|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
๖. เลี้ยงชีพ - สร้างตัว
ปฎิรูปการี ธุรวา อุฎฺฐาตา วินุทเต ธนํ ขยัน เอาธุระ ทำเหมาะจังหวะ ย่อมหาทรัพย์ได้ [๐๖.๐๑] (๑๕/๘๔๕)
สมุฎฺฐาเปติ อตฺตานํ อณํ อคฺคิว สนฺธมํ ตั้งตัวให้ได้ เหมือนก่อไฟจากกองน้อย [๐๖.๐๒] (๒๗/๔)
โภเค สํหรมานสฺส ภมรสฺส อิรียโต เก็บรวบรวมทรัพย์สิน เหมือนผึ้งเที่ยวรวมน้ำหวานสร้างรัง [๐๖.๐๓] (๑๑/๑๙๗)
โภคา สนฺนิจยํ ยนฺติ วมฺมิโกวูปจียติ ทรัพย์สินย่อมพอกพูนขึ้นได้ เหมือนดังก่อจอมปลวก [๐๖.๐๔] (๑๑/๑๙๗)
อุฎฺฐาตา กมฺมเธยฺเยสุ อปฺปมตฺโต วิธานวา สมํ กปฺเปติ ชีวิตํ สมฺภตํ อนุรกฺขติ ขยันทำงาน ไม่ประมาท ฉลาดในวิธีจัดการ เลี้ยงชีพแต่พอดี ย่อมรักษาทรัพย์สมบัติให้คงอยู่และเพิ่มทวี [๐๖.๐๕] (๒๓/๑๔๕)
น นิกตฺยา ธนํ หเร ไม่พึงหาทรัพย์ด้วยการคดโกง [๐๖.๐๖] (๒๗/๖๐๓)
ธมฺเมน วิตฺตเมเสยฺย พึงหาเลี้ยงชีพ โดยทางชอบธรรม [๐๖.๐๗] (๒๗/๖๐๓)
ปโยชเย ธมฺมิกํ โส วณิชฺชํ พึงประกอบการค้าที่ชอบธรรม [๐๖.๐๘] (๒๕/๓๕๓)
ธิรตฺถุ ตํ ยสลาภํ ธนลาภญฺจ พรฺหฺมณ ยา วุตฺติ วินิปาเตน อธมฺมจรเณน วา น่ารังเกียจ การได้ยศ การได้ลาภ การเลี้ยงชีพ ด้วยการ ยอมลดคุณค่าของชีวิต หรือด้วยการประพฤติอธรรม [๐๖.๐๙] (๒๗/๕๓๗)
อลาโภ ธมฺมิโก เสยฺโย ยญฺเจ ลาโภ อธมฺมิโก ถึงไม่ได้ แต่ชอบธรรม ยังดีกว่าได้โดยไม่ชอบธรรม [๐๖.๑๐] (๒๖/๓๘๒)
ยถา ภุตฺตญฺเจ พฺยาหร จงทำงานให้สมกับอาหารที่บริโภค [๐๖.๑๑] (๒๗/๑๓๐)
ยหิ ชีเว ตหิ คจฺเฉ น นิเกตหโต สิยา ชีวิตจะอยู่ได้ที่ไหน พึงไปที่นั้น ไม่พึงให้ที่อยู่ฆ่าตนเสีย [๐๖.๑๒] (๒๗/๒๐๖)
เทวว ตาต ปทกานิ ยตฺถ สพฺพํ ปติฏฺฐํตํ อลทฺธสฺส จ โย ลาโภ ลทฺธสฺส จานุรกฺขนา ผลประโยชน์ทั้งปวง ตั้งอยู่ที่หลัก ๒ ประการ คือ การ ได้สิ่งที่ยังไม่ได้ และการรักษาสิ่งที่ได้แล้ว [๐๖.๑๓] (๒๘/๒๔๔๒)
น หิ จินฺตามยา โภคา อิตฺถิยา ปุริสสฺส วา โภคะของใคร ไม่ว่าสตรีหรือบุรุษ ที่จะสำเร็จเพียงด้วย คิดเอาย่อมไม่มี [๐๖.๑๔] (๒๘/๔๕๐)
สกมฺมุนา โหติ ผลูปปตฺติ ความอุบัติแห่งผล ย่อมมีได้ด้วยการกระทำของตน [๐๖.๑๕] (๒๗/๒๒๔๗)
นิทฺทาสีลี อนุฏฺฐาตา จ โย นโร อลโส โกธปญฺณาโณ ตํ ปราภวโต มุขํ คนใดชอบนอน ชอบมั่วสุม ไม่เอางาน เกียจคร้าน เอาแต่โกรธ งุ่นง่าน นั่นคือปากทางของความเสื่อม [๐๖.๑๖] (๒๕/๓๐๔)
ปญฺญวา พุทฺธิสมฺปนฺโน วิธานวิธิโกวิโท กาลญฺญู สมยญฺญู จ ส ราชวติ วเส คนมีปัญญา ประกอบด้วยความรู้ ฉลาดในวิธีจัดงาน รู้จักกาล รู้จักสมัย จึงควรเข้ารับราชการ [๐๖.๑๗] (๒๘/๙๖๙)
อุฎฺฐาตา กมฺมเธยฺเยสุ อปฮปมตฺโต วิจกฺขโณ สุสํวิหิตกมฺมนฺโต ส ราชวติ วเส คนที่ขยันในหน้าที่ ไม่ประมาท เอาใจใส่สอดส่องตรวจ ตรา จัดการงานให้เรียบร้อยเป็นอันดี จึงควรเข้ารับราชการ [๐๖.๑๘] (๒๘/๙๖๙)
อนากุลา จ กมฺมนฺตา เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ การงานไม่คั่งค้างสับสน เป็นมงคลอย่างสูงสุด [๐๖.๑๙] (๒๕/๓๑๘)
Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2549 |
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2553 13:04:49 น. |
|
0 comments
|
Counter : 573 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|