"หวนนึกตัวเราเมื่อครั้งเยาว์วัย เป็นเด็กตัวเล็กๆ สนุกสนาน แจ่มใส" เราเห็นรอยยิ้มของแม่ปรากฎขึ้น...เป็นยิ้มที่แสนอบอุ่น งดงามที่สุดในชีวิตเรา...
Group Blog
 
 
เมษายน 2551
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
23 เมษายน 2551
 
All Blogs
 
**ครั้งแรก...ของผมจริงๆ** ให้เธอคนนี้เล่าให้ฟัง...น่ะ



เหตุการณ์ในวันนั้นยังอยู่ในความทรงจำเสมอ วันที่ลูกชายของเราต้องไปโรงเรียนวันแรก ตื่นเต้นนอนไม่ค่อบหลับเลย เสื้อผ้าลูก คุณพ่อ คุณแม่ ขนม นม เตรียมพร้อม

น้องก็ตื่นเต้นไม่แพ้เราเลย กว่าจะนอนได้ปาเข้าไป 3 ทุ่มกว่าแล้ว ก่อนลูกจะเข้าโรงเรียนชั้นเตรียมอนุบาล ดิฉันได้ปรึกษากับคุณครูและหลายๆ คนแล้วว่าถ้าไปส่งน้องที่โรงเรียนวันแรกให้คุณพ่อ คุณแม่ ใจแข็ง อยู่กับน้องแค่พอคุ้นเคยโรงเรียน แล้วให้กลับเลย อย่าอาลัย อาวรณ์อยู่ มิฉะนั้นน้องจะงอแง ร้องไห้ แล้วคุณก็จะกังวล จากลูกไปไม่ได้ และจะเป็นแบบนี้อยู่หลายวัน แล้วคุณและลูกอาจจะเครียด

ด้วยความเป็นกังวลว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นกับครอบครัวเรา ก็เลยคุยกับสามีว่า เราต้องหักดิบ ส่งลูกที่โรงเรียน ให้ถึงมือคุณครูแล้วใจแข็ง ต่างคนต่างไปทำงานเลย แล้วให้รถโรงเรียนไปส่งที่บ้านตอนบ่าย 3 เลย ให้คุณยายรอรับที่บ้าน รู้มั๊ยว่าเหตุการณ์วันนั้นเป็นอย่างไรบ้าง...ติดตามต่อค่ะ

เนื่องจากก่อนมาโรงเรียนดิฉันจะสอนและปลูกฝังลูกในเรื่องราวที่ดีๆ เกี่ยวกับโรงเรียนไว้เยอะพอสมควร ไม่ว่าจะเป็น CD ,ฟังเพลง หรือพามาเที่ยวที่โรงเรียนก่อนเปิดเรียนจริง ปลูกฝังให้เขาชอบโรงเรียน...ได้ผลมากๆเลยค่ะ

คงจะมีเด็ก(อายุ 2 ขวบครึ่ง)ซักไม่กี่คนที่เมื่อพ่อแม่ไปส่งเข้าโรงเรียนวันแรกแล้ว เมื่อประตูรถเปิด แล้วรีบวิ่งลงจากรถเข้าประตูโรงเรียนโดยไม่รอคุณพ่อคุณแม่ เมื่อฉันวิ่งตามไป ลูกชายวิ่งเข้าเล่นของเล่นต่างๆในโรงเรียนอย่างคุ้นเคย ไม่เคอะเขิน ไม่ติดพ่อ ติดแม่ ร้องไห้เหมือนเด็กคนอื่นดิฉันลาเขาและบอกว่าแม่ต้องไปทำงานก่อนน่ะครับ เขาก็ไม่ร้องตาม ให้พ่อเขาดูอยู่อีกซักพักแล้วถึงมาทำงาน ระหว่างวัน ดิฉันโทรถามคุณครูว่าน้องเป็นอย่างไรบ้าง คุณครูชมน้องใหญ่เลยว่าเก่งมาก สามารถปรับตัวเข้ากับสถานที่และบรรยากาศที่โรงเรียนได้ดี ดิฉันใจชื้นขึ้นมาก ดิฉันรอเวลาถึงช่วงบ่ายจะโทรไปถามเหตูการณ์ตอนที่น้องกลับจากโรงเรียนจะเป็นอย่างไรบ้าง ร้องไห้ลงจากรถโรงเรียนหรือเปล่าน้า ๆ

ผิดคาดอีกแล้วค่ะ คุณยายเล่าไป หัวเราะไป ว่าน้องร้องไห้ค่ะ แต่ร้องไห้อยากจะไปโรงเรียนอีก คุณยายบอกว่าเมื่อรถโรงเรียนมาถึง คุณครูอุ้มลงจากรถ น้องสะพายเป้ยิ้มแฉ่งลงมา แล้วกวักมือให้เพื่อนๆในรถตู้ของโรงเรียนลงมาด้วย พอรถถอยออกไป เริ่มใจเสียแล้วตะโกนบอกว่าเพื่อนๆ ลงมา ...เพื่อนๆ...มา แล้วร้องไห้วิ่งตามรถโรงเรียนออกไป คุณยายไปจับตัวไว้ แล้วบอกว่าพรุ่งนี้ค่อยไปอีก แต่น้องไม่ยอม บอกว่าจะไปโรงเรียนอีก คุณยายต้องกล่อมอยู่พักนึงถึงยอมเข้าบ้าน เพื่อนบ้านที่เห็นเหตุการณ์หัวเราะขำน้องเรติกันใหญ่เลย แต่เมื่อเข้ามาในบ้านแล้วก็ไม่ยอมเปลี่ยนชุดนักเรียน...ดูเอาเหอะจะเห่อโรงเรียนอะไรกันขนาดนี้

มาดูรูปน้องไปโรงเรียนวันแรก และงานกีฬาสีที่โรงเรียนกันน่ะค่ะ































Create Date : 23 เมษายน 2551
Last Update : 25 เมษายน 2551 19:17:31 น. 7 comments
Counter : 743 Pageviews.

 

น้องตัวเล็ก น่ารักจังค่ะ ... หน้าเหมือนทั้งคุณพ่อและคุณแม่ผสมกัน
ดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่นจัง

ส้มแป้นก็อยากมีจูเนี่ยร์ตัวเล็กๆ มาให้ทะนุถนอมบ้าง
แต่คงยังไม่มีเด็กคนไหนอยากมาเกิดกับเรา

ยินดีที่รู้จักค่า


โดย: แม่ส้มแป้น วันที่: 26 เมษายน 2551 เวลา:19:27:08 น.  

 
น่ารักทั้งครอบครัวเลยค๊า
ขอให้มีความสุขทุกๆวันนะค่ะ

ขอบคุณมากๆๆนะค่ะ ที่อวยพรวันเกิดให้ค่ะ


More Graphics Comment click here.


โดย: น้ำตาลสีทอง วันที่: 26 เมษายน 2551 เวลา:20:12:20 น.  

 
เป็นครอบครัวที่น่ารัก มากค่ะ

ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ


โดย: สุนันยา วันที่: 27 เมษายน 2551 เวลา:9:59:06 น.  

 
ดูแล้วรู้สึกได้เลยว่า
ลูกของคุณเป็นเด็กที่โชคดีที่สุดคนหนึ่ง
ที่มีคุณเป็นแม่


โดย: เจ้เชง (เจ้เชง ) วันที่: 27 เมษายน 2551 เวลา:10:59:08 น.  

 
เก่งจังเลย ไปโรงเรียนวันแรกก็ไม่ร้องไห้ แสดงว่าคุณแม่จิตวิทยาดีมากๆ เลยหล่ะค่ะ อิอิ


โดย: นู๋จ๋ายเจ้าขา วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:9:29:02 น.  

 
น้องเรติเก่งที่สุดเลยครับ เด็กดีชอบไปโรงเรียนแบบนี้ ต้องยกความดีความชอบให้คุณพ่อ คุณแม่และคุณยายนะค่ะ


คุณพ่อ คุณแม่ มีไม้เด็ดใหม่ๆ ในการเลี้ยงดูเจ้าตัวเล็ก
ก้อโปรดอย่าลืม Update ไว้ให้ชาว blong กันอีกนะค่ะ

จะติดตามตอนต่อไปคร้าบผม


ป้าเจี๊ยบ


โดย: ป้าเจี๊ยบ IP: 203.156.89.105 วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:12:36:48 น.  

 
เป็นเหมือนกันค่ะ (ก่อนอื่น ขอบคุณที่ไปเยีทยมบล็อคนะคะ)
ของน้องเทียนให้ไปเตรียมใจตอน พ.ย. ที่ผ่านมา
อายุเต็ม 3 ขวบ แต่ให้เรียนเตรียมอนุบาล
ขนาดเป็นเด็กเข้ากับคนได้ง่าย และไม่กลัวคนแปลกหน้า
ยังร้องไห้เป็นเดือน กว่าจะสนิทแบบไม่โยเยไม่ร้อง
ร่าเริง ปาเข้าไป 2 เดือนเต็ม ตอนนี้รอเรียน อ. 1
เปิดเทอมกลางเดือน พ.ค. กว่าจะผ่านช่วงเวลานั้น
มาได้ เฮ่อ...จิตตกเลยค่ะ สงสารลูก กลับมาก็ร้อง
ก่อนนอนก็ร้อง ตื่นนอนก็ร้อง ช่วงนั้นพูดเป็นคำเดียว
"แม่...หนูไม่ไปโรงเรียนนะ"


โดย: คนสวยเมืองนนท์ วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:16:07:13 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่รักลูกครับ
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





Friends' blogs
[Add แม่รักลูกครับ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.