Group Blog
 
 
เมษายน 2565
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
25 เมษายน 2565
 
All Blogs
 

No. 1084 บ้านน้อย กลางป่าทึบ (1)

No.  1084  บ้านน้อย...กลางป่าทึบ (1)



 
ค่อนข้างโชคดีมีเพื่อนหลายอาชีพ เช่นไกด์นำเที่ยว นักดนตรี นักทำโฆษณา นักกีฬา คนทำสวนทำไร่ ขับรถขยะ
เซลล์แมน คนทำงานโรงงาน นักการเมือง คนทำงานตู้สะเบียงรถไฟ คนทำงานป่าไม้ และเพื่อน ๆ ที่เป็นบล๊อกเกอร์ในหลาย
เวฟบล๊อกที่ถนัดเขียน/ถ่ายภาพ.เพื่อนแต่ละคนชำนาญในอาชีพ ผมเองได้คลุกคลีนอนคุยกัน (บางคน)
บางทีก็นอนหลับตื่นมาอีกที เพื่อนก็ยังคุยไม่หยุด  555  คือเพื่อนเมา ปกติคนนี้เป็นคนเงียบเกือบจะไม่พูด แต่ยามใดที่เหล้า
เข้าปากจะจ้อไม่ยอมหยุด
 
แต่มีคนหนึ่ง เงียบ ไม่ดื่มสุราเลย..ผมไปรู้จักกันตอนที่ผมลางานไป เที่ยวในป่าที่เสี่ยคนหนึ่งรับสัมปทานป่าไม้ที่พิษณุโลก
คนนี้มีใบหน้ายิ้มน้อย ๆ  พูดช้า ๆ...คนอื่นเขาดื่มเหล้าแก้หนาวเราก็นั่งคุยกัน เมื่อรู้ว่าผมชอบชีวิตในป่าเลยเล่าการใช้ชีวิตในป่า
 
กานต์เขาจะเล่าเรื่องที่เดินทางหลงทางในป่าในภาคเหนือ มีรายละเอียดเยอะมากประกอบกับผมคงจะช่างซักถาม 555 เพราะความ
อยากจะรู้...เพื่อนคนนี้ตอนแรกคิดว่าเขาน่าจะเรียนน้อยเขียนหนังสือไม่ค่อยแข็งแรง หุ หุ



 
เวลาเล่าเรื่องที่ผ่านมา เล่าสลับไปสลับมาจน งง... หลังจากที่ จขบ.ไปค้างที่ปางไม้ กลับไปทำงานในตัวเมืองตามปกติและได้พบ
กานต์คนนี้อีกคือ พบปะกันสามปีจึงรู้ว่า เพื่อนคนนี้เรียนขั้นมหาวิทยาลัยแต่ ไม่ชอบเขียนหรือ ไม่รู้เรื่องเน็ตอะไรเลย
 เคยให้เขาลองพิมพ์ดีด เขาส่ายหน้า เราพิมพ์ไม่เป็นวะ...
 
มานั่งนึกถึงที่เพื่อนคนนี้เล่าอย่างละเอียดน่าจะนำมาเรียบเรียงให้เพื่อน ๆ ได้อ่านน่าจะดี ช่วงเวลาหลงป่าเรื่องการใช้ชีวิตปลูกผักหาของ
ป่ากิน....เป็นป่าในภาคเหนือรอยต่อ แม่ฮ่องสอนกับพม่าซึ่งเป็นดอยทึบ บางพื้นที่ทหารพม่ายังไม่อยากเข้าไปเพราะเสี่ยงเกินไป
ลองติดตามครับ
////////////
เสียงเด็กพูดใกล้ตัว แต่ฟังไม่ค่อยถนัด. ความหนาวเย็นจับไปทั้งขาปลายเท้าพยายามขยับนี้กับขาแต่ทำไม่ได้
ขอน้ำกินหน่อย....
ก่ำ ยกหัวเปิ้น(เขา)พาดขาก่ำ....น้อง...อ้าปากกินน้ำ..ก่ำเอาน้ำในกระบอกค่อย ๆ เทนะ (ชายหนุ่มใหญ่พูด)
 น้ำค่อย ๆ ไหลลงคอไปได้อีกนิดหน่อย แล้วก็ผลอยหลับไปอีกนาน
น้องตื่นแล้ว...
ผมอยู่ที่ไหนครับ
อยู่บ้านผมเอง ที่นี่เรียกว่า บ้านก๊อติ.อยู่ในป่าชายแดนพม่ากับไทย..คุณหลับไปสามวัน คงหิวไปกินข้าวก่อนแล้วค่อยพูดกันนะ
ผมถูกพยุงออกนอกตัวบ้าน เดินไปใกล้ตลิ่ง อากาศเย็น ทรุดตัวนั่งบนแคร่ไม้ไผ่
 
น้องกิ๋นข้าวก่อน ผมทำแกงผักหวานใส่เนื้อปลายย่างรมควัน กินเยอะ ๆ นะจะได้มีแรง  (พี่ผู้ชายพูด)


 
เลยตักชิมน้ำแกงผักหวานน้ำอร่อย ตักข้าวเม็ดออกสีแดงทานจนหมด เด็กชายจะตักข้าวให้อีก
ก่ำ ปอ(พอ)ก่อน. กินมากจะกั๊ดต้อง(จุกท้อง) เอาไว้มือเย็นค่อยกินอีก
จริงอย่างที่บอก ผมกินข้าวได้พักเดียว เกิดอาการแน่นจุกตรงลิ้นปี่
คุณมาจากไหน พอจำได้ก่อ.
จำไม่ได้เลย.... หัวมันว่าง....ชื่อก็ไม่รู้.....
ไม่เป็นไรคุณพักที่นี่ จนกว่าจะหายและจำได้ ผมจะพาไปส่งผมชื่อพะก่อ  ลูกชายชื่อ ก่ำ
พี่พะก่อเล่าให้ฟังว่า ไปพบผมที่ลำห้วย นอนคว่ำหน้าพาดกับกอหญ้าท้ายทอยมีแผลแตกเลยทั้งแบกทั้งลากมาที่บ้าน
 ขึ้นดอยมาสามลูก หนักมาก.
แผลแตก ที่เจ็บถ่วง ๆ นั้น พี่พะก่อ เก็บหญ้าเมืองวาย(สาบเสือ) ตำจนแหลกเอาดินเขม่าก้นหม้อสีดำผสมโป๊ะอัดไปที่แผล
โชคดี แผลไม่เกิดอักเสบ.


 
วันที่สองนับจากที่ฟื้น สังเกตเห็นบ้านที่อยู่ เป็นบ้านเตี้ย หลังคามุงด้วยใบตองตึง ฝาบ้านเป็นไม้ไผ่ขัดแตะ มีหน้าต่างสองบาน
มีห้องนอน สองห้องกับ ห้องครัว.
ที่ห้องนอน มีฟางอัดแน่นสูงเสมอเข่า ขัดด้วยไม้ไผ่กันเลื่อนใช้เป็นที่นอน
ในครัว พื้นเป็นดินอัดแน่นเหมือนกับในห้องนอน มีหินสามก้อนวางเป็นเตาไฟ กองฟืนวางเรียงสูงเสมอเอวอยู่ขวามือ
. ข้างบนมี พริกแห้งเสียบด้วยไม้ แขวนใกล้กับ แผงปลาย่างสีน้ำตาลออกดำ เลยไปมีฝักข้าวโพดแห้งมัดเป็นพวง กระบุงตระกร้า
แขวนข้างฝาหลายใบ
 
ตัวบ้านปลูกอยู่บนตลิ่ง ข้างล่างเป็นลำห้วย น้ำใสไหลดังจุ๋งจิ๋งยามกระทบก้อนหินริมตลิ่ง ท้องน้ำเป็นกรวดก้อนเล็กเต็มไปหมด
. ตัวบ้านหันหน้าไปกับลำห้วย ด้านข้างซ้ายไปทางทิศตะวันตก ด้านหน้าด้านหลังเป็นเนินเขา มีป่าละเมาะอยู่สองฝั่งลำห้วยที่คดเคี้ยว
ไปด้านตะวันตกยามเย็นดวงอาทิตย์จะตกลับขอบดอย. หมอก และความหนาวเย็นเริ่มครอบคลุมไปทั่วหุบเขา
กลางวันสองคนพ่อลูกหายไปบนดอย บอกว่าไปดูผัก กับข้าวโพดที่ปลูกไว้ ตอนเย็นสามคน กินข้าวมื้อเย็นจะนอนเล่นบนแคร่
 
เออ.คุณจำชื่อไม่ได้สักที. พี่เรียกว่า น้ำก็แล้วกันนะหรือเรียกว่า กาน (คลานขึ้นจากน้ำ)
 เรียกน้ำ. ดีเหมือนกันครับ
แต่ความว่างเปล่า ในหัว ทำให้จิดใจสบาย แต่ก็เกรงใจพี่พะก่อที่มาอาศัยกินนอนนานกว่าเดือน ได้เพียงช่วยไปฟันหญ้าบนดอย
นึกชื่อตนเอง บ้านอยู่ไหน ก็ไม่รู้ เฮ้อ...
 
พี่พะก่อเล่าให้ฟังว่า พวกเราอยู่ห่างไกลเมืองมากเคยเดินไปด้านทิศใต้ 3 วันกว่าจะถึงตัวเมืองใหญ่ ไปซื้อเกิบ(รองเท้า) มีด มุย
(ขวาน) เข็มด้ายยาแก้ไข้ เคียวเกี่ยวหญ้าแล้วเดินทางกลับ 3 วันต้องปล่อยให้ก่ำลูกชายอยู่คนเดียวหลายวัน
 
ไว้ให้ผมหาทางพาคุณน้ำ กลับเข้าเมืองอีกด้านแต่ต้องผ่านคนอีกกลุ่มเขาไม่ค่อยยอมให้ผ่านมีคนพยายามจะเดินผ่านก็เจอกับอันตราย

ทำไมเหรอพี่
กลุ่มพวกเขาค้ายา ระแวงคนในไทยด้านที่เราอยู่....ถ้าจะไปได้คงต้องเดินไปทางพม่าไปด้านแม่สายที่ไกลมากบางคนไปเจอกับระเบิด
ครับพี่
เออ. น้ำ....วันพรุ่งนี้ เฮาจะไปเกี่ยวข้าว บนดอยฟากโน้นคืนนี้ ช่วยกันลับเคียวกัน
ครับ พี่พะก่อ...
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ  (re 07)
st ผู้เข้าชม  2,236,167.
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ
 
Diarist
 




 

Create Date : 25 เมษายน 2565
28 comments
Last Update : 25 เมษายน 2565 12:01:48 น.
Counter : 862 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณกะว่าก๋า, คุณทนายอ้วน, คุณหอมกร, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณตะลีกีปัส, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณkae+aoe, คุณhaiku, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณSweet_pills, คุณกิ่งฟ้า, คุณtanjira, คุณปลายแป้นพิมพ์, คุณtuk-tuk@korat, คุณmcayenne94, คุณmariabamboo

 


สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

เเหล้าเปลี่ยนนิสัย
อันนี้จริงแน่แท้พันเปอร์เซ็นต์
ผมมีเพื่อนที่ปกติเงียบมาก
ถามคำตอบคำ
พอกินเหล้าเข้าไปเท่านั้นจ้อไม่หยุดเลย 555

พื้นที่รอยต่อระหว่างชายแดน
มักเป็นช่องทางของพวกลักลอบทำสิ่งผิดกฏฟมายเลยนะครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 25 เมษายน 2565 6:39:10 น.  

 

เจิมๆๆ
โดรฟาดท้อยทอย
จนความจำเสริมก๋า??
เป็นเดือนไม่หาย
ติดตามๆตอนต่อไปอย่างใจจรดใจจ่อ

 

โดย: เริงฤดีนะ 25 เมษายน 2565 6:47:33 น.  

 

ตอนเด็กๆ ไปอยู่สวนที่ระยองตอนปิดเทอม คนสวนพาซ้อนมอไซด์ไปเที่ยวไกลๆ

ครั้งนึงเคยพาไปแหลมแม่พิมพ์ ตอนนั้นยังไม่มีอะไรเลยครับ โล่งๆ มีนาเกลือร้างเยอะ ก็เข้าไปวิ่งเล่นในนาเกลือ

วิ่งไปวิ่งมาคนสวนบอกว่า "ระวังกับระเบิดนะครับ" ตัวชาวาวบเลย


แล้วก็คิดว่าทำไมนาเกลือร้างที่ระยองมีกับระเบิดด้วย (วะ)

คนสวนเดินมาชี้จุดที่เป็นแอ่งน้ำดินเลน ... เค้าบอกว่าจะไปเหยียบครับ จมลึกครึ่งเข่าเลย



 

โดย: ทนายอ้วน 25 เมษายน 2565 7:31:19 น.  

 

นึกว่ากำลังอ่านระพิน ไพรวัลย์
พี่ไวน์นี่หน้าเหมือนเดิมจนสูงวัยเลยจ้า

 

โดย: หอมกร 25 เมษายน 2565 8:21:34 น.  

 

ส่วนตัวชอบอยู่ในป่าแบบรูปแรกเลยค่ะ

 

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 25 เมษายน 2565 8:24:35 น.  

 

ชอบมากค่ะ มีรูปเก่าด้วย...กรี๊ด.....

 

โดย: ธนารักษ์chanel ธนารักษ์chanel IP: 49.228.225.10 25 เมษายน 2565 13:27:32 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ไวน์
อ่านแล้วมีลุ้น ระทึกใจ การใช้ชีวิตในป่าของพี่ในอดีตต้องผจญภัย
อันตรายแทบเอาชีวิตไม่รอดถึงขนาดสูญเสียความทรงจำ แต่ฟื้นตัว
กลับมาเป็นปกติได้นับว่าโชคดีค่ะ ชอบอ่านประโยคที่บรรยาย
ความงามของธรรมชาติ พี่ถ่ายทอดตามจินตนาการ ความทรงจำ
ในอดีตได้ดีค่ะ อ่านแล้วเข้าใจเพลิดเพลินดีค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

โดย: จินดา IP: 124.120.213.156 25 เมษายน 2565 15:49:11 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณพี่ไวน์..

ในป่ามีอะไรๆให้น่าศึกษามากมาย..

 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 25 เมษายน 2565 15:56:07 น.  

 

สวัสดีมีสุขค่ะ

สาบเสือกลิ่นฉุนค่ะ
บ้านในป่าริมลำธารคือสิ่งที่ฝันไว้เลยค่ะ
แต่เดินๆไปแล้วเจอกับระเบิด น่าจะไม่โอเคค่ะ

 

โดย: ตะลีกีปัส 25 เมษายน 2565 16:03:39 น.  

 

ชาวบ้านก็รู้นะ เกี่ยวกับพวกค้ายา แต่เจ้าหน้าที่รัฐไม่รู้ หรือรู้แล้วไม่ทำอะไรก็ไม่ทราบ


ที่ไปคุย รัฐคิดแต่จะรีดภาษี ตอนนี้เป็นที่ยืนยัน 100% แล้วเรื่องถังแต่ เพจเฟสบุ๊คของรัฐ คนละครึ่ง รัฐออกให้ 25% ประชาชน 75% -*- ไม่ไหวอย่าฝืนครับ ไม่งั้นได้ขายสิทธิ์สนามบิน หรือท่าเรือน้ำลึกให้ต่างชาติแน่

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 25 เมษายน 2565 22:26:16 น.  

 

เรื่องเพื่อนพี่ไวน์ หลับไปสามวัน ถ้าไม่มีใครไปพบ คงกลายเป็นอาหารสัตว์ป่าไปแล้ว



 

โดย: สองแผ่นดิน 25 เมษายน 2565 22:51:54 น.  

 

ทักทายสวัสดีครับคุณไวน์
บ้านน้อยในป่าใหญ่ หลายเรื่องราว ดูเป็นเรื่องเล่าที่ได้อรรถรสความสุข ความสนุก ความตื่นเต้น แต่พอเป็นบ้านน้อยในป่าทึบ เรื่องราวเลยจะดูแตกต่างไปเยอะเลยครับ

 

โดย: ถปรร 26 เมษายน 2565 6:16:26 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

 

โดย: กะว่าก๋า 26 เมษายน 2565 6:53:25 น.  

 

สวัสดีครับพี่ไวน์

ผมชอบเรื่องป่าๆ ครับ เรื่องใช้ชีวิตตอนเดินป่า กับเรื่องลี้ลับในป่านี่ชอบสุด ๆ ครับ เพราะมัน unseen มาก
ส่วนตัวผมเดินป่ากรุบกริบเบาๆได้ครับ ป่าที่ว่านี่คือชายป่านี้ครับ อุทยานแบบนั้นครับ แต่แบบจริงๆ จัง ๆ นี่ไม่ได้ละ 555555

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 26 เมษายน 2565 17:31:01 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ไวน์
ขอพูดต่อปิดท้ายอีกหน่อยค่ะ จากการที่ได้อ่านเรื่องเล่าของพี่
ในอดีตมาหลายตอน พอสรุปว่าชื่อเล่นของพี่เป็นทีมาของนามปากกาของพี่
“ไวน์ตูนปายกับสายน้ำ”ในตอนนี้นี่เองค่ะ(เดาเอาค่ะ)สงสัยมานานแล้ว

 

โดย: จินดา IP: 58.8.104.98 26 เมษายน 2565 20:11:52 น.  

 

่สวัสดีค่ะพี่ไวน์ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจบล็อกตะพาบนะคะ ตามมาเที่ยวป่าด้วยค่ะ อิอิ
ชอบอ่านเรื่องเล่าของพี่ไวน์
สนุกดีค่ะ
แล้วจะตามอ่านต่อนะคะวันนี้โหวตไดอารี่ค่ะ
หลับฝันดีค่ะ

 

โดย: กิ่งฟ้า 27 เมษายน 2565 0:24:22 น.  

 

กลุ่มค้ายาและกับระเบิด ไปทางไหนก็ดูอันตรายนะคะ
พี่ไวน์บรรยายเห็นภาพชัดเจนดีจังค่ะ
บ้านที่หลังคามุงด้วยใบตองตึง ฝาบ้านเป็นไม้ไผ่ขัดแตะ
ต๋าเคยพักบ้านแนวนี้แถวเชียงดาวช่วงหน้าหนาว ได้ยินเสียงลมผ่านฝาบ้าน
เข้าใจคำว่าหนาวถึงกระดูกค่ะพี่ไวน์

เห็นทางจักรยานยาวตัดผ่านทางเข้าสวนสนประดิพัทธ์
มีต้นไม้ดอกสีส้มๆเหลืองๆ เวลาขี่จักรยานน่าเพลิดเพลินนะคะ
อ่างเก็บน้ำเขาเต่าสงบมาก ส่วนชายหาดเขาเต่าคราวนี้ได้เดินลุยน้ำทะเลก็ชอบทั้งสองแห่งค่ะ

กล้วยตากต๋าเคยเห็นพี่เขยทำแต่ยังไม่เคยทำเองเลยค่ะ
วันไหนทำจะส่งการบ้านพี่ไวน์ด้วยค่ะ

ขอบคุณพี่ไวน์สำหรับกำลังใจนะคะ

 

โดย: Sweet_pills 27 เมษายน 2565 0:54:21 น.  

 


สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

ผมไม่ไ่ด้ตามข่าวเรื่องมรดกเลยครับพี่
รู้แต่ว่าตอนนั้นเป็นข่าวดังอยู่เหมือนกันนะครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 27 เมษายน 2565 6:34:35 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณไวน์

เมื่อเพื่อนเจอกันมักมีเหล้าร่วมวงด้วยเสมอๆนะคะ
เหล้าคือน้ำเปลี่ยนนิสัยนะคะ ดีบ้างร้ายบ้างแล้วแต่คนนะคะ

เรื่องเข้าป่านี่น่ากลัวนะคะ ไปเจออะไรก็ไม่รู้ค่ะ
หากมีคนมาพบเจอก็ดีไปนะคะ ถ้าไม่มีก็แย่เหมือนกันล่ะค่ะเนาะ

........

เรื่องไปหาหมอ ไปโรงพยาบาล 7-8 ปีธัญชินแล้วค่ะ
ไปทุกเดือนค่ะ บางเดือนอาจ 2 ครั้ง ศิริราชดีกว่าโรงบาลบ้านเราเยอะค่ะ แม้จะต้องเดินทางไกล
ต้องไปคอย แต่เขาก็มีเวลาให้เรานะคะ แม้จะไม่เป๊ะๆ แต่ก็คร่าวๆ ก็โอเคค่ะ

คุณไวน์มีความสุข รักษาสุขภาพนะคะ

 

โดย: tanjira 27 เมษายน 2565 7:07:50 น.  

 

ฉันหลงทางเข้ามา ด้วยความคิดถึง น้องไมตรี ที่รัก มิเคยลืม อิ อิ

 

โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 27 เมษายน 2565 12:20:12 น.  

 

555 หวัดดีครับพี่ตฤณ ได้แต่ส่องดูเฟซครับ

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 27 เมษายน 2565 14:17:22 น.  

 

จากบล๊อก

โชคดีครับที่ได้รับคำแนะนำดีๆ งานเลยออกมาดี ไม่มีปัญหา ลูกค้าพอใจเลย
เรื่องบิ้วอิน ผมมีโรงงานที่รับงานใหญ่ๆ ระดับห้างอยู่เลยกะว่าจะใช้บริการน่าจะได้คำแนะนำดีๆ เหมือนกันครับ ^^

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 27 เมษายน 2565 16:46:59 น.  

 

สวัสดีเจ้า

 

โดย: tuk-tuk@korat 27 เมษายน 2565 19:35:52 น.  

 

ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก - หลวงพ่อโต วัดป่าเลไลยก์ สุพรรณบุรี ด้วยนะคราบ

 

โดย: ทนายอ้วน 27 เมษายน 2565 21:00:38 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์

 

โดย: กะว่าก๋า 28 เมษายน 2565 4:18:43 น.  

 

สวัสดีค่ะ

เรื่องเล่าน่าจะนานมาก
แต่เรื่องยาก็ยังคงมีตามตะเข็บชายแดนมานานแล้ว
แต่เรื่องกับระเบิดนี่เพิ่งรู้เลยเจ้า

 

โดย: me-o 28 เมษายน 2565 10:45:31 น.  

 

สวัสดียามแลงเจ้า เป็นธรรมดาของคนเมาก่อเจ้าจ้อบะหยุด ^^ แต่บ้านตี้ติดชายแดนพม่านั้นแอบน่ากลัวอยู่หนาเจ้า ยิ่งตกสำรวจตวยแล้ว มีระเบิดตวยแหม ทำโม บะอยากคิดเลยเจ้า อ่านไปก็เจอแก๋งผักหวานใส่ปลาย่าง หญ้าฮังวาย มันเข้ากับบ้านน้อยในป่าลึกแต้เจ้า ขอบคุณที่แวะไปบล๊อกแม่โมเจ้า

 

โดย: mariabamboo 28 เมษายน 2565 17:39:45 น.  

 

ผมตื่นตี 4 เพราะเพิ่งหลับครับพี่ 555
ดูบอลคู่ดึก พอบอลจบเลยอัพบล็อกต่อจนเสร็จเลยครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 28 เมษายน 2565 18:19:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]





เขียนการเดินทาง
ด้านธรรมชาติ
จักรยานเสือภูเขา



หลังไมค์ครับ
Friends' blogs
[Add ไวน์กับสายน้ำ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.