Bloggang.com : บ้านนอกเข้ากรุงนะจ๊ะ : backpack ครั้งแรกในต่างแดน บาหลี

"ถ้าตายแล้ว อย่าบอกให้ไปที่ชอบ ที่ชอบ เพราะที่ชอบนั้นไม่รู้ตอนตายจะได้ไปไหม"

สิงหาคม 2553

1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31

19 สิงหาคม 2553

backpack ครั้งแรกในต่างแดน บาหลี

backpack ครั้งแรกในต่างแดน บาหลี

นี่เป็นครั้งแรกที่ออกนอกประเทศ ก็จัดการตะลุยแบบ backpack ซะเลย ตื่นเต้นดี ทั้งกล้า ทั้งกลัว แต่ก็สนุกดีค่ะ เภาษาอังกฤษแต่ละคนก็นะไม่ค่อยจะได้เรื่องกันเท่าไหร่ เกาะบาหลี เข้าง่ายมากเลย ไม่ต้องมีวีซ่า ก็เลยตัดสินใจไป ไม่น่ากลัวอย่างที่ใครหลายคนคิด รู้สึกว่าบ้านเมืองเค้าเป็นเมืองท่องเที่ยว จริง ๆ แล้วมันก็เหมือนกันทุกประเทศแหล่ะค่ะ ที่เจ้าบ้านมักจะเอาเปรียบนักท่องเที่ยว ไม่เว้นแม้แต่ประเทศของเรา แต่ถ้าเจอคนดีก็ดีไปนะค่ะ 555+
วันแรก ออกจากสนามบินสุวรรณภูมิ 6.30 น.ถึงสนามบิน นูรารัยประมาณ 11.30 เวลาเกาะบาหลี

มาพร้อมกับ รายการ where ever ด้วยค่ะ ก็เลยขอถ่ายรูปซะหน่อย แต่ไม่ได้เอาอ้น มาลง
นี่เป็นแท๊กซี่ที่เราใช้เดินทางมุ่งหน้าสู่ Ubud พยายามต่อรองราคาหน่อยนะค่ะ เราใช้เวลา ชั่วโมง 30 นาที ก็เดินทางถึง Ubud ค่ะ

อนุสาวรีย์ต่าง ๆ มีให้เห็นมากเลยค่ะ

เราไปโดยไม่ได้ทำการจองห้องพักไปตะเวนหาเอา นี่เป็นเส้นถนน Monkey Forest มีที่พักให้เลือกเยอะค่ะ แต่เราก็ใช้เวลาหาเป็นชั่วโมงเหมือนกัน

ตั้งแต่ออกจากเมืองไทยมาก็ยังไม่มีใครได้ทานอะไรมาเลย ตอนนี้เริ่มหิวแล้ว ร้อนด้วยค่ะ ที่พักก็ยังหาไม่ได้ โชคดีได้ของกินรองท้องไปก่อน เหมือนเต้าหู้ทอด ปอเปี๊ยทอดบ้าน เรา อร่อยค่ะ หรือเพราะหิวด้วยหรือป่าวก็ไม่รู้น่ะค่ะ

เดินไปเดินมาตั้งนาน ในที่สุดก็กลับมาที่เดิมตอนที่แท๊กซี่มาส่ง เรามาได้ที่พักชื่อ Ubud terrace bungalows คืนละประมาณ 400 บาท ห้องพัดลม บริการก็ถือว่าใช้ได้เลยค่ะ

หลังจากเราจัดการทำธุระส่วนตัวที่รอคอยมาตั้งแต่เช้าแล้ว (อิอิ) เพื่อไม่ให้เสียเวลาเราจึงรีบออกมาเที่ยวใน Ubud แต่ก่อนอื่นกองทัพต้องเดินด้วยท้อง เราจึงไปหาข้าวทานก่อน แต่ขอบอกว่าร้านอาหารธรรมดานี่หายากมากใน Ubud ในที่สุดก็เจอ

เราก็กะสั่งแยกจาน แต่เค้าเอาทุกอย่างรวมกันในจานเดียว เราก็เลยตามเลยค่ะ แต่ก็อร่อยดีค่ะ แต่ละชิ้นจะชิ้นโต ๆ เลย แล้วเค้าคิดราคาเป็นชิ้น ๆ อิ่มแล้วเราก็เดินตลาด Ubud Market ของเยอะมากแล้วต้องต่อราคาน่ะค่ะ ครึ่งต่อครึ่งเลยค่ะ ขอถ่ายกะแม่ค้าซะหน่อย ที่นี่เค้าพูดภาษาไทยได้ด้วยนะค่ะ นิดหน่อยอ่ะค่ะ

ได้โสร่งมาคนละผืนเอาไว้ใส่ตอนจะไปเที่ยวตามสถานที่ต่าง ๆ ของบาหลี ที่นี่เค้าบังคับให้ใส่ค่ะ แม่ค้าคนนี้ก็ใจดี แถมผ้าคาดเอวให้เรากะเพื่อนคนละผืนด้วย บอกว่าคนไทยน่ารัก 555+
เดินเที่ยวตลาดเป็นที่พอใจแล้วเราก็ตระเวณรอบเมืองค่ะ เดิน เดิน แล้วก็เดิน แต่ตอนเย็น ๆ อากาศก็จะไม่ค่อยร้อนแล้วนะค่ะ เราไปเจอคนขายตั๋วแสดงระบำบารอง ตอนแรกก็คิดว่าตั๋วผี เราเลยเดินไปดูหน้าทางเข้าการแสดง ราคาเดียวกันแหล่ะค่ะ แต่เราก็ซื้อจากกลุ่มแรกที่มาขายให้นะค่ะ ก็เค้าอุตส่าห์ตื้อเป็นนานสองนาน แต่การแสดงจะมีค่ำ ๆ ประมาณ 1 ทุ่ม เราซื้อตั๋วเก็บไว้ก่อนเดี๋ยวจะอดดู หลังจากนั้นเราจึงไปที่ Pura Dalem Agung Padang Tegal เป็นวัดหรือป่าไม่แน่ใจ แต่มีลิงเยอะมาก ๆ ดุด้วยค่ะ เราต้องติดสอยห้อยตามไปกับพวกฝรั่งที่เค้ามาเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ เสียดายข้างในวัดเค้าปิดปรับปรุงเลยถ่ายมาได้แค่นี้ค่ะ

เมื่อใกล้ถึงเวลาการแสดงเราก็เดินกลับมาสถานที่การแสดงแต่ขณะที่เดินไปนั้นเราก็หารถเช่าไปด้วยมีเยอะค่ะ เราจึงได้ติดต่อมา 1 คันพร้อมคนขับ ปกติเค้าจะเริ่ม start 8.00-17.00 น. นะค่ะ แต่เราต่อรองบอกว่าขอเช้าหน่อยก็เป็น 7 โมงเช้า แต่ก็ต้องเพิ่มเงินไปอีก ถึงเวลาการแสดงแล้ว ไปชมกันค่ะ

ตอนดูแรก ๆ ก็ตื่นเต้นดีค่ะ แต่หลังๆ เริ่มเบื่อ ๆ แล้ว การแสดงเค้าก็ประมาณชั่วโมงกว่า ๆ ค่ะ การแสดงจบพวกเราก็เริ่มหิวกันอีกแล้ว

วันที่ 2 เราตื่นกันแต่เช้าเพราะนัดรถที่เช่าไว้ให้เค้ามรับ 7 โมงเช้า เราเช็คเอาท์ห้องเลยค่ะ เพราะเรากะว่าจะย้ายที่ใหม่ ใน Ubud นี่แหล่ะค่ะ ที่นี่มีอาหารเช้าให้ด้วยนะค่ะ คิดว่าคงเหมือนกันทั้งเมือง

เราจัดการทำโปรแกรมแบบคร่าว ๆ มาก่อนแล้ว ก็เลยเอาให้ไกด์ดู เค้าชื่อ มาเด่ะ ค่ะ (ไม่รู้เขียนผิดหรือถูก) เราตกลงกันในราคา ประมาณ 580,000 รูเปี๊ยะ นะค่ะ เค้าก็ไปตามที่เราบอกเลยค่ะ แต่ก็มีสถานที่ที่ต่างไปจากโปรแกรมเหมือนกันค่ะ นี่เป็นนาข้าวขั้นบันไดค่ะที่เราอยากดูนักดูหนา 555+ มีแค่นี่

แล้วมาเด๊ะ พาเราไปวัดอะไรไม่รู้จำไม่ได้ค่ะ แต่ตอนขาไปไปเจอขบวนแห่เข้าวัดพอดี เลยบอกมาเด๊ะ จอดรถจะไปถ่ายรูป

เวลาเข้าวัดบ้านเค้าไม่ว่าหญิงหรือชายเค้าให้นุ่งผ้าโสร่งหมดเลยค่ะ

เสียดายเราไม่ได้ไป Goa Gajah หลังจากนั้นเราก็ไปกันต่อที่ Gunung Gawi เป็นผาหินแกะสลัก เดินไกลมาก ร้อนด้วยเหนื่อยด้วยค่ะ

ใกล้จะเที่ยงแล้ว มาเด๊ะบอกว่าไปกินข้าวเที่ยวกันที่ Kintamani ไปชมจุดชมวิวภูเขาไฟและทะเลสาบบาตู (Mount Batur & Lake Batur) และแวะรับประทานอาหารกลางวัน ณ จุดชมวิว ส่วนใหญ่จะเป็นบุพเฟ่ต์ ประมาณหัวละ 100,000 IDR แต่ทางผ่านเราเจอเค้าทำกาแฟคั่วสด เป็นกาแฟของบาหลีเลย แต่เผอิญว่าฉันไม่ดื่มกาแฟ ก็ได้แต่เดินดู แต่มีโกโก้ด้วยนะค่ะ เห็นฝรั่งแกะเมล็ดโกโก้กินสด ๆ เลย ไอ้เราก็นึกว่าจะอร่อย ที่ไหนได้ขมเหมือนกาแฟแหล่ะ

ในที่สุดก็ถึงแล้ว อากาศตรงภูเขาไฟนี่เย็นมาก ๆเลยค่ะ ลืมบอกเราต้องจ่ายค่าบุฟเฟ่ต์ให้คนขับด้วยแหล่ะ

เราใช้เวลาอยู่ที่นี่นานหน่อยค่ะ เพราะอากาศมันช่างเย็นสบายจนไม่อยากไปไหนเลย ถ่ายรูปชมวิวกัน จนสมใจแล้ว เราก็ไปที่ทะเลสาบบาตู ก็ไม่มีอะไร แค่ขึ้นไปถ่ายรูปแล้วก็กลับออกมา เราจึงมุ่งหน้าไป วัด Besakih เป็นวัดที่ใหญ่ที่สุดบนเกาะ จะมีวัดเล็ก ๆ 22-23 วัด อยู่ในบริเวณนี้ ค่าเข้าชม 10,000 IDR แต่ขอบอกที่นี่กินหลายต่อค่ะ ด่านแรกเราต้องจ่ายให้ตำรวจ 1 ด่าน ต่อมาจ่ายค่าเข้าอีก แล้วพอเรากำลังจะเข้าไปไกด์ ค่ะ ไกด์ผีซีดีเถื่อน เพียบ บอกเราว่าต้องมีไกด์ของที่นี่ขึ้นไปด้วยถึงจะเข้าไปได้ เพราะข้างบนเค้าทำพิธีทางศาสนา แล้วคิดดูต้องจ่ายค่าไกด์ให้อีก แบบว่าแพงอ่ะ มาเด๊ะก็ช่วยอะไรไม่ได้บอกว่าไม่ใช่ถิ่นเค้า มีงี้ด้วยแหะ เราเลยบอก No money ไม่ไปก็ได้ฉันเลยบอกให้เพื่อน ๆ กลับเลยค่ะ ไม่ขึ้นไปก็ได้ พอเราจะกลับจริง ๆ พวกไกด์ก็บอกว่างั้นก็ให้ขึ้นไปได้ แบบว่าประมาณทำเป็นใจดีค่ะ เราก็เลยพากันขึ้นไปค่ะ แต่อ้าว ๆๆๆ ขึ้นไปก็ยังเจออีก แบบพวกนั้นเล่นตามเลยค่ะ เดินตามขึ้นไปเลยก็พูดเหมือนไกด์พวกที่อยู่ข้างล่างแหล่ะค่ะ เราก็ทำเป็นใจดีสู้เสือค่ะ เดินไปแบบไม่สนอะไรเกือบจะเข้าประตูวัดอยู่แล้ว ไกด์มันถามว่าอยากมีปัญหาหรือไง ประมาณนี้ ที่นี้เราก็เริ่มกลัว ๆ ก็เลยเดินกลับลงมาตั้งตัว พอดีเจอคนไทย 2 คน เค้าก็ถามว่าโดนไหม ก็บอกว่าโดนเค้าบอกไม่สนหรอก เราก็เลยไปกะคนไทย 2 คนนี้ค่ะ แต่พวกผู้ชายไม่กล้าขึ้นบอกว่ากลัว 555+ ในที่สุดก็เข้าไปจนได้ค่ะ ขอบอกว่าข้างในนี้สวยมาก ๆ ค่ะ คุ้มค่าที่ได้เข้ามา

ยังไม่ได้เห็นหน้าคนพาเราเที่ยวเลยนะค่ะ นี่แหล่ะค่ะ มาเด๊ะคนเสื้อสีฟ้า แล้วก็รถที่นำเราตะลุยวันนี้

เราคิดว่าสำหรับ Ubud เราเที่ยวจนพอแล้วจึงเปลี่ยนใจให้มาเด๊ะไปส่งเราที่ Kuta ระยะทางก็ไกลเหมือนกันนะค่ะ มาเต๊ะจึงต่อรองขอเพิ่ม ได้ราคาที่ 620,000 รูเปี๊ยะ (ถือว่าแพงเลยค่ะ) แต่ก็ช่างเถอะมาเที่ยวคิดไรมาก ระหว่างไปเราจะผ่านตลาด Sukawati Market ก็เลยให้มาเด๊ะแวะหน่อยตอนแรกกะว่าจะซื้อของ แต่ต้องหาที่แลกเงินก่อน ปรากฎว่ามันเย็นแล้ว ที่แลกเงินไม่มีเลยค่ะ เลยไม่ได้ของมาสักอย่าง แต่ในตลาดจะมีดอกแบบนี้ขายกันเยอะแยะเลยค่ะ เพราะเค้าเอาไว้เซ่นไหว้อะไรประมาณนี้จะมีทุกบ้านทุกถนนหนทาง ในรถที่เรานั่งไปยังมีเลยค่ะ ก็คงเหมือนพวงมาลัยไหว้พระมั้ง แล้วจะสังเกตุเห็นว่า บ้านไหนมีตังค์ก็จะมีศาล 3-4 หลังเลย

เราจึงให้มาเด๊ะพาเราไปแลกเงินที่ Kuta แล้วพาไปส่งที่ ซอย Poppies 1 ตอนแรกกะจะทิปไป 100 บาท 555+ เค้าไม่เอาบอกแค่นี้ไม่พอค่าน้ำมันหรอก มีงี้ด้วย เลยตัดปัญหาด้วยการทิปไปซะ 100,000 รูเปี๊ยะ

สรุปวันนี้เราหมดไปเป็นล้าน ๆ (รูเปี๊ยะ) เลยค่ะ แต่มาเด๊ะก็บริการดีนะค่ะ Kuta เราใช้เวลาหาที่พักเกือบ 2 ชั่วโมง เดินจนขาลาก เดินไปเดินมามาได้ที่แรกที่เราเข้าไปถาม งง ไหมหล่ะค่ะ เพราะเราเข้าไปถามตอนแรกว่าห้องพัดลมมีไหม เข้าไปมันอับ ๆ ค่ะ เลยไม่เอา ไปหาที่อื่นต่อค่ะ ในที่สุดกลับมาที่เก่าเพราะรอบแรกลืมถามห้องแอร์ ปรากฎว่า ห้องแอร์กับ ห้องพัดลม มันห้องเดียวกัน (จะบ้าตาย

) ก็พออยู่ได้ค่ะ ถ้าเดินหาต่อไปคงเป็นลมตายแน่ ที่ Kuta จะคล้ายกับพัทยาบ้านเรา ชาวต่างชาติเยอะมาก ๆ ที่พักของ Kuta จะหรูและราคาจะแพงหน่อย ถ้าไม่แพงก็สภาพแค่พอใช้ได้ แต่อาหารที่นี่หาทานง่ายมาก ๆ และราคาไม่แพงด้วยค่ะ ได้ที่พักแล้วเราจึงรีบออกไปหาไรทานกัน แล้วแวะจิ๊บเบียร์คนป๋อง 2 ป๋องกระป๋องสีฟ้า ๆ เป็นเบียร์ของบาหลี จะจืด ๆ หน่อยค่ะ

สังเกตุได้ว่าที่นี่ไม่มี 7-11 น่ะค่ะ แต่จะมีร้านค้าสะดวกซื้อเปิด 24 ชม.เหมือนกัน แต่เป็นของประเทศเค้าทำเองค่ะ ก่อนเข้าที่พักเราก็จัดการติดต่อมอเตอร์ไซค์เช่าค่ะ ราคาเช่าพอ ๆ กับบ้านเรา วันละ 150 บาท แต่ถ้าเช่า 2 วันเค้าคิดแค่ 200 บาท แต่เราเอาวันเดียวและต้องทำประกันด้วยนะค่ะ เพื่อความปลอดภัย คืนนี้เราเหนื่อยแล้วค่ะ รีบกลับที่พักนอนดีกว่า
วันที่ 3 เราออกแต่เช้าเหมือนเดิม เวลามีน้อย

ทานอาหารเช้าในโรงแรมเสร็จ เราก็ขอแผนที่จากโรงแรมมาค่ะ สถานที่แรกที่เราจะไปก็Tanahlot ค่าเข้าชม 10,000 IDR เราถามทางมาตลอดเลยค่ะ ไม่รู้ว่าแผนที่มีประโยชน์หรือป่าวเนี่ย ก็พยายามดูป้ายด้วย แต่เราก็มาถึงจนได้ค่ะ

เที่ยวกันอยู่นานเหมือนกัน เราก็อยากกินอาหารพื้นเมืองของที่นี่ จำได้ว่าขามามีร้านขายอาหารเป็นร้านเล็ก ๆ อยู่ข้างทางหลายร้าน ขากลับเราก็เลยแวะทานเลยค่ะ อร่อยดีค่ะ หรือว่าหิวอีกแล้วก็ไม่รู้

อิ่มแล้วเราจึงเดินทางไปวัดอูลูวาตู (Ulu watu Temple) วัดนี้ตั้งอยู่บนหน้าผาสูง เป็นสถานที่นักท่องเที่ยวมาชมพระอาทิตย์ตกดิน ค่าเข้าชม 3,000 IDR ที่นี่เค้าบอกว่าลิงดุ ต้องให้คนนำไปต้องจ่ายให้อีกนะ เรื่องไรจะจ่ายเลยบอกไม่เป็นไร ไม่เอาเข้าเองได้

แต่แบบแอบตาม ๆ คนอื่นไปนะค่ะ กลัวอยู่เหมือนกัน ลิงไม่เยอะเหมือน Monkey forrest หรอกค่ะ แต่ก็ดุเหมือนกัน

ถือว่าที่นี่ไม่ค่อยมีอะไรให้ดูนอกจากรอดูพระอาทิตย์ตกดิน แต่เราไม่ดูค่ะ ก็เลยพากันกลับ แต่ขากลับแวะทานก๋วยเตี๋ยวพื้นบ้านของเค้าอีกแล้วค่ะ อร่อยค่ะ ยิ่งเกี๊ยวทอดนะอร่อยมากค่ะ พูดแล้วยังอยากทานอีกเลย>

เริ่มเย็นเราจึงเดินทางกลับที่พักกันเพื่อจะนำมอไซค์ที่เช่ามาไปคืน ถึงKuta เราก็ยังหนีไปเล่นน้ำทะเลอยู่นะค่ะ คลื่นที่นี่แรงมาก ๆ เดินลงไปโดนคลื่นซัดจมเลยค่ะ สำลักน้ำไปหลายอึกเหมือนกัน มิน่าฝรั่งถึงแห่มาเล่นกระดานโต้คลื่นที่นี่กัน แล้ววิวก็สวยค่ะ เพราะเราเล่นน้ำไปก็จะเห็นสนามบิน จะเห็นเครื่องบินขึ้น -ลง ค่ะ ค่ำ ๆ เราก็ออกมาหาอะไรทาน แล้วก็รีบกลับที่พักเลย เพราะง่วงกันมาก ๆ
วันที่ 4 วันนี้วันสุดท้ายที่จะต้องเดินทางกลับแล้ว แต่ดิฉันกับแฟนก็ยังอยากเล่นน้ำทะเลอยู่ เลยตื่นแต่ 6 โมงเช้าเลยค่ะออกไปเล่นน้ำทะเลกัน เพื่อนอีก 2 คนไม่ยอมไปบอกง่วง สักพักเราก็ขึ้นเก็บของทานอาหารในโรงแรมแล้วให้รถโรงแรมไปส่งสนามบิน เราต้องไปถึงสนามบินประมาณ 10.30 น. แต่ก็อยู่ใกล้ๆ ค่ะ ไปถึงสนามบินยังมิวายหาของกินอีกค่ะ ไก่ทอดที่นี่อร่อยค่ะ

อย่าลืมจ่ายภาษีสนามบิน 150,000 IDR และแล้วก็ถึงเวลาเดินทางกลับ โดยสวัสดิภาพ
คิดว่ามีโอกาสคงกลับมาใหม่ค่ะ ชอบบาหลีค่ะ

Create Date : 19 สิงหาคม 2553

Last Update : 13 กันยายน 2553 15:17:18 น.

9 comments

Counter : 1718 Pageviews.

ภาพสวยจังคะ

โดย: mariabamboo

วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:19:54:33 น.

ขยันเขียนจังสุดเอื้อมเขียนนานป่าวนิยาวโคตรๆ แต่ทำได้ดีนะ

โดย: โอ๋ IP: 119.42.76.132 วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:13:55:32 น.

ชอบขีด ๆ เขียน ๆ น่ะค่ะ อิอิ

โดย: กุหลาบปืน2178

วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:19:22:29 น.

แอ๋วอย่างเดียวน้อ...

โดย: กระแตแต้แว๊ด IP: 117.47.229.217 วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:10:12:50 น.

i like your trip

โดย: kt IP: 210.1.22.20 วันที่: 29 ตุลาคม 2553 เวลา:10:20:32 น.

หมดไปเท่าไหร่คะ อยากไปจัง

โดย: ไม่บอก IP: 118.174.67.121 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:26:22 น.

เพื่อนเราเจ๋งง่ะ

โดย: nok IP: 61.7.140.191 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:02:48 น.

แวะัตามมาเที่ยวบาหลีด้วยคนค่ะ
ไม่ได้ไป ได้ดูรูปก้อยังดีนะค่ะ รูปตรงภูเขาไฟสวยค่ะ

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:00:12 น.

เยี่ยมมากอยากไปจังราคาเท่าไหร่
ทัวร์อะไรเจ้าบอกหน้อยเผ่อมีเวลาจะหาโอกาศไปเที่ยว

โดย: น้าเกษ IP: 180.180.128.69 วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:10:46:04 น.

บ้านนอกเข้ากรุงนะจ๊ะ

Location :
เชียงราย Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

ไป ไปเตอะ ไปแอ่ว..ไปเตอะ ไปแอ่ว จังหวัดเจียงฮาย หลายคนคงเคยได้ยินเพลงนี้ แต่บางคนก็อาจจะแทบไม่เคยได้ยินเลยก็ว่าได้ พอลืมตาดูโลกแม่ตั้งชื่อเล่นว่า "กระตั้ว" แต่ใช้ได้ไม่นาน แม่บอกว่า ตัว ต. กันทั้งบ้านแล้ว เอาให้แหวกแนวสักคนเถอะ ก็เลยได้ชื่อเล่นใหม่ว่า "สุดเอื้อม" นิสัยออกจะห้าว ๆ หน่อยก็แต่เล็ก คลุกคลีกับแต่เด็กผู้ชาย จนแม่ยังคิดว่าโตมามันจะกลายเป็นทอม ^_^ ไม่ค่อยได้ใช้ชีวิตอยู่กับบ้านเท่าไหร่ ประมาณชอบร่อนเรพเนจร ไม่ชอบอยู่กับที่ แต่...แต่ในที่สุด สุดท้ายก็ต้องกลับมาอยู่รังเดิม 555+ มีแต่คนเค้าไม่อยากกลับมาอยู่บ้าน แต่เอื้อมรู้สึกอยากกลับมาอยู่บ้านค่ะ สงสัยร่อนเร่มานานเลยเกิดความเบื่อ ตอนนี้ก็เลยมาเปิดกิจการเล็ก ๆ ของตัวเองอยู่ที่บ้าน คอมฯ & เน็ต เป็นเพื่อนจำเป็นในชีวิตประจำวันไปแล้วค่ะ ก็ตั้งแต่กลับมาอยู่บ้านเพื่อนก็เริ่มหาย ถึงแม้จะมาอยู่ถิ่นฐานเดิมแล้วแต่ก็ยังชอบท่องเที่ยวต่างจังหวัดเป็นนิสัย (ที่โดนที่บ้านด่าประจำ) แม่ชอบบอกว่าจะทำงานหาเก็บ หรือจะทำงานหาเที่ยว อืม!!!นั่นสิ มันก็มีหลายมุมนะค่ะ อยากเก็บด้วย และก็อยากเที่ยวด้วย ชีวิตคนเราสั้นนักค่ะ บางครั้งเคยบอกแม่ว่า "ถ้าตายแล้วอย่าบอกให้ไปที่ชอบ ที่ชอบ นะ" เพราะไม่รู้ว่าตายแล้วจะได้ไปที่ชอบไหม (แม่ทำหน้า งง) อย่าซีเรียสเลยค่ะ แม่กับเอื้อมเราเกือบจะเป็นเหมือนเพื่อนกันแล้ว ทุกวันนี้ก็เลยพยายามเชื่อแม่ค่ะ ต้องพยายามหาเก็บ (แต่ทำยากจัง) ชีวิตไม่สิ้น ก็ดิ้นกันไปนะค่ะ ...

Webmaster - BlogGang

[Add บ้านนอกเข้ากรุงนะจ๊ะ's blog to your web]

Bloggang.com