ยังมีใครอีกหลายคนบนโลกนี้ ที่หลงไหลในมนต์สเน่ห์แห่ง “พระอาทิตย์อัสดง” อย่างล้ำลึก แสงสีที่แปรเปลี่ยนแห่งยามอัสดง ส่งผลทางความรู้สึกของผู้เฝ้ามองโดยไม่รู้ตัว มันทำให้จิตใจของผู้ที่ได้ชื่นชมค่อย ๆ สงบลง ไปพร้อม ๆ กับแสงสุดท้ายแห่งกาลเวลา ... ถ้าหากจะถามเราว่าภาพความงดงามแห่งธรรมชาตินั้นส่งผลทางจิตใจของคนเราได้มากแค่ไหน เราบอกได้แต่เพียงว่าจะมี “ภาพแห่งความคิด” เกิดขึ้นมาอย่างมากมาย ในยามที่คุณเฝ้ามองภาพพระอาทิตย์ตกดิน อยู่อย่างสงบเพียงลำพัง

          เป็นที่แน่นอนว่านักท่องเที่ยวเกือบทุกคนที่เชียงคานต้องไม่พลาดกิจกรรมนี้ กล่าวกันว่าภาพพระอาทิตย์ตกดินที่เชียงคานนั้นงดงาม และ โรแมนติก ไม่น้อยไปกว่าสถานที่ไหน ๆ ... เราจินตนาการแต่เพียงว่า หากไม่มีสิ่งปลูกสร้างที่ดูแปลกปลอมไปบ้าง ภาพพระอาทิตย์ตกดินที่เชียงคาน น่าจะมีความงดงามกว่านี้ ... จึงมีความคิดบางอย่างแวบเข้ามาในหัวสมองน้อย ๆ ของเรา ถึงสถานที่อัน สวยที่สุด ที่เราได้มองเห็นภาพของพระอาทิตย์ตกดินได้อย่างเต็มตา โดยไม่มีการกีดกั้นจากสิ่งปลูกสร้างใด ๆ เราตัดสินใจว่าภายในระยะเวลาสิบกว่าวันของเราที่เชียงคานนี้ เราจะต้องหาสถานที่แห่งนั้นให้เจอให้ได้ และเราจะไปให้ถึง

          เมื่อแสงสุดท้ายของดวงตะวันลาลับไป ...  จึงได้เป็นเวลาที่เชียงคาน จะได้เปิดเผยบรรยากาศยามค่ำคืนต่อพวกเราเป็นครั้งแรก ... เรารับประทานอาหารเย็นกันที่ “ศรีพรรณโฮมสเตย์”  เพราะมีคำแนะนำมาว่า อาหารที่นั่นเหมาะสำหรับเราเนื่องจากมีบรรยากาศที่ "เป็นกันเอง" ทำเลติดริมทางเดินเลียบแม่น้ำโขง และมีราคาไม่แพงมากนัก ... กับมื้อค่ำนี้ เป็นอาหารง่าย ๆ ผักผัก ไข่เจียวหมูสับ และต้มยำ "ปลาแม่น้ำ" อีกหนึ่งชาม ... อาหารอาจจะมาช้าไปสักนิด เนื่องจากมีลูกค้าเต็มทุกโต๊ะและพ่อครัวก็มีเพียงคนเดียว แต่นี่ก็เป็นสิ่งที่เราได้เตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้ว จึงไม่ได้รู้สึกหงุดหงิดอะไร อาศัยการนั่งพูดคุยถึงเรื่องราวต่าง ๆ กันไป และเฝ้ารออาหารมื้อค่ำด้วยความใจเย็น ... 

ร่วมติดตามความเคลื่อนไหวกับพวกเราอีกหนึ่งช่องทางได้ที่ : https://www.facebook.com/ALittleBackpacker?ref=hl

Create Date : 09 สิงหาคม 2555
Last Update : 11 สิงหาคม 2555 20:19:47 น.		7 comments
Counter : 2061 Pageviews.
Share Tweet