No. 755 อยู่ในชนบท Japan No. 755 บล๊อกประจำ พฤหัสบดี - พุธ เรายังอยู่เมืองชนบทของญี่ปุ่น อากาศที่เย็นสบาย ประมาณ 5 องศาเซลเซียส รถไต่ขึ้นทางด่วน ทำความเร็วได้ดี โชเฟอร์เป็นชาย ยังคิดเลยว่า นี่หรือ คนขับรถนำเที่ยว เป็นเช่นไร ค่อยเล่าภายหลัง หุ หุ นั่งมองข้างหน้ารถ ที่พาเราไปบนทางด่วนที่เรียบ ตรงข้าง มีคดเคี้ยวบางตอน เขาคงออกแบบ มิให้เป็นทางตรงตลอด ไม่เช่นนั้นคนขับจะหลับ ที่น่าแปลกใจคือ ไม่มีคันอื่นแซงรถเราเลย ซ้ายมือ ยังคงเป็นป่าสน แอ่งดอย สายน้ำเล็ก ๆ บ้านคน บิ่งนา แหะ ๆ ลืมไปว่าอยู่ ตปท.คิดว่า อยู่บ้านนอกของไทย เป็นนาข้าวเล็ก ๆ ที่เกี่ยวข้าวแล้ว ในวัลเล่ หรือหมู่บ้านแอ่งเขา มีถนนคอนกรีต หรือลาดยางเรียบ วิ่งสวนกันได้ เลี้ยวไปตาม บ้านคนที่ปลูกไว้ มีรถบันทุก 4 ล้อเล็กทรงสี่เหลี่ยม จอดอยู่บ้าง มิได้มากหมายเหมือนรถ พิคอัพแบบไทยที่เกือบทุกบ้านมี เขาปลูกผักหลายอย่าง น่าจะเป็นผักกาด กับหัวไชเท้า ต้นผลไม้มีบ้าง พวกลูกพลับออก ลูกสีเหลืองอมส้ม ดกแต่ลูกไม่โต ถาม ไกด์หนุ่มไทย รูปร่างสันทัดขี้เล่นตามสไตล์ พูดญี่ปุ่นคล่องเพราะอยู่ญี่ปุ่นหลายปี เกือบยี่สิบแล้วมั้งก็ตั้งแต่ ไปเรียนที่นั่น .... ผักที่เขาปลูกนำไปขาย หรือส่งเข้าตลาดสดแบบ ไทยมีหรือเปล่า.... ใจผมนึกถึงตลาดเช้าตามบ้านนอกไทย 555 ได้ความว่า คนชนบทญี่ปุ่นปลูกผักไว้กินกันเป็นส่วนใหญ่ ถ้าจะนำไปขายหรือส่งตลาด ต้องขออนุญาตต่อ ที่ทำการหมู่บ้านหรือเทศบาล ซึ่งเขากำหนดข้อห้าม พวกใช้ยา หรือปุ๋ย มิได้ห้ามใช้เลย เพียงแต่ต้องทิ้งระยะให้สาร สลายไปตามอายุที่ ต้องเป็นหรือกำหนด ฮู้ลำบากเนาะ สู้ประเทศไหนไม่รู้ ปลูกถั่วลันเตา ฉีดยาฆ่าแมลงไว้เมื่อ สิบวัน ก็เก็บฝักที่อวบ เปล่ง ส่งขายแล้ว..... เพื่อนในรถฮากันตรึม คงรู้แหละว่าที่ไหน ไกด์บอกว่า ผักหรือผลผลิตจากผักที่นี่ เขาจะติดฉลากว่า ปลูกหรือผลิตจาก ไหน ดูที่ป้ายบอก ราคา ก็จะเห็นนะครับ ถึงเห็น ก็อ่านไม่ออก ใช่ปะ คนเดิมแซวอีก ญี่ปุ่นเขาไม่ค่อยใช้ภาษาอังกฤษที่ เราพออ่านออก แหะ ๆ... (พี่แกพูดอีกก็ถูกอิฐ เอ้ย อีก) นั่งรถบนทางด่วน ที่ราบเรียบ มุดเข้าอุโมงบ่อยมาก เขามักจะตัดถนนเรียบไหล่เขาค่อนข้าง เป็นเส้นตรง ถ้าเจอเขา ก็จะเจาะอุโมงแทนการไต่ภูเขาที่สูง จะเห็นป้ายอิเล็กทรอนิค บอกอุณหภูมิไว้เป็นระยะ เช่น 5 C บางแห่ง 1 C ผมลองเช็คดูอุณหภูมิในมือถือที่ใช้ซิม ญี่ปุ่น กำหนดโดยจีพีเอสมั้ง หุ หุ ระบุค่อนข้างตรง กับป้าย ใช้ได้ดีเดียว.. มองสองข้างทาง ใช้เวลาไม่เกิน 1 ชม..เพลิน ไม่เบื่อตามประสาคนในเมืองที่ไม่เคย เห็นป่าเขาที่มีต้นไม้เยอะเช่นนี้ โชเฟอร์หนุ่มก็เลี้ยวรถ จอดลานกว้าง หน้าร้านอาหารที่เราจะ ได้กินมื้อกลางวัน พอลงจากรถ ต้องรีบกระชับคอเสื้อ ผ้าพันคอให้แนบติด หนาว..เย็น มาก ๆ ก็ที่ผ่านมา มีหิมะ กองตกค้าง สองข้างทางอยู่บ้าง แม้ไม่มากก็ ชื่นใจตาม ประสาคนเมืองร้อน แหะ ๆ ร้านอาหาร เป็นอาคารชั้นเดียว แผ่ยาวไป ซ้ายมือขวามือ เขาผายมือให้ไปขวามือ เดินผ่าน เรานั่งเป็นโต๊ะ 4 คนมั้ง 2 คนมั่ง เป็นแถวยาว ครู่เดียวก็มีอาหารดั่งเดิมของท้องถิ่นมาให้ ชิม ใช้คำได้จริงด้วย ญี่ปุ่นมักจะให้อาหาร เนื้อ ปลา ข้าวถ้วยเล็ก  อาหารจุ๋มจิ๋ม รสดี  ที่รู้เพราะ เปิดแรฟ ฟิล์มพลาสติกออกชิม แหะ ๆ  ยังคิดเลยว่า อะไรให้ปลาตัวติ๊ดเดียว ก็เราเคยกินอาหาร ที่ไทย หรือที่อื่นจะเป็นปลา ใส่จานเปล ตัวเบ่อเริ่ม ควันขึ้นฉุย  แต่นี่ไม่เป็นแบบนั้น ใช้ตะเกียบจิ้มตัวปลา คีบเนื้อปลาเข้าปาก ดูคุ้น ๆ รส..อืม เหมือนปลาทูต้มเค็ม ที่ แม่กลองร้านนายแดง หุหุ  อร่อยดี เราต่างถ่ายภาพอาหาร ไว้เป็นหลักฐาน 555 ว่าได้มาญี่ปุ่นแล้วนะ กลัวคนจะไม่รู้ อะ...อาหารตามภาพข้างล่าง รสเค็มนิด ๆ  คาวหน่อย  หอมอะไรไม่รู้ ทีแรกกะว่า จะคีบใบพืชสีน้ำตาล ที่มีแป้งวางไว้เข้าปาก ดู ๆ แล้ว ไม่แน่ใจ เขาให้กิน หรือนำมารองให้สวย ๆ แบบอาหารพื้นเมือง  มองซ้ายมองขวา  เขาไม่กินกัน หุ หุ ชามนี่ มีไฟอุ่นอยู่ข้างล่าง  อร่อย และก็ไม่น่าเชื่อว่า กิมอิ่ม พอดี  กินไม่เหลือ ยกเว้นใบไม้แห้งสีน้ำตาล มีกาน้ำร้อนให้ดื่มทุกโต๊ะ อยากจะรู้ว่า ทำไมเขาให้ปลา ตัวเล็กมาก น่าจะเป็นปลาพื้นเมือง  เมื่อกินอิ่ม เดินออกมาดูของขาย ในบริเวณร้าน ชื่อปลาน่าจะ Shishamo  เรื่องนี้ไม่ยืนยัน ไว้รอเพื่อนที่เข้ามาอ่าน ช่วยให้ความรู้ด้วยนะครับ เห็นปลาที่เขาให้เรากิน  4  ตัว 900 Y เป็นเงินไทย ตัวละประมาณ 75 บาท รสเหมือนปลาทูต้มเค็มของไทย(ภาพล่าง) ตัวเลขเท่านี้ชี้ผู้ชาย เรียวหน่อยนะ กินอาหารเสร็จ ผมเห็นหลังร้านเป็น แอ่งน้ำ ต้นไม้ เลยเดินอ้อมไปดู คนเดียว ..... ดูป่า ภูมิประเทศ แห้ง  ผิดจากไทย ข้างบนเป็นแม่น้ำ จำชื่อไม่ได้แล้ว  ไกด์บอกเหมือนกันว่า เป็นแม่น้ำที่ยาว ผ่านหลายท้องที่ ยืนมองลูกไม้เล็ก ๆ  เป็นต้นไม้ใบชนิดหนึ่ง  ออกผลด้วยแต่คงกินไม่ได้  อากาศเริ่มหนาวลงอีก เลยเดินไปดูสินค้าข้างในร้าน มีขายไม่มาก ส่วนใหญ่เป็นของกินพื้นบ้าน ของฝากแห้ง ๆ  เลยเดินออกไปข้างนอก หนาวครับ  ยอมทนใส่ถุงมือ ขาดปลายนิ้วทุกนิ้วไปก่อน  คู่หนึ่งในไทย 600  กว่าบาทเอง..  ถ้าหุ้มปลายนิ้วด้วยน่าจะแพงกว่า  เพิ่งรู้ว่าตัวเองใส่ถุงมือชนิดนี้ ทุเรศมาก หุ หุ ยืนได้ไม่นาน  หนาวเย็นลงอีก เลยเดินไปหลบหลืบหน้าร้าน แต่ไม่ไหวกลิ่นบุหรี ที่ชาวยา ทิ้งจิ้มในถัง  เลยเดินมาสมทบ หนุ่ม ๆ จากไทย หลายคน  ได้ยินเสียงเพลงไทยวัยรุ่น ที่เรา แหะ ๆ  ไม่เคยฟัง..   ใจนึกเลยว่า หนุ่มไทยพวกนี้ ยังพกมือถือฟังเพลงไทย รักชาติไทยจริงเลย เดินหลบไปอีกทาง  ห่างคนกว่า 15  เมตร  เสียงเพลงไทยวัยรุ่นส่งเสียงตามมา  เลยรู้ว่า หนุ่ม ๆ ไทยไม่ได้เปิด แต่ร้านอาหารเขาเปิดต้อนรับคนไทย  555 ก่อนเดินทางไปญี่ปุ่นในครั้งนี้ บอกลูกสาวว่า เลือกบริษัททัวร์ที่ไปเที่ยวเมืองเล็ก ๆ เมือง โบราณไปบ้างนะ แต่ต้องไปบ้านทรงพนมมือ หุ หุ ส่วนจะช๊อปปิ้งโอเค ไม่ว่ากัน หลายคนต้อง การอยู่แล้ว.... แต่เลือกเมืองที่มีหิมะตกบ้าง ชนิดตกจนพื้นเป็นน้ำแข็ง ลื่นไม่เอานะ เข็ดแล้ว พูดยังกะเคยไปบ่อย แฮ่..คุ้นเคยบ้านนอกของ ลาว พม่าไทย มากกว่า พวกเราขึ้นรถแล้ว 33  คน รวมไกด์โชเฟอร์เป็น 35  คนรถค่อย ๆ  เคลื่อนตัวช้า ๆ เป็นธรรมเนียม ของร้านค้า หรือโรงแรมในท้องที่  ก่อนที่พวกเราจะเดินทางต่อ  ผจก.โรงแรมจะไปยืนส่งหน้าโรงแรม แต่งตัวใส่สูท รองเท้าขัดมัน ผูกเน็คไท  คอเสื้อเชิร์ตเนียบ สวย ทันสมัย แตกต่างกว่านักร้องไทยที่เพิ่งเข้าวงการ ใส่เสื้อคอห้อยห่างเป็นนิ้ว ปลายแขนเชิร์ต โผล่จากเสื้อนอกเกือบ 2  นิ้ว ใจคิดเลยว่า  มาญี่ปุ่นต้อง หาเสื้อเชิร์ต คอเสื้อสวย  กลับไปไทยบ้าง  จริงนะเขาคงมีให้เลือกขนาดคอ  เวลากลัดดุม จะพอดี ไม่ห้อย คงจะให้เลือก ขนาดคอ กับปลายแขนได้ สิบกว่าปีนี้ ในไทยบอกลูกค้าที่จะซื้อไว้เพียง ไซส์ S M L  ไม่แบ่งไซส์ คอ 15 .1/2  หรือ 16.  1/2 จะหาที่นี้กลับไทย เป็นเชิร์ตแบบข้างล่าง ชนิดฟิต พอดีกับตัว แต่คงต้องเผื่อ พุง บ้าง หุ หุ ที่ร้านอาหารนี้ก็เช่นกัน  มีคนมาโค้ง เพื่ออำลา และขอบคุณที่ใช้บริการ เป็นหญิง ตามภาพข้างล่าง แต่ข้างบน  คนของร้านที่คอยต้อนรับเราเข้าร้าน  มายืนโบกมืออำลา  แน่นอนพวกเราโบกมือตอบ  โชเฟอร์ก็ค่อย ๆ ขับ รถอ้อยอิ่ง ให้เราชื่นชม วิธีการรับแขก...  ไกด์เลยบอกว่า  ขับรถให้เร็วขึ้นหน่อย  สงสารเขาที่ยืนโบกมือท่ามกลางความหนาว เย็นที่ ลดลงตลอดเวลา รถพาเราขึ้นทางด่วน  ผ่านด่านแบบ ชนิดเครื่องอัตโนมัติ เห็นค่าผ่านทางแล้ว หนาวก็คิดเป็นบาท ก็หลาย...อยู่ เรากำลังจะไปเที่ยวเมืองในหุบเขาที่ เขาว่าแสนสวย เป็นเอกลักษณ์   ถ้าหิมะไม่ตกหนักเกินไป เราอาจจะเข้าหมู่บ้านได้นะครับ ไกด์ บอก ว่าเข้านั่น...  ผมกลับลุ้น  เพี้ยงขอเจอ หิมะตกเยอะ ๆ หน่อยก็แล้วกัน 555 รถวิ่งผ่านหมู่บ้านด้านซ้ายมือ เป็นส่วนใหญ่ เรียกว่า  Valley  หมู่บ้านในหุบเขา  บางทีก็หมุดเข้าอุโมงค์ ภาพข้างล่าง จะเห็นถนนที่โผล่จากภูเขา  ไปสู่อุโมงค์อีกภูเขา  มองเหมือนสะพาน ก็ใช่สะพานครับ เพียงแต่จากอุโมงค์ สู่อีกอุโมงค์เท่านั้น นั่งรถกว่า ชั่วโมง  เจอหิมะโปรย ขาวหน้ารถ  ดีใจกันใหญ่เลย หุ หุ   และแล้วเราก็มุดเข้าอุโมงค์  ไปโผล่อีกแห่ง  หันไปมองข้างหลัง และแล้วก็รถเลี้ยวขวาโค้งตามภาพข้างล่าง เข้าจอดลานจอดใหญ่  ที่อยู่ขวามือเมื่อออกจากอุโมงค์ ข้างบน ถนนเส้นที่มีเลข 156 ข้างล่าง ใช่เลย น่าจะยาว พอดี  ไม่มากเกินไป.....ไว้ดูภาพกับ เรื่องราวในตอนต่อไปนะครับ ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ L               1,430,598 st. ผู้เข้าชม  1,428,747 =                       1,851   งานเขียนประเภท Diarist   Create Date : 10 มกราคม 2562 26 comments Last Update : 14 มกราคม 2562 6:13:50 น. Counter : 1311 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณกะว่าก๋า, คุณสองแผ่นดิน, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณInsignia_Museum, คุณอุ้มสี, คุณtuk-tuk@korat, คุณALDI, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtoor36, คุณhaiku, คุณkae+aoe, คุณเริงฤดีนะ, คุณschnuggy, คุณmariabamboo, คุณlife for eat and travel, คุณ**mp5**, คุณชีริว, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์ ไปกับทัวร์ก็สะดวกไปอีกแบบนึง ผมก็ชอบครับ มีคนจัดเตรียมให้หมด เที่ยวอย่างเดียว สบาย 555 พี่ไวน์ไปช่วงที่อากาศหนาวจัดพอดีเลย เที่ยวหนาวๆก็สนุกไปอีกแบบ เย็นสบายดีนะครับพี่ โหวตครับ   โดย: กะว่าก๋า 10 มกราคม 2562 6:32:41 น.

ตามอ่านจนจบ นั่งรถเยอะมาก ดีที่ทางด่วนเค้าเจ๋งจริงๆ แม้ว่าค่าผ่านทางจะเยอะแต่บอกได้ว่าคุ้มค่ามากๆ ทางดี สะอาด แล้วก็ดีที่มีอาหารญี่ปุ่นให้อุ่นท้องมากมาย แต่คนอ่านต้องไปหาอะไรใส่ท้องมื้อเช้าบ้างละ เสียดาย ไม่มีปลาต้มเค็มกินบ้างเนอะ ไว้มาคุยต่อค่ะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 10 มกราคม 2562 6:35:55 น.

ก่อนอื่นน้องต้องขอกล่าวคำว่าสวัสดีค่ะพี่ไวน์กับสายน้ำ ขอบคุณนะคะที่แวะไปที่บล็อก .......................... ไกด์พาเที่ยวแบบนี้น้องก็ว่าดีนะคะ ได้เห็นธรรมชาติ แบบเต็มๆไม่แออัด ไม่เร่งรีบ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 10 มกราคม 2562 10:22:32 น.

อ่านการนำเที่ยวในชนบทญี่ปุ่นแล้ว รู้สึกว่าอยากไปแบบนี้บ้างครับ ชอบสวนผักของเขาด้วย แม้ว่าความอุดมสมบูรณ์ของเราดีกว่า ปลูกผักกินเอง แนวโน้มนี้ บ้านเราก็อีกไม่นาน ที่ทุกคนจะลุกมาปลูกผักเอง อย่างที่รู้ๆกัน   โดย: Insignia_Museum 10 มกราคม 2562 10:53:00 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต toor36 Education Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog Rinsa Yoyolive Review Travel Blog ดู Blog โอน่าจอมซ่าส์ Travel Blog ดู Blog ฟ้าใสวันใหม่ Home & Garden Blog ดู Blog kae+aoe Parenting Blog ดู Blog กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog 555 พี่ไวน์ใส่ถุงมือเท่ออก นึกว่าพี่ไวน์จะซิ่งมอไซด์มากกว่าค่ะ   โดย: อุ้มสี 10 มกราคม 2562 10:59:09 น.

ต๋อนเครื่องบินขึ้น พนักงานที่อยู่ในสนามบินก่เข้าแถวแล้วโค้งเจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 10 มกราคม 2562 13:50:34 น.

ไปกับทัวร์ก็ดีไปอย่างค่ะสะดวกดี เดี๋ยวนี้ไม่แย่นะคะ ไม่เหมือนทัวร์ชะโงกแล้ว ที่พักสีสวยหวาน สะดุดตา นักท่องเที่ยวอาจจะชอบประมาณนั้นค่ะ ส่วนมากหนูไปเขาค้อช่วงลูกปิดเทอมเล็ก เลยเป็นเดือนตุลาคม น่ะค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 10 มกราคม 2562 18:24:20 น.

อยากไปญี่ปุ่นนะคะ แต่ไม่รู้จะกินอาหารเขาได้มั้ย ไม่ชอบปลา แต่ธรรมชาติที่นั่นสวยจริง ต้องมีสักครั้งแน่นอนค่ะ   โดย: ALDI 10 มกราคม 2562 18:24:52 น.

ขอบคุณนะคะ เหมือนได้เที่ยวญี่ปุ่นด้วย สนุกจังตังค์อยู่ครบ555   โดย: วลีลักษณา 10 มกราคม 2562 19:47:14 น.

บ้านเขาเจาะมุดอุโมงมุดไปมุดมา สู้ของเราไม่ได้ระเบิดภูเขาเลย สะดวกกว่าเยอะ (เฮ้ย!! มันใส่เหรอ) ตอนผมไปทัวร์ผมก็กินอาหารเป็นเซ็ตแบบนี้เหมือนกัน ถ้าไม่มีน้ำซุปร้อนๆ ผมคงรู้สึกไม่ไหว อะไรที่ไม่เวิร์คเราก็ต้องวิจารณ์มันตรงๆ ที่ไหนเปิดเพลงไทย ถ้าเป็นร้านในเมืองอาจจะขายของเราที่เราคาดไม่ถึงนะครับ (ไกด์บอกมา ผมว่าคุณไวน์เดาได้ว่าขายอะไร) แต่นี่ร้านอาหารงั้นก็คงเอาใจเราล่ะนะ กำลังลุ้นเลยว่าจะเป็นไงต่อจบซะแล้ว ไว้มาใหม่ครับ จากบล็อก จริงๆ ที่ทิ้งท้ายเป็นมุกที่ดัดแปลงจากตัวละครในการ์ตูนครับ เลยเอามาใช้กับบล็อกดูบ้าง   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 10 มกราคม 2562 23:15:51 น.

หม้อไฟทานตอนหนาวๆ ก็ทำให้ร่างกายอบอุ่นขึ้นนะคะ ก็แปลกใจอยู่เหมือนกัน ว่าอาหารเค้ามาจุ๋มจิ๋ม น่ารัก อย่างละนิดละหน่อย แต่ทำไมถึงอิ่มได้ก็ไม่รู้ เจอหิมะแล้ว เย้ เย้ ดีใจจัง   โดย: พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ 11 มกราคม 2562 15:46:09 น.

555 เม้นไปแล้วนะคะ แต่บล๊อกบอกว่าให้เจ้าของบล๊อกพิจารณาก่อน พี่ลองอ่านดูละกัน หนูว่าบล๊อกนี่ คิดลึกพิกลนะ 555   โดย: พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ 11 มกราคม 2562 15:47:30 น.

555 เปล่าเลย... ไม่คิดลึกแต่ประการใด... ผมเปล่าตั้งการพิจารณานะคุณเปี๊ยก คง เป็นด้วยระบบ.. ใครอย่าตั้งชื่อลูกหลาน คล้ายกันนะ เดี๋ยวคลิ๊กเข้าบล๊อกผมมิได้ 555   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 11 มกราคม 2562 16:30:59 น.

ตามมาเที่ยวชนบทในญี่ปุ่นด้วยค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 11 มกราคม 2562 21:16:29 น.

รอชมภาพชิราคาวาโกะค่ะ เคยไปช่วงกุมภาเมื่อ 3 ปีก่อน หิมะตกเยอะมาก   โดย: latics1 11 มกราคม 2562 22:04:25 น.

สวัสดีครับพี่ไวน์ ผมเองเข้าร้านหนังสือช่วงนี้ก็ไม่ค่อยได้หนังสือที่อยากอ่านครับ อาศัยว่าสั่งซื้ออนไลน์ได้ สะดวก ถูกกว่าด้วย สั่งตรงจากนักเขียนหรือสำนักพิมพ์โดยตรง ยิ่งง่ายเลย นักการเมืองช่วงนี้ มาเพื่อลด แลก แจก แถม มีอะไรแจกหมด ทำได้หมด น่ากลัวนะครับ 5555   โดย: กะว่าก๋า 12 มกราคม 2562 7:46:46 น.

ผมคิดว่าพี่สมบัติคงตั้งพรรคการเมือง เพื่อทำการเมืองให้มีสีสันเท่านั้นเอง แล้วก็อาจจะนำเสนอแนวคิดใหม่ๆออกมา บางเรื่องที่ดูฮา ดูเกรียน แต่ผมว่าบางทีก็น่าสนใจดีนะครับ ทำได้ไม่ได้ก็อีกเรื่องนึง   โดย: กะว่าก๋า 12 มกราคม 2562 14:02:38 น.

ฌอเคค่ะ ไว้ดูรูปดูภาพ ในตอนต่อไป สวัสดีบ่ายวันเด็ก วันที่อากาศร้อนและแดดค่อนข้างแรง เด็กๆออกไปเที่ยวกับผู้ปกครอง คงร้อนแย่   โดย: เริงฤดีนะ 12 มกราคม 2562 14:47:31 น.

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น เห็นบล๊อกพี่ไวน์แล้วคิดถึงญี่ปุ่นจังค่ะ   โดย: mariabamboo 12 มกราคม 2562 20:16:43 น.

แวะมาเที่ยวและโหวตค่ะ น่าไปมากๆเลยค่ะ   โดย: life for eat and travel 12 มกราคม 2562 21:54:17 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 13 มกราคม 2562 6:32:34 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: **mp5** 13 มกราคม 2562 7:41:21 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่ไวน์ a day ผมเลิกอ่านมาพักใหญ่แล้วครับ ชอบตอนที่ยังเป็นบรรณาธิการคนเดิมมากกว่า ผมตามซื้อตั้งแต่ฉบับที่ 1 จนถึงฉบับที่ร้อยกว่าๆ แล้วก็หยุดซื้อไปเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 13 มกราคม 2562 17:24:18 น.

ทั้งขาขึ้น ขาลง เหมือนกันเลยค่ะ มีช่วงนั่งกอนโดล่า นั่งแชร์ลิฟท์ แล้วก็เดินค่ะ ขาลงง่ายกว่านิดหน่อย ตามแรงโน้มถ่วงโลกค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 13 มกราคม 2562 20:58:33 น.

ลืมเลยเนี่ยว่าพี่ไวน์มีทริปญี่ปุ่น บ้านเขาห่วงใยสุขภาพผู้คนดีนะครับ ผักบ้านเราไม่ว่าจะซื้อตลาดสดหรือห้างแพงๆ มหิดลเคยเอาไปตรวจแล้ว สารฆ่าแมลงเกินทั้งนั้นเลยจ้าาาา อย่าว่าแต่ยาฆ่าแมลงเลย ตอนนี้ PM เกินมาตรฐานทั้งเมืองหลวงก็ปล่อยคนนอนดมไป ชีวิตพวกเรามันไร้ค่า ♫ อาหารญี่ปุ่นดูจะหนักเค็มนะครับ ไม่เฉพาะพวกของหมักดอง พวกราเม็งนี่ก็เค็ม สงสัยคนญี่ปุ่นชอบกินเค็ม ราเม็งหลายเจ้าเข้าเมืองไทยเลยต้องมีอ๊อพชั่นลดมันลดเค็ม คนให้บริการของญี่ปุ่นใจบริการสุดยอดเลย ฝ่าลมหนาวออกมาบ๊ายบายเนี่ย ต้องรีบขับหนี ไม่ให้เขาต้องหนาวนาน มื้อนั้น 33.8 EUR ราคาปกติของกรีซเลยครับ อาหารเขาจานละ 8-12 EUR   โดย: ชีริว 13 มกราคม 2562 22:31:50 น.

อ่านสนุกค่ะพี่ไวน์ พูดถึงการโค้งต้อนรับหรืออำลาลูกค้าหรือผู้มาเยือนของชาวญี่ปุ่น น่าประทับใจมากนะคะ ปลาทูต้มเค็มบ้านเราตัวอวบอ้วนเต็มปากเต็มคำ เห็นภาพแล้วรู้สึกหิวขึ้นมาเลยค่ะ ถนนจากอุโมงค์หนึ่งสู่อุโมงค์หนึ่ง ไม่เคยเห็นภาพแบบนี้มาก่อน นับถือความช่างคิด ช่างสร้างค่ะ รอเที่ยวกับพี่ไวน์ต่อในตอนต่อไปนะคะ   โดย: Sweet_pills 14 มกราคม 2562 0:03:45 น.