สาปพิษฐาน ... หญ้าแพรกแหลกลาญ ตัวเอกก็หวานกันไป

รีวิวนี้  จขบ.ไม่รับรองความปลอดภัยจากการสปอยล์นะคะ

เรื่องนี้ภาษาสูงกว่าจะอ่านจบก็มึนพอสมควร   รีวิวนี้อาจเขียนชื่อเมืองชื่อตัวละครผิดไปบ้างนะคะ

จุดเริ่มต้นของเวรกรรมคือ   ปุโรหิตตัวร้ายที่มาจากเมืองไหนก็ไม่รู้ดั้นด้นมาเจอมาเป็นใหญ่เป็นโตจนสามารถยุยงส่งเสริมพระนางบ้าอำนาจแห่งกุรุงปักกา   ปุโรหิตวางแผนให้เกิดสงคราม   โดยลงมนตร์ดำที่รูปของธิดาแห่งบุหรงปุระ   พอจรกาสิงหราปาตีได้เห็นรูปก็หลงมัวเมาอยากเอาอยากได้ถึงกับลืมเมียที่มี

บุหรงปุระสิ้นสลาย    ติกาหลังหนึ่งหรัดรอคอยพระคู่หมั้นมาช่วยจนลมหายใจสุดท้าย    แต่เพราะคู่หมั้นแพ้การรบจนถูกกักขังกว่าจะมาถึงก็สายเกินไป    นางฆ่าตัวตายพร้อมสาปแช่งชาวเมืองทุกคน

พอนางตาย    กุรุงปักกาก็สิ้นสลาย    

มาเกิดชาติใหม่     นางเอกชื่อป่านมีพี่สาวชื่อปอ    มีเพื่อนเป็นน้องสาวของพระเอก    พี่ปอกับซุปตาร์รูปหล่อสุดซวยหายไปในทะเลที่กระบี่    นางเอกเลยตามมาสืบเรื่อง

ก็เลยเจอพระเอก   และท่านปุโรหิตกลับชาติ!!

เฮ้อ   เล่าต่อจะยิ่งสปอยล์สินะ  ทำอย่างไรดี

ประเด็นหลักของเรื่องคือการที่นางเอกเกิดชาติปัจจุบันเพื่อปลดปล่อยคำสาป    เจ้าคำสาปนี้ทำให้เจ้าชายจรกากลายเปนอสูรกาย   แต่สุดท้าย(ในชาติปัจจุบัน)เมียเก่าก็ตามมาปลดปล่อยให้จนสู่สุคติด้วยกัน      ส่วนพระนางเจงกิสข่านก็หลุดจองจำแล้วปุโรหิตเข้าไปถูกจองจำแทน

แต่ไอ้ที่หงุดหงิดก็คือ   ทำไมพาซวยเยอะจริง

ชาติเก่า   ทั้งนักรบทั้งชาวบ้านร้านตลาดของกุรุงปักกาที่ไม่ได้รู้เห็นกับพระนางใจร้ายด้วย    ก็ต้องกลายเป็นอสูรกายไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดมานาน    ต้องเฝ้ารอให้ยัยนางเอกที่ฟาดงวงฟาดงาฆ่ากลับล้างเมือง  มาเกิดใหม่เพื่อปลดปล่อย   แถมยังบอกว่านางเอกมีบารมี?    คือฆ่าเค้าทั้งเมืองเพื่อแก้แค้นเนี่ยนะ  ยังเหลือบารมีอีกเหรอ

ชาติใหม่    ซุปตาร์ผิดตรงไหนที่ตามพี่สาวนางเอกมากระบี่    อยู่ๆก็โดนฉีกเป็นชิ้นๆ     น้องสาวปุโรหิตทำอะไรผิดต้องจบลงที่การรักษาจิตเวช

ประเด็นรักไวไม่ว่ากันอยู่แล้วเพราะเป็นบุพเพสันนิวาส    แต่บทนางเอกมันจืดๆ  จนรู้สึกว่าจรกากับเมียน่ะแหละคือคู่หลักที่แท้จริง

บ่นมาเยอะ   ก็ถึงเวลาชม

เรื่องนี้โหดได้ใจดี    แม้อ่านแล้วจินตนาการยากกว่านิยายแนวนี้ที่เคยอ่านมา(เช่นของจินตวีร์)      แต่ก็พอจะทำให้ขนลุกตามไปได้    ทั้งฉากเมืองล่มคนกลายเป็นอสูร    ฉากเรือใหญ่เข้ากลุ่มหมอกแล้วอสูรกายโผล่มาอาละวาด

คำกลอนเยอะดี   รวมถึงการอิงวรรณคดีต่างๆ   และการใช้ภูมิประเทศ    เห็นชัดว่าคนแต่งทำการบ้านมาเยอะ

เป็นเรื่องแรกของหมอกมุงเมืองที่อ่านค่ะ    คงเพราะไม่ชินเลยเหนื่อยกว่าจะอ่านจบ     ช่วงแรกๆที่อ่านเหมือนอ่านลักษณวดียุคสามสิบปีก่อน   แต่ยิ่งอ่านยิ่งหนักสมองกว่าหลายเท่า

Create Date : 03 เมษายน 2557 Last Update : 3 เมษายน 2557 20:36:52 น. Counter : 1686 Pageviews.		2 comments
Share Tweet