No. 725 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
เปิดเรื่องด้วย ภาพเพื่อน ๆ ที่เรียนมาด้วยกัน พวกเราระลึกถึงกันเสมอ
|
หลายคน สังเกตว่า ระยะหลัง ๆ มานี้ในเวฟไซด์ มีหญิงใส่ชุดขาว กำลังเดิน อย่างสงบ นัยตามองลงต่ำ |
คล้ายภิกษุไปบิณฑบาต พวกเขานั่งหลับตาสงบนิ่ง คิดว่าคงไปปฏิบัติธรรม |
|
มีคนถามว่าปฏิบัติแบบนั้นทำไม อยู่ทำงานตอนนี้ก็ดีแล้ว บางคนได้รับคำบอกเล่าว่า ถ้าปฏิบัติธรรม หรือบริจาคเงิน |
จะได้บุญ ฐานะการเงินจะดีเพิ่มขึ้น แล้วจริงหรือ |
|
ครั้งที่ผมยังเป็นเด็ก หนุ่ม จะเห็นหญิงโกนหัวนุ่งขาวห่มขาว อยู่วัดในส่วนแยกจากภิกษุ |
มีคนบอกเล่าว่า พวกนั้นอกหัก สามีทิ้ง หรือ ทิ้งสามี แต่ไม่น่าใช่
|
พอโตมารู้จักคนในชุดขาวหลายคนซึ่งเขาจะแต่งเมื่อไปวัดหรือไปในที่ เฉพาะ เขามีครอบครัวอบอุ่น |
หน้าที่การงานดีมาก เป็นกรรมการ ผจก. วิศวกรหญิง ชาย แพทย์ คนขายของ หรือมีกิจการค้าที่มั่นคง |
หลังจากปฏิบัติธรรม พวกเขาไปทำงานต่อ ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม มีเมตตา
|
ผมเลยสนใจ อยากจะ มีความสุขแบบนั้นบ้าง เลยอ่านหนังสือ.... ติดตามข่าวหรือเรื่องราว โดยอ่านหนังสือที่ยืม |
เขามาอ่าน คือ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม... |
|
เลยสมัครไป ปฏิบัติธรรมแบบคนอื่น สองสามแห่ง ซึ่งแต่ละแห่งมี ความแตกต่างกันบ้าง แต่ที่เหมือนกันคงจะเป็น |
การสวดมนต์วันละหลายบท การเดินจงกรม การนั่งสมาธิ การทำบุญใส่บาตรพระตอนเช้า |
ครั้งนี้ผมไปวัดแถว บางขุนพรหม ได้เข้าร่วมกับคนอื่นหลายสิบคน และพบอะไรหลายอย่างที่ ไม่เคยพบ |
|
กลุ่มเราแปรงฟัน ล้างหน้า ตีสามกว่า คุยกับหลวงพี่ ที่ไปศึกษาวิธีทำสมาธิด้วยกัน เตรียมเข้าปฏิบัติธรรมตอนตี 4 |
เมื่อกี้ คุณไวน์ วิ่งหนี คิดว่าอาตมา เป็นผีเหรอ
|
อาตมาลงสวดมนต์ตอนตี 3 ก่อนคนอื่น กะสวดเสร็จจะถึงเวลา ปฏิบัติธรรมร่วมกันตอนตี่ 4
หลวงพี่เป็นภิกษุหนุ่มที่มาพัก ห้องเดียวกับพวกเราที่เป็น ฆราวาส ท่านสอนสมาธิที่วัดท่านอยู่แล้ว
และมาเรียนสมาธิเพิ่มเติมที่นี่
|
เลยรู้ว่า ที่ผมเห็นที่ห้องข้างล่าง ไม่ใช่ผี... ผมระแวงไปเอง หุ หุ |
|
เสร็จแล้วก็แต่งกายชุดขาว ไปพร้อมกันที่ห้องปฏิบัติธรรม เพื่อสวดมนต์ จะทำให้จิตว่าง จะได้พร้อมกับการ |
เดินจงกรม นั่งสมาธิ อย่างละประมาณ 40 นาที |
วันที่สองทีมงานครู พระอาจารย์จะให้ พวกเราทำการ สอบอารมณ์ และวันนี้คงจะมีเช่นเดิม |
|
อาจารย์จะถามว่า นั่งสมาธิแล้ว มีอาการ หรือ พบเห็นอะไรบ้าง ขอให้สอบถามทีละคน |
อาจารย์คะ หนูมีความรู้สึกขณะนั่งสมาธิแล้ว จะรู้สึกว่าเข้าสมาธิวิ๊ดไปเลย |
อาจารย์ครับ ผี วิญญาณมีจริงหรือเปล่าครับ |
หนูนั่งสมาธิแล้ว รู้ว่าตัวค่อย ๆ ลอยเรี่ย เหาะได้ |
หนูนั่งนิ่งแล้ว ก็ค่อย ๆ เห็นว่า หัวเข่าขาจะเลือนหายไปคือแบบ ขาขาด |
อาจารย์จะตอบทีละคน ทำนองเดียวกันว่า สิ่งที่พบ หรือเห็น อาจจะใช่ความจริง หรือจากความคิดตนเอง |
อย่าไปสนใจ ทำตัวแต่เพียงรับ รู้แล้วเฉย.. อย่ายินดี ปรีดานะ |
ถ้าคุณเห็น อะไรน่ากลัว คิดว่าเห็นผี... ก็เพียงแต่รับรู้ว่า ก็พอ... ผี วิญญาณที่ยังไม่ไปเกิดมาขอ ส่วนบุญ พวกเรามาปฏิบัติ |
ธรรมได้รับบุญกุศล เลยมาขอแบ่งบ้าง... พวกเราแผ่เมตตา หลังจากออกสมาธิไง... |
|
หลังจากที่เรา ทำวัตรเช้า คือการสวดมนต์ เสร็จก็ลงไป ทานอาหาร แล้วขึ้นมา เข้าแถวหน้ากระดาน เดินจงกรมต่อ |
ที่นี่ กำหนดให้เดินช้ามาก ๆ วันแรก ๆ จิตของผมจรด จ่อที่เท้า การทรงตัว |
ลำบากที่สุด เท่าที่เคยเดินจงกรม คือเจ็บโคนขา ตรงก้นกบ |
|
วันที่สอง ใจเริ่มคิด จะทนเจ็บทำไม ทำไงดี....? แต่ก็ฝืนเดินต่อ ยิ่งเจ็บมากขึ้น นานเท่าใดก็ไม่เข้าสมาธิ |
|
วันที่สาม เดินระยะทางเพียง 3 เมตรไปกลับใช้เวลาน่าจะ 20 นาที เจ็บสุด ๆ หันซ้ายหันขวา เพื่อน ๆ ยังคง |
เดินทอดสายตาอย่างสงบ... เลยหยุดยืนนิ่ง มองไปข้างหน้า เห็นองค์พระปางทุกขกิริยา
|
นึกขึ้นได้ว่า ก่อนที่พระองค์จะบรรลุธรรม ทรงเห็นว่า การทรมาณตนเองมิใช่ทางพ้นทุกข์ เลยละทิ้ง |
ผมเลย หยุดเดินจงกรมไว้ก่อน มองหาเก้าอี้ซ้อนอยู่ริมห้อง
|
เลยเดินยกเก้าอี้สีขาวไปแอบไกลคนนิดหน่อย นั่งตัวตรง หลับตา ปล่อยจิตให้ว่างเพื่อเข้าสมาธิ |
เพียงครู่เดียว รู้แต่เพียงว่า เบา หวิ๋ง...หลุดไม่นึกคิดใด ๆ
|
และแล้วก็เห็น หญิงคนจีนชุดกางเกงเสื้อขาว เดินถือไม้เท้า เขยก ตรงมาหา รู้สึกแปลกใจ ได้ยินเสียงพูด |
ลื้อเมื๋อง อั๋ว เจกขา ลื้อเดิงเท่าที่เดิงได้ก็พอ
(คุณเหมือนฉัน เจ็บขา คุณเดินเท่าที่เดินได้ก็พอ) ไม่ใช่ แก่เหมือน แกนะ 555
|
ว่าแล้วหญิงจีนก็เดินออกประตูไป.... ตอนนั้นแปลกใจ เลยลืมตา กวาดมองไปทั่ว เห็นเพื่อนนั่งสมาธิกันเต็มห้อง |
มิกล้ารบกวน นั่งหลับตาทุกอย่างสงบ รู้สึกตัวนิด ๆ |
|
จนกระทั่งได้ยินเสียงสัญญาณอาจารย์ให้ เหยียดมือทีละข้าง วางไว้หน้าตักแล้วลืมตา ผมแอบมองนาฬิกา รู้เลยว่า |
นั่งสมาธิรวม 60 นาทีเท่ากับนั่งสมาธิก่อนเพื่อน 20 นาที |
|
อาจารย์และทีมงาน ได้ให้พวกเราแบ่งกลุ่มละ 10 คนให้ อาจารย์หรือพระอาจารย์นั่งอยู่ข้างหน้า ท่านบอกว่า |
เรียกสอบอารมณ์ ใครจะสอบถามอะไรก็ได้เกี่ยว กับการทำสมาธิ
|
หลายคนสอบถามเช่น หนูนั่งแล้วปวดขา นั่งหลังตรงไม่ได้... นั่งแล้วหลับหัวโขกพื้นหลายครั้ง อาจารย์บอกว่า |
ให้อดทน ไม่นานก็จะหายไปเอง ร่างกายยังยืดไม่พอ |
อ้อคุณที่นั่งหลับ ๆ มากี่วันแล้ว |
หนูนั่งหลับทุกวัน พยายามฝืนแต่ก็ยังหลับเป็นตอน ๆ คะ |
น่าจะเปลี่ยนที่นอน ตื่นนอนเช้ากว่า ชีวิตประจำวัน ข้าง ๆ ตัวคุณมีคนตื่นมาก่อน หรือนั่งพับถุงพลาสติกใช่เปล่า |
อาจารย์ลืม เขียนเตือนห้ามพับถุงก๊อบแก๊บเนาะ ว่าแล้วอาจารย์ก็อมยิ้ม
|
ใช่ ๆ คะ อาจารย์ เตียงข้างหนูนั่งพับถึงก๊อบแก๊บตอนดึก พลิกตัวก็ดัง เลยนอนไม่อิ่ม |
ทางแก้ คุณท่องอิติปิโส ติด ๆ กันในใจ จนกว่าจะหลับนะ |
|
ที่เรามานั่งสอบถามเรื่องราวต่าง ๆ เพราะอาจารย์รู้ว่า จิตแต่ละคนไม่เหมือนกัน เลยเรียกมา สอบอารมณ์ |
ไม่ต้องกลัวสิ่งที่พบเห็น ในนิมิต หรือเรียกว่า ฝันก็ได้นะ |
เป็นความจริงหรือเปล่าครับอาจารย์ |
เป็นความจริงก็มี เป็นมโน ที่แต่ละคนพานพบมาในชีวิตจริง หรือ คิดขึ้นมาเองหรือตามคำบอกเล่าจากคนอื่น |
แล้วคุณไม่สอบถามอะไรเหรอ |
มีครับ ไม่แน่ใจว่า จะใช่การทำสมาธิหรือเปล่า |
ไหนว่ามา |
ผมเจ็บโคนขามาหลายปี พอเดินจงกรมนาน เจ็บมาก ผมเลยเลี่ยงไปนั่งสมาธิแทนเดินทำได้หรือเปล่าครับ |
อ๋อ เห็นแล้ว ถ้าเจ็บก็อย่าไปฝืน ทำเท่าที่ทำได้ ต่อไป เมื่อจิตเข้มแข็ง ความรู้สึกเจ็บจะหายไป แต่ต้องใช้เวลานะ |
แล้วอาจารย์ก็ ชี้ให้อีกคน ถาม
|
ผมเลยอดถาม เรื่องเห็นอาซิ้ม (ซิ่ม) ชุดขาวนุ่งกางเกงขาก๊วย ที่เดินมาหาแล้วพูดด้วย ผมเห็นทั้งที่หลับตา |
อาซิ้ม เป็น ผีหรือเปล่า แต่ ไม่รู้สึกกลัวใด ๆ เลย |
ดูนาฬิกาแล้ว ขอตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด ใส่ชุดขาวเพื่อน ๆ รออยู่ จะไปกินข้าวต้ม ที่ห้องอาหาร เอ้ยโรงอาหาร |
ของวัด กะว่าวันนี้น่าจะ เป็นถั่วลิสงคั่วใส่เกลือ
แล้วก็ ไข่เจียว อร่อยนะครับ แฮ่... |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L 1,375,749 |
st. ผู้เข้าชม 1,373,822 |
= 1,927 |
งานเขียนประเภท Diarist |
|
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
อากหารอันเกิดจากการนั่งสมาธิ
ต่างกันไปจริงๆครับ
ผมเคยนั่งแล้วเห็นคนแก่เข้ามาคุยเช่นกัน
เลยรู้สึกว่าไม่ชอบเท่าไหร่ครับ
เลยเปลี่ยนวิธีทำสมาธิไปเป็นการวาดรูปแทน
เคยปรึกษาพระอาจารย์ท่านบอกว่า
เห็นก็สักแต่ว่าเห็น
ว่าแล้วท่านก็ชวนให้นั่งสมาธิต่อ 5555
อ่านเรื่องราวที่พี่ไวน์เขียนไว้
อาซิ้มก็อาจเป็นสิ่งที่อยู่ในจิต
หรืออาจจะเป็นคนจริงๆทีเ่ดินเข้ามาบอก
หรือเป็น ฯลฯ 55555
โหวตครับพี่