|
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ท่องภูผา ท้าสายลม ชมสายหมอก .......ช่องเย็น........
ครั้งแรกครับ ครั้งแรก....... ครั้งแรกในรอบ 8 เดือน ที่ไม่ได้ออกต่างจังหวัด ถ้าไม่นับกลับบ้านที่เพชรบุรี แต่กลับไปก็แค่........ฟักตัวทำงานอยู่ในบ้านไม่ได้ไปไหนเลย 8 เดือนที่ผ่านมาเรียนหนักที่สุดในชีวิตเท่าที่เคยเรียนมาเลยก็ว่าได้ แต่ตอนนี้เริ่มปรับตัวได้แล้วครับ ปรับตัวได้ไม่ได้หมายความว่าทำงานเร็วขึ้นนะ แต่ทำใจที่จะ.......กองงานทิ้งไว้แล้วไปทำอย่างอื่น.........ได้บ้างมากกว่า แหะๆๆ
Trip นี้ตอนแรกจะมีผู้ร่วมเดินทางทั้งหมด 5 คน..... แต่......โดนเบี้ยวไป 2 ไม่ว่าจะยังไงก็ตามโดยส่วนใหญ่แล้ว trip ผมล่มยากครับ...... เพราะ......แค่คนสองคนผมก็ไปแล้ว คราวนี้เจอกับผู้ร่วมทางคนแรกเป็นคนหมอยา ประมาณเกือบ 4 ทุ่มที่หมอชิต เราได้รถไปกำแพงเพชร เที่ยว 5 ทุ่ม จาก กทม.- กำแพงเพชร รวมระยะทางกว่า 370 กม.นั่งรถรวมๆแล้วก็เกือบๆ 6 ชม. ค่ารถ 270 บาทครับ
หลังจากที่ล้อรถเริ่มหมุนออกจากกรุงเทพฯ...... ความรู้สึกเดิมๆ......มันก็เริ่มผุดขึ้นมา เหมือนกับนกถูกปลดบ่วงขา แล้วบินออกจากกรง (แต่ก็ช่วยไม่ได้หนิครับ เพราะว่าห่วงขากะกรงผมเลือกมาใส่เอง ถ้าไม่ชอบจริงๆไม่มาเรียนหรอกคับ) ความรู้สึกเป็นนกตัวนี้อยู่ไม่นานหรอกครับ..... เพราะ......รถขับไปได้สักพักก็หลับ รู้สึกตัวอีกทีก็นครสวรรค์แล้ว ที่ตื่นเนี่ย....ไม่ใช่เพราะรถจอดหรืออะไรหรอกนะครับ น้ำแอร์มันหยด แต่จะว่าหยดก็จะเบาไป..........เอาเป็นว่ามันไหลทุกครั้งที่รถเบรกละกัน แต่แค่นี้ เบ เบ ครับ แย่กว่านี้ก็เจอมาแล้ว หาผ้ามาคลุมก็นอนต่อได้แล้ว
ถึงกำแพงเพชรตี 4 ครึ่ง มาพบกับผู้ร่วมทางคนที่ 3 ก็คือคุณพี่อู๊ด พี่อู๊ด เป็นพี่หมอฟัน ทำงานอยู่ที่ จ.เลย อ.นาแห้ว ( จากชื่ออำเภอแล้วน่าจะเป็นผมที่ไปอยู่มากว่า ) ครั้งแรกที่เจอกันตอนไปเที่ยวพี่แกมีแค่ เต็นท์กะถุงนอนครับ ...........ตอนไปเที่ยวผมก็แนะนำคนโน้นคนนี้ดูนกไปเรื่อย พี่เค้าก็เป็น หนึ่งในนั้น แต่ถึงตอนนี้แล้วจากคนที่เมื่อประมาณ 2 ปี่ไม่เคยดูนก กลายเป็นคนที่มีกล้องดูนกที่ดีที่สุดตัวหนึ่งอยู่ในมือ ( พี่เค้าใจแตกเองนะครับว่าผมไม่ได้ แม้ว่าจะทำให้เป็นแบบนี้มาหลายคนแล้วก็ตาม แหะๆ)
จากนั้นพวกเรา ก็เก็บสัมภาระ ขึ้นรถพี่อู๊ด มุ่งหน้าไปสู่ อ.คลองลาน เพื่อเตรียมเสบียง อาหาร เพราะจุดที่เราไปพัก ไม่มี......ทั้งไฟฟ้า......และร้านอาหาร
ถึงตลาด พวกเราก็พากันไปซื้อผักและของสด ซื้อโน่น...ซื้อนี่....จนแม่ค้าถามว่ามากันกี่คน พวกเราได้แต่ยิ้มตอบ (จริงๆก็เท่าที่เห็นนั้นแหละครับ) ก่อนออกจากตลาด ก็แวะกินมื้อเช้าซะหน่อย มื้อนี้เป็นโจ๊กหมูครับ กินกันหน้าตลาด ได้กลิ่นไอของตลาดสดนอกเมืองดี ผู้คนเป็นมิตร ทักทายกันยิ้มแย้มแจ่มใส ก่อนกินว่าจะใส่พริกไทย เหยาะๆไปอ้าวทำไมเป็นขวดไม้จิ้มฟัน (ดีนะไม่ลงจาน) โดนแม่ค้าแซวเลยว่าสงสัยต้องตัดแว่นใส่อีกอัน คนที่มารุมซื้อโจ๊กหันมาหัวเราะกันใหญ่ ก็มันเป็นขวดพริกไทยจริงๆหนิครับ (อายจัง)
หลังจากนั้นพวกเราก็ออกเดินทางสู่ อช.แม่วงค์ ที่นี่มีจุดให้พักแรม 2 แห่งคือที่ทำการ กับอีกที่ที่ต้องขึ้นจากที่ทำการไปอีกประมาณเกือบ 30 กม.และจุดมุ่งหมายของเราก็คือที่แห่งนี้ ช่องเย็น ครั้งนี้ผมกะจะมาพักผ่อนไม่ได้กะมาบู๊ อะไรเหมือนกับหลายๆทริปที่ผ่านมา แต่ในใจลึกๆก็ยังแอบหวังเห็นนกเงือกคอแดงอยู่เหมือนกัน
นกเงือกคอแดงเป็นนกหายากชนิดหนึ่ง ที่เจอได้ง่ายที่สุดที่นี่ นกชนิดนี้เป็นนกใหญ่ชนิดหนึ่ง จากปากถึงหาง ก็ยาวเมตรกว่าๆแล้ว เขาว่ากันว่านกเงือกชนิดนี้ร้องเหมือน....หมาเห่า.... นอกจากเสียงร้องที่เป็นเอกลักษณ์แล้ว นกเงือกเวลาบินเราจะได้ยินเสียงคล้าย...เครื่องยนต์.... เพราะ....นกกลุ่มนี้เป็นนกที่มีวิวัฒนาการไม่มากนัก ขนคลุมปีกยังไม่ค่อยพัฒนา ดังนั้นไม่ว่าใครก็ตามที่เข้าป่าต้องสะดุดนกขนาดใหญ่และเสียงที่แสนเด่นชนิดนี้แน่นอน
ขับมาได้ซักครึ่งทางพี่อู๊ดก็หยุดรถ เพราะตอไม้ข้างหน้ามีเหยี่ยวตัวใหญ่ตัวหนึ่งเกาะอยู่ ดูสักพักก็หันมาถามว่าเป็นเหยี่ยวอะไร ผมก็ยิ้มแหะๆ พี่ครับ.....วิชาเหยี่ยว....ผมไม่ค่อยแข็งแรง แต่น่าจะเป็น....เหยี่ยวทะเลทรายครับ ถ้าไม่ใช่ก็เป็นกลุ่มนี้แน่นอน (ใครดูนกคงจะรู้ดีนะครับว่า การแยกชนิดเหยี่ยวเป็นวิชาขั้นสูง อย่างหนึ่ง ตอนนี้ฟันธงได้แค่กลุ่ม กะตัวเด่นๆเท่านั้นอะครับ ใครเก่งเรื่องนี้ว่างๆช่วย ถ่ายทอดวิชานี้ให้ด้วยนะครับ ตอนนี้วันๆอ่านแต่หนังสือจัดฟัน......เฮ้อ) หลังจากนั้นพวกเราก็รู้สึกได้ว่าเริ่มถูกโจมตีจากฝูง..... คุ่น..... ตอนแรกชะล่าใจว่าจะมีแต่ที่ช่องเย็นซะอีก ...คุ่น.....เป็นแมลงชนิดหนึ่ง เหมือนยุงผสมกะแมลงวัน แต่บินได้น่ารำคาญเหมือนแมลงหวี่ ใครที่ไม่เคยเห็นจิตนาการเอาเองนะครับ เวลาคุ่นกัดจะเป็นตุ่ม ที่ตรงกลางมีจ้ำเลือด แต่คุ่นไม่ได้เป็นพาหะของโรคอะไรนะครับ แต่.......จะคันมากๆๆๆๆๆๆ ช่องเย็นเป็นดินแดนแห่งคุ่นครับ ว่ากันว่ามีมากที่สุดในแดนสยาม มั่นใจได้เลยครับว่าถ้าไปช่องเย็นต้องเจอแน่นอน ขึ้นอยู่กับว่ามากหรือน้อยเท่านั้นเอง เนื่องจากเคยผ่าน....สมรภูมิ......นี้มาแล้วครั้งหนึ่ง พวกเราจึงเตรียมตัวอย่างดีทั้ง หมวก เสื้อแขนยาว ถุงมือ ถุงเท้า เมื่อถึงช่องเย็นผมก็รู้แล้ว่าตอนที่คนเรา popular เป็นยังไง ผมรู้แล้วครับว่ากวางในสารคดีรู้สึกยังไง ตอนที่มันสะบัดหู สะบัดหัว สะบัดหาง ไล่พวกริ้นไร ที่มาตอมมัน
พวกเรามาถึงช่องเย็นประมาณเที่ยง พอดีกับมื้ออาหาร พวกเราจัดแจงกางเต็นท์เก็บของแล้ว..กินข้าวเหนียว ไก่ทอด ที่เตรียมมา ด้วยความที่แดดแรงและพี่อู๊ดขับรถมาไกล กิจกรรมต่อไปของเราคือนอน แหะๆ (นี่ถ้าพี่อู๊ดไม่เหนื่อยนี่เดินแล้วนะเนี่ย อ้างกันนี่น่า ) ตอนบ่ายๆเราเริ่มออกเดินกัน อุณหภูมิตอนนี้ ประมาณ 20 องศากำลังดี ชมนกชมไม้ไปตามประสา ตอนนี้นอกจากพวกเรา 3 คนแล้ว ก็มีพี่เจ้าหน้าที่อีก 2 คน ยังไม่มีนักท่องเที่ยวคนอื่น
บ่ายนี้ไม่ค่อยเจออะไรเท่าไร แต่อย่างน้อยที่พวกเราได้...ก็คือ....ล้างปอดด้วยอากาศเย็นๆ ชุ่มฉ่ำใต้ร่มเงาไม้ ละสายตา......จากตึกสูงๆมามองทิวเขาเขียวชอุ่มเรียงตัวซ้อนกันโดยมีหมอกจางๆขั้นกลาง เปลี่ยนเสียงสัมผัสของ...หู...จากเครื่องยนต์เป็นเสียงสายลมผ่านหุบเขา เสียงไหลรินของน้ำตก เสียงนกและแมลงร้องสลับกัน ....เดินในป่าทึบต้นไม้สูงเสียดฟ้า ย้อนมองเราเป็นแค่ส่วนเล็กๆของโลกเท่านั้น เมื่อไรก็ตามที่เรามองว่าตัวเองเล็กเราจะรู้สึกเบา แต่ถ้ามองตัวเองต้องใหญ่ เราจะรู้สึกหนักด้วยภาระที่เราต้องแบกรับ
กลับมาถึงที่พักก็ได้เวลามื้อเย็น นอกจากความประทับใจในการพัฒนาด้านการดูนกของเฮียแกแล้ว อีกสิ่งที่ผมประทับใจ......ก็คือตอนนี้แกมี...... แก๊สกระป๋อง หม้อสนาม ตะเกียง เก้าอี้สนาม และที่สำคัญที่สุดกล่องใส่น้ำแข็งที่มีหมูรวน อีกทั้งอาหารหรูๆที่ผมไม่คิดว่าจะมีกินกันในป่า ปกติเข้าป่าที่ไรกินกันแบบ....กันตาย....เสมอมา เพิ่งจะมามื้อนี้แหละครับ ที่รู้สึกว่าคุณภาพชีวิตดีจริงๆ (ดีกว่าตอนอยู่ในคณะอีก) ผมรับหน้าที่หุงข้าว แล้วก็ทำกับข้าว ส่วนท่านพี่และเพื่อนสันจัดแจงเตรียมเครื่องไว้ให้ ผลงานออกมา....ไม่เลวครับ....ทั้งข้าวและต้มยำ โดยเฉพาะต้มยำหม้อแรกทีเคยทำ..... หาได้ใส่รสดีหรือคะนอไม่..... ทำแล้วคิดถึงน้องๆค่ายครับ ที่ตอนประชุมเกี่ยวกับเรื่องในค่าย ว่าควร....มีน้ำมันหอย........ไม่งั้นจะอยู่กันยาก ครั้งแรกที่ผมไปค่ายหน้าที่หลักคือเป็น..........มือเพลิง....... จุดแต่ไฟ จุดมันทุกมื้อ จนมื้อหนึ่งถูกจับไปทำกับข้าว ผมกินได้ครับ.....แต่คนอื่นกินไม่ดี เรียกว่ากินไม่ลงก็ว่าได้ ค่ายนั้นมีแต่น้ำปลากับน้ำตาล ตอนนี้ผมเริ่มทำให้คนอื่นกินได้แล้วก็เพราะหัดตั้งแต่ใส่ๆเหยาะๆไอ้ 2 อย่างนี้แหละครับ ก็คงเหมือนกับวิชาพื้นฐานตอนเรียนปี1 - ปี2 เรียนมาแล้วมักจะตั้งคำถามว่าเรียนมาทำไม?? ไม่ได้ใช้ซะหน่อย แต่ถ้ามองลึกๆแล้วมันก็ฐานที่สัมพันธ์กับวิชาชีพของเราทั้งนั้น ( ยกมาเปรียบได้ไงเนี่ย เกี่ยวมั้ย )
หลังจากจัดการกับอาหารมื้อหรูและล้างจานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ออกมาดูดาวกัน อากาศเริ่มเย็นขึ้นมีลมพัดมาเป็นระยะๆ ฟ้าไม่ได้มืดสนิท เพราะมีแสงจากดวงจันทร์เสี้ยวเล็กๆ แต่ก็ยังคงเห็นดาวมากมาย... ดาวค้างคาว ดาวม้าบิน ดาวพิณและอื่นๆอีกมากมาย แต่สำหรับผมมันไม่สำคัญหรอกครับว่า ดาวดวงไหนจะ....ชื่ออะไร.... และรูปร่างเป็นยังไง แต่ผมว่าสิ่งสำคัญมันอยู่ที่ว่าเราดูแล้ว.....สวยยังไง.....มากกว่า คืนนี้มีดาวตก 2 ดวง ผมอธิษฐานไปแล้ว 1 ดวง อีกดวงให้คนอ่านอธิษฐานละกันครับ
เช้าวันถัดมารับอรุณด้วยอาหาร....มื้อหรู.....ไม่ต่างจากเมื่อคืน จริงๆน่าจะเปลี่ยนชื่อทริปนี่เป็น.... ทริปนี้ไม่มีอด....... นะเนี่ย ช่วงสายๆเริ่มมีนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่งขึ้นมา แต่ก็แค่ขึ้นมาดูวิวแล้วก็ลง ถึงตอนบ่ายฝน เริ่มตั้งเค้า หลังจากนั้นไม่นานนักสายฝนเย็น ฉ่ำก็ไหลรินลงมา สิ่งที่สังเกตเห็น..อีกอย่างก็คือ......รถที่ทะยอยชึ้นมาไม่เข้าใจเหมือนกันครับว่าทั้งหมดพร้อมใจขึ้นมาตอนฝนตก และกางเต็นท์กันท่ามกลางสายฝน ตอนฝนหยุดไม่เห็นมีรถขึ้นมาซักคัน ด้วยการที่มีคนมาอยู่กันมาก ย่อมมีคนอยู่....นอกกฏนอกระเบียบ....เป็นธรรมดา รถบางคันเปิดวิทยุเหมือนกับจะมาเปิด concert ไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบดนตรีนะครับแต่......มันก็ไม่ดีถ้ามันอยู่ผิดที่ผิดเวลา อย่างน้อยก็ยังดีครับที่พวกเค้ายังปิด
พระอาทิตย์เริ่ม.....ลับขอบฟ้า...... แสงเทียน เริ่มสุกสว่าง ออกมาจากเต็นท์แต่ละหลัง ส่วนใหญ่พวกเค้ามากันกับครอบครัว ลูกเด็กเล็กแดง วิ่งเล่นไปมา พ่อ แม่ ลุง ป้าทำกับข้าว เป็นภาพที่น่ารักดีครับ ผมคิดเสมอว่า.....ผมเป็นคนที่โชคดี ที่มีเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ดีๆที่อยู่รอบข้าง และมีพ่อแม่ที่แสนน่ารัก บางเต็นท์มากันเป็นคู่ทำให้ผมนีกถึง......หน้าเพื่อนตัวดีคนหนึ่งที่คอยล้อผมเสมอว่าไม่มีใครขึ้นมาทันที เรื่องง่ายๆบางเรื่องก็เป็นเรื่องยากสำหรับบางคนนะครับ
คืนนี้อากาศหนาวกว่าคืนก่อน สภาพน้ำในห้องน้ำเหมือนกับน้ำที่แช่อยู่ในตู้เย็นใต้ช่องฟรีซ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเวลาพวกเด็กๆมาอาบน้ำ ถึงได้มีเสียง..... โอ๊กอ๊าก!!.... ตามจังหวะของเสียงน้ำที่สาดจากขัน ของผมก็มีครับแต่มันอยู่ในคอ ขณะอาบน้ำใต้แสงเทียน ผมก็เห็น....แสงสีเขียว...เรืองขึ้นมา ตอนแรกไม่รู้ว่าเป็นอะไร เพราะถ้าให้ไปดูตอนนี้มีหวัง.....แข็งตาย..... หลังจากแต่งตัวเสร็จแล้วถึงได้รู้ว่าเป็น....หนอน...ตัวหนึ่ง แต่ถ้าเอาไฟฉายไปส่อง มันจะไม่ยอมเรืองแสง ผมคิดว่าหนอนตัวนั้นน่าจะเป็น....หิ่งห้อยชนิดหนึ่ง... น่าสนใจดีนะครับ แต่อาจารย์คงไม่ให้ผมวิจัยเรื่องนี้แน่เลย ( กำลังหาหัวข้อวิจัยอยู่พอดี ) คืนนี้ฟ้าไม่มีดาว เพราะมีแต่เมฆครับ มืดตึ๊ดตื๋อเลย ภาพตอนหลับตากับตอนลืมตาในเต็นท์เป็นภาพเดียวกันเลยครับ
เช้าวันสุดท้าย หมอกลงจัดมาก ทัศนวิสัยในการ....ดูนกถือว่าเลวร้าย...... แต่ความ Classic และ Romantic ถือว่า....สุดยอด...ครับ เขาลูกที่อยู่ห่างจากเราแค่ 100 เมตร ตอนนี้มองไม่เห็นเลยครับ สายๆแดดเริ่มออก ภาพแสงแดดเป็น...ลำๆ..ลอดใต้หมอกจัด กระทบคนที่เดินผ่านไปมาแบบ... ริมไลท์.... มันทำให้นึกถึงภาพในสรวงสวรรค์ในหนังเทพนิยายเลยครับ
กว่าหมอกจะจางก็สายมากแล้ว และจนถึงวันสุดท้ายแล้วก็ยังไรวี่แววของ....นกเงือกคอแดง..... ฝนตก แดดออก คนเยอะ ไร้คน ครบทุกแบบแล้วเราก็ยังไม่เจอครับ (เจอแต่คุณลุง....คอทองแดง... ที่อุตสาห์ขับรถกว่า 100 กม. เพื่อที่จะไปซื้อเหล้าในเมืองมากินเมื่อคืน) ผมว่าดูนกก็สนุกตรงนี้แหละครับ ที่ไปแล้วไม่รู้ว่าจะได้เจอนกที่อยากเจอรึเปล่า แต่อย่างน้อยทริปนี้ผมก็ได้เจอนกกว่า 30 ชนิดและได้นกใหม่ใส่ท้อง 6 ชนิด แค่นี้ก็เพียงพอแล้วครับ
นอกจากรอยคุ่น และความทรงจำแล้ว สิ่งหนึ่งที่ผมได้พิสูจน์จากทริปนี้ก็คือ คำพูดที่ว่าไปไหนไม่สำคัญ เท่าไปกับใครนั้น เป็นจริงครับ เพราะนอกจากพี่อู๊ดและเพื่อนสันที่น่ารักแล้ว ผมยังจินตนาการว่าได้ไปกับพวกคุณทุกคนด้วยครับ
dtredwing
ต.ค. 49
| Create Date : 29 พฤษภาคม 2551 |
| Last Update : 31 พฤษภาคม 2551 21:56:23 น. |
|
12 comments
|
| Counter : 564 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: Tweety IP: 58.8.7.213 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:23:34 น. |
|
|
|
| โดย: Milky IP: 125.24.34.166 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:33:09 น. |
|
|
|
| โดย: kulni IP: 124.120.12.42 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:39:01 น. |
|
|
|
| โดย: นทพ.ฮิปโป IP: 58.8.180.104 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:41:11 น. |
|
|
|
| โดย: นทพ.ฮิปโป IP: 58.8.180.104 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:42:14 น. |
|
|
|
| โดย: iheremod IP: 118.173.244.31 วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:51:12 น. |
|
|
|
| โดย: iheremod IP: 118.173.244.31 วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:51:15 น. |
|
|
|
| โดย: แกร่งand dish IP: 58.64.105.121 วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:11:26:59 น. |
|
|
|
| โดย: Huato IP: 125.24.46.245 วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:22:16:26 น. |
|
|
|
โดย: ไร้นาม  วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:20:22:10 น. |
|
|
|
| โดย: harzmen IP: 158.108.239.163 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:20:54:06 น. |
|
|
|
| โดย: yosita IP: 125.26.49.100 วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:7:54:10 น. |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
