ภาคภาษาอังกฤษ English Version

โรส เล่าเรื่องตนเอง และ ข้อคิดเห็น


ความประทับใจที่ได้เกิดมาอยู่ในครอบครัวที่อบอุ่น
ถึงแม้จะมีความพิการทางสายตา แต่พ่อแม่ก็เลี้ยงดูฉันเหมือนคนปกติทุกประการ

ประวัติของฉัน
ฉันมีชื่อว่า นางสาว นุ่นนิจ ถาวรรัตน์ ชื่อเล่น โรส
มีความพิการทางสายตาเนื่องจากแม่มีโรคชนิดหนึ่งเมื่อตั้งครรภ์ คือ โรคครรภ์เป็นพิษ ( severe preeclamsia ) กล่าวคือ ท้องบวม กดลงไปก็มีแต่น้ำ เมื่อแพทย์จากโรงพยาบาลราชวิถีเห็นว่า คุณแม่มีอาการหนัก ถ้าอยู่ถึง 9 เดือน คงไม่รอดทั้งแม่ทั้งลูก จึงตัดสินใจทำการผ่าตัดแก่คุณแม่เมื่อคุณแม่ตั้งท้องได้ 7 เดือน

เมื่อคุณหมอทำการผ่าตัดฉันออกมาจากท้องคุณแม่ น้ำหนักของฉันมีเพียง 9 ร้อยกรัม
คุณหมอจึงแยกฉันออกจากคุณแม่ โดยให้ฉันไปอยู่ในตู้อบ 1 เดือนครึ่ง
ส่วนคุณแม่อยู่ห้องผู้ป่วยฉุกเฉินหรือ ICU นั่นเอง

เมื่อคุณแม่หายดีแล้วก็ไปทำการพักฟื้นที่จังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นบ้านเกิดคุณแม่
เมื่อถึงครบกำหนด 1 เดือนครึ่ง คุณแม่และคุณพ่อจึงเดินทางมารับตัวฉันกลับบ้านด้วย
แต่ท่านทั้งสองหารู้ไม่ว่า ฉันมีความพิการทางสายตา

เมื่อคุณหมอบอกให้ท่านทั้งสองได้รับรู้ถึงความพิการของลูกสาวคนแรก
ท่านถึงกับอึ้ง พูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ ไม่รู้ว่าจะเลี้ยงดูฉันอย่างไร
เนื่องจากท่านทั้งสองไม่เคยได้เรียนรู้ เรื่องคนพิการทางสายตามาก่อน
แต่ฉันก็มิได้โชคร้านเลยเสียทีเดียวไม่ เนื่องจากฉันตาบอดเพียง 1 ข้าง
ส่วนอีกข้างเห็นได้แค่ 1 ฟุต พอช่วยเหลือตัวเองได้
คุณพ่อและคุณแม่จึงเดินทางไปยังมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต เพื่อศึกษาวิธีการเลี้ยงดูเด็กพิการทางสายตา

นับตั้งแต่นั้น คุณพ่อ ผู้ที่เสียสละในบ้านรับหน้าที่เป็นทั้งพ่อและแม่แก่ฉัน
เนื่องจากคุณพ่อลาออกจากงานตั้งแต่คุณแม่ตั้งครรภ์ ส่วนคุณแม่ทำงานต่อ
ท่านมีอาชีพรับราชการ เป็นนักสังคมสงเคราะห์ ซึ่งปัจจุบันท่านทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลสงขลา

คุณพ่อตื่นขึ้นมาชงนมให้ฉันกลางดึก ท่านสอนให้ฉันปฏิบัติกิจวัตรประจำวันเหมือนคนปกติ
เช่น ติดกระดุมเสื้อ ติดตะขอกระโปรงนักเรียน พาฉันไปเรียนอักษรเบรลล์เมื่อฉันอายุ 7 ขวบ
และพาออกเรียนร่วมกับเด็กปกติตั้งแต่ 8 ขวบเป็นต้นมา

ทำให้ฉันได้เรียนรู้ถึงสังคมของคนปกติว่า ต้องผจญกับปัญหาร้อยแปด
ทั้งคำเยาะเย้ยถากถาง คำล้อเลียน การด่าพ่อล่อแม่ การทำร้ายร่างกาย
แต่ในบรรดาปัญหาเหล่านั้น ฉันก็พบความสุขมากมาย
เช่น คุณพ่อสอนปั่นจักรยาน พาไปปั่นเที่ยวแหลมสมิหลาซึ่งอยู่ใกล้บ้าน
และอย่างสุดท้ายที่ฉันภูมิใจและขอขอบพระคุณคุณพ่อที่อณุญาตให้ลูกพิการผู้นี้ได้ทำ
โดยการลองเสี่ยง คือ นั่งรถเมล์กลับบ้านจากหน้าโรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย
กลับสงขลา


ข้อคิด คือ ถึงแม้ลูกจะพิการ
ท่านผู้ปกครองทั้งหลายจงอย่าปิดกั้น ควรให้ลูกได้สัมผัสสังคม
ครอบครัวเป็นสิ่งที่สำคัญ เพราะ หากลูกต้องผจญกับปัญหายามออกไปเผชิญกับสังคม
ใครเล่าที่จะโอบกอดและเป็นกำลังใจอยู่เบื้องหลัง นอกจากครอบครัว




 

Create Date : 28 มกราคม 2553
23 comments
Last Update : 28 มกราคม 2553 9:46:13 น.
Counter : 2014 Pageviews.

 

ผมภูมิใจแทนคุณพ่อคุณแม่ของคุณที่มีลูกที่สู้ชีวิตไม่ทำตัวเป็นภาระของใคร คุณน่ายกย่องที่สุด

 

โดย: numsing.pol IP: 203.144.144.164 28 มกราคม 2553 12:26:06 น.  

 

น้องเก่งจังเลยค่ะ มองโลกในมุมดี ๆ ที่คนอย่างกิ๊ฟท์ไม่สามารถทำได้ ...
น้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองได้ดี ไม่เป็นภาระใคร.....น่านับถือมากๆค่ะ
ดีกว่าบางคนที่พิการใจ เป็นภาระของสังคม....

 

โดย: กิ๊ฟท์ศรี 28 มกราคม 2553 13:53:47 น.  

 

ชื่นชมน้องโรสและคุณพ่อคุณแม่ของน้องโรสมากๆครับ

เรื่องราววันนี้เขียนได้ประทับใจมากๆ
และที่ชื่นชมอีกอย่างคือการที่น้องโรสนั่งรถเมล์กลับบ้านเอง

ปล.คุณทวีศักดิ์น่ายกย่องมากๆครับ ชื่นชมด้วยความจริงใจ

 

โดย: ลุงแอ๊ด 28 มกราคม 2553 22:33:32 น.  

 

ขอบคุณคุณทวีศักดิ์นะครับที่เอาส่วนหนึ่งของบันทึกมาเขียนไว้ที่บล็อกของผม เป็นข้อความสั้นๆที่คนที่ผ่านวันรุ่นรุ่นนั้นมาได้เคยทำอย่างนั้นจริงๆ

วันนี้น้องโรสเขียนประวัติครอบครัวได้อย่างนุ่นนวลและลึกซึ้ง อ่านแล้วกินใจ เหมือนนักเขียนน้อยๆที่กำลังใช้สมาธิ และตั้งใจเล่าเรื่องครอบครัวซึ่งชวนให้ติดตาม นี่แสดงว่าน้องโรสเริ่มเป็นผู้ใหญ่แล้วครับ

 

โดย: Insignia_Museum 28 มกราคม 2553 23:16:47 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องโรส


ป้าประทับใจกับงานเขียนชิ้นนี้จริงๆ
น้องโรสถอดใจเล่าจนทำให้เห็นถึงความผูกพันและความอบอุ่นที่คนในครอบครัวมีให้กัน
แม้ตาจะพิการแต่ป้าว่าน้องโรสโชคดีกว่าอีกหลายๆคน
เพราะน้องโรสมีในสิ่งที่บางคนขาด ……….
***** สายใยรักจากครอบครัวค่ะ *****


 

โดย: ร่มไม้เย็น 29 มกราคม 2553 19:22:57 น.  

 

เข้ามาอ่านความคิดของน้องโรสแล้วครับน้องโรส

 

โดย: yyswim 30 มกราคม 2553 2:34:56 น.  

 

อ่านแล้ว ซึ้งใจจัง เก่งมากเลย

มองโลกในด้านดีมากๆ

รู้สึกเหมือนว่าปัญหาเรามันช่างเล็กนิดเดียวเอง

สู้ต่อไปนะค่ะ จะคอยเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

 

โดย: หนูปุกปุย 1 กุมภาพันธ์ 2553 14:30:52 น.  

 

ชื่นชมครอบครัวของน้องโรสมากค่ะ
ถึงน้องจะเป็นอะไรก็ตาม สิ่งหนึ่งที่น้องมีคือความรักจากครอบครัวนะคะ
ขอให้น้องโรสจงภูมิใจในครอบครัวของน้องเองค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

โดย: ป้าแอ๊ด IP: 203.144.144.164 2 กุมภาพันธ์ 2553 0:27:44 น.  

 

อ่านแล้วซึ้งจังเลยค่ะ น้องโรสเขียนได้งดงาม น่ารักมากๆค่ะ

อาเข้าไปในเว็บสถานีโทรทัศน์ ช่อง TPBS ในรายการ หัวใจไกล้กัน แล้วค่ะ

เพิ่งมีโอกาสได้เข้าไปค่ะ คุณทว๊ศักดิ์ เพราะโรส เพิ่งแวะเข้ามาในบ๊อกค่ะ ช่วงนี้ สุขภาพ ไม่ค่อยดีน่ะค่ะ

ประทับใจบรรยากาศในครอบครัวอันน่ารักมากๆเลยทั้งคุณทวีศักดิ์และคุณดวงตาเป็นคุณพ่อ คุณแม่ตัวอย่างที่เข้มแข็ง น่านับถือมากค่ะ

น้องโรสน้องริน น่ารักมากค่ะ เป็นเด็กดี และ มีความรับผิดชอบสูง ขอชมเชยค่ะ

ขอให้ครอบครัวถาวรรัตน์ จงมีแต่ความสุข เต็มไปด้วยความรัก ความเข้าใจ และขอให้ประสพความสำเร็จค่ะ สู้ๆๆๆค่ะ น้องโรสคนเกดงนะคะและชมอีกนิดค่ะ ทั้งน้องโรสน้องริน เสียงเพราะทั้งคู่เลย จ้ะ

 

โดย: นายกุหลาบ 2 กุมภาพันธ์ 2553 20:22:49 น.  

 

แวะมาเยี่ยมเยียนครอบครัวน้องโรสทุกคนนะครับ
ที่ว่าใกล้วันเกิดแล้ว เป็นวันเกิดใครครับจะได้เตรียมตัวมาอวยพรวันเกิดครับ วันเกิดน้องโรสจำได้ว่าเดือนพฤษภาคม

 

โดย: ลุงแอ๊ด 2 กุมภาพันธ์ 2553 21:14:54 น.  

 

มาอวยพรวันเกิดคุณทวีศักดิ์ครับ

ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์ทั้งหลายในสากลโลกจงดลบันดาลให้คุณทวีศักดิ์และทุกๆคนในครอบครัวประสบแต่ความสุขความเจริญ ก้าวหน้าในทุกๆด้าน ชีวิตรุ่งเรืองตลอดไป และ ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ นะครับ

 

โดย: ลุงแอ๊ด 3 กุมภาพันธ์ 2553 14:17:36 น.  

 

สวัสดีครับผมเป็นเพื่อนรินโรงเรียนวรนาเฉลิม อ.เมือง จ.สงขลา มัธยมศึกษาชั้น ม.1/9 ก็...ซึ้งนะครับที่ได้ดูชีวิตของพี่โรสที่ครอบครัวยังรักนะครับเหมือนที่ลุงทวีศักดิ์พูดว่า
ความรัก...ชนะทุกอย่าง

 

โดย: ชนาณัติ ยานวิมุต IP: 113.53.2.201 5 กุมภาพันธ์ 2553 19:16:07 น.  

 

สวัสดีค่ะ ขอเรียกว่าโรสเฉยๆได้ไหมคะ คืออยากรู้จักโรสน่ะค่ะเพราะเราก็พิการทางสายตาเหมือนกัน (บอดสนิท)
รู้จักชื่อโรสมานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้คุยเลย เราเรียนอยู่ที่สุราษฎร์นะกะว่าเทิมหน้าจะย้ายไปเรียนหาดใหญ่เหมือนกัน เพราะอยู่ใกล้บ้านมากกว่า
ได้อ่านเรื่องที่โรสเอามาลงแล้วน่าอิจฉาจัง ครอบครัวของเรานี่ยังไม่เปิดใจสักเท่าไหร่เลย ก็เลยเบื่อๆ+เซ็งๆ

 

โดย: ตุ๊ก (แสงสว่างแห่งรัตติกาล ) 6 กุมภาพันธ์ 2553 10:56:33 น.  

 

โรสคะ เราเรียนอยู่ม.4 ยินดีที่ได้รู้จักนะ
ไว้ว่างๆแล้วจะโทรหา
ตอบแล้วนะในบล็อก ขอบคุณมากที่เข้าไปบล็อกเรา
ก็จะลอกฝึกๆไปเรื่อยๆ อยากถามโรสว่าโรสเรียนสายอะไรหรอ แล้วเป็นยังไงบ้าง เวลาตอนอยู่ ญ.ว. ให้ฟังหน่อยดิ เผื่อว่าเราจะย้ายไปเทิมหน้าไง ทั้งกิจวัตรเรื่องเรียน เรื่องเพื่อน แล้วก็เรื่องอื่นๆ...
ยินดีที่ได้รู้จักนะโรส

 

โดย: แสงสว่างแห่งรัตติกาล 7 กุมภาพันธ์ 2553 18:29:16 น.  

 

หวัดดีนะเรียกว่าพี่โรสก็ได้ ตอนแรกก็ขอโทษก็แล้วกันเพราะอาจจะชอบความเป็นกันเองมากเกินไปหน่อย

ตอนนี้ตุ๊กเรียนอยู่ศิลป์-คำนวณ แต่ถ้าย้ายไปนี่ก็อยากจะย้ายสายเหมือนกัน เพราะไม่ชอบคณิตฯ เลยล่ะ

อยากจะให้พี่โรสเล่าให้ฟังอีกว่า... ถ้าอยากให้เล่าอะไรละเอียดเกินไปนี่อย่าหาว่าบ้านะ เพราะว่าถ้าย้ายไปตุ๊กจะได้รู้ไว้ไงก็กลัวจะปรับตัวยาก

อยากรู้ตั้งแต่เข้าแถวต้องทำกิจกรรมอะไรบ้างเหรอ (เพราะแต่ล่ะโรงเรียนนี่ก็ทำกิจกรรมไม่เหมือนกัน)
เรียนคาบละกี่นาทีแล้วก็กี่คาบ แล้วเวลาสอบกลางภาค/ปลายภาคนี่ทำไง มีข้อสอบอักษรเบรลล์ป่าวหรือว่ามีอาจารย์อ่านให้ฟัง
อาจารย์ที่สอนมีทัศนคติอย่างไรกับนักเรียนเรียนร่วมบ้าง แล้วที่ได้ข่าวว่าศิลทั่วไปนี่เพื่อนช่วยไม่ดีจริงป่าว เพราะอยากย้ายไปศิลป์ทั่วไปเหมือนกัน แล้วมีห้องเสริมวิชาการเรียนร่วมมั๊ย
รุ่นเดียวกับตุ๊กน่ะมีใครบ้างเหลอเพราะรู้จักเด็กหาดใหญ่อยู่หลายคน แล้วพวกเขาเรียนสายอะไรกันบ้าง มีใครเรียนสายศิลป์-คำนวณเหมือนตุ๊กมั๊ย
ถามไปเยอะแยะแบบนี้พี่โรสต้องหาว่าตุ๊กบ้าแหงๆเลย ถามแค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวพี่โรสตอบไม่หมด อ๋อ! (พี่โรสอย่าเพิ่งรำคาญตุ๊กนะ)

ส่วนเบอร์ตุ๊กก็คือ 083 7713802 สารภาพตรงๆนะที่ไม่โทรไปเพราะไม่มีตังในโทรศัพท์ (พูดไม่เก่งนะ)

 

โดย: แสงสว่างแห่งรัตติกาล 7 กุมภาพันธ์ 2553 21:23:44 น.  

 

ตั้งเป้าหมายและเดินไปอย่างมีสติ,มีกำลังใจ นะจ๊ะ

 

โดย: พี่หมี IP: 116.58.231.242 7 กรกฎาคม 2553 16:57:19 น.  

 

อ่านแล้วซึ้งมากๆเลยคะ อ่านแล้วรู้สึกว่าความรักของพ่อแม่เนี่ยมันช่างยิ่งใหญ่จริงๆเลย รู้สึกว่าทำให้มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยคะ พี่ชื่อหนิงตอนนี้พี่ฝึกสอนอยู่ที่โรงเรียนสอนคนตาบอดสุราดคะ เทอมหน้าก็จะกลับไปเรียนที่สงขลาแล้ว
พี่มีเพื่อนที่ฝึกสอนอยู่ที่หาดใหญ่ด้วยนะ น้องโรสคงรู้จักแน่เลย พี่โบ้ย หรือครูโบ้ยไงคะ เพื่อนสนิทของพี่เลยละ
ตอนนี้น้องคงเรียนร่วมที่ ญว.แน่เลย พี่จะเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆจ้า

 

โดย: ครูฝึกสอนตาบอดสุราด IP: 124.157.204.38 8 กรกฎาคม 2553 14:53:20 น.  

 

พี่โรส
พี่ริน
สู้ๆๆ
นะคะ

 

โดย: น้องโบว์ IP: 124.121.183.178 22 ตุลาคม 2553 21:57:42 น.  

 

น้าไม่เคยได้เข้ามาเยื่ยมที่นี่ เพราะใช้ไม่ค่อยเป็น สู้น้องโรสของน้าไม่ได้ น้องโรสเก่งมากเลยจ๊ะ ต่อไปน้าจะเข้ามาดูบ่อยๆ น้าชอบเรื่องราวที่น้องโรสเขียน ทั้งข้อคิดดีๆ อ่านแล้วกินใจ สู้ต่อไปนะจ๊ะ

บอกน้องริน คุณพ่อ และคุณแม่ด้วยว่าน้าสาวคิดถึงมาก

 

โดย: น้าสาว( นงนุช สุขหวาน ) IP: 202.176.91.83 4 พฤศจิกายน 2553 13:13:42 น.  

 

เก่งมากต่ะน้องโรส สมชื่อ กุหลาบ เก่งสวยหอม

 

โดย: สุภิณญา IP: 182.52.41.66 16 พฤศจิกายน 2553 9:04:21 น.  

 

ได้ฟังน้องโรสเล่าเรื่องราวต่างๆ ในรายการ ทางช่อง ทีวีไทย น่าประทับใจมาก ไม่ใช่น่าสงสาร แต่เป็นน่าทึ่ง น่าประทับใจ เลยตามมาชมในบล็อกนี่ล่ะค่ะ

 

โดย: ป้าแอ็งแอ็ค IP: 182.93.207.151 17 พฤศจิกายน 2553 13:43:22 น.  

 

สู้สู้นะจ๊ะโรส แม่ตุ๊ดตู่เองจ๊ะ

 

โดย: สุพรทิพย์ IP: 118.173.142.41 30 พฤศจิกายน 2553 15:39:13 น.  

 

พี่โรส จี้เองน่ะ

 

โดย: ตวงพร IP: 118.173.145.121 29 เมษายน 2554 14:29:13 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


คนตาพิการ
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




คนตาพิการ

ชื่อจริง นุ่นนิจ ถาวรรัตน์
ชื่อเล่น โรส

ปัจจุบัน อายุ 23 ปี ตาพิการทั้ง 2 ข้าง กำลังเรียนหนังสือ ณ สถาบันราชภัฏ สงขลา คณะ ครุศาสตร์ ปีที่ 3 โปรแกรมภาษาไทย

โรส ชอบเขียนเรื่องราวต่างๆที่ได้ประสบ พิมพ์เป็นตัวอักษรปกติบนคอมพิวเตอร์ แล้วพ่อจึง copy นำมา Post ที่นี่

ข้อความต่างๆส่วนใหญ่เป็น ความคิด
ความเข้าใจ และจินตนาการ บนพื้นฐานของความเป็น คนตาพิการ ของ น้องโรส ทั้งหมด


E-mail คุยกับน้องโรส คนตาพิการ
Your Link HTML Free Code

english version
Group Blog
 
 
มกราคม 2553
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
28 มกราคม 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add คนตาพิการ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.