กี่เพ้า ..ยัยผีเข้าใจยาก

เรื่องย่อ

     ชุด "กี่เพ้า" สีแดงสด ปักลายโบตั๋นสีชมพูชุดนั้นคงจะสวยสมบูรณ์ หากไม่มีรอยขาดบนอกเสื้อรอยขาดที่เกิดจากคมมีด ซึ่งแทงทะลุหัวใจของหญิงสาวที่เป็นคนรักเก่าของหนุ่มฮ่องกงสุดเท่ห์ "เจ้าหมิงเทียน" และความยุ่งยากทั้งหลายคงไม่เกิดขึ้น หาก "เพกา" จะไม่ทำลายกฎเหล็กของพิพิธภัณฑ์ แอบสวม "กี่เพ้า" ชุดงามจนเกิดภาพนิมิตเห็นมือของฆาตกรที่จ้วงแทงลงมา ฆาตกรร้ายที่ยังลอยนวล ฆาตกรร้ายที่อาจเป็นใครก็ได้ในคฤหาสน์ตระกูลเจ้าอันใหญ่โต มาร่วมผจญภัยข้ามโลกจากนิวยอร์ก สู่ฮ่องกง ตามไขปริศนาลึกลับของ "กี่เพ้า" ไปกับ "เพกา" ภัณฑารักษ์สาวสวยจาก The MET พิพิธภัณฑ์ใหญ่ติดอันดับโลก


เขียนแบบง่วงๆอ่านรวดเดียวจบตอนตีสาม

                  ไม่ใช่เพราะสนุกมากหรอกนะที่อ่านรวดเดียวจบได้ทั้งที่เล่มหนาห้าร้อยกว่าหน้า     แต่เพราะผีเมย์ลีน่ากลัวมโนง่ายเล่นเอาหลับตาไม่ลง     อ่านจบยังต้องไปดูรันนิ่งแมนเยียวยาก่อนจะหลับได้
    ขณะที่เขียนนี้ยังอยู่ในสภาพนอนไม่พอแต่นอนต่อไม่หลับ    และคิดว่าส่วนมากคงเคยดูละครกันมาแล้วคงไม่ต้องระวังสปอยล์มากนักแต่ก็คงไม่ต้องเล่าเยอะเช่นกัน    
    ก่อนอื่นบอกเลยว่า    มันไม่ใช่เรื่องเลยจริงๆที่แอนทองต้องเล่นสองบท   ก็แค่หุ่นเหมือนแต่หน้าไม่เหมือนซะหน่อย
    เรื่องนี้มีทั้งผีทั้งการฆาตกรรมทั้งโรมานซ์    ตัวละครเยอะน่าระแวงไปซะทุกคน   แม้เหตุผลที่คนแต่งหลอกล่อให้ระแวงบางคนจะไม่สมเหตุสมผลแต่ก็อดไขว้เขวไม่ได้
    ยอมรับว่าตัวเองเดาคนร้ายผิดไปสองรอบ    นี่ถ้าไม่กลัวสปอยล์นะจะเขียนเป็นคนๆไปเลยว่าทำไมคนนั้นๆไม่ควรเป็นคนร้าย     แต่ตอนอ่านมันคิดไม่ครบด้านไง    พอเฉลยออกมามันก็พอจะยอมรับได้นะ     แต่ก็ยังรู้สึกว่าคนคนนี้ไม่น่าร้ายได้ขนาดนี้
    เรื่องนี้นางเอกไม่เท่เอาซะเลย     เจอคนหล่อก็มองน้ำลายหกตั้งแต่แรก    เจ้าคนหล่อนั้นก็หลงรักนางเอกง๊ายง่าย     แถมมีฉากโรมานซ์มาให้อ่านข้ามทีละสองสามหน้าอีก    เรียกว่าถ้าไม่มีผีกับเงื่อนปม   มันคงเป็น  "ระแวงรักเสน่ห์มาเฟีย"   ไปแล้ว
    โดยจริตแล้วไม่ชอบนิยายคนไทยแต่งแล้วมีตัวละครเชื้อชาติอื่น   เพราะที่เจอมามีแต่เอาวิถีไทยไปใส่ปากและการกระทำของตัวละครที่ว่า    แต่เนื่องจากนางเอกโตที่อเมริกา   และทางคนจีนก็เป็นจีนฮ่องกงที่พูดภาษาอังกฤษและใช้ชีวิตออกไปทางตะวันตกกันจึงไม่ขัดใจมากนัก   แม้บางทีคนแต่งจะหลุดให้คนจีนพูดสำนวนสุภาษิตไทยก็ผ่านๆไป
    กลับมาที่ยัยผีตัวป่วน     นางปรากฎทั้งแบบนิมิตทั้งแบบมีกลิ่นมีหยดหนองกองเลือด   บางทีนางก็เอ่ยปากพูด...เช่นพูดห้ามนางเอกคบพระเอก    แต่ทำไมกับอีแค่บอกว่าคนร้ายคือใครนางไม่พูด  ห๊าาาาาาาา      ไม่ใช่ว่าตอนนางโดนแทงอกจะไม่เห็นหน้าตาคนร้ายเลยนะ     ก็คนร้ายยังบอกเลยว่าโต้เถียงกันแถมนางไปเยาะเย้ยไยไพคนร้ายอีกต่างหาก     
    จัดเป็นผีที่เกรียน.....จริงๆนางเกรียนตั้งแต่ก่อนจะตายแล้วล่ะ
    หมายเหตุสำหรับคนกลัวผี     อย่างที่บอกในรีวิวก่อนๆว่าจขบ.เป็นคนกลัวผีแบบภาพ   แต่ในหนังสือค่อนข้างชิว      ต้องยกเว้นเรื่องนี้นะคะ   เพราะผีมาตลอดเวลา    แถมบรรยายได้แหวะมาก   จขบ.ไม่เคยดูละครแต่เคยเห็นรูปผีแอนทองก็เลยมโนตามง่ายเข้าไปอีก   

Create Date : 05 เมษายน 2557 Last Update : 5 เมษายน 2557 12:12:00 น. Counter : 2185 Pageviews.		6 comments
Share Tweet