| No. 807 คนหน้าโหด กับคนสวย ใครน่ากลัวกว่ากัน.... | |
ป่าทึบมีทั้งความสวยตามธรรมชาติ แต่บางแห่งน่ากลัวเหมือน....
| |
| ข้างหน้าเป็นถนนดินลูกรังแคบ ผมก็คุยกับพี่มุ้ยเพลิน อ้าวถนนดิ่งลงแล้วหักศอก | |
พี่มุ้ยตะโกนด่า ผมรีบเหยียบเบรค ล้อรถล๊อคติด แต่น้ำหนักรถกลับดันพารถ ไถลงไปอีกเกือบถึงโค้ง เลยรีบหักซ้าย
| |
| ได้ทันพอดี บอกตรง ๆ เหงื่อผุดไปทั่วตัว เสียงด่าของพี่มุ้ยให้ระวังอย่าคุย หุ หุ | |
| แกคงจะกลัวเหมือนกัน เลยผ่อนรถให้ช้าลงอ้าวเสียงเครื่องรถเดินไม่เรียบ ตาย ห... | |
| เส ขับไปเรื่อย อย่าให้เครื่องดับเชียวนามึง มึงกับกูได้กินข้าวลิง | |
| ได้เลย ลูกพี่ | |
| | |
| พี่มุ้ยคนนี้ ใครเห็นก็เกรง ๆ ไม่ค่อยกล้าพูดด้วย เหมาะทำงานปางไม้ แต่เวลาผมขับรถให้พี่แกนั่งตัวเกร็งแอบมอง | |
| เห็นเหงื่อซึม หุ หุ | |
| ใช่แล้วพี่มุ้ย จากกุ๊กกลายเปลี่ยนงานป็น ผช.ปางไม้ วันนี้แอบมานิน เอ้ยเล่าเบื้องหน้าเบื้องหลังให้ฟังซะหน่อย 555 | |
| ผมกับพี่มุ้ยสนิทกันมาก ย้อนหลังไปเกือบปี | |
| เฮียสมานไม่ได้ต่อสัมปทานขายอาหารบนตู้สะเบียง เฮียเรียกผมไปพบ | |
| กูประมูลตู้สะเบียงไม่ได้ มึงไปหางานใหม่ทำก็แล้วกัน ว่าแล้วก็ยัดเงินใส่มือเป็นแบงค์ร้อยกับใบยี่สิบ สองพันกว่าบาท | |
| | |
| เดินงง ๆ ออกมาจากแพที่ในแม่น้ำน่านหน้าโรงเรียนเฉลิมขวัญสตรี พิษณุโลกเงยหน้ามองที่ | |
ตลิ่งสูงชันรู้สึกหมดแรง ต้นพะยอมที่สูงใหญ่ ลมพัดใบไม้ค่อย ๆ ร่วงปลิวสู่ดิน เฮ้อขนาดไม้สูงใหญ่ยังไหวหวั่นเศร้า
| |
| |
| แล้วผมละ ตัวผอมสูงผิวคล้ำหรี่ตาพอดูได้ จบแค่ ปวส.เคยคิดจะเรียนต่อต่อมหาลัย แต่ก็ไม่ได้เวลาไปสมัครซักที | |
| เดินขึ้นตลิ่งที่ชันสู่ถนนเจอ | |
| พี่มุ้ย อดีตกุ๊กนั่งเล่นบนเบาะเวสป้าสีขาวใต้ต้นพะยอมถนนริมน้ำน่าน | |
| เฮ้ย เส..มึงกลับเพชรบูรณ์เปล่าหรือไปไหน | |
| ยังไม่รู้เลยพี่มุ้ย งง ๆ อยู่ | |
| เอางี้ ไปอยู่กับพี่ที่บางระกำก่อน | |
| ไม่เอามั้งพี่ เดี๋ยวมันจะ ระกำ ยิ่งกว่าบางซะอีก | |
| จะไปหรือไม่ไป | |
ไปครับพี่มุ้ย แหม บ่นหน่อย
เห็นยังพี่มุ้ยเขาใจดีจะตายไป หาภาพถ่ายไม่เจอแต่มีคนหนึ่งหน้าตารูปร่างเหมือนพี่มุ้ย
คือคนซ้ายมือ ชื่อคุณชลัทเป็น ผจก.ไร่ 1200 ไร่ที่พนมทวนที่ผมเคยนำลงบล๊อก No.133 ขออนุญาตนำมาแทนนะครับ 555
คนขวามือสูงกว่า ชื่อคุณติ๊ด ไม่ใช่ เสธ..นะเออ เสธ หน้าจืดกว่าเยอะ
 | |
| | |
| พี่มุ้ยสูงพอประมาณ ผิวดำแดง ไว้หนวดหนา เคราเขียว ข้อล่ำบึกพาผมเดินอย่างสง่าเข้าบ้านที่ อ.บางระกำ พอเจอแม่ | |
| แม่ หนู ตกงานอีกแล้ว | |
| ดูพี่มุ้ย พูดจากับแม่ แทนตัวว่า "หนู"น่ารักซะไม่มี 555 | |
| เอ้านั่นตาเส ตกงานด้วยซิ มาอยู่บ้านแม่ก่อนแล้วค่อยคิดกัน | |
| | |
| แต่ก็แปลก พี่มุ้ยกับผมตกงานไม่นาน มีคนไปบอกกว่าคนสองคนนี้ถนัดงานไม้ กับเรื่องสีเทา ๆ เลยถูกเรียกตัวไปทำ | |
| เป็นงานแบกไม้แปรรูป ขึ้นรถให้ลูกค้าขนไม้ลงจากรถสิบล้อเก็บเข้าโรงไม้งานหนัก บ่าผมที่รอง | |
| ผ้าขาวม้า กับใบหูขวา มีเลือดซึมออกมาซิบ ๆ นี่แหละเสี่ยโรงไม้เขาตาถึง หุ หุ | |
| | |
| ทำได้เดือนมั้ง พี่มุ้ยไปช่วยเสมียนสาวไม่รู้ไปกินอะไรมาถึงท้องโต ก็ช่วยเขียนบิลขายไม้แปรรูป | |
| เจ้านายเรียกพี่มุ้ยมาคุยจึงรู้ว่าพี่มุ้ยจบปริญญาตรี เลยให้ทำหน้าที่แทนเสมียนจนกว่าคนเดิมจะกลับมาทำต่อ | |
| | |
| ส่วนตัวกระผมเหรอ ยังทำหน้าที่แบกไม้ ไหล่แตก แต่หนังหนาทุกที | |
| เสี่ยไม่เคยถามว่าผมจบจากไหนคงเห็น | |
| รูปร่างผม ผอม หุ่นดี้ดี ขากางหน่อยเดียว จบจากวัดลิงขบเชียวนา คิดหน้าไม้เกือบเป็น 555 (คิดปริมาตรความจุ | |
| ของไม้ว่าไม้ท่อนหนึ่งได้กี่ คิวฟุต จะได้คิดเงินถูก งง..ใช่ปะเอาไว้เล่าทีหลังครับ) | |
| วันดีคืนดี เสี่ยเรียกไปพบ | |
| สองคนนี้แข็งแรง รับผิดชอบดี ไปทำงานในป่า นครไทยเอาเปล่า | |
| ไปครับเสี่ย ตอบพร้อมกันเดี๊ยะเลย | |
| นั่นใช่เลยที่ผม ต้องไปทำงานในป่า ไปเป็นลูกมือพ่อครัว อ.นครไทยมีหน้าที่ทำอาหาร | |
| | |
| นับว่าผมยังโชคดีที่ได้งานทำ นั่งขับรถไปก็คิดไป ไม่ให้ง่วงวันนี้ต้องกลับเข้าเมืองไปรับอาหารแห้งเพิ่ม | |
| ข้างหน้าเป็นถนนดินแดง ขรุขระคดเคี้ยวไปมา น้ำฝนหน้าที่ผ่านมากัดเซาะตรงกลางเป็นร่อง ทางเริ่มเทลาดลงเรื่อย ๆ | |
| ต้องแตะเบรคนิด ยามเลี้ยวรถ เสียงเครื่องดังตลอดเวลา รถวิ่งไปเกือบครึ่งชั่วโมง ข้างหน้าเป็นลำห้วยเกือบแห้ง | |
| ใต้ท้องน้ำเป็นก้อนหินแน่นปนด้วยกรวดค่อนข้างใหญ่ (ภาพแทนนะครับ) | |
 | |
รถค่อย ๆ ไต่จากตลิ่งที่เอียงเทลาด ช้า ๆ ล้อหน้าเริ่มลุยน้ำ ชะโงกมองล้อหน้า ไอร้อนลอยกรุ่นขึ้นมา คงมาจากจาน | |
| เบรคที่ทำงานเป็นระยะพวงมาลัยรถคันนี้ใช้ได้ แน่น ยางล้อหน้าสัมผัสกับพื้นหินจะเรียบ ถูกก้อนกรวดเมื่อใด | |
| รถจะเป๋ ครึดต้องกระชับพวงมาลัยให้นิ่งโชคดีมีของเต็มรถหนักช่วยกดทับให้ล้อหมุนได้ดี | |
| | |
| ขับรถขึ้นเนินลงเขาสบาย ไม่ต้องกลัวรถสวน 555 นายใหญ่เขารับสัปทานป่าไม้ | |
| เป็นเจ้าของถนน เอารถเกรด ทำถนนเข้าป่า มีอำนาจจับคน ส่งตำราจเมื่อใครเข้ามาในปางไม้ ยามรถวิ่งความหนาว | |
| เย็นวิ่งปะทะร่างกาย มือจับพวงมาลัย เย็นจนชา ถนนบางตอนจะผ่านป่าไผ่ ไก่ป่าจะบินพึบพับเมื่อเห็นรถ | |
 | |
เกือบสองชั่วโมงกว่า ก็เข้าสู่ถนนลาดยางมะตอย พี่มุ้ยถอนหายใจแล้วก็ เหยียดขายาวแล้วก็หลับไปง่าย ๆ | |
| เมื่อกี้ตอนผมขับรถลงน้ำ เห็นแกจับขอบหน้าต่างรถแน่น ยามรถดิ่งลงดอย นั่งลุ้น เม้มปากตลอดเวลา | |
| | |
| ออกจากถนนในป่า สู่ถนนมิตรภาพหล่มสัก พิษณุโลก สภาพค่อนข้างดี ผมขับขึ้นเขาลงเนินสองข้างทางมีต้นใหม้ใหญ่ | |
| แต่ทึบเท่าไรหรอก ลึกเข้าไปไม่เกิน ร้อยเมตร แหะ ๆ โล่งเตียนจากการทำไร่ของชาวบ้าน | |
| | |
| หลังจากพี่มุ้ยไปส่งบัญชีไม้ และรายงานเกี่ยวกับปางไม้เสร็จ ก็ขับหกล้อไป อ.บางระกำ 555 จะได้อาบน้ำโกนหนวด | |
| โกนเคราให้สะอาดแล้วผมก็เสธ.. อิ อิ จะได้ไปพบน้องไพ ขายโจ๊ก | |
| | |
| เวลาอยู่ต่อหน้าน้องไพ เส..ไม่รู้จะพูดอะไรไม่ค่อยเป็น ได้แต่มองหน้าเขินจริง ๆ | |
| ดีว่าน้องเข้าใจดี เวลาว่างจากงานขายโจ๊ก ยอมให้ผมพาซ้อนมอไซด์ไปเที่ยวได้ คงจะดูแล้วว่า เสธ..คนนี้ | |
| จริงใจ เหมือนคนกะล่อนเวลาขายของ แต่กับเพื่อนแล้วใช้ได้ แหะ ๆ อย่าอ๊วกนะ ก็เวลาน้องไพขายของใบหน้ายิ้ม | |
| ใคร ๆ ก็ชอบแหะ ๆ ผมด้วย | |
| |
| วันนี้กลับจากป่ารีบเดินไปหาน้องไพที่ ตลาดรถไฟ ต้องหยุดชะงักน้องไพกำลังถกเถียงหนุ่มมอไซค์แป๊บเดียว | |
| ยกเท้าเตะก้านคอ 2 ทีใอ้หนุ่มมอไซค์สลบไปเลย แหะ ๆ ผมเข้าห้ามไม่ทัน | |
| | |
| วันนี้คงอดไม่ได้พาน้องไพไปเที่ยว แหง๋ ต้องทำใจ ....น้องไพดุ แต่ก็ยังน่ารักสำหรับ เส..เสมอหากเป็นแฟนกัน | |
เกิดจับได้ว่า เสธ.ก็ผมแอบไปเที่ยวจะถูกเตะก้านคอไหม เนี๊ยะ เจี๋ยวจริง ๆ
| |
(เรื่องสั้น ๆ เขียนจากเรื่องจริงของกลุ่มเพื่อนที่ เคยทำงานด้วยกันในเมือง กับในป่าและแหะ ๆ วงเหล้า)
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ | |
| L 1,524,472 | |
| st ผู้เข้าชม 1,523,461 | |
| = 1,011 | |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์นิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ | |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ผู้ชายที่พูดกับแม่โดยแทนตัวว่าหนู
ดูน่ารักดีนะครับ 555
ส่วนผู้หญิงที่เตะก้านคอได้
ย่อมเป็นที่น่าสยดสยองสำหรับผู้ชายครับ 5555