สองเรา ภาคพิเศษ


หมอกจางที่ลอยล้อมรอบบ้านปีกไม้หลังกระทัดรัด กำลังจางหายไปอย่างเชื่องช้าเมื่อถูกแดดยามเช้าแผดเผา แต่ความเยือกเย็นของอากาศหนาวบนดอยยังไม่จางหายไปกับแสงตะวันของวันใหม่ ทำให้หลายคนเกียจคร้านที่จะลุกจากเตียงในอากาศเย็นเช่นนี้


ร่างสองร่างยังคงกอดถ่ายไออุ่นให้กันและกันอยู่บนเตียง ทั้งคู่ยังคงหลับสนิทโดยที่ร่างเล็กของฝ่ายหญิงนอนหนุนบ่าชายหนุ่ม อีกฝ่ายก็ไม่น้อยหน้าใช้แขนโอบกอดรั้งร่างเล็กบางของเธอให้มาประชิดตัวเขาไม่ให้ห่างกาย


อากาศเย็นยามรุ่งเช้าที่แทรกผ่านเข้ามา ทำให้เอเซียรู้สึกว่าผ้าห่มนวมที่เธอห่มอยู่นั้นให้ความอบอุ่นแก่เธอไม่เพียงพอ หญิงสาวจึงพลิกตัวเบียดเข้าหาไออุ่นจากคนข้างกาย


หลังจากได้ไออุ่นสักครู่ใหญ่ เธอเริ่มรู้สึกตัวและนึกขึ้นมาได้ว่าเธอกำลังซุกอยู่กับร่างของใครบางคนจริงๆ ไม่ใช่แค่เพียงความฝัน หญิงสาวลืมตานึกทบทวนเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ขึ้นมา


คืนที่ผ่านมาเป็นคืนวิวาห์ของเธอและก้องภพ หลังจากใช้อุบายหลอกเจ้าบ่าวของเธอไม่สำเร็จ เธอก็ถูกอีกฝ่ายเรียกดอกเบี้ยทบต้นทบดอกเสียจนคุ้มเกินคุ้ม แต่เธอยินยอมจ่ายให้เขาแต่โดยดีเมื่อมันเป็นดอกเบี้ยจากความรักความสัมพันธ์ที่มีต่อกันมาเนิ่นนาน ในที่สุดเธอและเขาก็เริ่มสร้างครอบครัวน้อยๆ ของเราให้อบอุ่นและอบอวลไปด้วยความรัก


เอเซียอดไม่ได้ที่จะจ้องมองคนข้างกายที่หลับสนิทแต่ยังกอดเธอไว้ไม่ปล่อย ผิวหน้าที่ขาวใส ตลอดจนขนตายาวงอนของอีกฝ่ายทำให้เธอนึกอิจฉา หญิงสาวอยากจะลูบใบหน้าของเขาเล่น แต่กลัวจะเป็นการรบกวนให้อีกฝ่ายตื่น เธอจึงตัดสินใจลุกขึ้นไปแต่งตัว


หญิงสาวค่อยๆ ขยับออกจากตียง แต่เธอก็ไม่สามารถลุกขึ้นจากเตียงได้ เมื่อคนที่นอนกอดเธออยู่รั้งร่างเธอให้ล้มลงมาบนเตียงอีกครั้ง เอเซียที่ไม่ทันตั้งตัวจึงล้มลงมานอนเคียงข้างเขา


“จะหนีไปไหนเอ” คนเป็นสามีกระซิบถามภรรยา


เอเซียหน้าแดงซ่านเมื่อโดนอีกฝ่ายจับได้ว่าเธอกำลังลุกหนีจากเตียง เหตุการณ์ในคืนวิวาห์ทำให้หญิงสาวสงบปากสงบคำเป็นพิเศษกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่เกิดขึ้นกับเธอ ความรู้สึกอิ่มเอมและมั่นใจว่าผู้ชายตรงหน้าเป็นคนที่จะอยู่เคียงข้างเธอไปตลอดชีวิต


“เอไม่ได้หนีสักหน่อย แต่เอหิว เอเลยจะออกไปหาอะไรกิน” หญิงสาวตอบคำถามก้องภพ โดยพยายามเบี่ยงตัวออกจากอ้อมกอดของสามีที่ไม่เพียงแค่กอด แต่ยังเริ่มหอมแก้มและซุกไซ้ซอกคอเธอ ทำเอาเอเซียหน้าแดงราวกับลูกตำลึงสุก


หญิงสาวพยายามแกะมือไม้ที่เริ่มยุ่มย่ามเป็นหนวดปลาหมึกของสามีออก เธออุตส่าห์คิดว่าจะลุกจากเตียงแต่งตัวให้เสร็จก่อนที่อีกฝ่ายจะตื่น แต่ทำไมวันนี้ก้องภพตื่นเช้ากว่าทุกวัน ทั้งๆ ที่ปกติเขาเป็นคนนอนขี้เซากว่าจะลุกได้ในแต่ละวันนั้นยากแสนยาก แต่วันนี้เขากลับตื่นขึ้นมารั้งเธอไว้บนเตียงได้อย่างง่ายดาย


ก้องภพไม่ยอมปล่อยให้อีกฝ่ายลุกออกจากเตียง จนเอเซียทนมือไม้ที่ลูบไล้ไปทั่วร่างของเธอไม่ไหว ต้องตีเพี๊ยะลงที่มือแสนซุกซนของสามี พร้อมส่งเสียงปรามออกมา


“ปล่อยเอก่อนนะก้อง จะได้แต่งตัวออกไปหาอะไรกินกัน ก้องไม่หิวเหรอ” ประโยคท้ายสาวร่างเล็กหันไปใช้ลูกอ้อนกับสามี


ก้องภพอมยิ้มกับกิริยาออดอ้อน แต่เขากลับส่ายหน้าไม่ยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ พร้อมกับกระซิบตอบกลับมาว่า


“หิวซิ แต่ก้องหิวอย่างอื่นมากกว่าข้าว” พระเอกหนุ่มตอบพร้อมนัยน์ตาที่พราวเป็นประกายที่บ่งบอกความนัยว่าเขากำลังหิวสิ่งใด


เอเซียหน้าแดงซ่าน ก่อนจะซุกหน้าลงกับอกของอีกฝ่าย เห็นทีเธอและเขาคงต้องเลื่อนเวลาทานอาหารเช้าในวันนี้ออกไปอีกสักชั่วโมงหรือสองชั่วโมง
*****


(ยังมีต่อค่ะ)

ช่วงเวลาแสนหวานของก้องภพและเอเซียกำลังเริ่มต้น ทั้งคู่ฉลองฮันนีมูนโดยเลือกการขับรถยนต์เที่ยวไปเรื่อยๆ ทั่วจังหวัดทางเหนือ ถูกใจสถานที่ไหนก็แวะค้างคืนกันที่นั่น ไม่ได้ระบุไว้ว่าจะแวะพักค้างแรมที่ใดไว้ล่วงหน้า


“พี่ก้อง พี่ก้อง ใช่ไหมคะ?”


เสียงเรียกจากกลุ่มเด็กสาววัยรุ่นกลุ่มใหญ่ที่วิ่งกันมารุมล้อมพระเอกหนุ่มทันทีที่มองเห็นก้องภพเดินปะปนอยู่ในกลุ่มคนในย่านตลาดไนท์บาร์ซ่า ตลาดค้าขายยามกลางคืนที่ขึ้นชื่อประจำจังหวัดเชียงใหม่


เพียงครู่เดียวก้องภพก็ถูกรายล้อมไปด้วยกลุ่มเด็กสาว เอเซียที่เดินคู่มาด้วยกันถูกเบียดออกไปอยู่วงนอกไปโดยอัตโนมัติ ไม่มีใครสนใจหญิงสาวร่างเล็กที่เดินมากับพระเอกหนุ่มเนื้อหอม ความสนใจของทุกคนพุ่งตรงไปที่พระเอกหนุ่ม


เมื่อถูกแฟนละครรายล้อมเช่นนี้พระเอกหนุ่มก็ได้แต่ส่งรอยยิ้ม ตามมาด้วยการแจกลายเซ็น การถ่ายรูปคู่และการพูดคุยหยอกล้อกับแฟนละครเล็กน้อย


เอเซียได้แต่มองดูกลุ่มสาว ๆ รายล้อมขอลายเซ็นและถ่ายรูปคู่กับก้องภพด้วยสีหน้าหน้าเบื่อหน่ายที่มีคนขัดจังหวะความเป็นส่วนตัวของเธอและสามีในช่วงเวลาฮันนีมูน ก้องภพพ่อตัวดีของเธอก็มีสีหน้าระรื่นยามที่อยู่ท่ามกลางวงล้อมของเด็กสาวกลุ่มนั้น คิดแล้วยิ่งทำให้เอเชียยิ่งหงุดหงิดในใจ


นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอเหตุการณ์เช่นนี้ ไม่ว่าก้องภพจะไปที่ใดความโดดเด่นของเขาจะเป็นที่สะดุดตาให้บรรดาแฟนละครจดจำได้ และตามมารุมล้อมขอลายเซ็นและขอถ่ายรูปเป็นประจำ ในอดีตที่เธอยังไม่ได้แต่งงานกับก้องภพเธอไม่เคยหงุดหงิดกับเรื่องที่เขาเป็นคนของประชาชน แต่เมื่อเธอแต่งงานกับเขาแล้วเธอกับรู้สึกหงุดหงิดไม่พอใจที่มีผู้หญิงมาให้ความสนใจสามีของเธอเช่นนี้


นิสัยความเป็นหญิงทำให้เธออดหวงในตัวเขาไม่ได้ แต่เธอไม่กล้าที่จะโวยวายออกมาให้มีปากเสียงกัน เธอได้แต่เก็บความหงุดหงิดไว้ภายในใจเบือนหน้าหนีจากภาพบาดตาตรงหน้า ก่อนจะหมดอารมณ์เดินเที่ยวชมสินค้า เดินกลับไปนั่งรอก้องภพที่รถยนต์


ฮันนีมูนที่ควรจะมีแต่ความหอมหวาน กลับมีรสฝาดเผื่อนของความหึงหวงเข้ามาเจือปน ทำให้เจ้าสาวหมาด ๆ อย่างเอเซียมีความสุขไม่เต็มที่ แต่เธอจะไปโทษก้องภพฝ่ายเดียวก็ไม่ถูกนัก เพราะอาชีพของเขาทำให้เขาต้องเป็นคนของประชาชน เธอรู้ดีถึงข้อนี้ ก่อนแต่งงานเธอก็ทำใจไว้ล่วงหน้าแต่พอถึงเวลาเข้าจริงเธอกลับทำใจให้ยอมรับไม่ได้


สิบห้านาทีผ่านไปเสียงเคาะกระจกรถก่อนที่ประตูรถอีกด้านจะถูกไขกุญแจเปิดออก ทำให้เอเซียตื่นจากภวังค์หันมามองหน้าสามีที่เข้ามานั่งเคียงข้างเธอในรถ แววตาออดอ้อนขี้เล่นของก้องภพทำให้ความโกรธขึ้งของเธอละลายลงกว่าครึ่ง


“ทำไมหนีมานั่งรอที่รถคนเดียวล่ะเอ ไม่ไปเดินเที่ยวกันต่อแล้วเหรอ”


เอเซียส่ายหน้าปฏิเสธ เธอหมดอารมณ์ที่จะเดินเที่ยวให้มีคนอื่นเข้ามาทักขัดจังหวะเวลาส่วนตัวของเธอและก้องภพให้หงุดหงิดอีก สู้กลับไปที่พักอยู่กันตามลำพัง จะได้หลุดพ้นสายตาของก้องภพแฟนคลับกันเสียที


“กลับที่พักกันเถอะก้อง เอเหนื่อยแล้ว”


เมื่อภรรยาเอ่ยปากเช่นนี้ ก้องภพจึงรับคำบัญชาขับรถพาเธอกลับไปที่พักทันที โดยไม่มีคำทักท้วงการตัดสินใจของอีกฝ่าย
*****

(ยังมีต่อค่ะ)

ความสัมพันธ์ระหว่างเอเซียและก้องภพเหมือนมีม่านหมอกบางเบามากางกั้นระหว่างคนทั้งคู่ เมื่อเอเซียไม่กล้าบอกหรือแสดงความรู้สึกไม่พอใจเมื่อมีบรรดาสาวๆ ที่ไม่รู้ว่าเขาแต่งงานกับเธอแล้ว เข้ามาแสดงอาการชื่นชมคลั่งไคล้สามีของเธอ


บางครั้งเธออยากจะกรีดร้องแสดงอาการหึงหวง หรือประกาศให้ทุกคนรับรู้ว่าก้องภพพระเอกละครชื่อดังเป็นสามีของเธอ แต่เธอไม่สามารถทำเช่นนั้นได้เพราะมันจะส่งผลกระทบต่องานของก้องภพ ขนาดว่าเขาเคยมีข่าวไปดูภาพยนตร์สองต่อสองกับปูเป้นางเอกที่แสดงละครร่วมกันกับเขา บรรดาก้องภพแฟนคลับยังพากันเขียนจดหมายมาถล่มจนเกิดผลกระทบวุ่นวายเป็นลูกโซ่


นี่ถ้ามีข่าวหลุดออกไปว่าก้องภพแต่งงานกับเธอ คงกลายเป็นข่าวใหญ่และวุ่นวายมากกว่านั้นอีกหลายสิบเท่า ดังนั้นเธอจึงจำใจต้องเก็บเรื่องแต่งงานของเธอและเขาไว้เป็นความลับ


หลังจากหมดเวลาฮันนีมูน เอเซียกลับมาดูแลร้านไหมเงิน สาขาใหม่ที่กรุงเทพมหานคร ที่คุณนิศากรมารดาของเธอลงมือตกแต่งร้านด้วยตัวเอง มารดาของเธอนำเงินที่เรียกค่าสินสอดมหาโหดจากก้องภพมาลงทุนสร้างร้านให้เธอ และแน่นอนว่าส่วนที่เกินคุณนิศากรเป็นคนควักกระเป๋าตัวเองให้เป็นของรับขวัญคู่บ่าวสาว อย่างน้อยเธอก็ยังมีหลักประกันว่าลูกสาวของเธอยังมีอาชีพและร้านไว้เลี้ยงตัวเองได้ ไม่ต้องรอเพิ่งพาสามีอย่างเดียว


ทุกวันหากไม่ติดธุระอะไร ก้องภพจะมาขลุกอยู่กับภรรยาที่ร้านไหมเงิน หากวันไหนมีงานเขาจะมาส่งเอเซียที่ร้านแล้วจะแวะกลับมารับเธอกับบ้านในตอนค่ำ


วันใดที่ก้องภพเข้ามาช่วยขายของในร้าน ลูกค้าสาวๆ จะหนาแน่นกันเป็นพิเศษ แต่เอเซียจะหงุดหงิดทุกทีที่นายกวักประจำร้านของเธอถูกลูกค้าสาวๆ แทะโลมด้วยสายตา


วันนี้ก็เช่นกัน ก้องภพกำลังถูกลูกค้าสาวๆ ทั้งหลายรายล้อมให้ช่วยเลือกสินค้าให้พวกเธอ เอเซียเหลือบตามองด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะบอกฝากร้านกับผู้ช่วยแล้วเดินออกไปนั่งจิบกาแฟในร้านค็อฟฟี่ช้อปเล็กๆ ที่อยู่ห่างออกไปอีกสามช่วงตึก โดยไม่เอ่ยชวนสามีที่ยังคงติดพันกับกลุ่มลูกค้าสาวอยู่


ขณะที่นั่งจิบกาแฟระบายอารมณ์อยู่นั้นเอง สายตาเธอก็เหลือบไปเห็นร่างสูงใหญ่สะดุดตาของนักธุรกิจหนุ่มชื่อดังเดินเข้ามาในร้าน


วีริศที่หลบความวุ่นวายหลังจากประชุมเสร็จ เขาตัดสินใจแวะมาจิบกาแฟหอมกรุ่นที่ร้านประจำ แต่แล้วเขาแทบจะหยุดหายใจเมื่อเข้ามาในร้านแล้วพบกันคนที่เขาไม่เจอมาร่วมสามเดือน นับตั้งแต่วันที่เธอปฏิเสธคำขอแต่งงานจากเขา เธอให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาเพียงแค่เพื่อน


เอเซียตกตะลึงที่มาพบวีริศ เธอรู้สึกเก้อเขินเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ที่พบกันครั้งสุดท้ายที่เชียงใหม่ เธอปฏิเสธคำขอแต่งงงานจากเขา ชายหนุ่มที่เพียบพร้อมทุกอย่างแต่เขาไม่สามารถชนะหัวใจเธอที่มีก้องภพครอบครองไว้หมด


เมื่อแน่ใจว่าอีกฝ่ายเห็นเธอแล้วเช่นกันหญิงสาวยิ้มบางๆ ก่อนจะเอ่ยปากชวนเขานั่งร่วมโต๊ะ ถึงแม้เธอจะปฏิเสธการแต่งงานกับเขา แต่ไม่ได้หมายถึงเธอจะต้องตัดขาดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับอีกฝ่าย เธอยังนับเขาเป็นเพื่อนที่ดีอีกคนหนึ่งของเธอ แล้วการที่เพื่อนจะนั่งจิบกาแฟด้วยกันมันก็ไม่ใช่ความผิดร้ายแรงอะไรไม่ใช่หรือ


วีริศยิ้มรับก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับอีกฝ่าย ก่อนจะเริ่มต้นการสนทนา


“เราไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ คุณกลับมากรุงเทพฯ นานหรือยัง?”


“ฉันกลับมาอยู่กรุงเทพฯนานแล้วค่ะ ตอนนี้ฉันเปิดร้านไหมเงิน อยู่ห่างจากที่นี่ไปอีกสามช่วงตึกเอง ว่างๆ คุณแวะไปเที่ยวที่ร้านบ้างสิคะ” หญิงสาวเอ่ยชวนอีกฝ่าย


ไมตรีที่เอเซียมีให้ทำให้ความเคอะเขินในครั้งเก่าหมดไป ทั้งคู่เริ่มกลับมาคุยกันเหมือนเพื่อนเก่าที่บังเอิญมาพบกันอีกครั้ง เสียงหัวเราะและรอยยิ้มเริ่มกลับมาสู่ทั้งคู่
*****

(ยังมีต่อค่ะ)

ทันทีที่ก้องภพปลีกตัวจากกลุ่มลูกค้าสาวๆ ในร้านได้สำเร็จ เขาเดินกลับเข้ามาหลังร้านมาหาภรรยาแต่ก็ไม่พบเธอ จึงถามหากับผู้ช่วยของเอเซีย ได้ความว่าเธอออกไปดื่มกาแฟที่ร้านค็อฟฟี่ช็อพใกล้ๆ พระเอกหนุ่มเดินไปสมทบกับภรรยา


ขณะที่อยู่หน้าร้านค็อฟฟี่ช็อพ เขาก็ต้องเสียเวลาอีกเล็กน้อย เมื่อมีหญิงสาววัยรุ่นที่เป็นแฟนละครของเขาเกิดจำเขาขึ้นมาได้ และขอถ่ายรูปคู่กับเขาเก็บไว้ในโทรศัพท์มือถือของเธอ เขาจึงได้แต่ปั้นสีหน้ายิ้มแย้มยอมถ่ายรูปคู่กับแฟนละคร โดยที่ไม่รู้เลยว่าคนในร้านมองผ่านกระจกใสออกมาเห็นภาพนั้นพอดี


เอเซียที่กำลังคุยอย่างออกรสกับวีริศนิ่งเงียบไปทันทีกับภาพที่เห็นตรงหน้า เธอเจ็บปวดใจกับภาพที่ได้เห็น แต่เธอไม่กล้าพูดไม่กล้าบอกกับสามีโดยตรงว่าเธอหึงและหวงเขาเช่นไร


ท่าทีที่เปลี่ยนไปของคนตรงหน้า ทำให้วีริศมองตามออกไปนอกร้าน และรู้ทันทีว่าเหตุใดเธอถึงนิ่งไปกะทันหัน


“แค่แฟนละครน่า อย่าคิดมาก”


คำพูดปลอบใจของอีกฝ่าย ทำให้เอเซียสะดุ้งเมื่อวีริศเหมือนเข้ามานั่งอยู่ในจิตใจเธอ เมื่อเธอรู้ว่ามีเพื่อนคอยเข้าใจความรู้สึกส่วนลึกที่ซ่อนเอาไว้ของเธอ ทำนบน้ำตาของหญิงสาวจึงพังทลายลงมา


วีริศวางตัวไม่ถูกเมื่อจู่ๆ อีกฝ่ายก็ร้องไห้ออกมา เขาจึงได้แต่ส่งผ้าเช็ดหน้าให้อีกฝ่ายซับน้ำตา พร้อมกับกุมมือเธอไว้เบาๆ ถ่ายทอดความเข้มแข็งของตัวเองให้หญิงสาว


ก้องภพเปิดประตูร้านเข้ามาทันเห็นภาพบาดตาบาดใจพอดี จังหวะเดียวกับที่วีริศเงยหน้าขึ้นมาเห็นอีกฝ่าย เขารีบปล่อยมือจากเอเซีย ราวกับเขากำลังจับของร้อน พร้อมกับรีบพูดอธิบายกับอีกฝ่ายแทนหญิงสาว


“อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะก้องภพ”


คำพูดของวีริศทำให้เอเชียรู้ตัวว่าก้องภพกำลังเข้าใจเธอผิด สายตาของเขาที่มองมายังเธอมีแววตัดพ้อก่อนที่เขาจะหันหลังกลับเดินออกไปนอกร้านทันที


เอเซียผวาวิ่งตามก้องภพออกไปนอกร้านทันที โดยไม่สนใจมารยาทปล่อยให้วีริศอยู่เฝ้าโต๊ะและจัดการจ่ายค่ากาแฟ เวลานี้สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเธอคือก้องภพต่างหาก
*****


ก้องภพโบกรถแท็กซี่ตรงกลับมาบ้าน โดยมีเอเซียโบกรถแท็กซี่อีกคันตามมาติดๆ รถยนต์ส่วนตัวถูกลืมทิ้งไว้ที่ร้านไหมเงิน ไม่มีใครนึกถึงมันเมื่อภาวะอารมณ์ที่ปั่นป่วนทำให้ทั้งคู่ลืมมันไปเสียสนิท


เมื่อถึงบ้านก้องภพเดินตรงเข้าไปที่ห้องนอนปิดล็อคขังตัวเองอยู่ในนั้น โดยมีเอเชียที่มาถึงไล่เลี่ยกันเคาะประตูเรียกชายหนุ่มด้วยความเป็นห่วง


“ก้อง เปิดประตูให้เอเข้าไปคุยกันหน่อยนะ อย่าหลบหน้ากันอย่างนี้สิ เรื่องทั้งหมดเออธิบายได้นะ”


เอเซียพยายามเรียกให้สามีออกมาปรับความเข้าใจกัน แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผล อารมณ์ของหญิงสาวเริ่มคุกกรุ่นก่อนจะกลายร่างเป็นแม่เสือสาวใส่อีกฝ่าย


“นายก้อง ถ้านายไม่เปิดฉันจะเอาขวานมาจามประตูนะ” เมื่อไม้นวมไม่ได้ผล เธอจึงใช้ไม้แข็ง และคราวนี้ไม้แข็งของเธอได้ผล เมื่อได้ยินเสียงคลายล็อคประตูจากข้างใน


เอเซียเปิดประตูเข้าไปในห้องนอน ทันเห็นก้องภพที่เดินสะบัดหน้าหนีไปนั่งอยู่บนเตียง จนเธอหมั่นไส้ผู้ชายอะไรงอนเก่งกว่าผู้หญิง ความจริงคนที่งอนมันน่าจะเป็นเธอมากกว่าเขานะ


หญิงสาวเดินมาแตะบ่าสามีให้หันหน้ามาคุยกันด้วยเหตุผล เพื่อประคองชีวิตคู่ของเราสองคนให้อยู่ตลอดรอดฝั่ง


“ก้องฟังนะ ก้องกำลังเข้าใจผิด เอไม่ได้มีอะไรกับคุณวีริศ เขาแค่จับมือปลอบใจแค่นั้นเอง”


“แล้วเอมีเรื่องอะไรถึงกับต้องปลอบกันอย่างนั้นด้วย” ก้องภพถามกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ


เอเซียถอนหายใจ เธอไม่กล้าเล่าถึงสาเหตุจริงๆ ที่ทำให้เธออ่อนแอและหวั่นไหว ทั้งหมดนี้เกิดจากความหึงหวงในตัวเขาเกินกว่าเหตุของเธอ


“เห็นไหมแล้วเอก็ตอบก้องไม่ได้ ไหนเอบอกว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเราต้องเปิดอกคุยกันไง เราเป็นครอบครัวเดียวกันไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมเอถึงมีความลับกับก้อง”


หญิงสาวรวบรวมความกล้าก่อนจะตัดสินใจ พูดกับเขาตามตรงถึงความรู้สึกหึงหวงตัวเขาที่นับวันยิ่งเพิ่มขึ้น ดีกว่าปิดบังให้เขาเข้าใจเธอผิดๆ


“เอขอโทษ เอหึงก้องนะ เอหงุดหงิดทุกครั้งที่มีสาวๆ พวกนั้นมารายล้อมรอบตัวก้อง เอพยายามควบคุมตัวเองแล้วแต่เอก็ยังหงุดหงิดอยู่”


ก้องภพตะลึงกับคำสารภาพของภรรยา มิน่าตั้งแต่ช่วงฮันนีมูนแล้วที่เธอดูแปลกไป เพราะเธอไม่พอใจเวลาที่มีบรรดาแฟนละครมารุมล้อมเขานั่นเอง พระเอกหนุ่มดึงภรรยามากอดไว้แนบอก ก่อนจะกระซิบบอกข้างหูภรรยาด้วยความรัก


“แล้วทำไมไม่บอกก้องตามตรง ถ้าเอไม่ชอบก้องจะออกจากวงการมาช่วยเอดูแลร้านก็ได้ ค่าจ้างของก้องไม่ขออะไรมากหรอก ขอแค่ข้าววันละสามมื้อ กับครอบครัวน่ารักน่ารักอย่างนี้ก็พอ”


พระเอกหนุ่มตัดสินใจแก้ปัญหาให้ภรรยา ถ้าเขาออกจากวงการกระแสความคลั่งไคล้ในตัวเขาก็จะค่อยๆ ลดลง จนสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ ถ้าให้เลือกระหว่างชีวิตครอบครัวกับอนาคตในวงการเขาเลือกอย่างแรก


เอเซียตาโตกับการตัดสินใจอย่าฉับไวของอีกฝ่ายที่แสดงให้เห็นว่าเขาห่วงใยความรู้สึกของเธอมากกว่าอนาคตในเส้นทางมายาของเขา เพียงเท่านี้เธอก็มั่นใจว่าก้องภพให้ความสำคัญกับเธอขนาดไหน ความน้อยเนื้อต่ำใจที่เคยมีมลายหายไปหมดสิ้น


“ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอกก้อง เอไม่อยากให้ก้องเลิกทำงานที่ก้องรัก ก้องพูดแค่นี้เอก็ซึ้งใจแล้ว เอคิดว่าเอจะค่อยๆ ปรับตัวเองให้ยอมรับเรื่องนี้ให้ได้ดีกว่า ยังไงพวกนั้นเขาก็เป็นแค่แฟนคลับของก้อง แต่เอนะเป็นของจริง” ความมั่นใจในตัวเองของเอเซียเริ่มกลับคืนมา


ก้องภพหอมแก้มให้รางวัลร่างเล็กในอ้อมกอด ความจริงเขาไม่ได้หึงหวงอะไรนายวีริศหรอก เขาแค่ฉวยโอกาสเล่นละครหลอกให้เอเซียบอกถึงสิ่งที่เก็บเอาไว้ภายในใจ ที่ทำให้เธอมีพฤติกรรมเปลี่ยนไปในระยะหลัง ที่แท้เธอหึงหวงเขาตามวิสัยหญิง แต่ไม่กล้าพูดกับเขา ต้องขอบคุณวีริศที่ทำให้เขาได้รู้ความในใจของอีกฝ่าย


“ใช่แล้วเอนะเป็นของจริงหนึ่งเดียวของก้อง คราวหลังถ้ามีเรื่องไม่สบายใจอย่างนี้อีกรีบบอกก้องทันทีนะ ห้ามเก็บเอาไว้คนเดียวอีก” พระเอกหนุ่มรีบสั่งภรรยาเอาไว้เผื่อมีเหตุการณ์ในอนาคตที่อาจทำให้เธอน้อยใจอีกโดยที่เขาไม่ได้ตั้งใจ


หญิงสาวพยักหน้ารับคำ ก่อนจะซุกหน้าที่แดงซ่านลงกับอกของสามี ที่ยังคงโอบกอดเธอไว้แน่น มือไม้ของเขาเริ้มยุ่มย่ามไปทั่วเนื้อตัวของเธออีกครั้ง ก่อนที่เสื้อผ้าของเธอค่อยๆ หลุดลงทีละชิ้น


“ฮื่อ ก้องอย่าซนสิ เอจะกลับไปดูร้านแล้ว” ภรรยาส่งเสียงปรามสามี แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเมื่ออีกฝ่ายนัยน์ตาพราวระยับพร้อมกับส่งเสียงหัวเราะเบาๆ ก่อนจะกระซิบกลับมา


“เรื่องร้านเอาไว้ก่อนเถอะ เด็กๆ ที่ร้านก็ดูแลกันได้ ตอนนี้เอมาช่วยปลอบใจก้องก่อนดีกว่า ก้องใจหายหมดเลยตอนที่เห็นเอจับมือกับนายวีริศนั่น” พระเอกหนุ่มไม่พูดเปล่าทิ้งน้ำหนักรั้งร่างภรรยาให้นอนลงบนเตียง ก่อนจะดึงมืออีกฝ่ายให้แตะบริเวณหัวใจของเขา


เอเซียได้แต่อมยิ้มด้วยใบหน้าแดงซ่าน ก่อนจะยอมทำตามความต้องการของสามี ในเมื่อความสุขของเขาก็คือความสุขของเธอเช่นกัน เรื่องร้านเอาไว้ก่อนเถอะ พรุ่งนี้ค่อยไปดูก็ได้
*****


จบแล้วค่ะ

น่ารักที่สุดๆๆๆๆๆๆๆๆเลย ชาอ่านเล่มเต็มๆ สองเรามาแล้วนะคะ(ซื้อมาครอบครองแล้วคะ) น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ

หนังสือยังนอนรออยู่บนชั้น

แต่

อดใจไม่ไหว มาอ่านตอนพิเศษก่อน

สนุกค่ะ น่ารักมาก ๆๆๆ ตามอ่านผลงานเรื่องอื่นนะคะ