Group Blog
 
<<
มีนาคม 2566
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
17 มีนาคม 2566
 
All Blogs
 

No. 1176 ขึ้นเขา ลงห้วยป่าเมืองกาญฯ

No.  1176  ขึ้นเขา ลงห้วยป่าเมืองกาญฯ


 
ปกติจะไปเที่ยวฤดูหนาวฤดูฝนก็ไปเพราะเย็นสบายดีได้กินอาหารแปลกเปลี่ยนไปตามฤดูกาล
คราวนี้เราสามคนมุ่งหน้าสู่ป่าตะวันตกของไทย ที่ อ.ทองผาภูมิ
เราใช้เวลานานหน่อย เพราะถนนแม้จะเรียบ แต่รถวิ่งสวนกัน ต้องระวัง เราเจอฝนตกปรอย ๆ เลยตัวเมืองกาญไม่นานสอง
ข้างทางกลับเขียวชะอุ่ม


 
อาหารเช้าไม่ห่วงเราแวะกินแถวบ้านโป่ง ราชบุรีพวกข้าวหมูกรอบราดน้ำส้มพริกดองกับก๊วยเตี๋ยวหมูอิ่มแล้ว
ระยะทาง กท ถึงป่าอ.ทองผาภูมิกว่า 200  กม.ไม่เบื่อเลย


 
ขับรถวิ่งผ่าน ร้านคุณต้อ Crab Coffee หลัก กม. 275 อยู่ทางขวาที่นี่คุณต้อเคยต้อนรับผมกับ แม่ครัวกะทะหลุดแห่ง BG
เปิดบ้านหลังใหญ่ริมน้ำให้พัก..สนุกมาก...ขอบคุณคุณต้อคุณโพดเสมอไว้ขากลับค่อยแวะทักทาย..ขับเลยไปกว่า 30 ก.ม.
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากคุณชาลี ผจก.เหมืองสอบถามว่าขับรถถึงไหนแล้ว


 
กำลังวิ่ง..ถึง..ใม่รู้ที่ไหน ขวามือเป็นท้องน้ำกว้างใหญ่ พูดเพิ่มเติมหน่อย คุณชาลีก็บอกว่าเป็นอ่างเก็บน้ำ เขื่อนวชิราลงกรณ์
แถวนั้นเรียกว่า ท่าขนุน..ฝนเริ่มตกมาอีก ถนนราดยางเรียบ แต่แคบผ่านป่า สองข้างทาง ต้นสักน่าจะอายุ 20 กว่าปี
ใบเขียวชะอุ่มมีรถสวนบ้างถนนขึ้นลงเนินสูงแต่ยังไม่ใช่ดอยสูง
และแล้วก็เจอทางแยกซ้ายกับตรงไปเลยลงไปถามทางเจ้าของร้านขวามือบอกว่าถ้าจะไปเมืองปิล๊อคใช้ถนนเส้นตรง
 ถ้าไปเจอสามแยกขวางอีกให้เลี้ยวซ้ายไปอีก 30  กว่ากิโลเมตร.. ขอบคุณพี่ที่ช่วยบอกเส้นทางใจดีมาก ๆ
 ทั้งที่เขากำลังขายของคนนั่งรอก๊วยเตี๋ยวหมูต้มยำ


 
ขับไปไม่นาน ก็เจอสามแยก บ้านไร่ที่บอกไว้ เลี้ยวซ้ายไปเป็นถนนลาดยางวิ่งสวนทางถนนเริ่มชันคดเคี้ยวไปมา
ถนนเรียบไม่ชันมากเหมือนเส้นทางดอยอินทนนท์ใช้เกียร์ออโตธรรมดาได้
คันนี้เกียร์ออโต้ไม่เหมือนรุ่นอื่นไม่มีคำว่า L จะมีคำว่า M พอโยกไป จะเป็น M 1 ถึง M 7 คือเปลี่ยนเป็นเกียร์ธรรมดา ใช้มือ
โยกเปลี่ยนได้เหมาะสำหรับขึ้นเขาชันหรือใช้เอนจิ้นเบรคเวลาลงเขาที่ลาดมาก ๆ
สรุปแล้วใช้เกียร์ออโต้ธรรมดาก็พอทั้งขึ้นลงภูเขาไม่ต้องใช้เกียร์ โลว์ L เลย



 
ระยะทาง 15 กม.แรกฝนตกนาน ๆ มีรถสวนบ้าง ใช้เวลาพอสมควรแล้วก็เจอถนนเป็นหลุมบ่อ
ถ้าเป็นรถพิคอัพคงจะวิ่งได้ง่ายแต่รถเก๋งต้องชะลอกลัวเครื่องล่างชำรุด
 ยามใดขับผ่านริมภูเขาที่คดเคี้ยวยอดสูงต้นไม้มีหมอกลอยเรี่ยแทบจะใช้มือจับได้ 555
 
 เราอยู่ในรถเปิดแอร์เบาที่สุด มิให้เกิดฝ้าจับกระจกก็หนาวเย็นจนต้องให้แอร์พ่นช่วงกลางตัวก็พอดีนะที่เราสามคนเดินทาง
นอกเมืองบ่อย ม่ใช่เมืองนอกนะครับเลยนำเสื้อแจ๊คเก็ตติดตัวตลอดสบาย ๆ
 
จาก อ.ทองผาภูมิ ใกล้จุดหมายที่เราไปแล้วใช้เวลาเกือบสอง ชม.กับระยะทางเพียง 60 กม. ใช่แล้วเรากำลังจะถึง
 บ้านผีหลอกหรือเพี้ยนเป็น ปิล๊อกตามสำเนียงคนพม่าสมัยโน้น
ถนนลาดยางเรียบลาดลดลงทอดยาวสู่หมู่บ้านเล็กดูสงบทีนี่แหละครับเรานัดคุณชาลี ผจก.เหมืองสมศักดิ์เหมืองเก่าที่สงบ
 อยู่ในหุบเขาข้างล่างเป็นธรรมชาติมากที่สุดของป่าเมืองกาญจน์
 
ขับรถช้า ๆ มีบ้านสองฝั่งถนน สงบ... มีที่จอดรถซ้ายมือแต่เราไม่ขับเลยไปที่สถานีตำรวจภูธร ปิล๊อคเลี้ยวขวาขึ้นไปจอด


 
หน้าโรงพักโห..ชักตื่นเต้นตำรวจกำลังเดินลงมาเตรียมตั้งแถวรับใครไม่รู้เลยขับรถเก้ ๆ กัง ๆ ผู้หมวดกับดาบตำรวจเลยผาย
มือให้ไปจอดที่ว่างข้างเสาธงตรงที่ตำรวจยืนแถวข้างบนเชิญจอดได้เลยครับ จะลงไปที่เหมืองใช่เปล่าครับ
ครับ จะลงไปค้าง
จองที่พักไว้หรือเปล่าครับ
(ใจคิดเลยว่า ตำรวจคุ้นเคยกับเจ้าของเหมืองน่าจะมีคนมาพักเยอะและเต็ม)
ครับ..ผมนัดคุณชาลีไว้
คุยกับตำรวจหลายคนเขาเชิญขึ้นไปบนโรงพักไปพักผ่อนก่อนพร้อมกับยื่นเทอโมมิเตอร์ให้ดู ตอนบ่ายเย็นขนาดนี้
ใช้ได้เลยตำรวจเขานำกระดาษมาให้กรอกรายละเอียดชื่อนามสกุลทะเบียนรถเป็นการบันทึกรับฝากรถไว้เฉย ๆ ฝากฟรีครับ


 
ข้างบนตำรวจเขาตั้งแถวรับฟังคำสั่งซักซ้อมความเข้าใจกันตามปกติดูดีมากนาน ๆ จะเห็นใบหน้าตำรวจที่แย้มยิ้มกันถ้วนหน้า คุณตำรวจคนซ้ายมือมานึกถึง เพื่อนที่เป็นตำรวจ สน.อุดมสุข กท.เหมือนจริงเลย


 
ไม่เหมือน จราจร แถว...แหะ ๆ ไม่พูดดีกว่าในกรุงเทพพอเห็นหน้า ตะเบ๊ะพับ
ขอรับใบขับขี่ครับ ท่าน... (เรียกผมว่าท่าน..เดี๋ยวผมก็ เสร็จ..ท่านตำหนวด)
ครู่เดียวมีรถพิคอัพขับเคลื่อนสี่ล้อลงมาจอดที่ถนนข้างล่าง คนขับชื่อนาจช่วยกันขนกระเป๋าหลายใบส่วนผมสะพายโน๊ตบุคเอง
ภาพข้างล่างเป็นบ้านพักตำรวจ  ดูดี สบาย ๆ


 
นั่งรถไปไม่ถึง 200 เมตร ก็ทางที่เราเพิ่งขับผ่านมา คุณชาลี ผจก.ฝ่ายต้อนรับของเหมืองสมศักดิ์ยืนต้อนรับที่ สนง.
เป็นจุดนัดหมายมีเตาอบขนมที่ชงกาแฟ 
จุดหมายจะไปอยู่มุมสงบกลางป่าลำห้วย และเตรียมทำใจไว้คือไม่มีสัญญาณโทรศัพท์สัญญาณเน็ตมีไฟฟ้าปั่น
เป็นบางเวลาค่าบริการที่พัก 1 คืน 1 วันอาหาร 3 มื้อคนละ 1,600 บาทสามคนก็ 4,800 บาท
ผมบอกค่าบริการก่อน จะได้ไม่ผิดหวัง ว่าราคานี้เป็นอย่างไรบ้าง
เราโอนเงินมัดจำ 25  %  ก่อนมา ป้องกันการไม่ได้ห้องพัก
 คุณชาลีเชิญนั่งพักนำน้ำมาให้ดื่มพร้อมกับมอบอาหารกลางวันข้าวหมูกระเทียมพูดคุยกันเลยรู้ว่าเหมืองที่จะไปเป็นหนึ่ง
ในหลายสิบเหมืองที่ขุดหาแร่ดีบุก ในบริเวณเขาปิล๊อคทำแร่กว่า สี่สิบปี..ใครเกิดทันบ้าง..
 
ข้างนอกฝนเริ่มตกปรอย ๆ อีกแล้ว..... ไม่นานแขกที่จะลงไปพักที่เหมืองเหมือนเราก็ขับรถมาจอดอีกคันมีสมาชิกเที่ยว
อีก 5 คนคุณชาลี..เลยให้รถโฟร์วิลล์อีกคันมารอทีมผมขึ้นรถไปกัน 3 คนไม่อาจจะนั่งกะบะหลังได้เพราะฝนตกคุณนาจ


 
โชเฟอร์ขับรถย้อนกลับไปทางเดิมนิดเดียวก็เลี้ยวขวาเป็นถนนคอนกรีตนิดเดียวต่อจากนั้นเป็นถนนดินลูกรัง เริ่มมีกรวดหิน
เล็กถนนเริ่มดิ่งลงเป็นหินก้อนโต


 
ระยะทาง 5 กม.เศษใช้เวลาขับลงไปในหุบเขาหน่อยดูฝีมือขับเชื่อใจได้เลยขับช้า ๆ ปีนไต่ก้อนหินนั่งรถคราวนี้สนุก


 
แต่ลุ้นนิด ๆขอเตือน เพื่อน  ๆ  ทุกคนไม่ว่าฤดูฝนหรือฤดูหนาวรถเก๋งขับลงไม่ได้แน่นอน


 
รถโฟร์วิลที่ไม่ยกสูงก็ลงยากถนนแคบหากรถเก๋งลงไปติดท้องแน่นอนอีกอย่างรถยกที่มีสลิงหายากค่าบริการ 3 พันบาท
เขาไม่ค่อยรับยกหรือลากเลย
ก่อนหน้าที่เราจะนั่งรถลงไป....  มีคนเล่าให้ฟังว่าถนนเส้นทางนี้แหละมีคนขับรถพิคอัพใหม่ลงไปสองคันผัวเมียทะเลาะกัน
พามาทำไม
ก็ทางมันดิบมันส์ สนุก 
ไม่หนุก...  หาทางกลับให้ได้นะ กลับ ๆ ๆ
ก็ไม่รู้นี่ว่า  ถนนจะเป็นแบบนี้


ภาพข้างบนต้องลงถ่ายชอนขึ้นใช้กล้องวางไว้ข้างล่างจะเห็นได้ชัดแต่ผมไม่ได้ลงเลยใช้ภาพของเพื่อนแทน ขอบคุณหลาย ๆ
ข้างล่างเป็นจุดชมวิว.....  คุณนาจโชว์เฟอร์ บอกว่าเป็นแอ่งดอยเขตพม่าแต่ก็มองไม่เห็นเมฆหมอกปกคลุม


นั่งรถคล้ายกับนั่งหลังช้างที่ขาหน้าซ้ายบาดเจ็บขาหลังถูกหนามตำ คิดดูรถเหวี่ยงไปมาสบัดซ้ายขวาไม่แน่นอนทางลำบาก
เจอก้อนหินโต มีร่องน้ำกลางถนนรถต้องวิ่งคร่อมดีที่ถนนไม่คดเคี้ยวแต่นั่งนานบางช่วงมีต้นไม้ใหญ่มืดครึ้ม


 
สุดท้ายก็เจอที่โล่งมีลำห้วยน้ำไหลนิด ๆ อยู่ข้างหน้ารถก็เลี้ยวขวาไปสู่เหมืองสมศักดิ์ฝนยังตกพรำ ๆ


 
ผมนั่งคู่กับคนขับเปิดประตูลงหญิงเจ้าของเดินมาต้อนรับผมรีบยกมือไหว้ตามธรรมเนียมหญิงเจ้าของเหมืองยืนยิ้ม
เธอมิได้ไหว้ตอบหรอกครับ ก็เป็นชาวต่างประเทศ
พวกเราเข้าไปห้องโล่งกว้างยาวดื่มน้ำ มีกาแฟเครื่องดื่มพวก ติล ๆ
แล้วก็ช่วยกัน ขนกระเป๋า ไป ห้องพัก  เรือนที่ติดกัน


 
เรือนพักอยู่ติดกับพื้นดินปูกระเบื้องธรรมดามาก ๆ ผนังเป็นไม้ไผ่ตีเรียบร้อยดีเป็นรูปสี่เหลี่ยมห้องค่อนข้างมืด
นั่งเขียน/ดูภาพ..ที่นี่หนูต้องชุมแน่ หุ หุ สังเกตรอยหนูกัดไม้ไผ่เป็นรู..เพื่อน ๆ ไม่ต้องห่วงครับห้องสะอาดแม้เตียงนอนเป็นแบบ บ้าน ๆ


 
ห้องพักกว้างประมาณ  6  X  6  เมตรมีห้องน้ำ มีเตียงใหญ่ 1 เตียงกับเตียงเล็กอีก 2 เตียงผมจองเตียงเล็กนี่แหละ


 
เหลือบตาดูนอกหน้าต่างหัวเตียงนอนเป็นลำห้วย เสียงน้ำไหล ช้า ๆ  ตลอดเวลาเลยเดินไปสำรวจบริเวณที่ทำการเหมือง


 
เงียบสงบสมกับความตั้งใจมาพักป้าเจ้าของบอกว่าให้พักตามสบายหิวน้ำเครื่องดื่มได้ตลอดอาหารเย็นเสร็จจะมาบอก
จะเปิดเครื่องยนต์ปั่นไฟฟ้าใช้เย็นกว่านี้หน่อย
เลยกลับไปที่ห้องนอนเล่นบนเตียงสบาย ๆ เห็นโต๊ะไม้ตั้งอยู่ข้างประตูทางเข้าเลยยกเก้าอี้ไปตั้งนำโน๊ตบุคมาเปิดด้วยความ
เคยชินใช้แบตเตอรี่ในตัวยังเก็บไฟอยู่ หุ หุ นั่งคีย์งานไปเรื่อย ๆ เกือบ 1 ชม.กระแสร์ไฟก็มาดีหน่อยครับ
ไม่ต้องเดินชนอะไรอีก  


ลองเช็คคลื่นมือถือไม่มีเลย...  ทำใจอยู่แล้วครับเน็ตทีวีไม่มีนั่งฟังเสียงน้ำห้วยไหลหลับตาแต่ไม่ได้นั่งทำสมาธินะครับ 555
หลับตา  นึกถึงสิ่งดี ๆ  ในชีวิต
เช่นความประทับใจ ร่วมกับเพื่อน ๆ  ส่วนชีวิตที่ลำบากก็เรียบเรียงไว้ในจิตและแล้วแหม่มเจ้าของเหมืองก็เดินมาเชิญไป
ทานอาหารเย็น
แปลกดีชักชอบ เพราะหลายปีต้องรับโทรศัพท์แต่ละวันเยอะมาก ๆ พออยู่ในที่สงบชักติดใจ
 
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 494)
st ผู้เข้าชม  2,493,682.
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ
 
Diarist




 

Create Date : 17 มีนาคม 2566
17 comments
Last Update : 17 มีนาคม 2566 5:34:42 น.
Counter : 741 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณปัญญา Dh, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณกะว่าก๋า, คุณtuk-tuk@korat, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณนกสีเทา, คุณtoor36, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณhaiku, คุณกิ่งฟ้า, คุณSweet_pills, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse

 

สวัสดียามเช้าครับ

 

โดย: ปัญญา Dh 17 มีนาคม 2566 5:56:17 น.  

 

หนทางเข้าที่พักบุ้นๆตัวโก่งตามรถไปด้วยค่ะ
บันทึกไว้เป็น 1 หน้าใสประวัติศาสตรฺ
ถึงที่พักเหมือนแร่ปิล็อกโดยสวัสดิภาพ
ใช้ชีวิตคุ้มค่าจริงๆค่ะ
ปรบมือรัวๆ

 

โดย: เริงฤดีนะ 17 มีนาคม 2566 6:28:42 น.  

 

ลำบากแบบนี้จ้างก็ไม่ไปเที่ยวแบบพี่ไวน์แน่ๆ

 

โดย: หอมกร 17 มีนาคม 2566 7:46:02 น.  

 

เมืองกาญฯ ทางแบบนี้รถพังหมด ถ้าไมใช่พวกขับเคลื่อน4ล้อน่าจะลำบากในการเดินทาง ในภาพดูลำบากในการเที่ยวและการเดินทางมาก

แต่ยังไงเมืองกาญฯ ก็เป็นที่ที่น่าเที่ยวอยู่ดี มีแหล่งท่องเที่ยวเยอะ

 

โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 17 มีนาคม 2566 8:29:54 น.  

 


สวัสดีครับพี่ไวน์

ทางขึ้นดอยน่ากลัวมากๆเลยนะครับพี่
ยิ่งลุยหน้าฝนด้วย

 

โดย: กะว่าก๋า 17 มีนาคม 2566 9:39:29 น.  

 

อยากไปชิมเค้กฝีมือป้าเกล็นเจ้า

 

โดย: tuk-tuk@korat 17 มีนาคม 2566 10:37:25 น.  

 

ตามมาเที่ยวเมืองกาญจน์หน้าฝนค่ะ

 

โดย: เจ้าหญิงไอดิน 17 มีนาคม 2566 12:07:35 น.  

 

การเดินทางคนขับต้องมีสมาธิ
สุดยอดทริปค่ะ

 

โดย: นกสีเทา 17 มีนาคม 2566 13:33:49 น.  

 

ดูแล้วไม่ใช่แล้วผมเลยครับ ที่พักแบบนี้จริงๆ ผมอยู่ได้นะ แต่ต้องมีน้ำอุ่น อากาศภายนอกต้องเย็นหน่อย แต่ที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นคือ ต้องไม่มีแมลงบุกรุกเข้ามาในที่พักเรา หลายครั้งที่เคยไปพักที่พักลักษณะคล้ายแบบนี้ เจอแมลงบุกรุกเข้ามาครับ

ตำรวจนี่ภาพสมัยก่อนใช่มั้ย ผมยาวเชียว สมัยนี้ผมเกรียนดุยิ่งกว่าหมาอีก

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 17 มีนาคม 2566 13:37:35 น.  

 

เส้นทางไปเหมืองถ้าไม่ใช่คนพื้นที่ แต่ขับรถโฟร์วิลยกสูงเข้าไปเองถึงเหมืองเลยได้ไหมคะ
ชีวิตคงจะสงบอย่างที่ไม่เคยเป็นมานานมากแล้ว ตัดซึ่งโลกภายนอก
นอนฟังเสียงน้ำ เสียงธรรมชาติ จิตใจคงสงบมากค่ะ

สวัสดียามบ่ายค่ะ คุณไวน์

 

โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 17 มีนาคม 2566 14:51:19 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ไวน์ มาเห็นทางเข้าเหมืองแล้วนึกไปถึงคราวไปน้ำตกแม่แก้ที่อำเภองาวทางเหมือนกันเลยค่ะ นั่งรถปิคอัพไปหัวสัั่นหัวคลอนตามจังหวะไปตลอดค่ะ 555

พอไปถึงก็หายเหนื่อยค่ะ พี่ไวน์ก็คงจะเป็นแบบเดียวกันเพราะบริเวณที่พักธรรมชาติล้วนๆนะคะ สวยงามมากค่ะ

โหวต Diarist

พี่ไวน์หลับฝันดีค่ะ

 

โดย: กิ่งฟ้า 18 มีนาคม 2566 0:12:02 น.  

 


สวัสดีครับพี่ไวน์

ผมปิดคอมไม่ทันครับ
ไฟมันดับ
เสร็จแล้วฟ้าก็ผ่าเลย
คอมเสียไปสองตัวครับ
เราเตอร์พัง 3 ตัว 555
งานเข้าเลย

 

โดย: กะว่าก๋า 18 มีนาคม 2566 9:15:05 น.  

 

สวัสดียามสายค่ะ คุณไวน์

วันนี้แปดริ้วอากาศยังไม่ร้อนมาก และค่าฝุ่นปกติค่ะ

 

โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 18 มีนาคม 2566 9:44:29 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ไวน์ ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจบล็อกเต้าหู้ทอดนะคะ

มาชวนไปชิมเมนูใหม่ๆค่ะ เด็กกินได้ผู้ใหญ่กินดีค่ะ

มาชมธรรมชาติในเหมืองสวยๆอีกรอบค่ะ

 

โดย: กิ่งฟ้า 19 มีนาคม 2566 0:17:25 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ไวน์

พี่ไวน์เดินทางผ่านเส้นทางไปที่พักที่ค่อนข้างลำบาก
แต่ถึงที่พักแล้วดูคุ้มค่ามากนะคะ
เป็นสถานที่แวดล้อมด้วยธรรมชาติสงบๆ ได้ฟังเสียงน้ำไหลจากลำห้วย
อากาศคงดีมากด้วย
น่าพักมากค่ะพี่ไวน์

 

โดย: Sweet_pills 19 มีนาคม 2566 0:59:24 น.  

 

ตามเที่ยวด้วยครับ พี่ไวน์
ได้กินขนมฝีมือป้าเกล็นไหมครับ

 

โดย: สองแผ่นดิน 19 มีนาคม 2566 22:57:13 น.  

 


มาเที่ยวด้วยค่ะ

ข้าวหมูกรอบ อยากกินจัง

 

โดย: newyorknurse 20 มีนาคม 2566 1:15:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]





เขียนการเดินทาง
ด้านธรรมชาติ
จักรยานเสือภูเขา



หลังไมค์ครับ
Friends' blogs
[Add ไวน์กับสายน้ำ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.