Bloggang.com : รจนา-ปะมู : "แฟมิลี่ รียูเนี่ยน-CANADA 2

"แฟมิลี่ รียูเนี่ยน-CANADA 2

41
เห็นพวก V.I.P.กลุ่มที่ว่า
เดินไปมาโชว์ชุดสุดงามหรู
แล้วเดินเข้ามาใกล้ให้ช่วยดู
ถ่ายภาพ"คู่"ให้หน่อยจะคอยรอ

มีคนช่วยสงเคราะห์เหมาะใจยิ่ง
แล้วเข้าพิงอิงแอบแบบที่ขอ
ก็สนุกสุขใจได้คำยอ
ช่วยถ่ายต่อเติมให้ไม่คิดเงิน

42
แต่กับรูปตัวเอง"ไม่เช้งวับ
ไม่สมกับวิวงามทำ"เปิ่นเทิ่น"
ก็ไม่ได้"ถ่ายเอง"จึงเฮงเกิน
ดูผิวเผินพอได้ไม่จ้องนาน

พ่อบอกหมดเวลาพากันหิว
จึงเดินลิ่วลัดเลาะเกาะขนาน
แวะเข้าร้านพิซซ่าหาของทาน
"งบประมาณ"มีให้ไม่กังวล

43
ถ้าจ่ายดอลล์ขาดทุนจึงลุ้นบัตร
แบบรู้ชัดข้อมูลเพิ่มพูลผล
โชว์ชั้นเชิงคนไทยให้ยินยล
เรื่องหลงกลคนง่ายอย่าหมายปอง

ผ่านมาถึงถิ่นนี้กี่รัฐแล้ว?
จากถิ่นแถวเมืองไทยไกลหอห้อง
ทั้งกล้ากลัวปนไปในทำนอง
ใครคิดลองดีก็ขอบ๊ายบาย

44
ไม่ได้เป็นคนพาลระรานทั่ว
รู้รักตัวกลัวช้ำซ้ำเสียหาย
จักเสียชื่อลือเล่นเช่นนิยาย
ต้องอับอายขายหน้ามาต่างแดน

รู้รักษาตัวรอดไม่จอดแน่
รู้จักแพ้บางทีแบบมีแผน
จึงอยู่รอดปลอดภัยไปตามแปลน
แถมได้แฟนใจดีมีเมตตา

45
ก็เพลิดเพลินทัวร์ทั่วชายหาด
จุดมุ่งมาดคาดไว้ไปมองหา
"Prairie Dogs" ตัวหนึ่งซึ่งโผล่มา
ชื่อเหมือนหมา-หน้าคล้ายหนู-อยู่ในดิน

หน้าตางามตามรูปที่เห็นนี่
นิสัยดีไม่น้อยคอยมองสิ้น
คล้ายสอดรู้-สอดเห็นเป้นอาจินต์
ทั้งคุ้นชินคนทั่วไม่กลัวภัย

46
สามคืนที่"Waterton Lakes"
นั่งมองเมฆลอยวนบนฟ้าใส
ภาพสิขรซ้อนชันขั้นสูงไกล
"National Park"ใหญ่จำใจจร

สถานที่ท่องเที่ยวไม่เปลี่ยวปลอด
มองเห็นยอดภูได้ใช่หินอ่อน
เป็นหินแดงแฝงเร้นเน้นช่วงดอน
อยากจะย้อนชมซ้ำให้ฉ่ำทรวง

47
คงไม่ได้กลับมาหากันอีก
คนละซีกโลกหล้าจำลาล่วง
เหมือนถูกควักหัวใจไปทั้งยวง
นึกห่วงหวงโหยหาน้ำตาซึม

"Waterton Lakes National Park"
วันจะจากกังวลจนนิ่งขรึม
นั่งไม่หือ-ไม่อือ-สลือสลึม
ฟ้าที่ครึ้มเมฆฝนเริ่มหล่นพรำ

48
สี่ชั่วโมงถัดไปเหมือนไกลลิบ
มิยากหยิบอะไรใจครวญคร่ำ
นึกถึงที่เพิ่งจากมากจดจำ
คิดเขียนคำกลอนไว้เพื่อไม่ลืม

เคยคิดว่าไม่ยากหากจะเขียน
แต่กลับเวียนวนซ้ำไม่ด่ำดื่ม
คงต้องเก็บงำไว้ห้ามใครยืม
ไว้แอบปลื้มลำพังนั่งรำพึง

49
มาถึงแล้วแนวย่าน"บ้านของแม่"
พบเพียงแต่"หลานอยู่"ดูทั่วถึง
มิพบญาติผู้ใหญ่ให้คำนึง
พอจะพึ่งพักได้ให้ลังเล

จึงฝากของกองไว้ในโรงรถ
เกือบทั้งหมดหน้าหมองมองโผเผ
แต่ยังมีที่ใหม่ไม่จำเจ
ไปเดินเกร่"Museum"แวะเยี่ยมชม

50
ชื่อพิพิธภัณฑ์"Raymond
"ผู้สัญจร"เดินทางร่วมสร้างสม
ญาติท่านหนึ่งร่วมด้วยช่วยระดม
เริ่มแต่ถมไถดินร่วมกินนอน

มีภาพท่านแขวนไว้ในลำดับ
มีแผ่นพับประวัติจัดอักษร
มีเรื่องเล่าเก่ากว่า"มาราธอน"
พวก"Mormon"บุกเบิกเลิกเดินทาง

51
มาตั้งหลักปักแดนแทนนอนป่า
"Canada"ถิ่นนั้นมุ่งสรรสร้าง
เริ่มด้วยการเจาะรูอยู่ไปพลาง
ขนานข้างลำห้วยด้วยยากจน

เรียกบ้านแบบนั้นว่า"Dugout house"
ไม่มีบ้านแบบเราในตอนต้น
ผ่านมาถึงตอนนี้"ไม่มีคน"
ที่ต้องทนทุกข์ใจไร้บ้านเรือน

52
ย้อนกลับมาที่ย่าน"สุสาน"ใหญ่
เดินตามไปเป็นช่องมองดูเกลื่อน
ใช่ไปเดินเที่ยวเล่นเป็นปีเดือน
เพียงแวะเยือน"เยี่ยมญาติ"ที่คลาดแคล้ว

ออกจากสุสานได้ไม่อยู่ช้า
แยกกลับมาที่เก่าเข้าถิ่นแถว
มีบ้านเพื่อน(แม่)อยู่ชิดติดรั้วแนว
ได้พักแล้วตอนนี้พอดีเย็น

53
เพื่อนแม่สั่งพิซซ่ามาต้อนรับ
บอกเพิ่งกลับมาดูจึงรู้เห็น
คือจำผิดวันไปในประเด็น
เรื่องจำเป็นบางทีมีประดัง

ได้พักผ่อนนอนหลับสุขกับฝัน
ภายใต้ชั้นผ้าห่มสมดังหวัง
มิกังวลเรื่องใดในภวังค์
ตื่นเพียงครั้ง"หิวน้ำ"สองยามเกิน

54
กระทั่งเช้าวันใหม่จึงได้ตื่น
โดยไม่ฝืนจิตใจไม่ขัดเขิน
ได้ยินเสียงเพื่อนแม่"แก"คุยเพลิน
ไม่ต้องรอให้เชิญรีบเดินตาม

ที่ข้างบนตอนนี้มีพ่อแม่
ท่านตื่นแต่เมื่อใดไม่กล้าถาม
ค่อยค่อยตักอาหารใส่จานงาม
กาแฟตามอีกถ้วยช่วยสบาย

55

วันนี้มีรายการไปบ้าน"นอก"
คือจะออกชมฟาร์มก่อนยามสาย
ไปเยี่ยมญาติร่วมรุ่นคุ้นใจกาย
และมุ่งหมายค้างรวมร่วมชายคา

ค้างที่ฟาร์มสองวันพากันเที่ยว
ขับรถเลี้ยวกินลมชมทุ่งหญ้า
ได้พูดคุยสนุกสุขอุรา
จะกลับมาหาใหม่ไม่ลืมคำ

56
ออกจากฟาร์มตามจิตที่คิดหมาย
สถานที่"ต้อนควาย"ให้ตกคว่ำ
ชมพิพิธภัณฑ์วรรณกรรม
ชื่อเมือง"Buffalo jump"ตำนาน

เป็นเรื่องเล่าเบาราณการล่าสัตว์
ต้องเคร่งครัด"พิธี"มีประสาน
ก่อนออกล่า"ทุกครั้ง"ตั้งทำการ
ขอพวกพรานปลอดภัยไปทุกคน

57
เข้าไล่ต้อนฝูงควายไปหน้าผา
"ควายไม่กล้า"สวนกลับเพราะสับสน
จึงวิ่งล้ำเลยไปในบัดดล
ตกลงบน"คนหนึ่งซึ่งสนใจ

ที่จับจองจ้องดูอยู่ด้านล่าง
จนวายวางชีวินสิ้นสงสัย
เพราะอยากรู้อยากเห็นจึงเป็นไป
ควายจะตกอย่างไร-ท่าไหนกัน

58
นึกสงสารคนที่ถูกควายทับ
ชีพต้องดับลับไปไม่นึกฝัน
มีเรื่องเล่าเคล้าคละประมาณนั้น
หน้าผาชัน-ควายตก-นกแร้งลง

อยากซื้อของ"ที่ระลึก"นึกแล้วท้อ
ไม่อาจต่อราคาติดตราบ่ง
สัญลักษณ์เฉพาะเขาเจาะจง
ยืนงันงง เด๋อด๋าหน้าตู้โชว์

59
แต่"ลุงซุป"ใจกล้าบ้าระห่ำ
หลังยืนคลำสิ่งของมองถ้วยโถ
แต่ที่เลือกเอาไว้ใช่ถ้วยโต
เสื้อหนึ่งโหล"ฝากเพื่อนพี่"ที่ทำงาน

แต่สิ่งที่"ป้าหมู"ดูแล้วชอบ
ภาพในกรอบตั้งอยู่คู่สถาน
แต่ที่เลือกเอาไว้ใช่ของทาน
เป็นภาพบ้านถิ่นคนชนอินเดียน

60
คืนสุดท้ายแล้วนะที่จะอยู่
เท่าที่รู้แน่วแน่ไม่แปรเปลี่ยน
ช่วงบ่าย"แม่"มีนัดจัดวนเวียน
เพื่อนที่เรียนร่วมก๊วนชวนไปกิน

เป็นอาหารเวียดนามตามที่กล่าว
เห็นกับข้าวจัดวางอย่างมีศิลป์
ที่สั่งเพิ่มเติมต่อพอได้ยิน
คือลูกชิ้นน้ำใสใส่ชามกลม

61
มองก๊วยเตี๋ยวเวียดนามชามโตใหญ่
คงกินได้ไม่หมดใช่รสขม
แต่เพราะมีหลายอย่างใช่วางชม
บางอย่างอมเอาไว้ไม่กล้ากลืน

หลังอาหารบอกลาพากันจ๋อย
เอาไว้คอยพบใหม่คงได้ชื่น
ขณะเอ่ยอำลาขอบตาชื้น
ถ้ากลับคืนมาได้ไม่รอรี

62
วันเวลามาถึงซึ่งกำหนด
ยกสมบัติขึ้นรถจดนั่นนี่
มักได้หน้าลืมหลังทั้งตาปี
ไม่อยากมีปัญหาค้าคารม

ร่ำลากันอีกครั้งสั่งคำข้อ
จะเฝ้ารอพบใหม่ให้สุขสม
เพื่อนแม่เป็น"ญี่ปุ่น"รุ่นแม่นม
นึกนิยมน้ำใจไม่สร่างซา

63
ห้าชั่วโมงประมาณจึงผ่านเข้า
"อเมริกา"ทางเก่า" Montana
หลังตรวจสอบเอกสารตีตรา
เข้าเขตป่า-คนภูเขา-เผ่าโบราณ

ปวงชนคนภูเขาเผ่า"Black foot
มิคิดหยุดแวะไปในสถาน
เพราะเป้าหมายมีอยู่ยอดภูพาน
งามประมาณ"เขาใหญ่"ของไทยแลนด์

64
อุทยาน Glacier National Park
ถ้ามองจาก"ด่านไป"ไกลสุดแสน
ที่ชอบคือดอกไม้ในดินแดน
คิดวางแผนเก็บเม็ดมาเพาะพันธุ์

แต่ไม่มีโอกาสดังมาดมุ่ง
ด้วยว่า"ลุง"ร้องสั่งเสียงดังลั่น
จึงเปลี่ยนเป็นถ่ายรูปดอกไม้นั้น
แล้วพากันชมวิวทิวไม้งาม

65
กว่าจะขึ้นถึงยอดจอดหลายจุด
เรื่องเร่งรุดลืมไปใครมิห้าม
แต่หุบเหวข้างหน้าพาครั่นคร้าม
ต้องขับตามกันไปไม่กล้าแซง

แข็งใจมองด้านล่างแบบวางจิต
มิต้องคิดอะไรในหนแห่ง
เชื่อว่าจักปลอดภัยไม่เคลือบแคลง
มองหินแดงน้ำไหลในห้วงลึก

66
จนเกือบค่ำรำไรจึงได้ออก
มาภายนอกอุทยานพาลรู้สึก
ทั้งอยากนอน-อยากกินสิ้นความคึก
ไม่ทันดึกก็ถึงซึ่งตัวเมือง

พักโรงแรมชั้นบนเบื่อขนของ
ชั้นล่างมองเห็นได้ไม่เข้าเรื่อง
มีแต่กลิ่นควันไฟไม่ประเทือง
จึงยอมเปลืองค่าเช่าเข้าชั้นบน

67
เก็บข้าวของเสร็จสรรพ์กลับหายง่วง
พากันควงแขนเพลินเดินหลบฝน
เข้าในร้านอาหารย่านชุมชน
นึกถึงคนทางบ้านย่านเมืองไทย

ตื่นแต้เช้าลงไปหากาแฟดื่ม
แต่กลับลืมกุญแจที่แม่ให้
จะเรียกแม่-เรียกพ่อก็เกรงใจ
อยากให้ได้พักผ่อนนอนเพียงพอ

68
วันที่สามเที่ยวกลับ"ลุง"ขับบ้าง
ระหว่างทางช่วงนี้โดยมีพ่อ
ได้พูดคุยกันบ้างอย่างถูกคอ
แม่หลับต่อเห็นได้ไม่พูดจา

ผ่านเลยรัฐ"Wyoming " ยิ่งใจชื้น
จอดค้างคืนที่"South Dakota"
ไม่ได้นอน"โฮเต็ล"เช่นขามา
นอนที่ท่าพักรถ"หมดโรงแรม"

69
คือเป็นช่วง "Motorcycle Week"
ต้องสับหลีกเวลาอย่าไปแถม
ถ้าไม่ใช่"นักบิด"หมดสิทธ์แจม
ไม่ใช่"แชมป์มอเตอร์ไซด์"อย่าไปเชียว

ตามถนนหนทางระหว่างนี้
สาวสวยมีมากรายแต่งสายเดี่ยว
นั่งซ้อนท้าย"มอเตอร์ไซด์"ใจกลมเกลียว
หุ่นเธอเพรียว"เปรี้ยวจัง"นั่งชมเพลิน

70
ถึงช่วงบ่ายหมายว่าพาไปจ้อง
จะไปมอง"เมืองหิน"ดินผิวเผิน
ชื่อ "Bad Land" แผ่นดินถิ่นคนเมิน
เห็นแต่เนินหินซ้อนร้อนทวี

ไม่มีต้นไม้ดอก"งอกแต่หิน"
ช่วงมีดินหญ้าแห้งแล้งเต็มที่
ช่วงเป็นหลุมตกไปคงตายฟรี
จึงไม่มีใครค้างกลาง "Bad Land"

71
ผ่าน"แบดแลนด์"มาได้ยิ่งใกล้บ้าน
พ่อขับผ่านเขตคามไปตามแผน
"ป้า-ลุงนั่ง"หลับยามไปตามแกน
พ้นผ่านแดนที่ว่ามาหลายไมล์

ขณะหลับพับไปจึงไม่รู้
พ่อขับออกนอกลู่สู่ทางใหม่
ท่านก็คงทราบดีเป็นที่ใด
คงตั้งใจไปถิ่น "Illinois "

72
แม่ตั้งใจไปชม"โบสถ์มอร์มอน"
จึงค้างนอนเมื่อไปใกล้อีกหน่อย
ประมาณสามสิบปีที่รอคอย
ใช่มาบ่อย-ไปบ่อยจึงคล้อยตาม

จึงค้างแรมอีกทีที่ "Iowa"
"ควงคู่พา"ชมทางพลางทักถาม
ซึ่งเกี่ยวเนื่อง"เรื่องโบสถ์"ที่งดงาม
ว่ามีความเกี่ยวพันกันอย่างไร?

73
"ลุง"จึงอะธิบายให้ได้รู้
"มีตึกอยู่"หลังหนึ่งซึ่งเห็นได้
"ตระกูลเรา"สมทบทุนอุดหนุนไว้
แม่จึงใคร่ไปเยือนเหมือน"บ้านเดิม"

เกี่ยวกับโบสถ์หลังใหม่ในเมืองนี้ "Nauvoo"
ก็เคยมีปัญหามาแต่เริ่ม...(ถูกเผา150ปีประมาณ)
สร้างขึ้นใหม่อีกครั้งทั้งต่อเติม
คอนกรีตเสริมเหล็กกล้าท้าแดดลม

74
กลับเข้ารัฐ "อินเดียน่า" คราโพล้เพล้
ไม่ลังเลรีบจองห้องเหมาะสม
มิต้องแถมควันไฟ(บุหรี่)ให้สูดดม
ได้นอนชมข่าวสารผ่านทางจอ

คืนที่สี่พักนอนก่อนผ่านเข้า
ย่านลำเนา "Indiana" พาใจจ่อ
จวบรุ่งแจ้งแรงดีมีเพียงพอ
ไม่รีรอร่ำไรรีบไคลคลา

75
คิดถึงบ้านที่อยู่คงดูรก
นอนกอดอกพลิกซ้ายย้ายพลิกขวา
"มุมดอกไม้"ไม่มีที่งามตา
คงเหมือนป่าในเมืองไม่เรืองรอง

"Iowa" คืนสุดท้ายที่หมายมั่น
ต่อจากนั่นไม่นับเลิกจับจ้อง
ผ่าน "West Virginia "ไปโดยไม่มอง
ท้องเริ่มร้องอีกครั้งยังเฉยเมย

76
"Pennsylvania" ผ่านไปไม่แวะพัก
ทำปากหนักนิ่งไว้ไม่เฉลย
นึกเบื่อหน่ายรถติดไม่ผิดเคย
เกือบจะเลย"หลับจริง"นั่งนิ่งนาน

แม่ขอให้จอดปั้ม"ทำธุระ"
ช่วงเกือบจะถึงที่ไม่กี่ด่าน(ไฟแดง)
ทั้งแวะซื้อกับข้าวเอาไว้ทาน
กลับถึงบ้านตอนนี้ไม่มีแรง

77
ก็เห็นดี-เห็นงามไปตามแม่
ไปมองแลของหวานอาหารแห้ง
"มิคิดหม่ำ"สิ่งใดไปกว่าแกง
ผัดแผนงก็ได้ไม่ต่างกัน

ออกจากปั้มเข้าร้านอาหารแถม
มิพักแรมที่ใดสมใจฝัน
หากถึงบ้านแล้วหนอ"ข้อสำคัญ"
จะเปิดเครื่อง"คอมพลัน"ในทันที

78
สรุปเรื่อง"แฟมิลี่ รียูเนี่ยน "
บรรจงเจียนเขียนไว้ให้คงที่
เป็นความจำย้ำย้อนขั้นตอนมี
ไม่ใช่บท"กวี" ก็คลับคล้าย

อาจตกหล่นหลงลืมบางคำเผลอ
ถ้าอ่านเจอบอกด้วยช่วยขยาย
ถือเป็นเรื่องอ่านเล่นเช่นนิยาย
ใช่ของซื้อ-ของขายหมายเงินตรา

79
ไม่ใช่เรื่อง"นิราศ"แต่อาจเหมือน
ผิดถูกเตือนกันได้ไม่ถือสา
เป็นเรื่องเล่าเอาไว้ในเวลา
ช่วงที่เยือน"Canada" เขตคาม

ที่ไปเห็นเป็นแต่แค่จังหวัด
มิรู้ชัดเรื่องใดใครอย่าถาม
ถ้าถามเรื่องเมืองไทยพอได้ความ
จะตอบตามทุกสิ่งอย่างจริงใจ

จบภาค 2

Create Date : 30 มีนาคม 2550

Last Update : 30 มีนาคม 2550 19:22:51 น.

0 comments

Counter : 819 Pageviews.