เราเดินข้ามฝั่งไปเดินเล่นที่ “ตลาดสด” ฝั่งตรงกันข้าม ... แต่ในช่วงเวลาหกโมงเช้ากว่า ๆบรรยากาศที่ตลาดสดเหมือนจะเริ่มวายแล้ว อาจเป็นเพราะอากาศที่หนาวเย็นหรือเป็นเพราะตลาดกำลังวายก็ไม่ทราบได้  ที่ทำให้เรามีความรู้สึกลึก ๆในระหว่างที่กำลังเดินเล่นว่าตลาดแห่งนี้มีบรรยากาศที่ค่อนข้างแตกต่างจากที่อื่น... ไม่ได้หมายถึงสินค้า หรือ อาหารท้องถิ่น ที่ทำให้เรารู้สึกแบบนั้น ...หากแต่เป็นเสียง โหวกเหวกโวยวาย แบบตลาดสดต่างหาก ที่เราแทบจะไม่รู้สึกในระหว่างที่กำลังเดินเล่นในตลาดแห่งนี้เลย...

           ... จากร้านกาแฟป้าเพ็ญ เราเดินมุ่งตรงเข้าไปยัง "ถนนชายโขง" เราเดินดุ่ม ๆ กันอีกประมาณสองร้อยเมตรโดยมีจุดหมายปลายทางสำหรับช่วงเช้าวันนี้อยู่ที่ “ซอย 15” ซึ่งเป็นที่ตั้งของที่พักแห่งแรก ของเรานั่นเอง ซึ่งมีชื่อน่ารัก ๆ ว่า... “เติมสุขเชียงคานบานบุรี” ...ก่อนหน้านี้เราดูที่พักกันไว้หลายที่แต่สาเหตุสำคัญที่ทำให้เราตัดสินใจจอง ที่พักกับเธอนั้นนั่นเป็นเพราะถูกใจในอัธยาศัยไมตรี ในความเป็นกันเอง ของเธอในระหว่างที่เรามีโอกาสได้พูดคุยด้วยกันทางโทรศัพท์นั่นเอง

          โฮมเสตย์แห่งนี้เดิมทีก็เป็นตึกแถวแบบ “ครึ่งปูนครึ่งไม้” ผ่านการตกแต่งให้ดูมีสีสันสดใสแบบกิ๊บเก๋ ที่แสดงให้เห็นถึงรสนิยมของผู้ออกแบบ  ชั้นล่างของตัวตึกถูกตกแต่งให้เป็นร้านขายเสื้อผ้า แนวน่ารัก ๆ สไตล์ผู้หญิง ๆ ที่ “คุณปุ้ย” เป็นคนออกแบบสินค้าทั้งหลายด้วยตนเองที่นี่มีห้องน้ำสองห้อง ห้องครัว เครื่องซักผ้า และเครื่องทำน้ำอุ่น ไว้ใช้ร่วมกันไหนจะรวมไปถึง “เจ้าดำ” หมาดำจอมซ่าส์ ที่คุณปุ้ย อุปการะเลี้ยงดูเอาไว้ให้อยู่ร่วมชายคาเดียวกันอีกด้วย

            คำว่า “โฮมเสตย์” ในเมืองเชียงคานจึงมักจะหมายถึงตึกแถว หรือบ้าน ของผู้ใดผู้หนึ่ง  ที่มีการแบ่งห้องนอนบางห้องภายในบ้าน ให้กับบุคคลภายนอกเข้ามาเช่า โดยคิดค่าบริการเป็นรายวัน โดยที่เจ้าของบ้านก็ยังใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังนั้นตามปรกติ นั่นหมายความว่าผู้เช่า ย่อมมีโอกาสพบเห็น หรือใช้ชีวิตบางส่วนร่วมกับบุคคลภายในบ้าน นั่นจึงเป็นจุดเด่นของที่พักแบบนี้ เพราะจะทำให้ผู้ที่มาเช่าได้มีโอกาสพบปะพูดคุยรวมถึงการได้ซึบซับในวิถีชีวิต และวัฒนธรรมที่แตกต่างออกไปจากการที่ได้มีโอกาสได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันนั่นเอง...

ร่วมติดตามความเคลื่อนไหวกับพวกเราอีกหนึ่งช่องทางได้ที่ : https://www.facebook.com/ALittleBackpacker?ref=hl