แผนลวงรัก บทที่ 6
เธอเห็นเขายืนอยู่ข้างตู้เอทีเอ็มตั้งแต่เลี้ยวรถเข้ามาจอด ความสูงของเขามากกว่าชายหนุ่มวัยรุ่นซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆเกือบฟุตจากการคาดคะเนด้วยสายตา พุดน้ำบุศย์เห็นสาวหลายคนที่เดินออกจากร้านสะดวกซื้อมองและส่งยิ้มให้เขาคล้ายทอดสัมพันธ์
พุดน้ำบุศย์กระชับกระเป๋าสะพายใบจิ๋วแนบข้างลำตัวหลังจากลงจากรถมอเตอร์ไซค์คู่ใจ เธอเลือกที่จะใช้มันเพราะเห็นว่าอยู่ไม่ไกลจากบ้านพัก ลมหายใจถูกสูดเข้าปอดเพื่อเรียกว่าความมั่นใจ บอกตัวเองว่าไม่ได้เกรงกลัวที่จะเจอเขาเพราะไม่ได้ทำผิดอะไรและบอกตัวเองว่าไม่มีเหตุผลอันใดที่เขาจะต่อว่า นอกเสียจากจะต้องเอ่ยคำของคุณสักพันครั้งหมื่นครั้งสำหรับการเก็บโทรศัพท์เจ้าปัญหาเครื่องนี้มาคืนเขา
อยู่ๆ สายลมแรงก็พัดมาเสียจนเธอต้องหรี่ตาตามสัญชาตญาณเพียงเพื่อป้องกันไม่ให้ฝุ่นละอองที่ลอยตามกระแสลมปลิวเข้าดวงตาคู่สวย สองขาขาวเนียนเรียวยาวที่โผล่พ้นกางเกงยีนขาสั้นก้าวยาวไปยังจุดที่ชายหนุ่มยืนอยู่ทั้งที่ยังหรี่ตา เมื่อถึงจุดหมายคือชายหนุ่มซึ่งยืนรออยู่ก่อนแล้ว พุดน้ำบุศย์จึงหยุดยืนก่อนเผยอเปลือกตาช้าๆ พร้อมกับส่งโทรศัพท์ราคาเรือนหมื่นคืนให้เขา
ฉันเอามาคืน พุดน้ำบุศย์พูด ก่อนเอ่ยต่อ ไม่สิไม่ได้เอามาคืน แต่เอามาให้ต่างหาก
รตนหัวเราะหึๆ ให้กับคำพูดของหญิงสาวตรงหน้า ไม่ว่าเจอกันกี่ทีต่อกี่ทีเจ้าหล่อนก็ยังพูดวางท่าอยู่เหมือนเดิม
ผมต้องเอ่ยคำว่าขอบคุณสินะ รตนพูดยวนรีบหยิบโทรศัพท์จากมือเรียวของเจ้าหล่อน เมื่อเห็นอีกฝ่ายเริ่มทำเสียงฮึดฮัดเขาจึงรีบพูดติดตลก ผมคิดว่าคุณจะเก็บไว้เป็นที่ระลึกเพราะในเครื่องนี้มีรูปถ่ายของผมเต็มไปหมด ซึ่งถ้าคุณเก็บได้แล้วมีเจตนาจะคืนจริงคงต้องรีบเอาไปคืนผมที่โรงเรียนแล้ว
พุดน้ำบุศย์กำหมัดแน่นแนบลำตัว พยายามนับหนึ่งให้ถึงสิบสะกดอารมณ์โกรธกรุ่นให้สงบลงเพราะถ้าขืนต่อล้อต่อเถียงกับเขาก็มีแต่จะเข้าเนื้อ บอกตัวเองว่าเรื่องระหว่างเธอกับเขามันจบแล้วจบตั้งแต่ที่เขาหยิบโทรศัพท์ออกไปจากมือของเธอ
หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดพยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่น มันหมดหน้าที่ของฉันแล้ว ขอตัวนะคะ
ทำไมคุณไม่โต้ตอบผมล่ะ รตนท้วงเมื่อเห็นอีกฝ่ายตั้งท่าจะเดินจากไป แถมไม่โต้ตอบจึงรีบเดินตาม หรือคุณยอมแพ้ คุณก็แค่นี้
ชายหนุ่มไม่ทันตั้งตัวเมื่อหญิงสาวที่เขาเดินตามหยุดเดินเอาเสียเฉยๆ ทำให้แผนอกกว้างชนเข้ากับแผ่นหลังของอีกฝ่ายอย่างไม่ตั้งใจ แรงชนทำให้หญิงสาวเซถลาหัวคะมำแต่ยังไม่ถึงพื้นเพราะมีมือหนามารั้งไว้ได้ทัน
ขอบคุณค่ะ พุดน้ำบุศย์เอ่ยเสียงสั่น ไม่คิดว่าเพียงเสี้ยววินาทีของอารมณ์โกรธจะทำให้เกิดเหตุการณ์ซึ่งทำให้เธอกับเขาใกล้ชิดกันขนาดนี้ หากเธอไม่หยุดยืนเพียงเพราะคำพูดของเขามันก็จะไม่เกิดขึ้น
รตนรู้สึกวูบวาบอย่างประหลาดเมื่อมีหญิงสาวที่เขาเคยประกาศว่าหล่อนไม่ใช่สเปกที่เขาตั้งไว้อยู่ในอ้อมแขน เขาบอกตัวเองว่าไม่ใช่นักฉวยโอกาสหากแต่มันเป็นสัญชาตญาณต่างหาก
ยังไม่ทันที่สองหนุ่มสาวจะแยกจากอาการตะคองกอดเสียงเอ่ยทักทางด้านหลังทำให้ทั้งคู่หันไปมองต้นเสียงพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
จะกอดกันอีกนานไหมคะ พวงชมพูเอ่ยทักเสียงทะเล้น เธอตั้งใจว่าจะแวะซื้อขนมและนมสดเพื่อเอาไว้ดื่มก่อนนอนคืนนี้ ไม่คิดว่าจะเจอภาพชายหนุ่มระดับผู้บริหารมายืนกอดสาวโชว์ต่อหน้าธารกำนัล ตงิดใจอยู่เหมือนกันตอนที่เห็นชายหนุ่มลุกลี้ลุกลนออกจากบ้านอ้างว่าลืมโทรศัพท์
ชายหนุ่มเปิดยิ้มกว้างเมื่อเห็นหน้าคนทักพร้อมกลับคลายอ้อมแขนซึ่งมีหญิงสาวอีกคนซึ่งพยายามดิ้นแข็งขืน ไม่คิดว่าจะเจอชมพู่อีก ว่าแต่...
ถามหาแม่ชมพู่เหรอคะ พวงชมพูพูดแทรก สายตามองสำรวจหญิงสาวตรงหน้า แม่รออยู่ที่รถด้านโน้นค่ะ ว่าแต่พี่ก้านจะไม่แนะนำสักนิดหรอคะ เมื่อเห็นชายหนุ่มทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ยิ่งทำให้อาการอยากรู้ของพวงชมพูมีมากขึ้น ยิ่งอาการของสาวเจ้าด้วยแล้วทำให้เธออดอิจฉาน้อยไม่ได้ พี่ก้านอย่ามาไก๋ไม่คิดจะแนะนำพี่สะใภ้ให้ชมพู่รู้จักบ้างเหรอคะ
คำว่าพี่สะใภ้ทำให้มือที่กำลังสาระวนค้นหากุญแจรถของพุดน้ำบุศย์ชะงัก เมื่อตะกี้หลังจากหลุดออกจากอ้อมแขนของเขาเธอตั้งใจจะรีบไปจากที่เกิดเหตุให้เร็วที่สุด แต่จนแล้วจนรอดก็ยังหากุญแจรถไม่เจอสักทีอยากตัดมือที่มันสั่นพร้อมควักหัวใจที่เต้นโครมครามออกมาเสียเหลือเกิด
ชายหนุ่มฉวยจังหวะที่หญิงสาวซึ่งยืนอยู่ข้างๆ ทำหน้างง ยกมือหนารั้งเอวบางเข้ามาแนบสีข้างของตนพร้อมกับปรับแววตาให้มองเจ้าหล่อนด้วยสายตาเอ็นดูรักใคร่ ก่อนเอ่ยแนะนำน้ำเสียงอบอุ่นเป็นทางการ
ขอโทษทีครับชมพู่ พี่ลืมเสียสนิท รตนพูดแก้เก้อ เอ่ยต่อ ชมพู่ครับนี่พุดน้ำบุศย์หรือเรียกง่ายๆ ว่าพี่เตย
เมื่อเห็นพวงชมพูยกมือไหว้หญิงสาวซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของเขา ชายหนุ่มจึงก้มลงกระซิบข้างหูของหญิงสาวที่ยังยืนอึ้งตะลึงงันให้ยกมือรับไหว้เสีย เขานึกโล่งใจที่เจ้าหล่อนไม่มีท่าทีขัดขืนยอมทำตามอย่างว่าง่าย รตนถอนใจอย่างโล่งอกเมื่อพวงชมพูขอตัวไปซื้อของ เขาคลายมือออกจากเอวบางทั้งที่ใจประท้วง แถมเขายังต้องกลั้นเสียงร้องเมื่อเจ้าหล่อนได้สติใช้เล็บยาวจิกเข้าที่เนื้อของเขาบริเวณเอว ชายหนุ่มคาดคะเนว่ามันต้องเลือดซิบแน่ๆ
ปล่อยมือของคุณออกเดี๋ยวนี้ ชายหนุ่มกัดฟันสั่งเสียงเข้ม คุณนี่มันร้ายกาจที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมา
หญิงสาวยอมปล่อยมือเรียวออกจากเอวของเขา ใครว่าเธออยากจะโอบกอดตอบเขามันเป็นการสั่งสอนให้เขารู้สำนึกต่างหากว่าอย่ามาเอาเธอไปเป็นเกราะป้องกันตัวเองออกจากผู้หญิงคนนั้น หญิงสาวลูกครึ่งใบหน้ารูปไข่ รูปร่างสูงโปร่งสมส่วนซึ่งเขาเรียกว่าชมพู่
คุณมันก็นักฉวยโอกาส หญิงสาวโต้กลับ เมื่อเห็นชายหนุ่มอ้าปากจะพูดจึงรีบต่อ ฉันขอสาปส่งคุณว่าเราอย่างได้เจอะเจอกันอีกเลย
รตนหัวเราะหึๆ กับคำพูดสาปส่งของหญิงสาวเขาไม่ถือโทษโกรธเคืองหากกลับชอบใจ ชอบท่าทางจีบปากจีบคอของเจ้าหล่อนเวลาที่อยากทำอะไรเขามากไปกว่าการจิกกัดด้วยคำพูดแต่ทำไม่ได้
คุณคงลืมไปแล้วสิว่าเมื่อตะกี้ทำอะไรลงไปบ้าง ชายหนุ่มพูดเสียงขรึมเมื่อเห็นอีกฝ่ายนิ่งจึงว่า ผมจะทวนความจำให้คุณนะ เมื่อตะกี้คุณเพิ่งบอกกับชมพู่ว่าเป็นแฟนผมแล้วเราก็กำลังจะมีลูกหมายถึงคุณกับผมแอบมีสัมพันธ์แบบลับๆ ซึ่งผู้ใหญ่ฝ่ายคุณแล้วก็ผมยังไม่รับรู้ เขาเว้นจังหวะหายใจ เชื่อเถอะยังไงเรื่องนี้ก็ต้องถึงหูแม่ผมอีกไม่นานเราจะต้องแต่งงานกัน
ฉันไม่ยอมตกกระไดพลอยโจรไปกับคุณหรอก ในเมื่อมันเป็นเรื่องไม่จริง พุดน้ำบุศย์สวนกลับหยิบกุญแจรถที่เพิ่งนึกออกว่าเก็บมันไว้ในกระเป๋ากางเกงเดินตรงไปหารถมอเตอร์ไซด์ซึ่งจอดอยู่ห่างออกไปเพียงไม่ถึงสามเมตร ไม่เหลียวมองชายหนุ่มว่าเขาจะมีกริยาท่าทางอย่างไรเธอรีบถอยหลังรถแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว