BlogGang.com : : พักผ่อน : นับวันลาจาก ...

นับวันลาจาก ...

แม้จะรู้ว่าถูกหลอกให้พยายามทำทุกอย่าง เพียงเพื่อรอวันลาจากที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง เรื่องทั้งหมดที่พยายามทำถูกนำไปใช้เป็นข้ออ้างที่จะห่างหาย ไม่รู้ว่าจะทำให้มันยุ่งยากทำไม กับแค่การให้คนอื่นมองว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก หลอกว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก เป็นผู้บริสุทธิ์ แต่มันบริสุทธิ์ใจจริงซะที่ไหน ไม่ว่าจะหนีไปไหนก็หลอกตัวเองไม่ได้ มีแต่ต้องอาศัยความจอมปลอมของโลกหลอกลวงตัวเองไปวัน ๆ ก็ไม่เคยยอมรับโลกอย่างที่โลกเป็น แต่อยากอยู่ในโลก มันจะเป็นไปได้อย่างไร

ถ้าไปแล้วทุกอย่างมันก็จบสิ้น ไม่เห็นจะยาก ฉันคงไม่ต่อความยาวสาวความยืดให้เรื่องมันวุ่นวายไป ฉันไม่เหมือนเธอที่ยังห่วงโลกที่แสนรักใบนี้อย่างผิด ๆ เธอพยายามรักษาความเป็นโลกในอุดมคติของเธอไว้ ฉะนั้นเธอก็ไม่ต้องมาคิดเผื่อว่าฉันจะต้องรักโลกเหมือนกับเธอ ทุกวินาทีฉันมีแต่คิดจะทิ้งโลก ทิ้งผู้คน ทิ้งสังคม ทิ้งวัฒนธรรมจอมปลอมพวกนี้ออกไปอยู่ทุกลมหายใจ แม้ว่าตัวฉันจะยังอยู่ในโลก แต่ภายในใจฉันเท่านั้นที่ไม่อยากให้อะไรในโลกมาติดใจอีกเลย

เธอจะห่วงไปทำไมกับชาติหน้า ในเมื่อเธอทำตามแต่ความอยากของเธอ แม้จะต้องไปเกิดเป็นหมา เป็นสัตว์นรก เธอก็ไม่กลัว เพราะเธอไม่ได้รู้เรื่องพวกนี้อย่างแท้จริงเลย มันเป็นเรื่องห่างไกลนักสำหรับคนที่ยังใช้ชีวิตไปกับความหลงระเริงของโลกอยู่ เธอจะไม่มีวันได้เข้าใจเรื่องเหล่านี้ได้อย่างถูกต้อง แต่ทุกวันนี้ฉันก็ยังพยายามทำให้เธอได้เข้าใจเรื่องเหล่านี้ด้วยตัวของเธอเอง แต่เพราะมันยากสำหรับคนที่ติดใจพอใจในสิ่งล่อลวงของโลก โลกนี้มันมีความสุขความสบายเสียที่ไหน มีแต่พวกหลอกตัวเองทั้งนั้น เหมือนหนอนในกองขี้ มันก็ว่ากองขี้เป็นสวรรค์

ถ้าพูดอย่างนี้เธอก็คงว่า เป็นหนอนแล้วจะทำไม ก็นั่นน่ะสิ ตราบใดไม่ยอมทิ้งคราบหนอน มันก็ไม่มีทางพ้นจากความติดใจในกองขี้ไปได้ ตัวฉันเองก็อาจจะไม่ได้แตกต่างไปจากเธอมาก เพราะว่าฉันก็อยู่ในกองขี้เดียวกับเธอ เพียงแต่อยู่เพื่อพยายามชักชวนเธอออกจากกองขี้ ตัวฉันจะเปื้อนขี้ไปด้วยก็ไม่แปลก

แล้วเธอก็มักจะเอาฉันไปเปรียบเทียบกับหนอนตัวอื่น ๆ ที่มันชอบละเลงขึ้ ทั้ง ๆ ที่เธอก็คงรู้ดีว่ามันมีอะไรที่แตกต่างกัน เพราะเธอเห็นฉันเป็นแค่คน ๆ หนึ่งซึ่งยังไงก็คงไม่มีความสำคัญพอที่จะวางใจได้ เธอเลือกที่จะวางใจกับผู้คนมากมายที่ชักชวนเธอไปละเลงขี้อยู่เสมอ

แต่สำหรับฉัน ฉันรู้ดีว่า คนที่ทำถูกต้องในโลก มักจะเป็นคนส่วนน้อย มักเป็นคนโดดเดี่ยว เพราะว่าโลกนี้มันล่อลวงทุกคนไว้ให้อยู่ในความหลอกลวง ดูง่าย ๆ ว่าระหว่างพระธรรมดาที่ไม่มีชื่อเสียง วัน ๆ เดินธุดงค์อยู่แต่ในป่า กับดาราที่มีชื่อเสียงมาก ๆ ออกมาพูดอะไรสักอย่าง คนส่วนใหญ่จะจำคำของใครไว้ แน่นอนว่าจำคำของดารา บางคนถึงขนาดยึดคำของดาราบางคนเป็นแนวทางดำเนินชีวิตทีเดียว

ส่วนใหญ่คนที่ฟังคำของพระ ก็มักเป็นคนที่หมดปัญญาจะวิ่งไล่ตามสิ่งล่อลวงแล้วเพราะหมดแรง หรือก็คือคนชรานั่นเอง

เพราะว่าเรื่องมันเป็นอย่างนี้ ฉันจึงไม่ได้เอาแต่ฟังคำของคนที่ใคร ๆ นับถือ แต่ฉันก็ไม่ได้ปฏิเสธ ฉันยังคงมองดูอย่างพิจารณาว่า ชื่อเสียงอย่างหนึ่ง การยอมรับอย่างหนึ่ง ความจริงอีกอย่างหนึ่ง การยอมรับไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่คน ๆ นั้นพูดจะต้องน่าเชื่อถือและเป็นจริง

อย่างพอมีเรื่องอะไร เราก็มักฟังเอาจากนักวิชาการที่ศึกษาเรื่องนั้นมาอย่างดี โดยบางทีก็ไม่ได้มาทำความเข้าใจหรือศึกษาเพิ่มเติมว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นมันถูกผิดหรือเป็นไปได้แค่ไหน ดูอย่างชาเขียวที่คนกินกันไปทั่ว เพียงเพราะคำบรรยายสรรพคุณบางส่วนของชาเขียว ก็เพียงพอที่จะทำให้คนทั้งประเทศกินชาเขียวอย่างบ้าคลั่งไม่ลืมหูลืมตา และแม้บางคนจะเอะใจ แต่สุดท้ายก็หนีไม่พ้นกระแสต้องกินไปกับเขาจนได้ แต่เรื่องนี้ช่างมันเถอะ กะอีแค่ชาเขียว

แล้วฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่มีใครยอมรับ ฉันรู้เสมอว่าฉันเป็นคนโดดเดี่ยว แม้จะอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย คุยถูกคอกับคนบางคนแค่ไหน แต่ฉันก็รู้ว่านั่นคือสิ่งที่ฉันต้องพยายามฝืนอยู่ตลอด ไม่เหมือนเธอที่ตัดสินใจทำอะไรใช้ความพอใจเป็นที่ตั้ง แม้บางทีจะทำเหมือนมีเหตุผล แต่ก็เป็นเหตุผลที่เอามาสนับสนุนความพอใจของตัวเองนั่นเอง

เธอคงรู้ว่ามีบางครั้งที่เธอฝืนไว้ได้บ้าง แต่ก็นั่นแหละ เพียงแค่ตัวฉันยังไม่มีกำลังเพียงพอที่จะทำให้เธอยอมรับได้ แม้ฉันจะรู้ว่าสิ่งที่เธอยึดถืออยู่มันยังไม่พ้นความหลอกลวง แต่ฉันก็ยังต้องอาศัยสิ่งเหล่านั้นช่วยให้เธอได้พ้นจากความหลอกลวงไปก่อน แม้ว่าสักวันทุกสิ่งที่ฉันทำไปจะทำให้เธอต้องไปจากฉันก็ตาม เพราะฉันยอมยกความดีทั้งหมดให้กับสิ่งที่เธอยึดถือ ถ้าเธอต้องการอย่างนั้น เป็นคนเลวที่สุดในสายตาเธอ แค่นี้มันจะไปยากเย็นอะไร

ฉันเบื่อกับการที่ให้ผู้คนมามองว่าฉันดีเต็มทีแล้ว เพราะเมื่อก่อนฉันกลัวตาย แต่เพราะมีสิ่งที่อยู่เหนือความตายทำให้ฉันไม่เสียดายชีวิต ฉันหลับตาลาโลกไปเมื่อไรฉันก็พร้อม คงไม่เหมือนกับคนอื่น ๆ ไม่ใช่การไปของคนสิ้นคิด แต่คิดทบทวนหมดทุกอย่างแล้ว ฉันมีสิ่งที่มีค่ายิ่งกว่าชีวิตฉันอยู่ ฉันจึงไม่กลัวตาย เพราะเหตุนี้ ฉันจึงรู้ตัวเองดีอยู่เสมอว่า ฉันดีสำหรับตัวฉันเองแค่ไหน ไม่ต้องให้ใครมายกยอ ฉันยังมีอะไรไม่ดีที่ต้องแก้ไขเพื่อตัวเองอีกมาก ไม่ใช่เพื่อคนอื่น

ความดีของฉันตอนนี้ ในสายตาของคนอื่นก็คือคนเลวคนหนึ่ง คงเป็นเช่นนี้เสมอ มีคนเขามองฉันอย่างนี้ และพอเขาพูดกันต่อ ๆ ไป ฉันก็มีแต่ยิ่งเลวมากขึ้น เรื่องนี้ฉันจะไปควบคุมอะไรได้ คนในโลกเขาถนัดกันแบบนี้ หน้าหนังสือพิมพ์ก็มีแต่พาดหัวให้คนเกลียดชังกัน ไม่เคยมีใครคิดแก้ปัญหาที่แท้จริง หรือยังความสงบสุขให้โลกนี้อย่างแท้จริง

แต่ฉันรู้ว่าถ้าฉันผ่านจุดนี้ไปได้ เรื่องมันจะกลับตาลปัตร เพราะความดีของฉันตอนนี้มันเหมือนแสงหิ่งห้อย ซึ่งถ้าเป็นคนอื่นเขาก็คงเอาแสงนี้บินอวดชาวบ้าน ทั้ง ๆ ที่มันเป็นแสงดวงเล็ก ๆ เท่านั้น ฉันจึงไม่อยากให้ใครเห็นว่าฉันดีในตอนนี้ จนกว่าความดีที่ฉันเก็บซ่อนไว้ มันจะมากพอจนแม้แต่ตัวฉันก็เก็บมันไว้ไม่อยู่ ฉันจะทนปิดทองหลังพระต่อไปจนกว่ามันจะล้นออกมาด้านหน้าเอง ทองแค่แผ่นเดียวฉันไม่แปะให้ใครเห็นหรอก อายเขา

แต่กว่าจะถึงตอนนั้น ผู้คนที่เห็นด้านหน้าของฉัน เขาก็คงทิ้งฉันไปหมดแล้ว คนบางคนเขาก็คิดว่าเขาเป็นเจ้าของฉัน แต่ก็พร่ำตำหนิฉันเช้าเย็น เพราะเขาก็เห็นแต่ด้านหน้าของฉันไม่ต่างจากคนอื่น แต่ฉันรู้ตัวดีว่าความหวังของใคร ๆ ที่ตั้งไว้อย่างนี้ มันไม่มีวันสำเร็จ ฉันก็คงรอแต่เวลาที่เหมาะสม ที่จะเก็บตัวเองกลับคืนมาแม้ว่าจะมีใครเสียใจแค่ไหน เธอคงช่วยฉันได้มากในเรื่องนี้

ในบรรดาคนขี้เหงา ฉันคงขี้เหงาสุด ๆ เพราะฉันไม่อยากที่จะเผชิญหน้าโลกใบนี้กับใครสักคนเลย ฉันเลือกที่จะมีอย่างน้อย 3 คน ไม่อย่างนั้นฉันก็จะหันหน้าหนีโลก ฉันกลัวที่จะต้องอยู่กับใครสักคนอีก เพราะไม่มีใครที่เข้ากับฉันได้จริง ๆ ฉันไม่จำเป็นต้องตามหาอีกแล้ว ฉันรู้ว่ามันไม่มี แน่ใจแล้วว่าไม่มี และจะไม่มีอีกต่อไป ไม่ว่าจะอีกนานแค่ไหน

ถ้าเธอมั่นใจในความคิดของเธอ ก็ขอให้เธอเลือกทางของเธอเอง ถ้าเธอไม่เลือกเธอจะมาตีโพยตีพายทำไม เธออยากมีความสุขกับโลกที่เธอใฝ่ฝัน ฉันอยู่แต่กับความจริง ฉันถึงไม่เคยท้อถอยแม้คนรอบตัวจะหันดาบเข้าหาฉัน แต่ถ้านั่นเป็นความจริง ฉันก็จะยอมรับมัน ไม่มัวคิดหาทางรอดที่เพ้อฝัน ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันก็แค่ตาย แต่อย่างน้อยก็ไม่ใช่เพราะความพยายามของตัวเอง เพียงแต่ฉันฝืนมันไม่ได้ สู้เตรียมตัวตายอย่างไร้กังวลดีกว่า

ฉะนั้น ถ้าเธอไป เธอก็ภูมิใจได้เลยว่า ฉันเป็นคนแรกที่จะไม่มีเยื่อใยต่อกันเหลือไว้เลย ไม่เหมือนคนอื่น ๆ ของเธอ ฉันจะหายไปแม้แต่ในความรู้สึก ถ้าเธอตัดใจได้ขนาดนี้ เธอก็คงไปได้ นั่นแหละสิ่งที่ฉันอยากจะบอก เพราะฉันไม่เหมือนคนอื่นที่เธอพยายามเหลือเยื่อใยไว้แล้วจะไปได้ ทุกครั้งที่เธอพยายามไปจากฉัน มันจึงเป็นเพราะเธอเกลียดฉันสุด ๆ แล้วนั่นเอง หวังว่าเธอคงจะทำสำเร็จสักวันที่ทำให้ฉันเป็นคนที่เธอเกลียดชังน้ำหน้าที่สุดจนต้องหนีไปจนได้

ฉันเหนื่อยฟรีมากับผู้คนมากมายเท่าไร ฉันรู้ตัวดี จะมีอีกสักคนก็ไม่เห็นแปลก เพียงแต่ฉันกลัวว่าจะเหนื่อยจนหมดแรงไปก่อนเท่านั้น แล้วจะต้องตายเหมือนหมูเหมือนหมา แต่ถ้ามันไม่สามารถทำให้ดีกว่านี้ได้ สุดท้ายฉันก็ต้องยอมรับ

ว่า แม้แต่เธอที่ฉันพยายามอยู่ ก็ยังเห็นฉันเป็นแค่ขยะชิ้นหนึ่งที่วางกองอยู่ข้างทางดังที่คนอื่นเขามอง เช่นนั้นแล้ว ฉันก็คงไม่ต้องพยายามอีก นี่เป็นความพยายามครั้งสุดท้ายของฉัน

แม้วันนี้ฉันจะเป็นแค่ถ่าน แต่ฉันยินยอมที่จะถูกทับถมกดดันจากผืนโลกนับล้านปีเพื่อสักวันจะได้กลั่นตัวเป็นเพชร ดีกว่ามามัวสำคัญตนภูมิใจในความเป็นถ่านรอวันเผาไหม้เป็นเถ้าอยู่อย่างนั้น

สุขสันต์วันพบเจอ ...

Create Date : 10 ตุลาคม 2548

Last Update : 30 พฤศจิกายน 2548 18:36:04 น.

6 comments

Counter : 573 Pageviews.

อ่านจบไปแล้ว เข้าใจบ้าง งงบ้าง
แต่ก็ยังนับถือนะ ที่ทำให้ป้าอยากกลับไปอ่านอีกรอบ

ชอบประโยคนี้ " แม้วันนี้ฉันจะเป็นแค่ถ่าน แต่ฉันยินยอมที่จะถูกทับถมกดดันจากผืนโลกนับล้านปีเพื่อสักวันจะได้กลั่นตัวเป็นเพชร "

โดย: ป้าเอม (ป้าเอม

) วันที่: 10 ตุลาคม 2548 เวลา:17:12:34 น.

ยังอ่านไมจบค่ะ แค่ Skim Scan ชอบในความคิดของคุณค่ะ...เราคิดคล้ายๆ กัน... ขอเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ ...

" แต่สำหรับฉัน ฉันรู้ดีว่า คนที่ทำถูกต้องในโลก มักจะเป็นคนส่วนน้อย มักเป็นคนโดดเดี่ยว เพราะว่าโลกนี้มันล่อลวงทุกคนไว้ให้อยู่ในความหลอกลวง ดูง่าย ๆ ว่าระหว่างพระธรรมดาที่ไม่มีชื่อเสียง วัน ๆ เดินธุดงค์อยู่แต่ในป่า กับดาราที่มีชื่อเสียงมาก ๆ ออกมาพูดอะไรสักอย่าง คนส่วนใหญ่จะจำคำของใครไว้ แน่นอนว่าจำคำของดารา บางคนถึงขนาดยึดคำของดาราบางคนเป็นแนวทางดำเนินชีวิตทีเดียว "....และอีกหลายๆ คำพูด ...ประทับใจค่ะ...

แล้วจะกลับมาอ่านใหม่...เหนื่อยแล้วค่ะ...จะพัก

โดย: pataree

วันที่: 10 ตุลาคม 2548 เวลา:21:28:35 น.

โดย: ป่ามืด

วันที่: 18 ตุลาคม 2548 เวลา:9:33:37 น.

ไม่การพบที่ไม่มีการจาก..

โดย: ป่ามืด

วันที่: 18 ตุลาคม 2548 เวลา:9:34:50 น.

ไม่มีการพบที่ไม่มีการจาก

โดย: ป่ามืด

วันที่: 5 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:33:30 น.

อนุโมทนาครับ ช่่วยเท่าที่ทำได้ ยื่นมือไปแล้วเขาไม่จับ ก็ต้องปล่อย
อุเบกขาธรรมเป็นธรรมข้อสุดท้ายสำหรับผู้ใหญ่ บารมีก็เช่นกัน
ปิดท้ายด้วย อุเบกขาบารมี เช่นกันครับ

โดย: แด่ผู้มองเห็นความจริงของโลก IP: 119.46.176.222 วันที่: 19 สิงหาคม 2555 เวลา:15:18:01 น.