Bloggang.com : ไวน์กับสายน้ำ : No. 195 ทำอาหารกลางป่า หรอย...แซ๊...บ

No. 195 ทำอาหารกลางป่า หรอย...แซ๊...บ

บล๊อกอันดับ 195

ประจำวัน จันทร์ศุกร์

นอนฟังเสียงไก่ป่าร้อง รับเช้ามืดที่เย็นสบาย น้ำในลำห้วย
ยังคงไหลไม่ขาดสาย

นึกถึงเมื่อวาน เราใช้เวลาวิ่งขึ้นดอย ลงดอยหนีไฟป่า
ทำเอาหมดแรงไปตาม ๆ กัน

แสงไฟจากกองไฟที่เริ่มมอด โต เสือกกิ่งไม้
เล็กเข้าไป แสงสว่างขึ้นตามด้วยท่อนไม้ใหญ่

เป็นไง โต ...นอนไม่หลับเหรอ

หลับครับพี่ไวน์ อากาศเย็นไปหน่อย ดีที่ครูฉัตรเอาผ้าขาวม้า
มาให้อีกผืน ผมตื่นก่อนพี่ไวน์ครึ่ง ชม.ได้มั้ง ปวดท้องฉี่
เลยลุกไปฉี่ ตรงโน้นไม่กล้าไปไกล ชักเสียว....

โห้ย... ไม่มีไรแล้ว ใครอยากนอนก็นอน ปวดหนักก็ไปจัดการ

ตัวหมูหรือหมีกันแน่ที่มาครับครู
หมูแน่ มันเปิดไปไกล ไม่กล้ามาแล้ว ที่หมูมา คงจะเคยได้
กินอาหารที่ คนเคยมาพักแถวนี้
ทำไมครูรู้...

โน่นเศษ กระป๋องปลากระป๋อง อยู่โคนต้นมะเดื่อ

เรานั่งคุยกันรอบกองไฟ เอามืออังไฟให้อุ่นขึ้น ไม่นานแสงแรก
ของวันเริ่มสาดมา เห็นหน้าผาหินทีสูงตระหง่าน ด้านหน้าของ
เราค่อย ลาดลงสู่ลำห้วย สีเขียวของใบไม้เริ่มเห็นชัดขึ้น

ตอนเช้าเรากินข้าวกับอะไรดี

มีให้เลือกเหรอครู

มีซิ ปลาย่างรมควัน กะกุนเชียง 555 กินได้ทีละอย่างนะ
ขอกุนเชียง ดีกว่านะพวกเรา ปลาย่างติดคอนะครู

ได้ซิ เดี๋ยวจะยำกุนเชียง หุงข้าว 2 หม้อเลยนะ นพ

เอ้า โต ย่างกุนเชียงให้ครูหน่อย

โตใช้มีดผ่าไม้ไผ่สด เป็นง่าม หนีบกุนเชียง 3 แท่งใช้ตอกมัด
ปลายไม้หนีบ ปิ้งไปบนถ่านที่ลุกแดง ไม่นานกลิ่นหอมเริ่ม
โชยออกมา ทำเอาแต่ละคนอยากกิน

ผมใช้มีดซอยฝาน มะหลอดสีแดงส้มเปรี้ยวเป็นชิ้นเล็กใส่กระทง
ใบตองกล้วย โปรยหอมซอยบาง ครูฉัตรฉีกเกลือป่น

จากถุงเล็ก ๆ ใส่หยิบมือ ผมวางกุนเชียงที่ร้อน เยิ้มบนใบตอง
ตึง ก็ใบพลวงสดหลายชั้น ซอยแฉลบบางยาวจนหมด หยิบ

ใส่กระทง ใช้มือเคล้าไปมา เกลือป่นถูก มะหลอดที่เปรี้ยว
ละลายปนกับเครื่องปรุง เยิ้ม โรยพริกขี้หนูสด
เคล้าด้วยมือ แล้วหยิบชิม เปรี้ยวเค็มเผ็ด พอดี

นพกับโต กำลังราไฟ ดึงดุ้นฟืนออกจากกอง น้ำข้าวที่ไหล
ล้นออกจากหม้อนิดหน่อย เริ่มแห้ง เราปล่อยให้มันระอุบนถ่าน

พวกเราต่างคน ไปล้างหน้าล้างตาที่ลำห้วย
ดวงอาทิตย์ส่องแสงสว่าง ไปทั่วบริเวณ อากาศเริ่มอุ่นขึ้น

นพ ยกไม้แขวนหม้อข้าวสนามออกจากไม้ง่าม วางหม้อข้าว
ลงกับพื้น ใช้ปลายมีดแงะฝาหม้อที่ร้อนออก ไอร้อนกับกลิ่น
ข้าวฟุ้ง หอม โตใช้ช้อนสนามยาว ตักข้าวแจกใส่ใบตอง
ตึง(ใบพลวง) ให้แต่ละคน ก็แบ่งข้าวเท่า ๆ กันหมดสองหม้อพอดี

เป็นไง นพ กินข้าวกับยำกุนเชียง ฝีมือคุณไวน์
อร่อย หอมกุนเชียงเปรี้ยว ด้วยมะหลอด พริกขี้หนู หอมแดง
รสชาดดีจริง ยังไม่เคยกินอร่อยแบบนี้เลยครู

555 ครูให้ผมใส่มะหลอด ทีแรกคิดว่าคง ไม่ได้เรื่อง ปกติยำ
กุนเชียงผมใส่น้ำส้มสายชู จะอร่อยกว่ามะนาว

มันไม่มีทางเลือกนี่นา ครูเพิ่งเคยกินเหมือนกัน ว่าแต่ว่า โตไป
เอาพริกขี้หนูมาจากไหน

อ๋อ...ผมเดินไป ลดน้ำหนัก อึ นะ ชายน้ำตรงโน้น

ตอนนั้นนั่งยอง ๆ มันไม่ถนัด มันเป็นตลิ่งเอียง เลยเอามือจับ
ต้นไม้เล็กสูง กันมันร่วง แหะ ๆ กำลังเพลินแหงนไปดู
ยอดไม้ เฮ้ย ต้นคล้ายพริก พอเสร็จธุระ

เลยเขย่งเก็บเม็ดพริกมาได้ครับครู แต่ทำไมต้นมันโตแบบนี้ละ

ครูว่านะ 555 คนที่มาค้างแรม คงกินพริกเผ็ด เช้ามาเข้าป่า อึ
เม็ดพริกไม่ย่อย เลยกองอยู่แถวนั้น พอฝนตกเลยงอกนะ

แหวะ น่าเกลียดนะครู

ไม่เป็นไรหรอก เหมือนนกมันกินเม็ดไทร ไปขี้แล้วงอกขึ้นมา
ไม่เห็นเป็นไร ที่บ้านสวนพี่ที่ แก่งหางแมว จันทบุรี มีต้น
พริกใหญ่ขึ้นที่โคก ต้นพุดทรา ไม่มีใครไปเก็บ ต้นใหญ่สูงท่วม
หัวพี่เหมือนกัน

ทำไมเขาไม่กินพริกเหรอ

กินซิ แต่ไม่ค่อยมีใครกล้าไป ที่โคกนั่นเป็นที่อยู่ของงูจงอาง
ตัวผู้ตัวเมียนะ 555 เออ...เก็บมาแล้วล้างเปล่า กลิ่นอาหารเก่า
มันลอยขึ้นนา

ล้างแต่มือแล้ว ตอนไปล้างหน้านะ 555

เอาละ กินข้าวเสร็จ เก็บของ เราจะเดินทางกลับ ต่อดีกว่า
นพ เอาน้ำราดไฟให้หมดนะ ป้องกันไว้ดีกว่า

คุณไวน์ผมขอ แผนที่ดาวเทียมดูหน่อย

นี่ครับครู มันยับเยิน ดูออกหรือเปล่าไม่รู้
อืม...มีแผนที่ ไม่มีเข็มทิศ อ้าวคุณไวน์ไม่ได้ทำเครื่องหมายจุด
ที่เราเดินผ่านเลยเหรอ แล้วจะรู้ไงว่าเราอยู่ตรงไหน

ไม่รู้นี่ครู ไม่เคยใช้ ครูไม่สอน 555

งั้นดูดวงอาทิตย์ ข้างหน้าพระอาทิตย์ขึ้น เราเดินลงดอย
ไปทางนั้น ถ้าเราเอาแผนที่ทิศเหนือ วางไว้ให้ตรงทิศ นี่เป็น
ถนน 1269 อัตราส่วนไม่มี แต่ดูแล้วไกลมาก คงไม่เหมาะ
ลงดอยไปทิศตะวันออกก็แล้วกัน น่าจะเจอบ้านแม่ขาน
หรือไม่งั้นก็ บ้านห้วยมะนาว

เก็บเป้ใส่หลัง เดินต่อ

กว่าสาม ชม. ที่เราเดินลัดเลาะแอ่งดอย บางครั้งก็เดินตัดยอดดอย
ลงสู่เบื้องล่างให้เป็นเส้นตรงที่สุด

เอาละ เราพักที่ลำห้วยนี้ เดี๋ยวกัดฟันเดิน
ขึ้นดอยสูงนั่น คงใช้เวลากว่า ชม.แน่ ที่นั่นน่าจะสูงพอมอง
เห็นทางที่เขาจะลงไปบ้าง ถึงยอดดอยน่าจะเกือบเที่ยง แต่เราจะ
ไม่มีอะไรกิน พวกเราจะหยุดหุงข้าว กินข้าวเปล่ากันที่นี่หรือ
จะเดินต่อ

เดินต่อดีกว่าครู พอถึงข้างบนค่อยหาทางลงเขา ว่าแต่ว่าพี่ไวน์
จะไหวเปล่า อายุ เอ้อ..มากกว่า...

เออ มากกว่าเอ็งสองคนแน่... ยังไงก็ไหว ไปปีนดอยต่อ
ยิ่งปีนสูงเท่าใด อากาศร้อน แห้งแล้ง ใบไม้ร่วง ดอยมีแต่หิน

ความหิว ทำเอาหมดแรงไปตาม ๆ กัน ยังคงเดินลัดเลาะไป
ทางเดินเก่า ใบพลวงแห้งร่วงหล่น ยามเท้าย่ำไปถูก เสียง
กรอบแกรบ ดังเป็นระยะ กว่า ชม.ที่เดินบนหิน นาน ๆ จะเจอ
ดินแดงแทรก

คุณไวน์ครูว่า พักกันตรงนี้ก่อนนะ จะได้มีแรงเดินต่อ
ดีเหมือนกัน ขาชักสั่น ว่าไงนพ โต เข็ดยัง

แหะ ๆ ไม่เข็ดครับพี่ไวน์ แต่ถ้าจะให้เดินป่าอีก ขอคิดดูก่อน
ครูเราหุงข้าวกิน ได้เปล่า

ได้นะได้ ใครมีน้ำเหลือในกระติกบ้าง

ต่างคนต่างเขย่ากระติก แล้วส่ายหน้า ไม่พอที่จะหุงข้าวแน่

เอางี้ หิวกันมาก อมข้าวสาร ให้มันนิ่มแล้วค่อยเคี้ยว จิบน้ำ
อย่ามากนะ ให้มันไปอืดในท้องหนัก ๆ ไว้ก่อนจะได้มีแรง

ครูฉัตร ควักข้าวสารเข้าปากคนแรก แล้วทุกคนทำตาม
จิบน้ำไปติด ยังไม่เคี้ยว แล้วพวกเราก็เดินขึ้นดอยต่อ
พอข้าวสารเริ่มเปียก ก็ค่อย ๆ เคี้ยวดับกรุบ ๆ รสมัน ๆ ใช้ได้

พี่ไวน์ เดินขึ้นมาตรงนี้ เห็นทางลงดอยแล้ว

โห..ครูเจอร่องดอย ทางดิ่ง แต่ต้นไม้เยอะดี

เออ...ชักเข้าท่า มีต้นไม้เขียวเรามีโอกาส เจอน้ำห้วย

พวกเราเคี้ยวข้าวสาร จิบน้ำกลืนไปอย่างช้า ๆ ไม่นานรู้สึก
มีกำลังเพิ่มขึ้น ต่างเดินลัดเลาะลง ไปในป่า สีเขียว
ผ่านดงกล้วยป่า เหงื่อชุ่มโชกไปทุกคน เสียงหม้อข้าวสนาม
ตีกับด้ามมีดดังเป็นระยะ ยามนพเดิน

พอโผล่สันดอย มองลงไป เป็นแอ่งดอย กว้าง ค่อนข้างเรียบ
มีต้นไม้เล็กประปราย ไม่นานได้ยินเสียงน้ำในลำห้วยดัง

คุณไวน์ ผมว่าน่าจะมี ปลูกอะไรอยู่ที่นี่ นั่นไง
ใช่ครู มีต้นข้าวโพดแห้ง เลยไปนั่นน่าจะเป็นต้นพริก
เอางี้ ไปกินน้ำกันก่อน เติมให้เต็มกระติก ผมว่านะจะมีคน
มาอยู่แถวนี้ แต่ตัวอาจจะ ไม่อยู่ก็ได้

นั่นพี่ไวน์ มีตูบ อยู่บนเนิน ผ้าขาวม้าพาดไว้ด้วย มีคนแน่

เราเดินไป บนเนิน แสงแดดกำลังแผดกล้า

มีไผอยู่พ่อง วู้ ๆ (มีใครอยู่บ้าง)
ครูฉัตรตะโกนถาม

ในตูบที่มุงด้วยใบตองตึง มีแคร่นอน เตาไฟ
ข้าวโพดสีเหลืองแห้ง เสื้อ กางเกงแขวนอย่างละตัว

คุณไวน์ มีข้าวสาร เนื้อย่างรมควัน แห้ง...แข็ง

ผมว่า เราพักกันที่นี่ หุงข้าวกินกับเนื้อย่าง น้ำพริกแดงเรายังมี
รอเจ้าของเขามา ถ้าไม่มาค่อย วางเงินค่าของให้เขาดีกว่า

ดีเหมือนกัน เอ้าหุงข้าวกินกันก่อน

ขอบคุณ เพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ/เสียง

st.67026/ 89647

งานเขียนประเภท Literature Blog

ข้างบนเป็นตอนต่อ จากบล๊อกอันดับที่

185 ค้างแรมในป่าแม่วาง
187 ค้างแรมในป่าแม่แรม ตอน 2
189 ค้างแรมในป่าแม่วาง ตอน 3
191 สายน้ำไหล @ ป่าแม่วาง

เชิญคลิ๊ก ดูด้านซ้ายมือ

Create Date : 17 มิถุนายน 2556

Last Update : 3 มิถุนายน 2564 19:51:09 น.

39 comments

Counter : 5385 Pageviews.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

อ่านแล้วอยากชิมยำกุนเชียงใส่บ่าหลอดครับ
ยังไม่เคยชิมสูตรนี้เลยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:6:29:43 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ

เริ่มชอบตั้งแต่บรรยากาศเลยค่ะ
อ่านไป อ่านมา ชอบทุกอย่างเลย
ชอบมากๆกับประสบการณ์แบบนี้
คลิ๊ก Literature Blog ยืนยันความชอบเลยค่ะ

โดย: d__d (มัชชาร

) วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:6:40:34 น.

อ่านแล้วจินตนาการตาม
ได้อารมณ์สุดๆ เลยค่ะ
เคี้ยวข้าวสารตามด้วยน้ำเปล่า
นึกถึงตอนกินมาม่าแห้งเลย
แต่ถ้ากินเยอะเกินก็อืดท้องเดินต่อไม่ไหวแน่ๆ

ยังไม่เคยเดินป่าแบบนี้เลยค่ะ
กลัวสังขารจะไม่สู้
แล้วกลายเป็นภาระของเพื่อนร่วมทางแน่ะ

โดย: chenyuye

วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:9:28:06 น.

สวัสดีครับคุณไวน์

อ่านทีแรกงง งงว่าศรีราชามีไก่ป่าและน้ำในลำห้วยด้วยหรือเพราะนึกว่ายังปฏิบัติธรรมอยู่ครับ

พออ่านมาอีกหน่อยอ้าวกลับเข้าป่าอีกแล้วละ555

หม้อหุงข้าวหน้าตานี้จำได้ว่าเคยใช้อยู่ตอนฝึกภาคสนาม รด.เมื่อสามสิบปีที่แล้วครับ

มีข้าวสารนี่ที่ยังไม่เคยลองชิมเหมือนกัน เป็นความรู้ใหม่ครับ

ตอนจบนี่เสียว ๆอยู่นา เกิดเจ้าของกลับมาแล้วอาละวาดนี่แย่เลยละ

โดย: find me pr

วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:10:09:50 น.

เพิ่งรู้จักมะหลอด วันหลังเอารูปเต็มๆชัดพร้อมต้นให้ดูหน่อยสิค่ะ ไม่เคยเห็นเลยค่ะ
อ่านสนุกดีพี่ไวน์เขียนเก่งค่ะ
มดค่ะ

โดย: jewelmoda

วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:10:58:55 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
pantawan Health Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Literature Blog ดู Blog

เหมือนดูเนวิเกเตอร์ เรื่องป่าเขาลำเนาไพร ชอบ ชอบ

โดย: ยายเก๋า (ชมพร

) วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:11:41:13 น.

อ้าว พี่ไวน์ ชวนให้ตามต่อไปอีกแล้วบล็อกนี้

เข้าไปในตูบเขากะจะพักที่นี่เลยเหรอคะ
มีผ้าขาวม้าพาดด้วยนี่นา
ถิ่นใครถิ่นมัน เดี๋ยวเจ้าถิ่นเอาปืนมาแหย่หรอก 555+

ญาติรินเคยหลงป่าหลายวันเข้าไปในเขตอีกอำเภอ
พอเข้าไปแล้วเจอตูบอยู่ที่นั่นไฟสลัวๆ เลยไปขอความช่วยเหลือว่าหลงป่า
อ้อ เป็นคนบ้านเดียวกันมาลักลอบตัดไม้นี่เอง รู้จักกัน ก็ให้ข้าวน้ำกิน

พออีกวัน พรรคพวกมาตามหาญาติที่หลงป่าไป
ตะโกนเรียกร้อง พร้อมปืนยิงฟ้าเพื่อให้ญาติได้ยิน
คนที่ญาติอยู่ด้วยก็นึกว่า ตำรวจมาจับตัดไม้
ก็พาญาติรินหนีเข้าไปไปอีกไกล 555+

สรุปออกมามาได้เนี่ยเพราะชาวบ้านที่ลักลอบตัดไม้นะไม่ใช่คนที่ออกตามหา อิอิ

เห็นกุนเชียงแ้ล้วน่ากินทำไข่กะทะกัน
ยิ่งเห็นหุงข้าวแบบนั้นเวลาไอร้อนๆ ขึ้นน้ำมันแห้งเร็วนะคะ
พอมาเปิดออกข้าวด้านในสุดแข็งกว่าใครเลย
แต่ขอบอกว่า กินข้าวในบรรยากาศแบบนี้
อร่อยกว่า กินที่โรงแรมหรูๆ อีกนะคะ

ฟันธง

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:12:29:26 น.

สวัสดีตอนบ่ายๆ ครับคุณไวน์ .....

ลูกมะหลอด เพิ่งเคยเห็นภาพเป็นครั้งแรกเลยครับ โลกนี้ยังมีอะไรที่เราไม่รู้จักอยู่อีกเยอะจริงๆ .....

ว่าแต่ข้าวสารดิบนั่น ไม่รู้รสชาติจะเป็นไงนะ น่าจะเหมือนเวลาเราไปเข้าค่ายลูกเสือสมัยเด็กๆ แล้วหุงข้าวไม่สุก เคี้ยวทีมันกรุบๆ ทานลำบากมาก ผมว่าทานมากๆ น่าจะทำให้ท้องอืดได้นะครับ .....

โดย: NET-MANIA

วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:13:11:47 น.

~ นับวันก็ยิ่งคิดว่าพี่ไวน์ เป็นแฟนตาซีไปแล้วค่ะ ~

โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa

) วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:14:38:25 น.

สวัสดีค่ะพี่ไวน์

ฟังที่มาของพริกแล้ว เอ๊มมมมมมมมมมม
แต่ก็ดีกว่าไม่มีพริกกินเนาะ 55555

โดย: schnuggy

วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:17:15:33 น.

ผมไม่ต้องเสียเวลาเดินทางเลยครับพี่ไวน์
เดินจากบ้านไม่ถึงนาทีก็ถึงร้านครับ 555

เพียงแต่ช่วงเย็นไปรับหมิงหมิงที่ รร.
รถติดประมาณครึ่งชั่วโมงครับ
เพราะกำลังทำถนนพอดีครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:20:44:40 น.

~ สำหรับอ้อนะคะพี่ไวน์ คือที่คิดว่าพี่ไวน์เป็นแฟนตาซี เพราะทุกครั้งที่ได้อ่าน จะเป็นอะไรที่สวยงาม ผจญภัย บางทีก็เหมือนในความเป็นไปไม่ได้แต่เป็นไปได้ เช่นตอนหนีไฟ นั่น และอีกหลากหลาย ที่เกี่ยวกับป่าเขาที่ไวน์พาอ้อลุยเข้าไปในนั้น คำจัดความของแฟนตาซีบางคนอาจจะคิดว่าเกินจริง แต่สำหรับอ้อคือความสวยงาม ความสนุก เพลิดเพลิน และเป็นจริงๆได้ค่ะ ถ้าล่วงเกินอะไรไป หรือทำพี่ไม่สบายใจ ขอโทษนะคะพี่ ~

โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa

) วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:21:24:52 น.

แวะมาทักทายคุณไวน์ยามดึกค่ะ
หลับฝันดีนะคะ ^_^

โดย: andrex09

วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:22:14:02 น.

สวัสดีค่ะพี่ไวน์ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจที่ให้บล็อกกิ่ง ตามมาเที่ยวป่าด้วยค่ะ เห็นกุนเชียงยำไส่
มะหลอดน่ากินมากค่ะงอร่อยมากนะคะ

โห...หลงป่าเดินซะอานเลยนะคะพี่ไวน์ อิอิ นึกถึงอีตอนเคี้ยวข้าวสารแล้วดื่มน้ำตาม แหะ แหะรสชาดเป็นยังไงน้อ อิอิ

กิ่งไลท์ให้ก่อนนะคะโหวตหมดแล้วค่ะ

หลับฝันดีค่ะ

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:23:41:12 น.

ตามมาน้ำลายสอกับยำกุนเชียงใส่บ่าหลอดเจ้า...^__^

โดย: Maew-tua-lek IP: 171.97.179.143 วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:23:52:47 น.

ที่แท้มะหลอดคือสลอดนี่เอง แล้วทำไมเค้าเอามาใช้เป็นยาระบาย แต่คุณไวน์ใช้เทคนิคอะไรค่ะที่เอามาใช้โดยไม่ท้องเสีย
มดชอบอ่านที่คุณไวน์เขียนมันเป็นความรู้รอบตัวจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องร้านอาหารที่มีลูกเล่นต่างๆของคนงาน ที่ไม่รู้ก็ได้รู้ พอเรื่องเดินป่า มดก็ได้อ่านหลายตอนเท่าที่มีโอกาสว่างเข้ามาก็ได้ความรู้การใช้ชีวิตเข้าป่า
สนุกค่ะ เรื่องร้องเพลงการเป็นจิตอาสาก็เป็นตัวอย่างที่ดีน่ะค่ะ

ดีใจที่ได้รู้จักกันค่ะ ขอชมเชยค่ะเป็นการแบ่งปันเรื่องราวที่มีประโยชน์ค่ะ

มดค่ะ

โดย: jewelmoda IP: 101.108.92.85 วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:5:13:30 น.

สวัสดีครับคุณพี่

อ่านเพลินไปเลยครับ ไฟป่านี่น่ากลัวมากนะครับ
สมัยก่อนบ้านผมอยู่ติดกับทุ่งนา เขาจุดไฟเผาลามมาเรื่อย ต้องวิ่งหาน้ำมาดับ ต้องเป็นชั่วโมงกว่าจะดับได้ ตื่นเต้นหวาดเสียวเอาเรื่องเลยครับ

ในป่านี่เวลาหิวๆกินอะไรก็อร่อย ยำกุนเชียง ใช้เครื่องปรุงที่หาได้รอบตัวนี่ สุดยอดเลยนะครับ ใบไม้ ตันไม้ในป่านี่ถ้าคนรู้จัก เก็บมาปรุงอะไรก็อร่อยได้

โหวตให้ก่อนนะครับ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ไวน์กับสายน้ำ Literature Blog ดู Blog

โดย: multiple

วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:5:48:43 น.

สวัสดีครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:7:28:18 น.

thx u crab

โดย: Kavanich96

วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:8:11:58 น.

พริกต้นนั้น สงสัยเป็นผมนี่เองที่ไปสร้างวีรกรรมไว้ 555

คงจะเ็ผ็ดถึงใจเลยนะคร้าบคุณพี่

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:11:58:46 น.

ไม่เป็นไร คุณไวน์ เราต่างทำสิ่งที่เราชอบ ที่ไม่ซ้ำกัน
จะได้เป็นความต่างที่ทำให้เพื่อนแวะไปเยี่ยม

บล๊อกคุณไวน์เที่ยวป่าเขากินข้าวป่า ก็น่าสนใจไปอีกแบบ

นานๆก็แวะมาเยี่ยมมาให้กำลังใจกันที

โดย: ยายเก๋า (ชมพร

) วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:12:43:55 น.

จาวบ้านเปิ่นไปนาไปไร่ ตึงเงียบหมดเนาะเจ้า

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:13:51:21 น.

ชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับการเดินป่านะคะ แต่ส่วนตัวแล้วไม่เคยไปเดินป่าสักที ขอบคุณที่เอาประสบการณ์น่าสนุกมาเล่าให้ฟังนะคะ

วันนี้เอาเต้าฮวยเย็นๆ มาฝากค่า

โดย: นุ้ย (ปริยาธร

) วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:19:47:03 น.

555++ จำพี่ก้อนได้ก็พอแล้วละพี่ไวน์
เข้าจายๆ ก็มันป่านนี้แล้วววว อิอิ อย่า
ขมวดคิ้วน้าาาา เดี๋ยวหายหล่อ

พี่ไวน์เขียนเรื่องอยู่ในป่าเก่งมาก อ่าน
แล้วอิน แล้วยังขยันใส่สีให้ตัวหนังสืออีก
หน้าบล็อกน่าสนใจดี

โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า

) วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:21:01:16 น.

สวัสดีค่า คุณไวน์^^

ท้องฟ้าเมืองไทยทั้งหมดเลยค่ะ ภาพแรกที่เห็นโค้งๆเป็นแหลมตะลุมพุกค่ะ อิอิ

มาอ่านช้าไปเพราะไปต่างจังหวัดมา
ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีเน็ต อยู่บ้านป่ากลางหุบเขาค่ะ

เข้าใจความรู้สึกของคนเดินป่าเลยค่ะ
ปกติต้องอยู่กับเน็ตแทบตลอดเวลา คราวนี้ตัดการติดต่อหมดเลย ทีแรกก็อึดอัดแต่ผ่านไปหลายวันก็อยู่ได้นี่นา อิอิ

ได้ขับรถไปเที่ยวสะเมิง แม่ริม เชียงราย ขึ้นเขาได้เห็นป่า ธรรมชาติมากๆเลยค่ะ มีความสุขจัง

โดย: lovereason

วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:21:39:58 น.

หวัดดีครับพี่ เสกเรื่องเองหรือเรื่องจริงประสบการณ์ตรงหรือเรื่องจริงปรุงแต่งดัดแปลงครับ แต่ว่าแต่อ่านแล้วเพลินเหมือนอ่านพวกนิยายป่าฉบับน้อยอินทนนท์ อิอิ

ได้เกล็ดความรู้เรื่องอมข้าวสารด้วย แปลกดีต้องจำไว้หน่อยเผื่อมีโอกาสได้ใช้ ^^"

ปล. ฟังคลิปเสียงน้ำไหลเพลินมากครับ

โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา

วันที่: 19 มิถุนายน 2556 เวลา:9:22:14 น.

มาเดินดง ชมป่ากับพี่ไวน์ด้วย
พักนี้งานยงหัวนุงนังเลยค่ะ
พึ่งผ่านการตรวจเยี่ยมจากสองคณะ...

โดย: Calla Lily

วันที่: 19 มิถุนายน 2556 เวลา:14:20:11 น.

สวัสดีค่ะพี่ไวน์ พรุ่งนี้ลาหยุด 1 วันค่ะ

ไปเที่ยวพต้ากัน 555 ไปทำพาสปอร์ตกันค่ะ

ไปเที่ยวฮ่องกงค่ะ ไปด้วยกันมั๊ยคะ

พี่ไวน์สบายดีนะคะ ช่วงนี้หนูมาๆ หายๆ งานเยอะบ้างน้อยบ้างแล้วแต่ค่ะช่วงนี้

โดย: maitip@kettip

วันที่: 19 มิถุนายน 2556 เวลา:15:43:39 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ไวน์กับสายน้ำ Literature Blog ดู Blog

แวะมาทักทายคุณไวน์ยามบ่ายค่ะ
มีความสุขกับการทำงานนะคะ ^_^

โดย: andrex09

วันที่: 19 มิถุนายน 2556 เวลา:16:03:04 น.

สวัสดีค่ะพี่ไวน์
ตามมาเดินป่าต่อค่ะ
พูดถึงยำกุนเชียงแล้วอยากกินกะข้าวต้มค่ะ
เพิ่งรู้จักมะหลอดค่ะ นั่งมองอยู่ตั้งนาน
สีสันสวยสดใสดีจัง
ปล.นั่นนะซิอยากรู้เหมือนกันว่าป๊อปอาย
ทำไมไม่ยอมวางไปป์ลงบ้าง
เวลากินก็ยังคาบไปป์อยู่เลยเนาะ

โดย: phunsud

วันที่: 19 มิถุนายน 2556 เวลา:17:05:33 น.

อ่านเพลินเลยครับ
ยังไม่เคยเดินป่า หรือ เดินศึกษาเส้นทางธรรมชาติของป่าเชิงนิเวศ
ประสบการณ์หนีไฟป่า แล้วถ้าหนีน้ำป่าเคยเจอไหมครับ พี่ไวน์
เข้าป่าครั้งหน้าจะมีอาหารเม็ดแคปซูลบ้างไหมครับ

โดย: เศษเสี้ยว

วันที่: 20 มิถุนายน 2556 เวลา:12:37:53 น.

เพิ่งรู้จักและเคยเห็นมะหลอดคราวนี้เอง
สีแดงสวยจังค่ะ
กุนเชียงย่างกินกะข้าวร้อน ๆ ก็เอาอยู่แล้วค่ะ

แฮ่.. ขี้เกียจลอกกระดาษค่ะพี่ไวน์ หนูมีเยอะพี่ อยากรีบใช้ให้หมด ๆ ไป ประมาณว่าอยากเปลี่ยนลายใหม่ อิอิ..
(ไม่รู้จักประหยัดเนาะ)

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 20 มิถุนายน 2556 เวลา:12:41:13 น.

กด Like ให้เป็นคนที่ 5
เป็นการเดินทางที่แซ่บมากค่ะพี่ไวน์

โดย: อุ้มสี

วันที่: 20 มิถุนายน 2556 เวลา:13:02:54 น.

สวัสดีครับพี่ไวน์

เม้นท์ของพี่ที่บล็อกผม
ทำให้นึกถึงหลวงปู่ หลวงพี่ที่ตอนนี้กำลังเป็นข่าวเลยครับ 555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 20 มิถุนายน 2556 เวลา:14:04:49 น.

กองทัพต้องเดินด้วยท้องนะครับ ปล่อยให้หิวทำอะไรก็ไม่มีแรง

โดย: Don't try this at home.

วันที่: 20 มิถุนายน 2556 เวลา:17:02:16 น.

อ่านจบแล้วครับพี่ไวน์ แต่เมนต์ไม่ค่อยออก .. ข้าวร้อนๆกลางป่า กินกับยำกุนเชียงย่าง แซมพริกขี้หนูเม็ดใหญ่ คงจะอร่อย

โดย: yyswim

วันที่: 20 มิถุนายน 2556 เวลา:19:12:33 น.

กดไลค์ให้ค่ะพี่ไวน์

มะหลอดไม่รู้จักเลยค่ะ ใช้แทนมะนาวเหรอคะ
แล้วความเปรี้ยวเหมือนกันมั๊ยคะ

เอาภาพมาฝากนะคะ

ไปวัดนี้นอกจากไปดูส้วมที่ได้รับรางวัลแล้ว
ต้องใช้บริการด้วยค่ะ ถึงจะบอกได้ว่า
สะอาดจริงๆค่ะ

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 20 มิถุนายน 2556 เวลา:20:22:21 น.

แวะมาทักทายคุณไวน์ยามค่ำค่ะ
หลับฝันดี มีความสุขมากๆนะคะ ^_^

โดย: andrex09

วันที่: 20 มิถุนายน 2556 เวลา:21:39:20 น.

แวะมาเยี่ยมยามดึกจากเจียงฮายจ้าว ผ่านบ้านแม่ขะจานด้วยค่ะ หวังว่าปลายปีนี้เราคงจะได้ไปแอ่วกัน อ่านบล๊อกนี้แล้ว ทำให้นึกถึงตอนเข้าค่ายลูกเสือเลยค่ะ

โดย: พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ

วันที่: 20 มิถุนายน 2556 เวลา:23:22:53 น.