั้งแล้ว
แต่ยังอ่านไม่ครบทุกเรื่อง เพราะเกิดอาการเหมือนมีก้อนอะไรมาจุกที่ลำคอ
ที่บ้านป้าวีมีเพลงเพราะมากๆ และจะได้เรียนรู้บท "ไฮกุ" ด้วย
สวัสดีครับ


โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:31:29 น.  

 


โดย: ป้าซ่าส์ IP: 203.113.17.149 วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:18:23 น.  

 
แหะๆๆ เผลอไปกดเอ็นเตอร์ค่ะ ตะกี้

เดี๋ยวตั้งหลักใหม่น่ะค่ะ เอาล่ะ 3 2 1

อ่ะจ๊ากกกก ป้าซ่าส์มาแว้ววววววววววววววววววววว
แหมหนูโรสจะเข้าไปเยี่ยนคุณป้าก้อไม่บอกล่วงหน้าเลยนะค่ะ
ตอนนั้นสงสัยคุณป้าคงตะลอนๆๆไปบ้านนู้น บ้านนี้อยู่
ขอบคุณน้องโรสกับคุณพ่อมากๆๆนะคะที่เข้าไปแสดงความเสียใจ กับน้องฮัลโหลของคุณป้า ที่จริงเมื่อคืนนี้คุณป้าก็คิดๆอยู่
ว่าจะเล่าเรื่องน้องฮัลโหล ให้น้องโรสฟังดีหรือปล่าวน๊อ แต่คิดอีกที เฮ้อ ! ไม่เล่าดีกว่าเพราะไหนๆ แมวคุณป้าก็จากไปแล้ว
ไม่อยากให้น้องโรสต้องมาฟังเรื่องเศร้าๆ ก่อนนอนค่ะ

วันที่น้องแมวจากไปคุณป้าร้องไห้ขี้มูกโป่งทั้งคืนเลยค่ะ
แต่ตอนนี้ไม่เสียใจแล้วค่ะ แต่ยังแอบคิดถึงอยู่เหมือนกัน
น้งโรสอยู่สงขลาน้งโรสรู้จักบ้านโสสะ มั้ยค๊ะ คุณป้าเคยไปบ้าน
โสสะหลายครั้งแล้ว ส่วนมากจะไปช่วงปลายๆเดือนธันวา ของทุกๆปีค่ะ จะแวะเอาข้าวสาร ขนมและของต่างๆๆที่จำเป็นสำหรับชีวิตประจำวันไปแจกน้องๆๆ ที่บ้านโสสะ อิๆๆ ไม่ใช่คุณป้าเป็นคนดีหรอกนะคะ แต่คุณป้าอยากเปนซานตาครอสสาว เลย
เอาขนม ไปแจกน้องๆเค้าช่วงคริสตมาสเท่านั้น จริงๆๆแล้วอยากไปบ่อยๆๆ แต่กระเป๋าตังค์มันไม่เอื้ออำนวย อิๆๆ

แหมพูดแล้วคุณป้าอยากเกิดมาเป็นอภิมหาเศรษบฐี อมตะนิรันดร์กาล จะเอาเงินไปแจกองค์กรต่างๆให้ชุ่มปอดเลยค่ะ

แต่ก็อีกนั่นแหละ ถ้าเผื่อเกิดมาเปนมหาเศรษฐีรวยมากๆๆ
คุณป้าซาส์อาจจะเป็นคนใจดำก็ด้าย ไม่เอาดีกว่าเน๊าะ
เป็นคุณป้าซ่าส์ อย่างงี้แหละดีแล้วว

ยะฮุ้ วีดดดด วิ้ววววว
ถึงเวลาไปตะแหน่ว ตะแหน่ว บ้านเพื่อนๆแล้วค๊า
นอนหลับ ฝันดี นะค่ะ พบกับความสดใสวันรุ่งขึ้นนะค๊า
แอบ จุ้บๆๆ 15 รอบ
ปายละค๊า ฟิ้วววววววววววววววววววววววววววววววว


โดย: ป้าซ่าส์ IP: 203.113.17.149 วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:49:12 น.  

 


โดย: ป้าซ่าส์ IP: 203.113.17.149 วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:52:02 น.  

 
ว๊ายๆๆๆๆๆ
กดผิดสองตรั้งเลยย ค่ะ
ว๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ครั้งที่สอง
จะเข้ามาบอกว่า แหะๆๆ ขอโทษนะค่ะ คุณป้าพิมพ์
คำว่าน้องโรส ตก ออ อ่าง หมดเลย แหะๆๆ
เลยกลายเปนนังโรสไปเลย
ขอโทษจริงๆค่ะ ไม่ได้ตั้งใจ
แง แง แง จะทำไงดี แก้คำผิดก็ไม่ได้ด้วยย แง แง


โดย: ป้าซ่าส์ IP: 203.113.17.149 วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:57:20 น.  

 
ขอบคุณ ทุกท่านนะครับ
ป้าซ่าส์ ไม่เป็นไครับ ผมก็พิมพ์ผิดบ่อยๆ กดแล้วก็แก้ไขไม่ได้ด้วย ขอบคุณครับที่กรุณามาเยี่ยม วันหลังจะไปเที่ยวอีก บ้านน่ารักมากครับ

คุณลุงแอ็ตครับ เครื่องผมไม่ทราบว่า registry รวนอย่างไร เมื่อวาน พอไช้ แป้นพิมพ์ เครื่องมันจะหยุดทันที ต้องเอาไปลงโปรแกรม วินโด้ใหม่เลย ข้อมูลที่เก็บไว้ บน c หายหมด นี่ต้องมาไล่เอาโปรแกรมที่พอมีอยู่ที่อื่นมาลง ครับ เพิ่งเข้า net ได้เมื่อกี้นี้เอง ตั้งแต่เมื่อวาน

ขอบคุณครับ ที่กรุณาแนะ บ้านของป้า วี ผมจะไปเยี่ยมวันหลังครับ

ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งที่มาให้กำลังใจน้องโรส ครับ


โดย: ทวีศักดิ์ ถาวรรัตน์ IP: 203.113.76.73 วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:5:28:35 น.  

 
คุณ พิม ประกายดาว ครับ
ขอบคุณ ครับที่ได้มาอ่าน มาเยี่ยม และก็ขอโทษด้วย ที่ไม่สามารถเข้ามาใน comment ได้

ผมก็ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นครับ เพราะ ใน folder ผมก้ตั้งค่าให้ทุกท่าน จะเป็นสมาชิกหรือไม่ก็ตาม เข้ามาเขียนได้ ผมเองบางครั้งก็ไม่ได้ ลอกอิน เป็นของน้องโรส คนตาพิการ มาเขียนแล้วส่งเลย เพราะคิดว่า ถ้าไช้ คนตาพิการก็น่าจะเป็นข้อเขียน หรือคำตอบของน้องโรสเอง

ก็ยังๆไม่ทราบสาเหตุ ครับ เป้นไปได้ใหมครับ ว่าช่วงนั้น สายหรือการจราจรเข้าไช้บล้อค อาจจะพันกันกับของท่านอื่น
ผมคาดเดาเอานะครับ


โดย: ทวีศักดิ ถาวรรัตน์ IP: 203.113.76.73 วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:27:36 น.  

 

ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆ ของน้องโรสนะครับ
น้องมีมุมมองที่สวยงามนะครับ...รักษามันไว้นะครับ
บทกลอนที่น้องแต่งไว้...ขอบคุณนะครับ
ขออวยพรให้น้องประสบความสำเร็จในการเรียนและทุกสิ่งที่หวังไว้นะครับ...



โดย: J.C. IP: 58.9.151.116 วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:38:39 น.  

 
น้องโรส ขา

แปลกจัง ....สงสัยหัวใจพี่มันจะ link กับ บล๊อกน้องโรสจริงๆ
ทุกๆ ครั้งที่พี่พิมแวะมาเยี่ยมน้องโรส ก็จะได้อะไรกลับไป
ทบทวน หัวใจตัวเอง กำลังใจ และ พลังในการมองและเผชิญปัญหาต่างๆ ในหัวใจ ....

ไว้พี่จะชวน แม่พี่ มาเยี่ยมเยือน บ้านน้องโรส
บล๊อกคุณแม่ และ มาคุยกับคุณ ทวีศักดิ์นะคะ

อย่างที่บอกค่ะ ....พี่ ฝันว่า วันนึงจะเห็น หนังสือ ของน้องโรส
ออกมาอวด ประชากรโลก...
ในมุมที่ ต้องใช้หัวใจมอง ...

ถ้าความท้อถอยจะแวะเวียนมาบ้าง พี่ก็ขอให้ น้องโรส
มีกำลังสู้จะผ่านวันยากๆ เหล่านั้นไป โดยง่าย
แล้วยังมียิ้มหวานๆ เสียงหัวเราะ ในหัวใจที่เบิกบาน เสมอ นะคะ
เอา กลอนพี่พิมแต่งมาฝากน้องโรส เหมือนกัน
เผื่อคุณพ่อน้องโรส จะอ่านให้ ฟัง

ถ้าฉันเป็นดั่งต้นหญ้า
ลู่กิ่งเอนไหวไปมาท้าลมฝน
หล่อน้ำเลี้ยงหัวใจไว้ ให้อดทน
ซาบและ ซึ้ง ทั้งทุกข์ทน และ เบิกบาน...

พี่พิม ค่ะ


โดย: ประกายดาว วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:10:06 น.  

 

เย้!!!!!!!!!!!!!!
มีอะไรมาเล่าให้น้องโรสฟังอีกแว้ววววว

วันนี้นะค่ะคุณป้าตระเวณไปตามเวบต่างๆๆแล้วคุณป้าไปพบบ้านเก่าๆๆ แต่แข็งแรง และยังสวยอยู่ค่ะ พอคุณป้าเข้าไปในบ้านนน

แอ่น แอน แอ๊นนน....

คุณป้าก้อพบว่าในบ้านนั้นซึ่งเป็นบ้านของลุงแบล๊ค
มีนิทานเต็มไปหมดเลยค๊า สนุกๆๆ ทั้งน้านนน
คุณป้าไม่รอช้าเลยค่ะ รีบๆๆ ลอกมาเล่าให้น้องโรสฟัง
วันนี้เอาไปหนึ่งเรื่องก่อนนะค๊ะ เดี๋ยวถ้าเจ้าของบ้าน
ไปทำงานไม่อยู่บ้าน เดี๋ยวจะไปลอกมาให้อีกเยอะๆ
แต่คุณป้าไม่ได้แอบเข้าไปเฉยๆๆนะคะคุณป้าตะโกนขอ
อนุญาติดังๆแล้วแต่เจ้าของบ้านไม่ได้ยินเอง
( อิๆๆนี่เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะคะ ห้ามเลียนแบบ )
อ้อ ลืมบอกไปลุงแบล๊ค กับ ลุงแอ๊ดนะ เป็นคนเดียวกัน
ปลอมตัวไม่แนบเนียนคุณป้าเลยจับได้ค่ะ อิๆๆ คุณป้าน่า
จะไปทำงานเป้นนักสืบนะเนี่ยย เอ้าไปฟังนิทานลุงแบล๊ค
ได้น่ะบัดนี้

เตร๊ง เตรง เดร่ง แตร๊ง เตรง ตุ แล๊ง เตรง เดร่ง



สวรรค์กกับนรก

นิทานจากประเทศเดนมาร์ค

มีชาวเดนมาร์คคนหนึ่งนอนหลับอยู่ที่บ้านในเวลากลางคืน
...........มีนางฟ้าลงมาหาเขา ชวนให้ไปเที่ยวสวรรค์กับนรก
เขาก็ตกลงไปด้วย
นางฟ้าพาไปที่ที่หนึ่ง แล้วบอกว่า “ถึงนรกแล้ว”
ที่นั้นเป็นห้องใหญ่ ๆ มีโต๊ะยาวๆ บนโต๊ะมีอาหารที่ประณีตอร่อยมีคุณค่าทุกประเภท
...........มีคนนั่งอยู่หลายคนนางฟ้าก็บอกว่า “นี่สัตว์นรก”
คนเหล่านั้นนั่งมองอาหารที่น่ากินที่สุดในโลก
แต่ตัวเขาผอมเหลืองน่าสงสาร
.......... นางฟ้าบอกว่าที่นี่อนุญาตให้กินอาหารดี ๆได้
.................... แต่มีเงื่อนไขว่าห้ามใช้มือหยิบ
ต้องใช้ช้อนที่ยาวหนึ่งเมตรตักอาการกินเท่านั้น
...............................เวลาจะใช้ช้อนตักอาหารเข้าปากตัวเอง
คนที่นรกก็ตักไม่ถึงสักที
..........................................อาหารที่อร่อยหกลงบนพื้นเกือบหมด
เขาเลยมีความวุ่นวายเดือดร้อนมาก พยายามตักอาหารเท่าไรก็ไม่ถึงปาก
..........จึงผอมโซเพราะอดอาหาร
ทั้งที่อยู่ใกล้ชิดอาหารที่อร่อยมีคุณค่าทางโภชนาการ
......................แต่ไม่สามารถเอาเข้ามาถึงในปากของตนเองได้

นางฟ้าพาไปอีกห้องหนึ่งแล้ว บอกว่า “ถึงสวรรค์แล้ว”
........... ห้องที่สองนี้มีลักษณะเช่นเดียวกับห้องแรกทุกประการ
มีโต๊ะอาหารยาว ๆ อาหารประณีตหลาย ๆ อย่างเหมือนกันกับห้องนรก
............มีเก้าอี้รอบ มีคนนั่งอยู่หลายคน นางฟ้าบอกว่า
”นี่เทวดาบนสวรรค์”

..................แต่แปลกที่คนบนสวรรค์นั้นยิ้มแย้มแจ่มใสอ้วนท้วนสมบูรณ์สบาย
......................... ดูว่าเขากินอาหาร อย่างไร
ทั้งๆที่เขาก็ต้องใช้ช้อนยาวหนึ่งเมตรเหมือนกับที่นรก
.......”เอ...ทำไมมันไม่เหมือนที่นรก?
ทำไมคนที่นี่สนุกสนานแจ่มใสร่าเริง แข็งแรง”

พอดูดี ๆ อ้อ! เห็นวิธีของชาวสวรรค์
............คือคนข้างหนึ่งของโต๊ะ เขาตักอาหารด้วยช้อนยาว ๆ
เอาไปป้อนใส่ปากของคนตรงข้าม
.....................คนอีกข้างก็ตักอาหารมาใส่ปากของคนข้างนี้
ก็เลยได้กินกันทุกคน อยู่อย่างสุขสบาย

สรุปว่า ที่นรกนั้น..... คนคิดแต่จะได้อย่างเดียว
คิดแต่เรื่องความสุขของตัวเอง
..................คิดแต่ว่าเราจะได้อาหาร ได้สิ่งที่เราชอบ
โดยไม่คิดถึงคนอื่น

แต่ที่สวรรค์นั้น..... มีการช่วยเหลือกัน มีความรักสามัคคีกัน
.........................คำนึงถึงความสุขของคนอื่นด้วย
จึงก็ได้รับความสุขทั่วถึงกันทุกคน ..........................



โดย: ป้าซ่าส์ วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:28:55 น.  

 
สวัสแด เอ๊ย ไม่ใช่ สวัสดีคะ แหม ได้ฟังที่คุณพ่ออ่านให้ฟังแล้ว ตล๊ก ตลก ซึ้งก็ซึ้ง แถมยังได้ข้อคิดดี ๆ จากนิทานของป้าซ่าอีกนะคะ

หนูขอบอกเรื่องอย่างหนึ่งนะคะ คือ หนูจะประกวดร้องเพลงไทยลูกทุ่งเร็ว ในวันศุกร์ที่ 27 กรกฎาคมนี้ ณ โรงเรียนแจ้งวิทยาคะ โดยจะประกวดเพลงแม่ครัวหัวไข่คะ แหม แค่คิดจะร้องก็น้ำลายไหลแล้วละคะ ยังไง ๆ ก็ขอให้แฟนคลับชาวโรสบลายน์เกอลล์ทุก ๆ ท่านช่วยส่งแรงเชียร์มาให้หน่อยนะคะ แล้วหนูจะทำให้ดีที่สุดคะ
เฮ้อ หนูมีงานบ้านและการบ้านเยอะมากเลยคะช่วงนี้ แต่หนูก็สามารถจัดตารางเวลาได้อย่างเหมาะสมคะ เพราะหนูไม่อยากให้ดินมันพอกหางหมูซะจนเต็มปรี่นะคะ ฮิ ฮิ ฮิ
หนูขอตอบเท่านี้นะคะ แล้วผลประกวดจะเป็นยังไง จะสนุกเฮฮาปาร์ตี้แค่ไหนเดี๋ยวจะโทรศัพท์ไปบอกนะคะ บ๊ายบาย จุ๊บ ๆ
( โรส เจ้าเดิม รายงาน )



โดย: น้องโรส คนตาพิการ IP: 203.113.76.74 วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:45:03 น.  

 
ขอปรบมือให้ ดังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ให้กับทุกท่านที่อยู่บนสวรรค์ทุกท่าน ป้าซาส์ และลุงแอ้ด ที่ได้นำเรื่องที่มีข้อคิดดีๆ มาให้อ่านกัน
ผมอ่านหนังสือ แนววิทยาศาสตร์ หลายเรื่องที่พูดถึงว่า ในอนาคต คนเราจะไปมาหาสู่กันน้อยลง แต่สนิทสนมกันมากขึ้น เพราะมีการไช้วิทยาการทางอินเตอร์เนตอย่างแพร่หลาย ผมว่าน่าจะจริง เพราะเท่าที่เป็นอยู่ปัจจุบันนี้ก็ กำลังพัฒนาไปเป็นเช่นนั้นอยู่ ผมคุยกับเพื่อนที่ ชิคาโก ฟลอริดา มากกว่าเพื่อนที่อยู่สงขลา ห่างกันแค่ขับรถ 15 นาทีถึง รู้สึกสนิทสนมกับ คุณ yyswim คุณ ประกายดาว คุณ ป้าซาส์ คุณลุงแอต และอีกหลายท่านที่แวะเวียนเข้ามาหากันในบล้อคนี้ ถึงจะไม่เคยได้พบกันสักครั้งเดียวก็ตาม เพื่อนที่เรียนมาด้วยกันที่ธรรมศาสตร์ กิน นอน อยู่วัดเดียวกัน (วัดวิเศษการบดี ฝั่งธน) ตอนนี้อยู่ที่สงขลา แต่ไม่ได้ไช้อินเตอร์เนต กลับดูเหมือนจะห่างๆกันไป หรือเราจะเป็นเช่นนั้นจริง ละหรือครับ

ขอบคุณอีกที ที่ทำให้ครอบครัวเราได้ยิ้มแย้มกันตอนเย็นๆ มีเรื่องเล่า ถามกันว่า วันนี้ใครโพสมาบ้างละ คนนั้น คนนี้มาใหม ครับ


โดย: ทวีศักดิ์ ถาวรรัตน์ IP: 203.113.76.74 วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:57:55 น.  

 
ลองโพสน่ะครับ เพราะบางท่านบอกว่า โพสไม่ได้ ครับ


โดย: ทวีศักดิ์ ถาวรรัตน์ IP: 203.113.76.73 วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:14:38 น.  

 
ลองดูอีกคนครับ
แล้วทำไมเปลี่ยนสีซะมืดตื๋อเลยล่ะครับ


โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:50:53 น.  

 
อ้าวพอกดส่งไปตัวหนังสือเปลี่ยนสีแล้ว ค่อยมีสีสันหน่อย


โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:52:01 น.  

 
สุดยอด มากเลย น้องโรส ...
น้า เพิ่งมาเปิด บล็อก ของหนูเจอวันแรก
อ่านรวดเดียวหมดเลย.. คือว่า มันเพลินไปหน่อย
หนูเขียนได้อย่างน่าติดตามยิ่ง ...กลอนก็ช่างไพเราะเสนาะหู

สวัสดีครับ พี่ศักดิ์ พี่ตา น้องรินคนสวย ด้วย....คิคถึงจังเลย... ย
มาคอนต่อใดครับ ผมว่าจะลงไปช่วงปลายเดือนนี้ครับ

พี่สองคน สอนน้องได้สุดยอดจริงครับ เดี่ยวเจอกันคงขอคำแนะนำบ้าง ..ตอนนี้ผมได้น้องคนนึงแล้วครับ ...แล้วจะพาไปกราบครับ

... ก่อนจากฝากกลอนให้หลานหิด....กลอนหนังลุงของพ่อ......

........ฤาษีสอนศิษย์.........
ก่อนแต่ไปฟังเถิดใยพ่อจะสอน
นึกจะวอนหลายครั้งนึกจะสั่งหลายหน
แต่ไม่มีวางไม่ว่างคน
นี่นิรมลพ่อก็สนใจครัน

สาวสาวบางคนประพฤติตนเสียหาย
มีมากมายมีหลายมากหลัน
ยุดปรมณูมันมีอยู่มากครัน
หญิงทุกวันมันหมุนทันดาวเทียม

ถือดุลย์พินิจไม่คิคหลังหน้า
กระทั่งว่าเสียยศหมดเหลี่ยม
ไม่เทียมแต่ดาวสาวสาวก็เทียม
ไม่เจียมตนไม่กลัวคนนินทา

เราเป็นสตรีนะเทวีพ่อเตือน
เราเปรียบเหมือนบ่ออย่าร่านหาหมา
เราเป็นจันทราอย่าไล่จับราหู
เกิดเป็นหมูอย่าไล่จับเสือ

เกิดเป็นท่าอย่าวิ่งหาเรือ
น่าเบื่อจริงเขาว่าหญิงไม่ดี
โบราณนานมาสารมาหาด้ง
เดี้ยวนี้ฉ้งหล้งด้งไล่ครอบสาร

โบราณนานมาคนร่านหาพาน
พออยู่นานนานพานร่านหาคน
หญิงร่านหาชายพ่อไม่เห็นที
มาเดี๋ยวนี้มากมายหลายหน
............................................
จาก link ข้างล่างนี้ครับ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=babyphone&group=8
.............................................
แล้วเจอกันนะน้องโรส...







โดย: น้าถิ้ง (babyphone ) วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:09:19 น.  

 
.... แว๊บ!! หนียาม มาอีกแล้ว อิ อิ

แอบเข้ามาเสพ อะไรดีๆ จากบ้านนู๋โรสอีกแล้ว .. เข้ามาทีไรได้อะไรดีๆ กลับไปทุกครั้ง ไม่เหมือนเข้าไปบ้านป้าซ่าส์ ติงต๊องออกมาแทบทุกครั้ง แห่ะๆ..

..โอ! นู่โรสจะประกวดร้องเพลงด้วย รึนี่ เก่งมั๊กๆ อยากฟังเสียงนู่โรสร้องเพลงจัง .. จะบอกอะไรให้นะครับ เมื่อสมัยเด็กๆผมเองก็ ชอบไปประกวดร้องเพลงเหมือนกันนะครับ อิอิ โดยเฉพาะวันเด็ก แต่ไม่เคยได้ตำแหน่งอะไรกับเค้าเลย ฮ่าๆ!! ..

..ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นู๋โรส ในการร้องเพลงนะครับ สู้ๆ



โดย: ยามบ้านรักนก IP: 202.69.140.130 วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:34:59 น.  

 
อ้าวคุณหลิวมาก่อนป้าแป๋วซะอีก
เข้ามาเป็นกำลังใจให้น้องโรส ในการประกวดร้องเพลงค่ะ
สู้ ๆ นะคะ


โดย: แป๋วภูเก็ต วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:24:08 น.  

 
ว้า โดนพี่ยามก๊ะป้าแป๋ว ตัดหน้าซะแว้ววววว
ช่วงนี้คุงป้างานยู่งค๊า อาจจะผลุบๆๆ โผล่ๆๆ นาค๊าน้องโรส
อยากไปดูน้องโรสร้องเพลงจังเลยยยยยยยยยยย
เนี่ยกะว่าจะหารูปพวงมาลัยห้อยแบ๊งค์พันมาฝากแต่หาม่ายได้เลยค่ะ แหะๆๆ งั้นขอส่งแรงใจไปเชียร์ก้อแล้วกันนะค่ะ

ฝากคุนพ่ออัดเสียงน้องโรสร้องเพลงมาโชว์มั่ง หรือเปนคลิป วี ดี โอ ยิ่งจ๊าบเลยค๊า

ตอนนี้บ้านคุนป้าอัพบล๊อคแล้ว ลุงแอ๊ดบอกว่าสวยจน
ลุงแอ๊ดอิจฉาตาร้อนเลย งิๆๆๆ แวะไปดูก้อได้นะค๊า
เริ่ด หรู อลังการงานสร้างมากๆๆ แต่ม่ายบอกว่าเรื่องอะไร
อยากรู้ต้องตามไปดู

ย้าฮุ้ ปายทำงานต่อนะค่ะ ฟิ้ววววววววววววววววววววววววว


โดย: ป้าซ่าส์ วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:19:11 น.  

 
ฮัลโหลโฮเฮ หวัดดี๊หวัดดีคะ่ หนููโรสหอม ๆ มาแล้ว เอะ๊ อาจจะหอมไม่มากก็ได้นะคะ ช่างเถอะคะ่ จะหอมไม่หอมนั้นไม่สำคัญ สำคัญอยู่ที่ว่าเราเป็นคนดีรึเปล่า จริงไหมคะ
ได้ข่าวว่าน้าถิ้งสมรสแล้วไปอยู่เมืองชลเหรอคะ โอ๊ยโหย อิจฉาจัง สงสัยจะไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันในเลหวานเจี๊ยบกันแล้วใช่ไหมละคะ หนูขอแสดงความยินดีด้วยนะ อยากเห็นอยากพบว่าที่สะใภ้ของป้าเอื้อนจังว่าจะอยู่สวยสักปานใด เด๊อ น้าถิ้ง พามาให้แลมั่งหนา หนูรออยู่ ว่าจะไปคนวัน เอ่อ วันศุกร์นี้เนี่ยคะ่ พาพ่อเฒ่าไปอยู่กับพี่นุช
ยังไงก็ขอขอบพระคุณแฟนคลับทุก ๆ ท่านที่ให้กำลังใจหนูนะคะ แล้วหนูจะสู้ ๆ ให้ดีที่สุดคะ่ แต่เอ๊ กรุณาส่งนวมมาให้หน่อยนะคะ เดี๋ยวหนูจะสูไม่ได้ ฮิ ฮิ
เพลงที่หนูจะใช้ประกวดนั้นก็คือ แม่ครัวหัวไข่คะ่ เตรียมมากินเสียนะคะ เดี๋ยวไข่จะหมด เอ้อ เดี๋ยวต้องแวบไปขอสูตรของพี่แมงปอก่อนนะคะ เดี๋ยวจะทำไม่เป็น
หนูขอตอบเท่านี้นะคะ แล้วเดี๋ยวจะพิมพ์บทความส่งไปให้เชยชมกันอีก บ๊ายบาย จุ๊บ ๆ
( โรส เจ้าเดิม รายงาน )


โดย: คนตาพิการ วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:49:49 น.  

 

สวัสดีครับ ถิ้ง

ไม่ทราบเหมือนกันว่า ถิ้งก็สร้างบ้านที่ บล้อกแกง นี่เหมือนกัน
ดีใจมากที่ได้เจอกันอีก

คิดว่าปลายเดืิอนนี้ จะกลับนคร เพราะไม่ได้กลับมาเกือบเดือนแล้ว แต่ส่วนมากจะไปไม่ค่อยถึงนคร เพราะมักจะไปติดกันอยู่ที่เชียรใหญ่ พอไปถึงแล้วก็ไม่ค่อยอยากออกไปใหน เด็กๆก็มีความสุข พี่ศักดิ์ พี่ตาเอง ก็ไม่เครียด ปลูกต้นไม้ รดนำ้ตนไม้ไปตามเรื่อง ตามราว พอเย็นวันอาทิตย์ จึงค่อยกลับสงขลา เป็นอยู่อย่างนี้ เกือบทุกเที่ยว ตอนนี้นุชก็ย้ายมาอยู่ที่นครแล้ว บ้านที่นคร เลยไม่เหงา

อา่นบทความของน้องโรสแล้ว พี่ตาก็เขียนเหมือนกันนะ เขียนเอาไว้หลายเรื่อง น่าอ่าน ตอนแรกเขาก็ไม่เขียน แต่พี่เห็นว่าที่เขาเขียนไว้เล่นๆ น่าอ่าน เลยยุว่า สิ่งที่เราเห็น เราพบ ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ 6 ตุลา หรือ เรื่องวัยเด็ก เป็นสิ่งที่หลายๆคน ไม่ได้พบเหมือเรา ก็น่าจะเขียนให้คนอื่นได้อ่านบ้าง ก็เลยเขียน แล้วพี่ก็เอามาแปะไว้ที่บล้อคเขา เขาไช้ขื่อว่า ผมขาว

ถ้าอยากอ่านเรื่องของเขาก็ตาม ล้ิ้งนี้นะ

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=duangta


ขอบใจมากที่มาและ ส่งข่าว ขอให้มีความสุข แล้วค่อยเจอกัน


โดย: ทวีศักดิ์ ถาวรรัตน์ (คนตาพิการ ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:05:23 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คนตาพิการ
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




คนตาพิการ

ชื่อจริง นุ่นนิจ ถาวรรัตน์
ชื่อเล่น โรส

ปัจจุบัน อายุ 23 ปี ตาพิการทั้ง 2 ข้าง กำลังเรียนหนังสือ ณ สถาบันราชภัฏ สงขลา คณะ ครุศาสตร์ ปีที่ 3 โปรแกรมภาษาไทย

โรส ชอบเขียนเรื่องราวต่างๆที่ได้ประสบ พิมพ์เป็นตัวอักษรปกติบนคอมพิวเตอร์ แล้วพ่อจึง copy นำมา Post ที่นี่

ข้อความต่างๆส่วนใหญ่เป็น ความคิด
ความเข้าใจ และจินตนาการ บนพื้นฐานของความเป็น คนตาพิการ ของ น้องโรส ทั้งหมด


E-mail คุยกับน้องโรส คนตาพิการ
Your Link HTML Free Code

english version
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
17 กรกฏาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add คนตาพิการ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.