ชายที่ชื่อ เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ -- very inspiring มีเพื่อนส่งมาให้ดู ในวันที่น้ำตาลมีปัญหา Self-respect + Self-confidence + Self-esteem Crisis เมื่อความเคารพในตัวเองไม่เหลืออยู่ ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย เห็นตัวเองไร้ค่า บ้าบอ ทำอะไรก็ไม่ได้ดี พาลไม่อยากทำอะไรใดๆทั้งสิ้น เป็นคลิ๊บสัมภาษณ์อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ มีทั้งหมด 4 ตอน (แต่ตอนที่ 4 ไม่จบนะ แต่หาไม่เจอแล้ว) (ถ้าไปหาใน youtube จะมี 5 ตอน แต่ตอนที่ 1 ซ้ำกับ 2 เลยเอามาแค่ 2-5) ตอนที่ 1 ดูแล้วตาลว่า เค้าเป็นคนที่มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูงมากๆๆๆๆๆๆ ตอนที่ 2 แต่มันไม่ได้อยู่ดีๆก็มี เค้าทำงานหนักมาก อดทน พยายาม มุ่งมั่นเพื่อสิ่งที่ดีที่สุด มุ่งหวังสูงมาก ทำให้มั่นใจในผลงานของตัวเองมาก ตอนที่ 3 ซึ่งเป็นสิ่งที่ตาลไม่มี กำลังปรับปรุงตัวอยู่ค่ะ อิอิ แล้วก็หวังว่าการทำงานหนักจะนำความเชื่อมั่นในตัวเองกลับมาได้บ้าง ตอนที่ 4 แต่ปัญหาอยู่ที่ จะออกจากวงจรไม่เคารพตัวเองได้อย่างไร จะได้เริ่มทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักที คงต้องช่วยตัวเองแล้วล่ะ เฮ้อ มีใครจะแนะนำอะไรไหมคะ อิอิ ปล. อย่าลืมเล่นเกมส์กับลิงนะคะ :P บอกช้าไปหน่อยค่ะ เห็นอีกที counter ก็ 980 กว่าแล้ว งง เหมือนกันว่าใครเข้ามาเนี่ย ยังไม่ได้ Up blog เลย T.T   Create Date : 26 พฤศจิกายน 2549 8 comments Last Update : 4 มิถุนายน 2550 3:07:53 น. Counter : 924 Pageviews. Share Tweet

ดูไปขำไป เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวจริงๆ ... ถ้าไปอยู่ใกล้ๆ ก็คงกลัวโดนฟาดงวงฟาดงาเข้าให้น่ะครับ ก็ได้ข้อคิดอะไรดีๆ ไป อาจารย์ท่านก็เป็นตัวอย่างที่ดีในการที่จะทำฝันของตัวเองให้สำเร็จลุล่วง ดีที่ท่านมีพรสวรรค์เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว มันอยู่ที่โอกาสที่ท่านไม่ปล่อยให้หลุดไป ขอบคุณสำหรับ clip ดีดีนะครับ   โดย: พี่ต๋อง IP: 125.24.164.191 27 พฤศจิกายน 2549 12:29:14 น.

แจงนับถืออาจารย์มากๆ ค่ะ ชอบในความตรงและจริงใจของท่าน โดยเฉพาะอารมณ์ศิลปินและความมั่นใจสูงของท่านค่ะ แจงก็คนตรง แต่หากแสดงออก ออกมาจะกลายเป็น ขวานผ่าซากไป เคยมีปัญหาเดียวกับคุณตาล แล้วก็ทุกวันนี้ก็ยังคงเป็นอย่างนั้นอยู่บ้าง แว๊บๆ แวมๆ แต่อาศัยที่ว่า "ช่างมันเถอะ ช่างมันเถอะ พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว ใครจะดีได้สมบูรณ์แบบล่ะ ??" คุยกับตัวเองแบบนี้ตลอดค่ะ เวลาจะหยิบจับสร้างอะไรสักที ให้มันเป็นรูปธรรม ก็กลับท้อแท้ขึ้นมาซะงั้น คิดว่าเราทำไม่ได้ สุดท้ายก็ปล่อยวางทุกอย่าง ปล่อยวางความคิดของตัวเอง แล้วก็มาทุ่มกับสิ่งที่เราต้องการจะทำ และในที่สุด มันก็สำเร็จค่ะ คุณตาล แจงว่าคนเราไม่มีอะไรที่ไร้ค่าค่ะ อาจเป็นเพราะว่าเราอยู่กับตัวเราทุกวัน แต่หากผู้อื่นมองเรา เค้าจะคิดอีกแบบหนึ่ง อย่างแจงมองคุณตาล ก็ชื่นชมในความคิด ความอ่านของคุณตาล อย่าคิดมากเลยค่ะ เพราะเราไม่ได้ไร้ค่าอย่างที่คิด สร้างกำลังใจ แล้วลงมือทำในสิ่งทีอยากทำ ให้บรรลุ แล้วเราก็จะภูมิใจกับมัน วันนี้ไม่สำเร็จ พรุ่งนี้ก็ต้องสำเร็จ สู้และเชื่อมั่นในตัวเองนะคะ จะยังเป็นกำลังใจให้เสมอ   โดย: แจง (บุหงามลาซอ ) 28 พฤศจิกายน 2549 7:46:30 น.

เข้ามา counter เกินไปเป็น 1009 ซะแล้ว...   โดย: พี่ต๋อง IP: 125.24.162.179 28 พฤศจิกายน 2549 10:10:20 น.

แง๊....กว่าจะมาได้ สารภาพว่าคลิกบ้านคุณตาลทิ้งไว้ลืมอ่า แต่ตอนที่คลิกเข้ามานี่มันก็นับเลยไปที่ 1012 แล้วอ่าค่ะ แต่ยังไม่ได้ refresh นะค่ะ ไม่อยาก refresh ให้ตัวเลขมันเลยไปอีก...อิอิ....พลาดเลย   โดย: เมื่อความรักเริ่มต้น 28 พฤศจิกายน 2549 15:55:00 น.

โดย: on the rock IP: 124.157.210.138 29 พฤศจิกายน 2549 20:38:07 น.

คิดถึงวันนี้ดีกว่าค่ะ ว่าเราทำดีที่สุดแล้วหรือยัง คิดยาวไกล คิดมากไป ก็จะเหนื่อย พักผ่อนสมองด้วยการปล่อยวาง อย่างไรก็ตาม ชีวิตเรา เรา กำหนดเอง ก็ต้องยอมรับ สิ่งที่เราตัดสินใจทำลงไป เอาใจช่วยค่ะ   โดย: นุช IP: 58.136.60.53 12 ธันวาคม 2549 11:15:40 น.

ไม่แน่ใจว่าจะช่วยได้หรือป่าว เพียงแค่อยากแบ่งปันครับ เพราะคิดว่าน่าจะเจอกันทุกคน จะช้าหรือเร็วแค่นั้นเอง จะถี่หรือห่าง ต่างๆกันไป... ด้วยจิตคารวะ ภาคสี่ (ภาษาเดียว) บทที่ ๔ ทุกอย่างก้าว เธอนั้นคือ ประวัติศาสตร์ ๓ พฤศจิกายน ๒๐๐๖ (๑๗:๑๔) ๑ หากเธอมักเ่อ่ยว่า เธอไม่เคย ได้ความรัก ความผูกพัน ความอบอุ่น จากผู้ใด อยากถามเธอก่อนว่า ทุกย่างก้าว ที่เธอก้าวไป เธอให้รัก ความผูกพัน ความอบอุ่น แด่ผู้คน สักเพียงใด ๒ หากเธอมักกล่าวว่า เธอไม่เคยได้ ความเห็นใจ ความอ่อนโยน ความอ่อนน้อม จากผู้ใด ยากถามเธอก่อนว่า ทุกย่างก้าว ที่เธอก้าวไป เธอเห็นใจ เธออ่อนโยน เธอนอบน้อม ต่อผู้คน สักเพียงใด ๓ หากเธอมักเ่อ่ยว่า เธอไม่เคยได้ ความเท่าเทียม ความเป็นธรรม จากผู้ใด อยากถามเธอก่อนว่า ทุกย่างก้าว ที่เธอก้าวไป เธอเท่าเทียม เธอเป็นธรรม ต่อผู้คน สักเพียงใด ๔ หากเธอถามว่า ชีวิตเธอ ที่เหลืออยู่ มีความหมาย มีคุณค่า สักเพียงใด อยากถามเธอก่อนว่า ทุกย่างก้าว ที่เธอก้าวไป ใจเธอเปิด กว้างตระหนัก รักเรียนรู้ ในคุณค่า สักเพียงใด ๕ หากเธอถามต่อว่า ความเงียบเหงา ความว่างเปล่า ความหมองเศร้า นั้นจะจบลงเมื่อใด อยากถามเธอก่อนว่า ความเงียบเหงา ความว่างเปล่า ความหมองเศร้า นั้นมีค่า ต่อตัวเธอ สักเท่าใด ๖ หากเธอถามอีกว่า ทุกย่างก้าว ที่ก้าวไป มีความหมาย มีคุณค่า สักเพียงใด อยากถามเธอก่อนว่า ทุกย่างก้าว เธอนั้นคือ ประวัติศาสตร์ ใช่หรือไม่ ๗ หากเธอมักเพ้อว่า ชีวิตเธอ ช่างอ้างว้าง ช่างห่างไกล จากความรัก ที่เธอนั้น เฝ้าฝันหา อยากถามเธอก่อนว่า ทุกย่างก้าว ที่เธอก้าวไป คือความรัก ใช่หรือไม่ ๘ หากเธอตัดพ้อว่า ทุกอย่างก้าว ที่ก้าวไป ไม่เคยได้ สุขสมหวัง ดั่งใจหมาย อยากถามเธอก่อนว่า ทุกย่างก้าว เธอเลือกแล้ว ด้วยตัวเอง ใช่หรือไม่ ๙ หากเธอเฝ้า พร่ำรำพัน ไม่เห็นมี ใครเข้าใจ ความรู้สึก ส่วนลึกใน ใจเธอได้ อยากถามเธอก่อนว่า ปมชีวิต เธอผูกเอง ต้องแก้เอง ใช่หรือไม่ ๑๐ หากเธอถามซ้ำอีกว่า ทุกย่างก้าว ที่ก้าวไป มีความหมาย มีคุณค่า สักเพียงใด ตอบเพียงว่า ทุกอย่างก้าว เธอนั้นคือ ประวัติศาสตร์ ที่ถักทอ ด้วยความรัก ก้าวเรียนรู้ อย่างรื่นรมย์ สุดท้ายนี้ ขอให้ทุกท่านมีกำลังกาย กำลังใจ ที่ดียิ่ง ในการทั้งปวง ขอขอบพระคุณยิ่ง ด้วยความยินดี เต็มใจ เปิดกว้าง เป็นเกียรติ อย่างยิ่ง ต่อความรู้สึก ความคิดเห็น ของทุกท่าน และขอเชิญทุกท่าน แวะเยี่ยมชมทั้ง ๓๔ บทความ ได้ที่ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=cxoasia&group=1 & //www.tpa.or.th/writer/author_des.php?passTo=e7c730f5848300fc6f352f248796df86&authorID=63   โดย: CXO.Asia (CXO.Asia ) 12 ธันวาคม 2549 18:38:22 น.

สัมภาษณ์ที่ บางกอกรามา ก็ดีมาก   โดย: หน้าม้าแถวบ้าน 3 มกราคม 2550 9:26:11 น.