มงคล ๓๘
คาถาที่ ๑ ๑.อเสวนา จ พาลานํ ไม่คบคนพาล ๒.ปณฺฑิตานญฺจเสวนา คบบัณฑิต ๓.ปูชา จ ปูชนียานํ บูชาคนที่ควรบูชา
คาถาที่ ๒ ๔.ปฏิรูปเทสวาโส จ อยู่ในปฏิรูปเทส, อยู่ในถิ่นมีสิ่งแวดล้อมดี ๕.ปุพฺเพ จ กตปุญฺตา ได้ทำความดีให้พร้อมไว้ก่อน, ทำความดีเตรียมพร้อมไว้แต่ต้น ๖.อตฺตสมฺมาปณิธิ จ ตั้งตนไว้ชอบ
คาถาที่ ๓ ๗.พาหุสจฺจญฺจ เล่าเรียนศึกษามาก, ทรงความรู้กว้างขวาง, ใส่ใจสดับตรับฟัง ค้นคว้าหาความรู้อยู่เสมอ ๘.สิปฺปญฺจ มีศิลปวิทยา, ชำนาญในวิชาชีพของตน ๙.วินโย จ สุสิกฺขิโต มีระเบียบวินัย, ได้ฝึกอบรมตนไว้ดี ๑๐.สุภาสิตา จ ยา วาจา วาจาสุภาษิต, รู้จักใช้วาจาพูดให้เป็นผลดี
คาถาที่ ๔ ๑๑.มาตาปิตุอุปฏฺฐานํ บำรุงมารดาบิดา ๑๒/๑๓.ปุตฺตทารสฺส สงฺคโห ปุตฺตสงฺคห สงเคราะห์บุตรและ ทารสงฺคห สงเคราะห์ภรรยา ๑๔.อนากุลา จ กมฺมนฺตา การงานไม่อากูล ได้แก่ อาชีพการงาน ที่ทำด้วยความขยันหมั่นเพียร เอาธุระ รู้จักกาล ไม่คั่งค้าง ไม่ย่อหย่อน
คาถาที่ ๕ ๑๕.ทานญฺจ รู้จักให้, เผื่อแผ่แบ่งปัน, บริจาคสงเคราะห์และบำเพ็ญประโยชน์ ๑๖.ธมฺมจริยา จ ประพฤติธรรม, ดำรงอยู่ในศีลธรรม ๑๗.าตกานญฺจ สงฺคโห สงเคราะห์ญาติ ๑๘.อนวชฺชานิ กมฺมานิ การงานที่ไม่มีโทษ, กิจกรรมที่ดีงาม เป็นประโยชน์ ไม่เป็นทางเสียหาย เช่น การสมาทานอุโบสถ การบำเพ็ญสาธารณประโยชน์ สร้างสวน ปลูกป่า สร้างสะพาน เป็นต้น
คาถาที่ ๖ ๑๙.อารตี วิรตี ปาปา เว้นจากความชั่ว ๒๐.มชฺชปานา จ สญฺโม เว้นจากการดื่มน้ำเมา ๒๑.อปฺปมาโท จ ธมฺเมสุ ไม่ประมาทในธรรมทั้งหลาย
คาถาที่ ๗ ๒๒.คารโว จ ความเคารพ, การแสดงออกที่แสดงถึงความเป็นผู้รู้จักถึงคุณค่าของบุคคล สิ่งของหรือกิจการนั้นๆ และรู้จักให้ความสำคัญและความใส่ใจเอื้อเฟื้อโดยเหมาะสม ๒๓.นิวาโต จ ความสุภาพอ่อนน้อม, ถ่อมตน ๒๔.สนฺตุฏฺ จ ความสันโดษ, ความเอิบอิ่มพอใจในผลสำเร็จที่ได้สร้างขึ้นหรือในปัจจัยลาภที่แสวงหามาได้ ด้วยเรี่ยวแรงความเพียรพยายามของตนเองโดยทางชอบธรรม ๒๕.กตญฺญุตา มีความกตัญญู ๒๖.กาเลน ธมฺมสฺสวนํ ฟังธรรมตามกาล, หาโอกาสแสวงหาความรู้ เกี่ยวกับหลักความจริง ความดีงาม และเรื่องที่เป็นประโยชน์
คาถาที่ ๘ ๒๗.ขนฺตี จ มีความอดทน ๒๘.โสวจสฺสตา เป็นผู้ว่าง่ายสอนง่าย , พูดกันง่าย ฟังเหตุผล ๒๙.สมณานญฺจ ทสฺสนํ พบเห็นสมณะ, เยี่ยมเยือนเข้าหาท่านผู้สงบกิเลส ๓๐.กาเลน ธมฺมสากจฺฉา สนทนาธรรมตามกาล, หาโอกาสสนทนาแลกเปลี่ยนความรู้ความคิดเห็นกันเกี่ยวกับหลักความจริงความดีงามและเรื่องที่เป็นประโยชน์
คาถาที่ ๙ ๓๑.ตโป จ มีความเพียรเผากิเลส, รู้จักบังคับควบคุมตน ไม่ปรนเปรอตามใจอยาก ๓๒.พฺรหฺมจริยญฺจ ประพฤติพรหมจรรย์, ดำเนินตามอริยมรรค, การรู้จักควบคุมตนในทางเพศ หรือถือเมถุนวิรัติตามควร พรหมจรรย์ในที่นี้ มุ่งเอาอัฏฐังคิกมรรคเป็นหลัก แต่จะตีความแคบหมายถึงเมถุนวิรัติ (งดเว้นร่วมเพศ) ก็ได้ ความหมายอย่างหย่อนสำหรับคฤหัสถ์ คือ ถือพรหมจรรย์ในบุคคลที่มิใช่คู่ครอง หรือถือเด็ดขาดในวันอุโบสถ เป็นต้น
๓๓.อริยสจฺจานทสฺสนํ เห็นอริยสัจ, เข้าใจความจริงของชีวิต ๓๔.นิพฺพานสจฺฉิกิริยา จ ทำพระนิพพานให้แจ้ง, บรรลุนิพพาน
คาถาที่ ๑๐ ๓๕.ผุฏฺสฺส โลกธมฺเมหิ จิตฺตํ ยสฺส น กมฺปติ ถูกโลกธรรม จิตไม่หวั่นไหว ๓๖.อโสกํ จิตไร้เศร้า ๓๗.วิรชํ จิตปราศจากธุลี ๓๘.เขมํ จิตเกษม
เอตาทิสานิ กตฺวาน สพฺพตฺถมปราชิตา สพฺพตฺถ โสตฺถึ คจฺฉนฺติ ตนฺเตสํ มงฺคลมุตฺตมนฺติ
เทวะมนุษย์ทั้งหลายกระทำมงคลเช่นนี้แล้ว ย่อมเป็นผู้ไม่ปราชัยในที่ทุกสถาน ย่อมถึงความสวัสดีในที่ทั้งปวง นี้คืออุดมมงคลของเทวะมนุษย์เหล่านั้น.
Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2552 |
|
0 comments |
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2552 14:47:16 น. |
Counter : 700 Pageviews. |
|
|
|