หลังจากที่พาเที่ยวสวนไม้ดอก มาระยะหนึ่งแล้ว ใกล้ ๆ ใน กรุงเทพนี้แหละ
ยังมีอีกที่ สวยเย็น แสงนวล อากาศดี ลองตามมาดูซิครับ
ชีวิตเราสัมผัส กับสิ่งดี ๆ เยอะแยะ กับที่ไม่ค่อยดีก็พอมี แหะ ๆ เราควรจะ
ละเว้น เช่น อะไรเหรอ ก็พวกวิสกี้ เบียร์ ยกเว้น ไวน์นะ 555 ไวน์มีทั้งดี
และไม่ดี ไวน์ที่พอคบได้ก็ต้อง ไวน์กับสายน้ำ อย่าเพิ่งอ๊วกนา...
ผมได้มีโอกาศ มาร่วมกับเพื่อนกว่า 40 คน ณ ที่นี้เป็นเวลา 2 คืน 3 วัน
ลองดูบริเวณที่ปักหลัก ซิครับ
พวกเรามาอยู่ และพักผ่อนในตัว
ในอาคาร มีที่นั่ง เรียงแถว พอดูออกแล้วใช่หรือเปล่าครับ แหะ ๆ ต้อง
สงบหน่อย
ที่นี่เวลานั่งเมื่อย เพราะปกติจะนั่งเก้าอี้ เมื่อนั่งกับพื้นให้เหมือนคนอื่นมัน
ก็ต้องเมื่อยขบ ยังกะถูกตะเข้ขบ เอ้ยไม่ใช่ ถูกมัดขา ต้องเดินไปยืดแข้ง
ยืดขากันหน่อย
ยังยืดขาไม่พอ จะเดินขึ้นสพาน ท่ามกลางแสงไฟ ลมพัดมาเบา ๆ
เบื่อหรือยังครับ เอางั้นดูภาพกลางวันกันหน่อย ที่นี่มีอาหารให้รับประทาน
กัน 3 มื้อ อร่อยมาก น้ำชา กาแฟ โกโก้ นมถั่วเหลือง ขิงผงก็มี
เห็นเป็นถาดหลุม สอาดมากครับ ปกติผมเป็นคนคอยาว แต่ก็คอตื้น
เหมือนกัน งง.. ๆ หรือเปล่า 555 ดูความสอาดข้างล่างนี้ อาจจะได้กลิ่น
หอมลอยขึ้นมาก็ได้
ดูเพื่อนผู้ชาย กำลังนั่งตามสบาย หน้าตายิ้มแย้มขนาดพบกัน วันแรกนะ
ถ้านานเข้า อาจจะหน้าตาบูดก็ได้ คืออาหารอร่อยมาก กินกันจนพุงกาง
ถ้าไม่ได้เดิน จงกรม ท้องอืดหน้าตาบูดแน่ นี่แหละประโยชน์ของการ
เดินจงกรม ที่ไม่ใช่ เดินวงกลมนะ
กลุ่มหญิง ส่วนใหญ่สาวเป็นส่วนใหญ่ แล้วก็อายุน้อย กว่าเมื่อก่อนที่เรา
พบในวัด รึไม่จริง เชื่อเถือเมื่อก่อนผม เจอรุ่นป้าคุณยาย ไปนั่งฟังเทศน์
ตัวหมอบกับพื้น คงฟังเพลิน จนเข้าพวังค์.
ปัจจุบันนี้เหรอ มีชูสองนิ้วด้วย
เอ ให้ดูภาพไหนดีนะ อ้อให้ดูภาพที่สพานดีกว่าจะได้ไม่เห็นใบหน้าชัดดี
555 ผมก็ยืนตรงนั้นด้วยแหละ แต่เป็นคนกัน มิให้หญิงใกล้ชิด พระอาจารย์นะ องค์ที่เตี้ยนี่ ไม่น่าเชื่อท่านสอนได้เก่ง เรานั่งฟัง ฮาไปด้วย
แล้วก็เข้าใจดีด้วย อดีตพระอาจารย์เป็นช่างภาพมีชื่อเสียงมากนะครับ
ท่านจำวัดอยู่ที่ เชียงใหม่ คุณแม่ของท่านเป็น นางงาม ส่วนคุณพ่อเป็น
ดอกเตอร์ด้วย เก่งด้านดารา จริง ๆ ไม่ได้โกหก ลองทายดูว่า.....
ออกบล๊อกนี้มา มีจุดหมายคือ การไม่คิดอะไรมาก คือตัดความคิดออก
ให้มาก แล้วเอาจิตจ่อไว้ที่เดียว จะเกิดความสุข ก็ทำสมาธินั่นเอง
แถมได้ พลังจิตเข้มแข็งมากขึ้น แม้จิตจะแว๊บไปมั่งก็ไม่เป็นไร กลับคืน
มาได้ไว อีกอย่าง ได้บุญกุศลมากที่สุด การทำบุญเช่น ใส่บาตรก็ได้
แต่ได้น้อยกว่า.
เมื่อก่อนผมยังคิดว่า คนเข้าศึกษาด้านธรรมมะ เชย เข้ากับคนอื่นไม่ได้
พอเข้าไปจริง ๆ แล้ว.
คนที่เข้า จะไม่ทำบาป เช่นไม่นินทา ให้ร้ายใคร ไม่พูดจาส่อเสียดหรือ
แดกดัน พอปฏิบัติแล้ว เพื่อนเยอะขึ้นจริง ๆ ก็เขารู้ว่าเรา มิได้คิดร้ายเขา
นี่นา.
แต่ แต่นะครับ คนที่จะเข้าถึงหรืออยากจะเข้าร่วม ต้อง มีงานที่มั่นคง
คือมีฐานะพอมีพอกิน จึงจะมีความสุข
ก็ลองคิดดู ถ้าหาเช้ากินเย็น งานยังไม่แน่นอน พอเข้าไปจิตมันนิ่งยาก
แต่ พวกเราชาวบล๊อกแกงค์ มีชีวิตสบาย ๆ เหมาะมาก
ผมมีรูปอยู่รูป ไปแอบถ่ายพี่เขานอนที่สวนหลวง ร.9 พี่แกเป็นเจ้าของ
ร้านขายคอมพิวเตอร์นะ แต่พี่แก ทำตัวง่ายจริง ๆ แหะ ๆ แอบเอามาลง
ถ้าเจอตัวแล้วไม่รู้ผมจะถูกด่าไหมเนี๊ยะ 555
เอาอะไร หนุนแทนหมอน 555
ดอกไม้เยอะดีจังครับ
สงสัยต้องหาเวลาไปเดินบางละ