ดูละครเรื่องนี้มาก่อนอ่านหนังสือ แต่ดูไม่ต่อเนื่องครบถ้วนนัก เพราะคอยหลบฉากผีๆ
การนำเสนอของละครกับหนังสือผิดกันหลายอย่าง หนังสือพูดถึงยุคอดีตตอนบทนำแล้วร่ายยาวฉากปัจจุบันต่อเนื่อง ในขณะที่ละครเน้นความสวยงามของเสื้อผ้าและฉากในยุคอดีต เป็นจุดขาย โดยในละครจะสลับฉากเก่าใหม่เป็นระยะๆ และแสดงให้เห็นชัดเจนว่า ไหมพิมถูกสิง (ซึ่งเป็นลักษณะทั่วไปของละครแนวลึกลับ)
ถ้าเน้นด้านอารมณ์ ละครถึงอกถึงใจดีมาก เพราะธัญญ่าแสดงได้ดูเจ็บช้ำน่าสงสาร ดูแล้วเกลียด ชาย มากๆ แต่ตัวนิยายจะลงรายละเอียดเหมือนเป็นสารานุกรมเรื่องผ้าทอกันเลยทีเดียว
ส่วนตัวคิดว่าตัวละครหลายตัววางนักแสดงไม่เหมาะสม เช่นบทชายที่ต้องหล่อมากๆ หล่อจนบทของอั๋นทาบไม่ติด บทของเอ๊ะที่ต้องดูสาวสวยอึ๋มสดใสจนเด่นกว่าบทน้ำผึ้ง บทของบี๋ที่ควรดูน่าเลื่อมใสอย่างสูง
เป็นนิยายที่อ่านเพลินเรื่องหนึ่ง เหมาะสำหรับผู้ไม่นิยมนิยายลูกกวาดค่ะ