แด่วีรชน ณ วงสนทนาคราครั้งใหม่ หนุ่มสาวไทยวัยเรียนเพียรฝึกฝน โลกที่เห็นตรงหน้าพาวกวน คิดถึงคนคนนั้นในวันนี้ เขา...คนที่มั่นคงมิหลงยศ เขา...ที่ปลดสายโซ่โชว์วิถี เขา...ผู้ก้าวเข้าชนผลชีพพลี เขา...ยินดีปรีดาหลับตาลง เขา...ที่เคยเอ่ยถามด้วยความห่วง เขา...คือดวงชวาลาพาแสงส่ง เขา...ผ่อนทุกข์ปลุกใจให้หายงง เขา...แข็งขืนยืนยงตรงทิศทาง เขา...พลีชีพบีบคั้นขั้นสูงสุด เขา...เร่งรุดจุดเน้นเผ่นเข้าขวาง เขา...ลื่นล้มจมเลือดกายเผือดจาง เขา...ทิ้งร่างกลางถิ่นกลิ่นควันปืน เขา...คือวีรชนคนกล้าคิด เขา...มั่นจิตใจตนใช่ทนฝืน เขา...จะอยู่ที่ไหนในค่ำคืน เขา...คงชื่นชมยิ่งสิ่งที่ทำ ณ วงสนทนาใกล้ห้าทุ่ม ยังเกาะกลุ่มซุ่มมองผองชนร่ำ ล้วนเป็นญาติวีรชนคนหนึ่งย้ำ ที่ครวญคร่ำตำตาคราว...ย่ายาย   Create Date : 09 เมษายน 2550 3 comments Last Update : 9 เมษายน 2550 2:12:37 น. Counter : 876 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีครับ แวะมาอ่านกลอนเพราะๆครับ   โดย: poser (poser ) 9 เมษายน 2550 2:55:32 น.

สวัสดีค่ะ เปิดเข้ามาเจอเพลงไทย และลายไทย ถูกใจจริง ๆ ค่ะ พี่   โดย: คนแบบนี้แหละ 9 เมษายน 2550 5:56:47 น.

สวัสดีค่ะ หลงแวะเข้ามาเหมือนกัน พอเปิดบ้านก็ได้ยินเสียงระนาด โห...เป็นอะไรที่ชอบมากค่ะดนตรีไทยเนี่ย ( ถึงจะเล่นไม่เป็นก็เถอะ ) ว่าจะหัดตีขิมอยู่ค่ะ น้องชายเขาสอนดนตรีไทยค่ะ เห็นลายไทย ได้ยินดนตรีไทย แล้วรู้สึกดี และมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ แถมยังได้อ่านกลอน แด่วีรชน ที่ไพเราะอีก ทำให้นึกถึงเพื่อนคนนึงที่เขาเคยเข้าป่าไป ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาไปอยู่ที่ไหน ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณแทนคนไทย   โดย: โสนบ้านนา (โสนบ้านนา ) 9 เมษายน 2550 13:40:59 น.