แต่มีอยู่ร้านหนึ่ง เรียกผมเข้าทำงาน เพราะเขาไม่รู้จักใคร
รายนี้ มีหุ้นส่วนหลายคน ดาราหลายคนลงทุนด้วย 19 ล้าน
แต่จดทะเบียนเพียง 1 ล้าน 5 แสนบาท. ไม่ได้ปิดบังทางการนะครับ
ส่วนที่เหลือ เรียกว่าเงินทุนหมุนเวียนหรือ ปะกิดว่า เวอร์คกิ้งแคปปิตอล
หุ้นแยกเป็นหุ้นละ 1 หมื่นบาท. เขายังไปแยกกันเองภายในไปอีกพวกนี้ กะว่า ถ้ามีกำไรเท่าไร ร้านจะจ่ายตามอัตราส่วน. เขาจะไปแบ่งกันเอง
วันเปิด แกรนด์โอเพ่นนิ่ง ดารามาเพียบ รถติดยาวซอยมันเล็ก จอดเลย
ไปถึง สวัสดีโมเต็ล ใครบ้างไม่รู้จัก..555 . ผมรู้แกวขึ้นแท๊กซี่เข้าไปสบาย
กว่าเยอะ เยี่ยม ๆ มองลูกค้า สวยทั้งนั้น กระชุ่มกระชวย
มีสดุดตาอยู่กลุ่มหนึ่ง ชายแต่งตัวเนี๊ยบเป็นชายเมโทร หนีบกระเป๋าแบน
ไว้รักแร้เกือบทุกคน สูบบุหรี่อย่างสวยงาม ท่าทาง เด๊ะ ๆ พิกล
พี่ตูน...รู้จักคุณทวิช นี่ชายกลาง หุ้นส่วนของเรา. อ๋อพี่ตูน.ที่ดูแลระบบ
งานของเราใช่ม้า... ครับคุณชาย. คุณชายมองเป๋งตรงหน้าอกพลางจับแขน
เสื้อของเรา. โอ้ พี่ตูน สูงใหญ่นะฮะ. ครับขอบคุณ นึกในใจ เจียว ตรูด.
ว่าง ๆ พี่ตูนมาคุยกับชายบ้างนะ ชายจะมาบ้อยบ่อย. ได้ครับ.
กลิ่นทะแม่ง ๆ มาแล้ว. อย่าเข้าใจผิดนะครับ...คอยดูต่อไป
ผมแว๊ปไปดูหลังร้าน เป็นครัวไทย กับครัวฝรั่ง. กุ๊กทำงานไม่หยุด
เขียง 1 กับเขียง 2 กำลังตัดแต่งผัก นำไปรวมกับหมู ไก่ กุ้ง เสร็จส่งกุ๊ก
ศัพท์ร้านอาหาร เรียกคน เตรียมอาหาร ตัดแต่งผักว่า "เขียง" ส่วนกุ๊กมี
หน้าที่ดูแลทั้งหมด กับ ผัด ต้ม ปรุง แกง ชิม. เสร็จส่งเคาเตอร์อาหารแปะ
ด้วยใบออเดอร์ เด็กยกอาหารจะได้ส่งถูกโต๊ะ
ดูยุ่ง ๆ ไม่กล้าคุยด้วย. กรูกำลังยุ่งมาคุยทำไม กลัว เจอตะหริว
เด็กยกอาหารกับ เด็กเสริฟ แต่งเครื่องแบบผิดกัน ทำหน้าที่สุด ๆ
บาร์เทนเดอร์กำลังควง ขวดวิสกี้ วิ้ว วาว ผ่านรักแร้ขวา ม้วนขึ้นใหล่ จับ
ขวดเทใส่จิ๊ก รินโซดาเป็นฟองประกาย. ผมก็ เอื๊อก..
นี่ครับพี่ตูน.....เออ ขอบใจ อดกินไม่ได้ซักที
วันเปิดตัว ร้านฟันไป 7 แสนกว่า หุ้นส่วนยิ้ม ร่า..ตาม ๆ กัน
วันต่อ ๆ ไปลูกค้า คงมากเหมือนเดิม ที่ยืนยังไม่ค่อยจะมี. ผมไป
เยี่ยมดูที่ร้าน เด็ก ๆ กำลังทานข้าวที่ร้านจัดให้ฟรี
บางคนจัดเหล้า โซดา เครื่องดื่มอื่น เช็ดจาน ซ่อม มีดเล็ก เช็ดโต๊ะ
ปูผ้า. บาร์ผ่ามะนาว เช็คแรงดันของเบียร์สดในถัง
เนี๊ยะเธอ. เสียงชายกลางนี่. เธอนั่นแหละอีตาบาร์เท็นเดอร์ เห็นม้า
เคาเตอร์เปื้อนตรงมุม แก้วไวน์ทำไมมัว ดู ๆ มะนาวฝานยังไง ชิ้นไม่เท่ากัน
เอ้าชิ้นนั้นตกข้างล่าง... ครับ ๆ บาร์เท็นเดอร์พูดพลางเก็บมะนาวชิ้นที่ตก
โยนใส่ถังขยะ.. ต้าย ๆ ฉันขาดทุนแย่ ทำงานยังงี้ได้ไง
เอ.. อีตาผจก.ไปไหนไม่มาดูแลเด็ก ปล่อยให้คุณชายมาสั่งการได้
ยังไงนี่.
เธอชื่อไรเนิ๊ยะ ชายกลางถามเด็กเสิฟรูปร่างกำลังดี หน้าตาดี. ผม
ชื่อ กนต์ธีครับ. อุ้ยชื่อเพราะจัง มานี่ดูซิหูกระต่ายไม่ตรง มะพี่จัดให้
นังเด็กเสริฟ หน้าตางั้น ๆ แต่หุ่นเช็งกะเด๊ะ มองด้วยหางตา ค้อนขวับ
คงคิดในใจว่า มาสนใจผัว ก.รู.. ทำไม
ธี..พาพี่ไปหา กุ๊ก หน่อย อยากรู้เขาทำงานกันยังไง
พิชัย. ทำงานไปเถอะฉันขอยืนดูหน่อย
อีตาพิชัย ง่วนอยู่กับปาดจุกขวด เช็ดโถน้ำตาล ชูรส เช็ดกระทะ หมักหมู เลือกกุ้ง หอยเชลล์ แกะแครอท เพลิน
พอดีออเดอร์แรกมาถึง เนื้อผัดน้ำมันหอย กับผัดแปดเซียน. กุ๊กหยิบผักใส่จาน ตามด้วยน้ำปลา กระเทียมเจียวแล้วก็เต้าเจี้ยว. พอน้ำมันร้อนจัด เทพรวดลงไปไฟลุกพรึบ. ต้าย ๆ ไฟลุก. ชายกลางยกมือปิดหน้า
นี่เธอใส่น้ำมันทำไมเยอะ ม้นเปลืองรู้เปล่า ใส่นิดเดียวก็พอลูกค้าไม่รู้หรอก. อีตาพิชัย ..เม้มปาก เงียบ..
ฉั้นไปละ หน้าเหม็นไปหมด
มีคนมาเล่าให้ฟังตลอดว่า ชายกลางคนนี้(ยังไม่รู้จักชื่อ
จริงสักที) ชอบไปจู้จี้กับกุ๊กพิชัย ไม่ขาด แต่ไม่เข้าครัวยืนสั่งการ สอน... แล้วก็สอน....
อีตาพิชัย เงียบ..ตามเคย ดูซิหน้าก็ไม่หล่อ ผิวดำดำ
ใครรับเข้ามาเนี๊ยะ
กลับเข้าไปทำงานต่อ อีตาพิชัย คว้ากระบวยเหล็ก
ฝาดกับกระทะดังเป้ง.... เด็กล้างผักกำลังเพลิน ต๊กกะใจ
หล่นจากเก้าอี้... แหม ลูกพี่ยั๊วอีกแล้ว
พี่ตูน สโตร์ของแห้งบ่น กุ๊กพิชัยใช้ชูรสนอก ชูรสใน
เปลือง ซอสทุกอย่างหมดเป็น โหล ๆ ทุกวัน. เอาเล่าให้
ผจก.ร้านหรือยัง. เล่าแล้วครับ. เอ้า พี่ตูน..อยู่พอดี
ทำไงดี สโตร์บ่นให้ฟัง
เอางี้ให้เด็กยกอาหารคอยแอบดูที่ครัว ตอนจะเลิก
งานสักสองสามวันนะ. ครับ
พี่ตูน ๆ พอไม่มีใครข้างนอก พิชัยไล่ให้ลูกน้องออก
ไปข้างนอก. ดูซ้ายดูขวา ไม่มีใคร เอากระบวยเหล็กใหญ่
ตัก ชูรสนอก กับใน สองสามที เทลงรางน้ำ ตามด้วยเท
ซอสปรุงรสอีกหลายขวด เทน้ำลาดตามโครมใหญ่ ของ
หายไปกับตา. รู้จัก กรู..น้อยไปซะแล้ว
เรื่องนี้ถึงหูคุณอู๋...หุ้นส่วนใหญ่ ก็ผมบอกเองแหละ
ทำไงได้เขาจ้างผมมาดู และวางรูปงานนี่.
คณชาย งดไปยุ่งกับครัวมันไม่เหมาะ. พี่อู๋ก็ชาย
หวังดีต้องให้กุ๊กปรับปรุงตัวเองมั่ง. เอาหละให้ ผจก.
ร้านเขาดูแลสั่งการก็แล้วกัน คุณอู๋ตัดบท
ส่วนเจ้ากุ๊ก. นั่งก้มหน้า มองตามชายกลางเดินออก
ไป. ผมจะไม่ทำอีกครับ. เอางี้ ร้านตัดค่าหุ้นเดือนนี้
4 หุ้นเหลือ 2 หุ้นนะ. ครับ.
กุ๊กไม่เป็นหุ้นส่วนของร้านหรอกครับ เป็นภาษาร้าน
อาหารภัตราคาร เขาเรียกเงินเปอร์เซ็น เงินทิปกลางมา
รวมกัน รวบรวมหุ้นแต่ละคนได้รับ รวมกัน แล้วนำมาหาร
เปอร์เซ็นต์. วันที่ 10 ของทุกเดือนทุกคนจะได้รับตาม
ส่วน เช่น กุ๊กได้ 6 หุ้น ผจก.ร้านได้ 8 หุ้น เด็กเสริฟได้
2 หุ้น บาร์ได้ 3 หุ้น บัญชีได้ 3 หุ้น.
อย่าดูถูกนะครับ เด็กเสริฟได้เงินเดือน ๆละ 3 พัน
บาทรวมกับหุ้น ทิปรวม. รวมแล้วเกือบ 2 หมื่นบาท
ส่วนผม...แฮะ ๆ ไม่ได้สักบาท. ได้แต่กินไวน์
กับอาหารฟรี ส่วนค่าจ้างบอกไม่ได้จริง ๆ ไม่ได้กล้วภาษี
กลัว ม.สระเอีย. รู้ อิอิ ต้องบังกันหน่อยละ
จบตอนนี้ไปก่อน ถ้าสนใจลองติดตามต่อไปครับ